Hoi meiden, Ik kom net van de verlos en in plaats van een 8 weken oud kindje te zien kregen we te horen dat het niet goed is gegaan en dat we een miskraam kunnen verwachten. Ik krijg nu de keuze, of een curettage of afwachten tot het spontaan komt. Wie van jullie heeft voor een curettage gekozen en waarom ?
De keuze is voor een ieder altijd een persoonlijke beslissing. Toen ik hoorde dat het niet goed was, wilde ik er het liefs zo snel mogelijk vanaf. Ik wilde me niet meer zwanger voelen.. Met tabletten schijnt je hele erge buikpijnen te krijgen en heel veel bloedverlies. Daarbij weet je niet of alles wel weg is nadat je de pillen hebt gebruikt, dus er zit een kans in dat je alsnog gecureteerd moet worden. Om die reden hebben wij gekozen voor curetage. Ik vond het toch ook wel een heftige ingreep. Vooral doordat ik me na de narcose niet lekker voelde. Aan de andere kant heb ik er niets van gemerkt dat ze iets weggehaald hebben.. Met curetage kunnen ze het ook niet in zijn geheel weg halen, mijn vruchtje was met 6 weken gestopt met groeien. Maar als je langer zwanger bent kan ik me ook voorstellen dat je het graag wilt opvangen om het te zien. Heel veel sterkte met deze zware beslissing..
Ik heb voor mijn dochter een miskraam gehad. Ook wij kregen te horen dat het vruchtje met 9 weken was stoppen met leven... Ik wilde er z.s.m. vanaf, maar had veel angst voor pijn en bloed. We hadden een curettage gepland voor over 2 weken, ze hadden verwacht dat mijn baarmoeder het vruchtje binnen die twee weken zou afstoten, maar dat gebeurde niet. Onder geheel narcose werd het vruchtje verwijderd. Ik moet zeggen dat ik positieve ervaring had met de ingreep. Ik merkte er niks van en had na de ingreep geen pijn. Ik mocht diezelfde dag weer naar huis. Had zelfs maar een week daarna nabloeding, daarna was het gestopt. 3 maanden later werd ik zwanger van een prinsesje. Veel sterkte meid!
Ten eerste: wat een naar en verdrietig nieuws Hier hetzelfde gehad. Een echo en zou ruim 9 wkn zijn en er was alleen een lege vruchtzak te zien, die overeenkwam met 6 weken. Ik heb een paar dagen later een afspraak bij de gyn gehad en nogmaals een echo gehad met dezelfde constatering. Ik heb gekozen voor een curettage, omdat met cytotec het kan zijn dat niet gaat werken en het kan behoorlijk pijnlijk zijn en dat wilde ik niet. Ik kreeg voor de curettage 2 cytotec om de curettage makkelijker te maken. De ingreep zelf is me 100% meegevallen, heb amper last gehad. Geestelijk is het een ander verhaal, dat vond ik best wel heftig. Doe wat goed voor je voelt! Ik wilde niet langer wachten, ook ivm dat ik me gewoon nog zwanger voelde. Het is vandaag precies een maand geleden en het gaat eigenlijk best heel goed met me. Ik wil je heel veel sterkte wensen voor nu en de komende periode. En als je nog vragen hebt laat het naar weten, mag ook pb-en.
Bedankt voor jullie reacties meiden. Ik neig op dit moment ook naar de curettage. Maar ik weet het nog niet zeker. Het is allemaal een beetje dof en wazig nu in mijn hoofd. Net als of ik niet helder kan denken.
Wat ontzettend verdrietig zeg Fiore! Ik kan je nog herinneren van je topic over je temp kaartje. Ik heb ook voor een curettage gekozen en dit is mij ook goed bevallen. Toen bij de 2e echo bleek dat het niet meer leefde vond ik het geen fijn idee om het nog bij me te dragen. De pillen vond ik een te lage slagingskans hebben en het kon volgens de gyn nog wel 8 weken duren voordat het vruchtje vanzelf zou komen. Dit zag ik dus helemaal niet zitten. Ik kon al de volgende dag voor de curettage en in mijn ziekenhuis deden ze dit onder algehele narcose. Kies waar jij je goed bij voelt! Meid, heel veel sterkte! Denk de komende tijd even goed aan jezelf en probeer het een plaatsje te geven!
