thanks meiden voor jullie steun... op dit moment schiet het nog steeds niet op, nog steeds last van veel weeen, bloedverlies valt enorm mee net normale ongi... maar die pijn zie op tegen de nacht, als morgen nog niks is dan first thing gyn bellen want dit trek ik niet meer te lang ik kan het gewoon niet geloven, wat een nachtmerrie verdrietige mama van Nino
Diana, Heb ergens anders ook al gereageerd. Heb je al iets van pijnstillers genomen? Dat is misschien het enige 'voordeel' vergeleken met een normale bevalling, dat dit nu kan. Ik hoop voor je dat je de nacht een beetje doorkomt. Heb je voor morgen iemand voor je kindje, of moet je daar zelf voor zorgen? Heel veel sterkte in ieder geval en schakel alle hulp in die je nodig hebt (pijnstillers, oppas voor je kind, de hand van manlief om in te knijpen, etc etc). Liefs Mummy
Goedemorgen Diana, Ik hoop dat je de nacht goed bent doorgekomen. Hoe is het nu met je? En vandaag gewoon de VK of HA bellen. Zo ga je een stuk geruster het weekend in. Sterkte, knuf van Hope
Hoi Diana, Ik ben ook erg benieuwd hoe je de nacht door bent gekomen en hoe het nu met je gaat. Laat je het ons even weten? Sterkte en een knuffel, Mirre
Bedankt meiden, ik ben de nacht goed doorgekomen, ben wel laat naar bed gegaan, de hersenen hadden ook een beetje rust nodig, kunt het allemaal niet tegelijk bevatten. Verder heb ik geen pijn meer gehad, gelukkig want was niet te harden, weeen zijn niet teruggekomen tot nu toe. Ik heb gyn nog niet gebelt want heb nu echt verder geen krampen, alleen standaard ongi bloedverlies... weer afwachten dus.... Fijn dat jullie aan mij denken, helpt echt wel Denk natuurlijk ook aan jullie verdrietige mama van Nino
Hoi Diana, Fijn dat het beter met je gaat. Het lijkt wel of je de top hebt gehad en dat hoop ik voor je. Het was vast lichamelijk en emotioneel een enorme moeilijke dag voor je gister. Ik zit er nog tegenaan te hikken, maar er gebeurt niks. Als ik jullie verhalen lees van zoveel pijn zie ik er wel een beetje tegenop. Knap dat je het zo goed bent doorgekomen en ik hoop voor je dat het steeds beter met je blijft gaan. Mummy
Hi mummy, bedankt voor de lieve woorden. De titel van het onderwerp klopt dus eigenlijk niet meer Het gaat gelukkig vandaag een stuk beter... maar het blijft zo half half... Alle symptomen gehad maar nog steeds geen vruchtje te zien. Ik ben in wezen nog niks opgeschoten terwijl ik net als jou naar een definitieve afronding en afscheid toe wil..... pffff gelukkig heb ik jullie om tegen aan te kletsen meiden verdrietige mama van Nino
Vervelend voor je dat al die pijn nog niet hebben geleid tot een volledige miskraam. Ik hoop voor je dat het nog gewoon komt en dat je niet alsnog gecuretteerd hoeft te worden. Ik vind het ook echt superfijn om tegen jullie te kunnen kletsen. ik merk dat anderen me net niet zo snappen als mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ben gewoon een beetje verslaafd aan deze site
Hi mummy, Tja we sukkelen verder zal ik maar zeggen. Je hebt gelijk hier kun je toch iets van je eigen pijn kwijt door anderen in hun vergelijkbare pijn te steunen. Maar hoe gaat het nu met jouw mummy? knuffies verdrietige mama van Nino
nog veel sterkte, heb je nog last, bedankt voor je lieve reactie op mijn mk. maar ik heb nu nog nergens last van maar ik bergijp dat het allemaal nog moet komen.
Hai Diana, lief dat je ernaar vraagt. De miskraam is nog niet gekomen en ik ga er inmiddels vanuit dat het bji de gynaecoloog moet gebeuren. Ga dinsdag voor een eerste gesprek. Gevoelsmatig ben ik daar nu wel naartoe gegroeid, mijn emoties staan een beetje in de wachtrij, zit alleen maar te wachten tot ik verder kan met verwerken. Gister een astrolijn gebeld , om even die behoefte van in de toekomst kunnen kijken te bevredigen. Normaal zou ik dat nooit doen, maar ik wilde gewoon van iemand horen dat ik me in de nabije toekomst beter zou gaan voelen! Ach, ik geloof er niet echt in, maar het is fijn te horen dat iemand zegt dat ik hierna nog wel een kindje krijg maar nooit meer een miskraam. Het helpt me om wat positiever tegen de toekomst aan te kijken! Genant he?! Worden de krampen al wat minder?
