Hallo meiden, Ik zou graag met meiden willen kletsen die in een zelfde situatie zitten als ik. Ik heb vorige week te horen gekregen dat het hartje van ons kindje niet meer klopt. Ik was toen 13 weken en 4 dagen.(volgens de berekening van de echo's, ik ben in totaal met alles 2,5 weken terug gezet.. we denken dat het kindje een groei achterstand heeft gehad want anders was ik bij mn eerste echo 5 weken en klopte daar het hartje al.. maar dat kan toch nog niet?zou dus zelf 2,5 week verder zijn) Kon het echt niet geloven dat het mis was.. heb alleen maar gehuild. De week ervoor hadden we nog een echo gehad waarop alles goed was en het hartje klopte. En dan een week later krijg je dit nieuws. Ik had die avond ervoor en op mn werk een hele kleine bloeding gehad en niet rood maar roze. Toen ik 'morgens thuis kwam heb ik het spoednummer gebeld van de VK (die had ik nl. niet in mn tel) Ze hebben me toen gerust gesteld dat dit kon komen door de baarmoedermond en dat ik me geen zorgen hoefde te maken want ik verloor geen bloed en had geen buikpijn. Eenmaal daar aan de echo bleek toch anders:x Begin nu een beetje het besef te hebben dat het echt over is. Het kindje zit nog wel in mij, heb af en toe sinds zondag hele lichte buikpijn en zondag weer een heel klein beetje bloedverlies. Ik wil eigenlijk het liefst afwachten totdat mn lichaam zelf begint, maarja dit kan ook nog weken/maanden duren. Ik zou de curretage echt als laatste middel willen ondergaan. Lijkt me zo raar.. al is het voor iedereen anders natuurlijk.. Maar zou graag willen weten of er nog meer meiden zijn die na de 12 weken een miskraam hebben gehad. Hoe jullie ermee omgingen? en wat jullie willen doen? of hebben gedaan? afwachten of meteen medicatie of curretage.. X
Vreselijk! Ik heb het bijna 8 week geleden meegemaakt. Met 15 weken ben ik bevallen van ons overleden zoontje. Wij hadden er ook bewust voor gekozen om de bevalling thuis te doen, vooral omdat de verwerking dan ook beter zou gaan. Het ging in mijn geval niet helemaal goed, ik verloor erg veel bloed en ben uiteindelijk toch bij de spoed terechtgekomen.Ik had er ook niet echt bij nagedacht dat het een kleine bevalling zou zijn. Dus achteraf had ik het het liefste in het ziekenhuis gedaan.. niet perse een curretage. Gewoon het opwekken en zorgen dat er controle in de buurt is die goed weet wat normaal is of niet. Ik zou je gewoon goed laten inlichten over wat je kunt verwachten en wanneer je moet bellen voor hulp of controle. Ik was zelf slecht ingelicht en had enkel mijn miskraam van 7 weken in mijn gedachten, maar in dit stadium is het toch wel heel anders.. Heel veel sterkte met jullie verlies!
Wij kwamen er bij de termijnecho bij 12 weken (de eerste echo) achter dat er enkel een leeg vruchtzakje zat, en hebben toen eerst afgewacht. Twee weken later was er nog niets gebeurd en ben ik naar de gyn geweest om te kijken hoe we zouden kunnen ingrijpen. Gekozen voor medicatie, maar de volgende dag begon ik te vloeien en 4 dagen later heeft de miskraam plaatsgevonden. Zoals het erbij jou voorstaat, denk ik niet dat het nog maanden zou kunnen duren voor de miskraam spontaan op gang zou komen. Ik zou zelf kiezen voor medicatie geloof ik: dan beval je gewoon van een heel klein wezentje wat dan iig nog wel intact geboren kan worden. Dat zou ik zelf veel fijner vinden dan dat een zo compleet kindje weggezogen wordt... Ook van mij trouwens het advies om dat allemaal in het ziekenhuis te doen, ook ik heb erg veel bloed verloren bij de miskraam (14,5 week) en ben nog met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis omdat ik helemaal weg begon te vallen.