Wat naar!! Heel veel sterkte! Wij wilden het eerst afwachten omdat we toch al bloed verlies hadden,dachten we dat het wel vanzelf zou komen. Zo natuurlijk mogelijk is ook beter voor je lichaam. Helaas hebben we 2 weken uitgezeten en er kwam maar niets. Dus alsnog curettage,die helaas problematisch is verlopen. Voor de curettage kregen we 2 tabletjes die we vaginaal moesten inbrengen, zodat de baarmoedermond open gaat staan en ze minder schade aanbrengen. Van die tabletten krijg je kramp en voel je je niet zo lekker. Op een gegeven moment voelde we iets,dacht dat het slijm of bloed was. Helaas glipte het zo de broekspijp in en zagen we ineens ons vruchtje op de grond vallen...dit was een erg verdrietig moment. Daarna alsnog gecurreteerd om achter gebleven troep weg te halen. 2 dagen bloedverlies en een zeurderige pijn gehad. Daarna goed hersteld en keurig een maand later weer ongesteld.
Allereerst, veel sterkte de komende tijd! Ik heb 2 x voor curettage gekozen, om de redenen die hiervoor al werd aangegeven. Ik wilde er zo snel mogelijk van af... Lichamelijk heb ik de 1ste x meer last gehad dan de 2e x. De 1ste x ging ook wat vreemd bij mij en in het ziekenhuis. De 2e x was al een stuk beter en hadden ze wat meer gevoel in het ziekenhuis. Ik heb het onder algehele narcose gedaan.
hier bij de tweeling voor curettage gekozen ik kon het niet verdragen om nog langer met 2 overleden kindjes in mijn buik te lopen. en ook aangezien we hier 5 kinderen in huis hebben in het weekend kon ik het niet verdragen dat de kinderen mijn pijn zouden zien of dat het in het weekend zou gebeuren ( miskraam) dus gekozen voor curettage waardoor het toch meer in onze handen lag zeg maar heel veel sterkte meid
Wat verdrietig Fiore, ik heb helaas 2 weken geleden hetzelfde nieuws gekregen, voor de 2e keer al.. Ik heb de eerste keer voor een curettage gekozen aangezien het vruchtje bij het moment dat we erachter kwamen, al bijna 2,5 week niet meer leefde en ik geen enkel bloedverlies of wat dan ook had. Ik had een hele positieve ervaring. Voor de ingreep kreeg ik een zetpil en een spuitje in mijn been, hier zat al een pijnstiller in en een roesje zodat je rustiger de narcose in zou gaan. De ingreep zelf is me 100% meegevallen, weinig pijn achteraf en alleen een week of 2 wat navloeien. Het enige wat ik heel rot vond was dat het enorm lang duurde voordat mijn cyclus weer op gang kwam; bijna 9 weken. Maar dit is niet bij iedereen zo. Twee weken geleden koos ik ook weer voor curettage maar 1 dag voor de geplande ingreep, kwam het alsnog zelf los. Ik vond het een hele nare en confronterende ervaring, je verliest het vruchtje heel bewust en dat vond ik niet prettig. Maar je grijpt niet in in een natuurlijk proces en daar is ook wel wat voor te zeggen. Je ziet het: iedereen heeft zo haar eigen ervaringen. Het enige wat ik zou zeggen is, ga niet voor de pillen. Je krijgt er weeen van en bij 9 van de 10 meiden die ik gesproken heb, was de miskraam niet compleet en moesten ze alsnog gecurreteerd worden. Maar nogmaals: het is een persoonlijke beslissing. Veel sterkte!
O wat een verdrietig nieuws zeg! Zelf heb ik het nu ook 2x gehad. De eerste keer heb ik direct voor een curettage gekozen. Ik wilde me niet meer zwanger voelen, ik was zo aan het spugen, zo oneerlijk. En 3 weken gelden heb ik het advies gekregen om voor de pillen te gaan, van de gyn. Hij adviseerde dit omdat ik al eens een curettage heb gehad en je dan een iets vergrootte kans hebt op verklevingen. Ik vond het heel naar, veel buikpijn gehad (lichte weeen) en heel veel bloedverlies. Ook bleek niet alles eruit te zijn gekomen, dus alsnog een curettage. Nadeel vind ik van de pillen dat je niet goed weet wanneer je erop reageert. Je hebt 2 kids, dus dat moet je dan echt gaan plannen en de volgende dag ook echt opvang hebben. Met een curettage heb je er wat meer controle op en dat is wat praktischer met kids. Heel veel sterkte meid!
Ik heb vier miskramen gehad en heb bij alle vier gekozen voor cytotec(pillen). Heb er wel veel pijn van gehad maar mij gaf het rust dat ik niet naar het ziekenhuis toe moest en ik dit samen met mijn vriend kon doen. Bij mij is alle vier de keren trouwens alles WEL los gekomen.
