hier mijn verhaal.. ik heb me net aangemeld om hier wat info en steun te vinden.. ik heb een eug gehad..(buitenbaarmoederlijke zwangerschap) ik ben 3 weken geleden geopereerd omdat mijn kindje(11 weken oud) aan het groeien was in mijn eileider. die is daardoor 3 weken geleden geknapt waardoor er een inwenige bloeding is ontstaan. zo erg dat de gyn in het ziekenhuis zei als je later was geweest dan was het fataal geweest. ze hebben nu dus het kindje en mijn eierstok recht helemaal verwijderd. waar ik nu het meest verdrietig en boos door ben is mijn eigen huisarts.. ik ben namelijk al een paar keer langs de huisarts geweest met klachten van hevige steken aan de rechte kant en onderbuik die doortrekken naar de rug. dit zijn dus al kenmerken van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. maar ik werd keer op keer naar huis gestuurt.. er werd gezegt op een sarcastische manier van.. tja mevrouw dat zijn nu zwangerschaps kwaaltjes hoort er allemaal bij! totdat de pijn op die ene zondag niet meer houdbaar was en ik op zondag naar een weekend arts ben geweest.. en die contateerde al een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. die zei:ik stuur u door want ik denk aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap alle klachten wijzen daarop.... en ja deze weekend arts had dus gelijk..... dus ja als mijn eigen huisarts mijn klachten toen ook serieus had genomen.. had ik mijn eierstok en eileider nog gehad zei de gyn in het ziekenhuis. dan was ik ook mijn kindje kwijt geweest want die heeft geen overlevings kans in de ei leider maar dan hadden ze wel mijn eierstok kunnen houden.. maar 1 ding weet ik wel als ik opgeknapt ben ga ik een andere huisarts zoeken ! dat was even mijn verhaal... liefs evi
klacht indienen,had ik gelijk gedaan,wat jouw huisarts gedaan heeft is een ypisch geval van nalatigheid
ja dat zeggen meerdere mensen tegen mij.... ik zou eigenlijk niet weten waar ik een klacht moet indienen.. ja mischien een beetje stom maar ja.. xx evi
google even naar het "juridisch loket",...die weten vast wel waar je dat kan doen,die kun je dan een mail sturen met je vraag en dan maile ze je terug
Lieve Evi, Ik heb zelf een aantal weken geleden ook een EUG (of BBZ) gehad. Ik was op dat moment dik zes weken zwanger. Wat een verschrikkelijk verlies zeg... Ik hoop dat het inmiddels een beetje met je gaat. Bij mij is het nu bijna tien weken geleden (zoiets geloof ik) en deze week ben ik voor het eerst pas weer begonnen met 2 uurtjes per dag werken. Het heeft echt de tijd nodig om allemaal een beetje een plaatsje te krijgen. Gun jezelf daar dan ook de tijd voor! Ons kindje heeft een plekje gekregen in de vlindertuin hier op de site. In de vlinderlounge heb ik heel veel troost gevonden bij de andere vlindermamma's. Misschien is dat ook een idee voor je? Heel veel succes en je mag me natuurlijk altijd PB-en! Sterkte en liefs, Josien
bedankt voor je reactie josien! ik wens jou ook veel sterkte toe..met het verlies.. ik wil er niet aan denken omdat ik dan erg verdrietig word. ik schrok wel toen ik las dat je zolang nodig hebt om weer te kunnen werken. nou zei de gyn ook wel zon 2 maanden maar toch.. ik zou 3 weken geleden aan een nieuwe baan begonnen zijn. ik hoop dat ze op me wilt wachten maar als het nog zolang duurt.. want ik heb helaas het contract nog niet getekent. dat zou ik doen op me eerste werkdag. nu heb ik zoiets van straks word die baan me ook nog afgepakt. en ik heb een vraag ben jij al ongestelt geworden? liefs evi
