ik ben 18 jaar nog jong dus toen op die moment ging het niet goed met men vriend en ik woon bij hem. op die moment ben ik ook ontslagen op het werk. bij mijn ouders kan ik ook niet terecht en bij mijn zussen ook niet wat zou ik dan moetten doen als er nog een babytje bij kwam ?? sorry maar ik zou dat kindje alle liefde van de wereld hebben gegeven maar daar wordt zijn of haar maagje niet mee gevult.. in die paar maanden is het terug in orde gekomen met mijn vriend en hebben we samen besloten voor een kindje toen was het ook een ongelukje en omdat het toen heel slecht ging wouw men vriend dat ook niet bijhouden.. ik snap hoe moeilijk het is voor jullie en ik wilde jullie zeker niet kwetsen ofzo maar heb een hele moeilijke tijd gehad en het enige wat ik wil is
om mijn kindje en goede toekomst te geven en dat ging toen echt niet hoe erg ook ! ik heb echt een slechte jeugd gehad en wil daarom alles voorkomen dat mijn kindje dat ook zou hebben..
Nee maar als iemand zoiet schrijft,komen er vanzelf wel vragen lijkt me. Als ik haar was had ik het even in het hoekje van de verloskundige gezet. Moonlight,misschien kun je hulp vragen bij het Fiom? Daar zijn ze aardig en kunnen ze je tips geven. En een slechte jeugd is kut maar je kunt het zelf 100x beter doen. Een kindje heeft geen dure kleding ed nodig,alleen heel veel liefde en als je tot dat in staat bent,ben je al een heel eind op de goede weg! Ik vind je vriend een sukkel. Je verdiend beter.
Ik snap jullie gevoelens wel maar ik snap niet dat vrouwen hier nooit bij de feiten kunnen blijven. Anders reageer je gewoon helemaal niet. Haar vraag is idd beter op zijn plek in het hoekje bij de verloskundige maar dat kan niet iedere nieuweling ruiken hier, waar wat precies hoort, dus give the woman a break.
MamadeLuxe, sorry maar jouw reacties word ik een beetje moe van. TS plaatst haar topic hier in een gedeelte waarin vrouwen zitten die (meerdere) miskramen meemaken op weg naar een eerste, tweede of derde kindje. Daar spelen zoveel emoties in mee. Die wens is dan zo groot dat een topic als van TS dan niet te begrijpen is. Ik zie dat je zelf zwanger bent van je negende kindje geloof ik. Een hele andere situatie dus. Ik kan niet oordelen of je zelf veel miskramen meegemaakt hebt, zo wel dan is dat even hard als voor ieder ander. Jouw kinderwens is echter inmiddels wel ruim vervuld. Die van vele anderen hier nog niet. Probeer je daar dan ook in te verplaatsen. Ik heb de toelichting van TS net gelezen en ik denk dat ze nog heel jong is, ik adviseer je dan ook eens goede hulp te zoeken om dit allemaal op de rit te krijgen. Te zorgen voor een stabiele relatie en dan verder te kijken. Ik verwacht op je 18e net weer een paar maanden samen nog niet helemaal dat het stabiel is.
Hier speelt geen gevoel mee maar gezond verstand hoe kan een situatie nu zo hard veranderen in nog geen half jaar tijd. Ik zou zeggen probeer het eerst eens een paar jaar samen en ga dan voor een kindje. Ik weet in igg dat vaak abortus wel problemen kunnen geven op verklevingen heb het zelf na een curretage gehad en dit is het zelfde als wat ze doen bij een abortus met het verschil dat het ene vrijwillig is en het andere niet
Ik heb ook bewust geen zwanger aankondiging geplaatst hier om rekening te houden met de gevoelens van anderen. @ts, welkom op het forum, geen topics plaatsen wat anderen tegen het hoofd stoot dus Wanneer je wat bekender raakt op het forum weet je ook beter waar je iets kan plaatsen, terkte met de miskraam meid!
ja sorry,maar dit vindt ik te erg voor woorden. eerst een abortus in jan,en nu 6 maanden later ben je wel klaar voor een kindje. hier wordt ik zo kwaad van,wordt eerst volwassen..echt schandalig. en ik vindt dit zeer kwetsend voor de meiden die hun kindje hebben verloren. ja,sorry,emoties
@ts, ik adviseer je dit topic te laten sluiten, tenzij je op nog meer van dit soort reacties zit te wachten. Mocht je nog vragen hebben zou ik die aan de verloskundige op dit forum vragen, is een gesloten topic dus alleen de vk kan reageren, en vlgsm heb je ook wel forums voor hulp en advies na een abortus.
Jaja, nu weet ze 't wel.. Wat zijn sommige dames hier tochgoed in kwetsen en beledigen, bah.. Moonlighttt, sterkte met alles en trek je niet teveel aan van alle commentaren.. Mijn advies is dan ook, neem contact op met een arts/vk..
beledigen? soms is de waarheid hard,jij kan me toch niet wijs maken dat jij dit normaal vindt,zo om te gaan met levens. het zal wel aan mij liggen dan he.
Waar het om gaat, is dat iemand terug beledigen omdat jij je beledigd of gekwetst voelt echt zo super zinloos is. Ik zie ook weleens topics voorbij komen dat ik denk zozo...die sla ik over, of ik probeer een advies te geven waar diegene wat aan heeft en anders hou ik gewoon mijn mond.
oke goed punt,dan kan ik beter niet meer reageren op te gevoelige dingen die mij hard raken. groetjes
Nee, ik ben het er niet mee eens en zou het zelf nooit zo doen maar het is niet aan mij om haar daar op aan te spreken.. Het meisje is net 18 en ik hoop van harte dat ze er over een paar jaar niet alsnog een trauma van krijgt..
ik begrijp iedereen wel die gekwetst is door dit echt waar maar over volwassen worden sorry maar ik woon al samen met mijn vriend van mijn 15 jaar ik doe alles zelf koken, wassen, ... wij zijn ondertussen al 4jaar samen hij is wel ouder dan mij. ik denk dat iedereen wel eens up and dows heeft in zijn relatie en ik ben ' volwassen genoeg ' om geen kind te nemen als het niet goed gaat sorry daarvoor