Hi Mummy, Ik snap het helemaal. Je hoeft je helemaal niet te generen om te zoeken naar enige houvast. Alles is nu nog zo onzeker. Heb precies hetzelfde. Heb ook al stiekem gekeken in de kaarten. Aan de ene kant realiseer ik me goed als we nog 1 keer er voor gaan dat de angst en onzekerheid extra beladen is een volgende zwangerschap. Ik had al van de vorige een trauma te verwerken (zwangerschapsvergifting). De "natuur" heeft me al behoorlijk wat streken geleverd Tevens merk ik ook dat mijn geduld begint op te raken, ben nl heel snel geirriteerd (ook van Nino kan ik nu weinig hebben) al wil ik dit niet. gelukkig zijn de krampen stukken minder pffff, maar nog steeds geen * Tja en dan ben ik er toch van geschrokken van hoeveel meiden er ondertussen bij zijn gekomen in nog geen 2 weken!!!! En wij hebben al een 1 kind, dat is een enorme troost, triest al die meiden die dat nog niet kunnen zeggen verdrietige mama van Nino en *
Hoi, Houvast is inderdaad het enige dat ik wil, maar juist in zulke onvoorspelbare situaties krijg je dat zo weinig... I k herken wat je schrijft. Ik ben echt super blij dat ik al een dochter heb, ze zorgt er onbewust voor dat ik niet continu met mijn verdriet bezig ben. Maar aan de andere kant kan ik soms ook wat minder opbrengen. Zodra mijn man er is neemt hij het over en daar voel ik me dan weer schuldig over. Maar alle emoties, de zwangerschapskwaaltjes (die ik dus nog steeds heb) en de komende miskraam maken me zo enorm moe/lamlendig. Ik vind het rot voor mijn dochter, maar kan me ook niet helemaal geven momenteel. Ach, ook dit zal wel beter worden als de miskraam eenmaal is doorgezet. Ik schrik er trouwens ook van hoeveel vrouwen dit meemaken. Ik vond tijdens mijn eerste berichtje mijn situatie erg uniek. Nu besef ik hoeveel het voorkomt en dat verbaast me enorm. Mummy
Hi Mummy, wat erg dat je nog zo zwanger voelt. Dat heb ik gelukkig niet meer. Want maakt het extra moeilijk voor je. Als ik zo terug denk dan namen de zwangerschapsverschijnselen een tijdje geleden al af. Maar ik dacht toen dit is de 2de en het zal wat minder heftig zijn als de eerste, wist ik veel.. en twee dagen nadat ik hoorde dat het mis was is eigenlijk is dat gevoel zo goed als weg alleen mijn buik zwelt nogal behoorlijk op vooral 's avonds. Voel me ook behoorlijk dik Vanavond weer veel weeen, wanneer wordt mijn * toch eindelijk "geboren"? Maar weer aan de aspro en afwachten..... verdrietige mama van Nino en *
Hoi Diana, Ik hoop voor jou dat die weeen en al die klachten nu gauw verleden tijd zijn. Duurt best lang nu... Ik eet ook wel erg ongezond, maar heb ook het gevoel nog een opgezwollen buik te hebben. ik schaam me rot, want het laatste wat ik wil is dat mensen denken dat ik zwanger ben... Sterkte maar weer en ik duim dat het snel achter de rug is! Mummy
Wat heb ik het met jullie te doen!!!!!! Wil laten weten dat ik aan jullie denk Hoop voor jullie dat(als het toch moet gebeuren) het gauw afgelopen is Liefs Monique
Hi Banjer en Mummy, bedankt voor de bemoedigende woorden, want begint toch nu ook wel lichamelijk uitputtend te worden . Gisteren toch ook weer ff flink moeten . Nog wat spulletjes voor mijn zoontje in uitverkoop meegenomen en zag allemaal leuk baby spul en dacht gelijk had ik mischien ook wat kunnen kopen als alles goed was gegaan. Op weg naar huis zag ik in de verte een meisje spelen die sprekend op mijn zoontje leek en ik zei tegen mijn man:die van ons had er vast zo uit gezien pfffff pijnlijk hoor, ik weer Verder begin ontzettend ongeduldig te worden en de drang naar een volgende zwangerschap neemt ook toe ondanks dat ik weet dat dit niet mogelijk is op dit moment..... verdrietige mama van Nino en *
Wat fijn dat jij ook de drang naar een volgende zwangerschap voelt. Nu mijn kindje nog in mijn buik zit voel ik me aan de ene kant heel verbonden met dit kindje en moet ik niet aan iets anders denken. Anderzijds wil ik gewoon graag nog een kindje. Dit kindje is het dan niet geworden, maar de drang om zwanger te zijn/te worden is er alleen maar meer. Maar daar voel ik me dan weer schuldig over. Alsof ik zo over het feit heenstap dat ik nu een kindje verlies ofzo. Op zich allemaal wel logisch, maar wel fijn om te lezen dat anderen dit ook hebben...