Hoi Evi, Inmiddels ben ik op 6 november weer ongesteld geworden en zijn we een nieuwe IUI-behandeling gestart. Ik weet niet of je je heel erg op die 10 weken vast moet pinnen. Bij mij is het misschien ook een beetje gek gelopen. Ze hebben eerst 3 à 4 afgewacht omdat ik zelf al bloed verloor en het erop leek dat mijn lichaam het zelf op zou lossen. Toen bleek dat het hCG te weinig daalde en hebben ze een chemokuur gedaan. Na 75% van die chemo werd ik zo ziek en werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Op 17 september werd de EUG geconstateerd, maar op 10 oktober werd ik dus alsnog geopereerd. Ze hebben mijn rechtereileider weggenomen. Hebben ze bij jou ook je eierstok weggehaald? Of ook alleen je eileider? Ik ben inmiddels dus wel weer ongesteld geworden, maar dat was geen pretje. Ik heb best wel wat last gehad. Nu ook wel nu ik rondom mijn eisprong zit. Maar laat je niet bang maken. Het leven zal weer in beweging komen. Maar een tip: neem echt heel erg veel tijd om te herstellen en te huilen. Je schrijft dat je niet goed erover na durft te denken, maar dat is wel goed hoor. Het is belangrijk voor je verwerking, dat heb ik ook wel gemerkt. Misschien kun je ook iets materieels bedenken wat je aan je kleintje doet herinneren? Ik heb van mijn moeder een zilveren engeltje gekregen voor aan mijn ketting. Verder hebben wij het geluk gehad dat er in het ziekenhuis nog een echo is gemaakt van ons engeltje. Dat heb ik ingelijst op de kast staan met kaarsjes erbij. Verder heb ik in mijn trouwring een diamantje laten zetten. Ik wilde dat altijd al graag doen als we een kindje zouden krijgen. Maar dit engeltje heeft ons pappa en mamma gemaakt, dus ook zij verdiende een diamantje. Ik hoop dat je de tijd en de rust voor jezelf vindt om tot verwerking te komen. Het is allemaal niet niks. Voor wat betreft dat werk, moet je het denk ik gewoon goed uitleggen. Als je er open en eerlijk over bent, zou iedere werkgever moeten begrijpen dat je dit niet voor je lol doet. Een goede werkgever begrijpt dat. Als ze dat niet begrijpen, moet je je afvragen of dit wel jouw ideale werkgever is . Liefs, Josien
ten eerste josien wil ik zeggen dat ik jou verhaal heel mooi vind. met de herdenkingen zoals het hangertje voor aan je ketting en je diamantje in je ring.. en dan die foto .. maar hoe kan dat dat je het op de echo hebt gezien? als hij in de eileider zat? tja wij hebben gevraagt of we het mochten zien. als hij het eruit had gehaald. en wij kregen iets heel vervelend te horen... namelijk dat het 1 grote ravage was en dat we het dus niet mochten zien. jou vraag over wat ze hebben weggehaald.. de hele eileider en een gedeelte van de eierstok.. ook toevallig rechts.. maar ik had dus ook problemen met het hcg.. die niet genoeg daalt.. ik heb vrijdag weer hcg moeten prikken in het ziekenhuis en als het toen niet gedaald was zo ik weer geopereerd moeten worden. maar het was ineens goed gedaald. ik zit nu nog op 45 hcg. wel heb ik na de operatie heeeeeel hevig gebloed.. 2 weken lang. veel weefsel verloren enzo gelukkig maar. en over mijn nieuwe werkgever die was wel begripvol aan de telefoon maar het is moeilijk in te schatten omdat je diegene nog niet kent. liefs evi