Fiore, ook ik heb vrijdag het zelfde nieuws gekregen. ik had afgesproken om eerst even te wachten. maar maandag heb ik toch gebeld voor een curettage. ik kan donderdag naar de gynaecoloog, dan krijg ik eerst een echo en daarna gaan we alles bespreken en dan hoor ik ook waneer het gaat gebeuren. zelf wil ik er zo snel mogelijk af. mijn collega heeft die pillen net gehad. zijn is er zo ziek van geweest. heel veel sterkte met het verlies en de keuze die je gaat maken.
Ik mag om 14.00 uur naar de gyn. Dan weet ik meer zodat ik daar ook mijn keuze op kan baseren. Ik ben inmiddels ook wel op het punt aangekomen van...het mag er nu wel uit. Het is niet goed. En natuurlijk klinkt dat hard want het is wel het begin van je kindje waar je het over hebt, maar zo wil ik toch ook niet langer door blijven lopen. Zeker niet omdat hier ook 2 mannetjes lopen die er door van slag zijn.
En hoe was het vandaag bij de gyn? Ik herken wat je zegt hoor van het mag er nu wel uit, had ik ook. Sterkte verder!
Een spontane MK zit er niet in, er was nog niets wat er op wees dat het één deze weken zou gaan komen. Ik heb enkel wat bruin bloed af en toe. Het is vast veel te gezellig bij mij binnen. Dus ik heb besloten op advies van de gyn om een curettage te doen. Bloed is al geprikt. Morgen naar de anesthesist en dan wordt ik maandag 2 juli opgenomen. Zie er als een berg tegenop maar het moet nu eenmaal. Andere optie was met pillen op wekken thuis. Maar dat had een slagingspercentage van 50 % en ging gepaard met veel kramp en bloedverlies. En aangezien ik met bevallingen en bloedverlies niet zulke goede ervaring heb (2 x Fluxus), leek dat me niet zo'n goed idee. Nu ben ik onder narcose, en merk ik er niet veel van hoop ik. Dan mag ik maandagavond weer naar huis en dan heb ik nog 2 weken om bij te komen en "uit te lekken" voordat ik van mijn vakantie ga genieten.
Vanaf de eerste miskraam heb ik voorkeur gehad voor een natuurlijke miskraam. Ik had het op dat moment nog niet meegemaakt en wist ook niet wat ik moest verwachten. De artsen en vk's konden me ook niet echt duidelijk maken wat ik moest verwachten. "Je moet een flinke menstruatie verwachten" zei de gyn.. niets van waar (in mijn geval). Ik heb een week gewacht of mijn lichaam het vruchtje vanzelf zou afstoten, dat gebeurde niet. Ik kreeg toen cytotec van de gyn, weer een mislukking en tja, toen had ik geen keus meer. Het werd een curettage. Op zich een hele snelle en relatief pijnloze behandeling, maar ik vond het echt niets. De hele ochtend heb ik daar in het ziekenhuis rondgehangen: wachten, bloedprikken, weer wachten, gesprek met een anesthesist, weer wachten, omkleden en wachten op mijn beurt in de OK. Die avond voelde ik weinig en ook de dag erna voelde ik me heel sloom. De schok kwam pas twee dagen later (toen de narcose volledig was uitgewerkt?). Ik voelde me ontzettend leeg. Ik heb nog dik twee weken gebloed en had na het vrijen ontzettende pijn in mijn buik. De tweede en derde miskraam waren natuurlijk. Hoe naar ook, toch een verademing; gewoon lekker thuis in je eigen bedje, of op je eigen wc, alleen met je partner. De tweede miskraam was binnen een paar uur over. De krampen begonnen in de ochtend. De hele dag heb ik er last van gehad, totdat ik in de loop van de middag het vruchtje verloor. Toen was alles voorbij. Ik verloor nog enkele dagen wat bloed en klaar! Geen pijn in mijn buik, niets. De derde miskraam ging was minder snel, maar met dank aan de cytotec pillen heeft mijn lichaam ook het laatste beetje op de natuurlijke wijze kunnen afstoten. Mijn voorkeur is dus duidelijk. Liever natuurlijk, als het moet met behulp van de pillen. Mijn vk adviseerde vrouwenmantelthee te drinken om de miskraam te versnellen (en reiniging van de baarmoeder). Of het geholpen heeft weet ik niet, maar ik heb er verder ook geen last van gehad. Sterkte !!
Fiore, ik zie dat ik over je laatste bericht heb heen gelezen. Excuus! Veel sterkte aanstaande maandag en geniet van je vakantie daarna! Siep