Ha Draak, wat ontzettend naar voor je. Ik heb vijf keer een miskraam gehad, waarvan ik drie keer medicatie heb gebruikt. Bij mij viel het bloedverlies me erg mee, en de pijn ook. Laat je wel goed voorlichten door de gyn. Als je echt te veel bloed verliest of niet goed wordt, dan moet je naar het ziekenhuis. Maar dat gebeurt in de meeste gevallen niet, en kan bij zowel medicatie als een spontane miskraam gebeuren. Dat zie je maar aan het verhaal van Rozemarijn die nog geen pillen had gebruikt en toch erg veel bloed verloor. Qua bloedverlies wordt wel gezegd dat het te vergelijken is met een normale menstruatie, maar dat is onzin hoor. Je moet echt wel kraamverband in huis hebben, want je verlies echt meer bloed dan 'normaal' en waarschijnlijk ook stolsels. Tegen de pijn mag je paracetamol nemen, maar liever geen ibuprofen omdat dat de weeën remt. Heel veel sterkte. Suus
Hoi meiden, Bedankt voor jullie reactie's. Mn miskraam is zelf begonnen vorige week. Het kindje kwam er zelf niet helemaal uit dus hebben de verloskundige gebeld en die is gekomen. Zij heeft het kindje er uit kunnen halen moest daarna wel naar het ziekenhuis voor een na curretage. Heb nog paar dagen meer bloedverlies gehad en daarna werd het minder, heb er nu nog wel last van. Af en toe nog krampen maar wil eigenlijk geen paracetamol nemen dan want voor mn gevoel stopt dit het vloeien? We hebben toen we nog thuis waren met zn 3e naar het kindje gekeken.. zo bijzonder.. voelt echt als ons kindje. Alles zat er op en er aan.. hebben het 's avonds begraven. Ik wilde niet dat het in het ziekenhuis achter bleef. We willen straks als alles weer goed is wel weer opnieuw voor een 2e kindje.. Suus, wat erg! Heb jij 5 miskramen gehad.. pff.. hoe ga je er mee om? Lijkt me zo moeilijk.. Voor de andere meiden ook super erg. Je staat hier eigenlijk helemaal niet bij stil, hoe bijzonder zwanger zijn is.. had altijd wel reele beeld van dat je er niet te makkelijk over moet denken maar dat je ook nog een klap kan krijgen door een miskraam.. pff.. dat is eigenlijk een ver van je bed show.. ik heb het in mn omgeving nog nooit meegemaakt.. (mn moeder heeft zelf wel miskramen gehad maar was zelf te jong) maar dit wens je niemand toe. ook de mensen die het beter denken te weten en je hun mening willen opleggen niet. Je leert jammer genoeg in deze situatie wel echt je vrienden kennen.. Ik hoop dat we allemaal heel snel zwanger mogen zijn en blijven! Liefs
Hee Draak, Wil je even heel veel sterkte wensen. Had zelf een miskraam bij 8 weken. Zwanger zijn vind ik iets magisch en als de betovering dan ineens wordt verbroken is dat heel verdrietig. Sterkte...
Ik was 16 weken zwanger en het hartje klote helaas ook niet meer Dat betekend een normale bevalling Ik ben ingeleid in het ziekenhuis ( de avond dat ik het te horen kreeg goddank ) dat ging allemaal heel snel en het kindje is een paar uur later geboren ( en dat allemaal zonder pijnstilling omdat het sneller ging dan verwacht ) Alleen de placenta wilde niet loskomen Na dik 5 uur bloeden hebben ze besloten dat ik met spoed gecurreteerd moest worden Daarna nog een ijzerinfuus gekregen en moest eigenlijk die nacht blijven Maar heb zelf besloten om naar huis te gaan en daar verder te rusten onder de voorwaarde dat ik meteen terug kwam als er iets niet goed was ) Gelukkig kende ik mijn gyn al vanaf de eerste zwangerschap daarmee ging het allemaal wat soepeler ( hij zorgde ervoor dat het allemaal zo snel geregeld kon worden ) Ik wil je heel veel sterkte wensen, je gaan een heftige tijd tegemoet !!!