Hallo, Voornamelijk ben ik een meelezer, maar wilde nu toch een topic openen. Oktober 2016 zijn wij onze tweeling verloren na een vroeggeboorte. Enorm verdrietig maar we hebben ons niet verstopt en hoe moeilijk ook maar we zijn verder gegaan. Dit kreeg langzaam een beetje een plekje te krijgen en we besloten er weer voor te willen gaan. Sneller dan verwacht waren we weer zwanger. En sneller dan verwacht kwam het sprookje ook nu weer vroegtijdig ten einde met een vroege miskraam. Weer een klap in je gezicht, maar ondanks dat hopen we weer de kracht te vinden om na een tijdje weer door te gaan. Mochten er mensen zijn die dit ook beide meegemaakt hebben wat zijn jouw ervaringen? Mag ook de ervaringen van mensen die een miskraam hebben gehad. Liefs, Angelique
Ik las je verhaal net ergens anders en voel zo met je mee In 2007 zijn wij onze dochter* verloren door een open schedeltje. 4 maanden later was ik weer zwanger, hij zit nu op school Hij is helaas niet helemaal gezond geboren, maar hij leeft en is gelukkig, dat is wat telt. Daarna een vmk en weer een mooie zoon. Hij is wel helemaal gezond, op ADHD na. Sindsdien 3 vmk's gehad, maar ik heb dan ook een stollingsprobleem. Ik moet eerlijk zeggen dat de miskramen me veel minder raken. Bij onze dochter moesten we de zwangerschap afbreken en was ik er zo verdrietig om dat mijn lijf het niet zelf had 'opgelost'. Bij de miskramen denk ik dat mijn lijf het goed gedaan heeft. Maar het blijft verdrietig om keer op keer met lege handen te staan. Mijn zoons zijn wat dat betreft echt mijn wonderkindjes. Ik ben normaal niet zo zoetsappig, maar ik ben zo dankbaar voor hun leven. Ik hoop dat je snel weer zwanger mag zijn en blijven!
Dank je wel voor je reactie. Eigenlijk lost je lichaam het ook goed op alleen dat inzien is best lastig. Ik had ook verwacht veel minder heftig te reageren op een miskraam hezien het eerdere verlies wat vele malem zwaarder was, maar er worden ook weer allerlei herinneringen opgeroepen. En tegelijk, nu nog ver weg, zit er de kracht om er weer voor te gaan.
Hoi Angelique, Ik kwam je bericht tegen toen ik op zoek was naar verhalen over andere vrouwen die ook meerdere dagen bloedverlies hebben gehad in het eerste trimester. Ik ben mijn zoontje in november vorig jaar verloren met 22 weken zwangerschap omdat mijn vliezen vroegtijdig gebroken waren. Ik probeer op het moment ook weer zwanger te raken. Dit was ook gelukt, vorige week had ik een positieve test in m'n handen. Helaas ben ik afgelopen dinsdag begonnen met bloeden, en het blijft aanhouden. Ik heb verder geen last van krampen oid, maar ik ga toch wel uit van een miskraam. Helaas kunnen ze op de echo nog niks zien op dit termijn. Het is dus afwachten hier...
Hoi, Pff wat een spanning zul je voelen. Enorm vervelend om af te moeten wachten. Hier ook de vroeggeboorte met 22 weken en 2 dagen. Bij mij begon het met bruin verlies, toen een nacht met fikse buikpijn en rugweëen. Naar toilet, klein stolsel verloren en daarna wat helder rood bloed. Uiteindelijk is de pijn weggetrokken en in de ochtend weer vrijwel geen verlies. Daarna toch bruin, tot uiteindelijk veel helderrood bloedverlies. Weer niet of je al helderrood verliest? Heb je al wel een datum voor een echo? Heel veel sterkte in ieder geval met wachten. Zal voor je duimen. Groetjes, Angelique