Ik heb in oktober een miskraam gehad, en op zich gaat het wel goed met me. Ik ben niet meer heel verdrietig. Natuurlijk is het nog steeds niet leuk, maar ja, je gaat verder en wie weet waar het schip strandt. Maar wat ik wel nog heb is dat ik steeds denk: nu zou ik 12 weken zijn geweest, of nu zou ik bijna de 20 weken echo hebben, etc etc. Dit is niet steeds, maar de highlights van je zwangerschap die komen toch een beetje boven steeds. Zo zou ik over 1,5 week de 20 weken echo hebben gehad, als ik nog zwanger was. Toch een gek idee. Hebben anderen dit ook? En hoe kan ik dit loslaten?
ik heb 1e kerstdag 2010 een miskraam gehad.. en nog steeds sta ik er bij stil.. met name toen ik zwanger was van milan stond ik er extra bij stil en zag ik erg tegen die dag op.. dit jaar dacht ik er ook weer even aan.. dus ik heb het niet met de data dat ik een echo zou hebben maar wel met de datum van de miskraam
Ik heb dat ook gehad inderdaad. Zelfs toen ik 1cylus later weer zwanger bleek. Was 18 oktober uitgeteld en heb op die dag wel even aan onze vlinder gedacht! Sterkte!
blijven allemaal rare data.. ik had bv wel bij milan dat ik dacht slik deze maand zou ik eigenlijk bevallen van mn miskraam..
Ik had op 29 sept een miskraam gehad. En ook ik denk nog steeds af en toe van nu zou ik zo veel weken zijn met zo'n buikje, of ik had nu kunnen weten wat het zou worden Mijn vriendin is 2 weken verder zwanger dan dat ik nu zou zijn zeg maar, dus ik zie het ook daadwerkelijk voor me hoe ver ik zou zijn. Vorige week kregen hun te horen dat ze een meisje krijgen, toen moest ik wel even een potje janken. Ben wel heel blij voor mijj vriending maar het is soms voor mij wel de harde werkelijkheid/confrontatie.
Heel herkenbaar. Ik heb het bij mn miskraam vorig jaar ook gehad al stopte dat wel na 20 weken ofzo en toen stond ik er alleen nog even bij stil in de maand dat ik uitgerekend was. Bij de zwangerschap van ons overleden zoontje ben ik vanaf de bevalling steeds maar door blijven tellen. Ben blij dat de uitgerekende datum voorbij is al blijf ik nu denken we hadden een klein baby'tje moeten hebben. Sterkte meid!
Jee Snoopy, dat is helemaal heftig. Ok, maar op zich is het dus niet zo gek dat ik nog 'tel' . Misschien moet ik het maar voor lief nemen en gaat het dan vanzelf wel weg....?
Nee meid dat is helemaal niet gek, je telde de weken ws ook toen je nog zwanger was en zo had het eigenlijk ook nog moeten zijn. En niets is gek meid, is ook een stukje verwerken allemaal.
Mijn eerste zwangerschap ging met 13 weken mis (m.a.) en ik ben echt tot de uitgerekende datum blijven tellen. Daarna was het 'goed' en voor mij afgesloten. En ook weer snel zwanger (de 1e ronde na mijn uitgerekende datum was het weer raak) en het loslaten... dat gebeurt van zelf, als je er klaar voor bent! Veel sterkte en succes natuurlijk ook!
Het wordt vanzelf minder meid, dat heeft gewoon tijd nodig. En natuurlijk het allerliefst een gezonde zwangerschap, dat haalt je verdriet niet weg maar helpt wel enorm
Liefsvanmamma ik weet wat je bedoelt ik heb met oud en nieuw een miskraam gehad ik moet vrijdag terug naar het ziekenhuis en dan gaan ze kijken of ik nog een curettage krijg ik zit over al aan te denken wat mij help is er over praten en mis vinden jullie het raar maar ik heb een knuffel gekregen die staat voor het verloren kindje met een boekje er bij daar ga ik een verhaaltje in schrijven van wanneer ik er achter kwam dat ik zwanger was en hoe ik nu alles beleef ik wil er dadelijk ook verder in gaan als ik weer zwanger mag worden ik denk ook niet dat je het ooit helemaal zal vergeten er zijn altijd momenten da je er aan zal denken maar probeer het positief te zien en gaan proberen als nog zwanger te worden dit jaar
Wij hebben in april 2010 met 11 weken een miskraam gehad. Tot de uitgerekende datum dacht ik er steeds aan hoe ver ik zou zijn geweest. Daarna bedenk je zeker het eerste jaar nog hoe oud je kindje zou zijn geweest. Inmiddels zijn we bijna drie jaar verder. Ik denk er nog wel regelmatig aan, zeker op de datum van de positieve test, de data van de echo's en curretage en de uitgerekende datum. Ik denk dat je zoiets nooit helemaal vergeet, dat het altijd op de achtergrond blijft meespelen. Heel veel sterkte!
Dat is gewoon een manier om je verlies te verwerken. Je rouwperiode.. Op een gegeven moment wordt het minder, maar het zal altijd bij je blijven, je bent wel je kleintje verloren. Heb dat alleen bij de eerste missed abortion gehad eigenlijk, maar dat was met ruim 16 weken. Degenen die erop volgen had ik het minder.
Onze miskraam was in april 2009 in plaats van 2010, bedenk ik me nu. Dus inmiddels alweer bijna vier jaar geleden. Maar ik kan mijn berichtje niet meer wijzigen. Doet er ook niet toe, natuurlijk.
Hallo allemaal, Bij mij gaat dit eigenlijk hetzelfde.. Ik heb in november een miskraam gehad (MA bij 9 week) en ik zou nu dik 15 week geweest zijn. Ik tel dus ook steeds door. Ook omdat een vriendin van me nu ongeveer 9 week is en ze het me vertelde de dag voor mijn laatste controle bij de gyneacoloog. Zo wordt ik steeds herinnerd aan die rottige miskraam. Vandaag heeft zij haar eerste echo gehad en alles was goed. Heel fijn voor haar natuurlijk, maar het is ook weer heel confronterend, want je weet heel goed wat je mist op zo'n moment. Het voelt zo leeg steeds. Om mij heen lijkt iedereen ineens (gemakkelijk) zwanger te raken en bij ons gaat het dan natuurlijk weer mis. Het zal denk ik wel tijd nodig hebben. Ik hoop zo dat het ons ook snel weer zal lukken!