Sanne84: Sterkte ermee( Ik was met 16wk achtergekomen met pretecho dat hartje gestopt was met 14.6. Combinatietest en echo 12wk was perfect Was ook natuurlijke bevalling, fotos en we hebben uitgebreid afscheid genomen van dochtertje. We lieten het door ziekenhuis cremeren en later hebben as opgehaald. Staat bij ons thuis nu. Er werden alle onderzoeken gedaan maar geen doodsoorzaak gevonden ze was perfect.. We konden gelijk weer zwanger gaan worden en hebben al gezonde dochter op die manier is toch makkelijker mee om te gaan. Sterkte in deze periode!
Och lieve Sanne. Ik moet huilen van jouw berichtje. Wat vreselijk, wat vreselijk, wat vreselijk! Nogmaals heel veel sterkte, ook voor jouw partner. Dat jullie dit een plekje mogen geven. Het voelt echt als een lege plek in ons facebookgroepje
Dankjewel voor jullie lieve berichtjes. En papillons, wil je iedereen van mij de lieve groetjes doen. Geef ze allemaal maar een dikke kus van me.
Och Sanne, wat onwijs heftig. Het is inderdaad een gemis in ons groepje. Het blijft bizar dat net jou dit moet overkomen. Al zo'n compleet kindje... Heel veel sterkte. Ik wil zoveel zeggen, maar kan de goede woorden niet vinden. Niets dekt de lading.... Dikke knuffel voor jou!
jeetje wat heftig als ik dat zo lees.. ik wens je heel veel sterkte!! en een dikke knuffel en ook de anderen hier die een miskraam hebben gehad of hun kindje zijn verloren ..
Wat heftig zeg sanne. Een hele dikke knuffel. Ook via deze weg nog even een steun betuiging. Pff heb geen woorden voor je verdriet! Zorg goed voor jezelf!
Ha Sanne, wij hebben afgelopen november ongeveer hetzelfde meegemaakt.. Bij een pretecho met 14 weken werd ons verteld dat het hartje van ons kindje tussen de 12 en 13 weken gestopt was.. Het kwam zo onverwacht.. Als je een schouder wilt om even bij uit te huilen (en man wat heb ik al veel gehuild sindsdien..) dan mag je me een pbtje sturen. Knuf Julia
HEel veel sterkte met dit verlies en alle verdriet.. HIer 5 keer een missed abortion, varrieend van 12/bijna 17 weken. Elke keer wel groeiachterstanden en was het spannend welke kant het op zou gaan. Een keer een tweeling met 12 weken.. Hele verdrietige perioden zijn dat geweest. Ik ben toen overgegaan naar Gent ivm miskramen en daar kwamen ze erachter dat ik hashimoto heb. En zie mijn banner, mbv mmm en een adoptie zijn we nu trotse ouders van 3 prachtige kinderen en is dat verdriet wel geslonken.
Dankjewel voor jullie lieve berichtjes. Ik heb er soms nog heel moeilijk mee... En idd veel huilbuien. Dit kindje was zo gewenst... 12 maart krijgen we de uitslag of ze iets hebben kunnen vinden in mijn bloed of iets aan het kindje.. En Julia, dankjewel. ik wil wel een pb sturen maar ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen... Het verdriet is echt enorm en het houd me dagelijks bezig... We snappen het gewoon niet... Het blijft nog zo onwerkelijk...
Sterkte en het vindt wel zijn plek! Heeft tijd nodig.. We zijn gelukkig wel snel overheen gegaan. We hebben as thuis en hebben haar naam gegeven. Gingen gelijk zwanger proberen en nu zie mijn banner en al weet ik dat ik dus drager ben van genetische afwijking, mijn dochter ook en zal dat kindje ook vast hebben, was dat geen doodsoorzaak. We zijn vrij relaxt over we verbergen het ook niet gewoon vertellen als vragen, we hebben graag het over als iemand vraagt over miskraam/bevalling zelf etc. We praten eigenlijk met vrede over en hopen dat het deze keer beter mocht gaan. Ik denk hele grote rol speelt dat we al gezonder dochter hebben dus we weten 100% dat afwijking er niets doet ook we weten dat het niet onze schuld was en dat heeft veel rust en hoop.
Mag ik even hier uit komen janken... Morgen moet ik weer op controle omdat ik nu al sinds zondagavond buikpijn heb en het bloedverlies niet minder wordt maar steeds erger... Krijg morgen een echo om te kijken of alles eruit is... Neeeeee dacht ik...niet ook nog dit. Dacht in eerste instantie dat het gewoon me darmen waren omdat ik ook behoorlijk last heb van diarree,maar als ik van de wc afkom dan zou het toch minder moeten zijn. Maar juist dan beginnen de steken en krampen juist heel heftig. Dan kruip ik over de vloer van de pijn... Dus vandaag toch maar even contact gehad met de gyn. Moest eigenlijk vanmiddag al komen maar ik dacht dat mijn werk daar niet blij mee zou zijn. Dus heb het voor morgenvroeg kunnen neerzetten. Kwam ik op het werk aan... Zeiden ze tegen mij, maar meiske toch, wat doe jij hier. Ga naar huis.. Nee ik wilde het toch proberen. Hetzelfde zei de manager, maar ik zei dat het wel ging... Even later toch naar huis gestuurd omdat ik weer krom liep van de pijn... Man wat laat mijn lichaam me nu toch in de steek. Denk je het gehad te hebben... Nee er komt toch nog iets bij. Ik heb echt de hele dag hier zitten janken.. Morgenvroeg dus meer duidelijkheid over waar het vandaan komt... Zelfs een diepe zucht doet zeer in mijn onderbuik...
Hoi Sanne, Ik lees je berichtje eigenlijk meer bij toeval. Ik doe alleen mee op "wie heeft er meerdere miskramen gehad". Zelf heb ik er 4 gehad, maar allemaal voor 7,5 weken en ik besef dat ik daarmee mazzel heb. Maar ik krijg er een brok van in mijn keel, als ik je verhaal lees en me inleef in je gevoelens. Geen idee hoe je er mee om kunt gaan. Zelf zie ik het zo : het moet nu eenmaal, je zit er nu midden in dus je moet heel die medische rompslomp doorlopen. Vervolgens gaan de scherpe randjes er af met de tijd (en het afnemen van de hormonen), maar het echte verwerken komt pas met een volgende, succesvolle zwangerschap en het besef hoeveel geluk je hebt dat je een gezond kindje hebt. Toch zal ik zowieso nooit meer een verhaal als het jouwe kunnen lezen zonder brok in de keel. En ik heb al een prachtig zoontje en dus het besef dat ik enorm veel geluk heb. Ik wens je veel sterkte voor morgen en de komende tijd. Ik hoop dat je snel weer mee kunt doen met een ander forum op deze website !
He Gatsie Sanne. Wat balen allemaal. Alsof het eerste nieuws dat het kindje gestopt was met groeien nog niet genoeg was. Bah. Heel erg veeel sterkte. Hoop dat je het uiteindelijk een plekje kunt geven. En dat er een mooie baby voor jullie gaat komen, als jullie er weer aan toe zijn.
Helaas is het hier alweer niet goed. Er blijkt nog een placenta rest in te zitten. As vrijdag word ik alsnog gecuretterd. 😔