Hoi Evi, Ik begrijp dat wij wat betreft die echo écht geluksvogels zijn geweest. Er zijn geen andere dames op het forum hier met een EUG achter de rug die ook een echo hebben kunnen krijgen. Bij mij hadden ze een echo gemaakt en achter mijn ovarium (eierstok) zat het vruchtzakje. Je ziet op die echo dus heel duidelijk de eierstok en ons kindje liggen. Nou ja... er was natuurlijk nog niet veel te herkennen van een kindje, maar voor mij is die echo het enige tastbare dat ik heb. En dat is al meer dan menigeen hier. Ik heb hier tenminste verder nog van niemand gehoord dat zij ook een echo hadden van een EUG, maar ik kan me natuurlijk vergissen. Het vruchtzakje was net zo groot als mijn eierstok op de echo. Daaruit konden ze precies meten hoe groot ons kindje was en dat klopte precies met de tijd die ik zwanger was geweest. Ons kindje begraven kon ook al niet, omdat ze haar zouden onderzoeken in het pathologisch laboratorium. Dat doen ze blijkbaar standaard ofzo. Ben blij dat je werkgever rustig en begripvol klonk aan de telefoon. Ik hoop gewoon voor je dat je dat het een goeie is ... dat heb je wel verdiend na al deze ellende! Jij moet zeker nu nog regelmatig bloed laten prikken, of niet? Dat heeft bij mij ook lang geduurd. Op een gegeven moment was het gezakt tot 1,2 en toen hoefde ik niet meer. Dat was wel een geruststelling. Sowieso... ik heb heel lang het idee gehad (en nu nog vaak) dat mijn lichaam me in de steek heeft gelaten. Ik heb echt het gevoel geen échte vrouw te zijn doordat ik ons kindje niet op de wereld heb kunnen brengen. Met ons kindje was niets mis... het hartje heeft geklopt, het groeide goed... dat vind ik het meest wrange aan alles. Alles was goed, maar ze zat gewoon op de verkeerde plek. Ze kunnen tegenwoordig zo veel... maar het kindje op de goede plek zetten lukt ze niet blijkbaar. Ik hoop dat je je rust vindt voor je herstel. Veel sterkte, Josien
Lieve Evi, ik wil jou en je partner heel veel kracht en sterkte wensen in deze moeilijke tijd! Bij mij is mijn eileider met 7,5 week geknapt. Neem er de tijd voor en overhaast niks! Denk nu aan jezelf!
Hoi Evi. Ik heb ook een BBZ gehad, wat vervelend dat jou huisarts jou niet doorgestuurd heeft op tijd. Als dit wel wat gebeurd was dit nog geen garantie van het bespaard blijven van jou eileider/stok. (Misschien een schrale troost.) Ik was 6 weken zwanger toen ik vreselijke buikpijn kreeg en naar mijn huisarts ging, ik werd direct doorgestuurd naar het ziekenhuis waar direct de bbz werd vastgesteld. Dezelfde middag lag ik op de OK. Mijn eileider is schoongemaakt en alles was ok. Ik moest de week erna nog wel een aantal kren terug om bloed te gaan prikken ivm HCG waarden. Helaas kreeg ik na een paar dagen weer buikpijn en na een aantal dagen aankijken terug naar de gyn, het HCG was ook weer aan het stijgen en 2 weken na de 1e OK lag ik weer op de OK. Zeer waarschijnlijk was er een heel klein stukje (placenta?) achtergebleven bij de 1e keer en dat is weer gaan groeien. Bij de 2e OK is dus alsnog mijn eileider weggehaald. Na de 2e OK knapte ik heel snel op en binnen 2 weken was ik weer aan het werk. Ik moet er wel bij vermelden dat ik beide keren geholpen ben dmv een kijkoperatie en dat waren 3 kleine plekjes die zo dicht zaten en ik was zeker na de 2e keer zo weer op de been. De tegenslag zat dus bij mij tussen OK 1 en OK 2, maar dat was gewoon dikke vette pech. Dan ook nog goed nieuws, na mijn BBZ heb ik inmiddels een zoon erbij (ervoor had ik al 3 kinderen) en ben ik nu weer zwanger, vrij vlot en met 'maar' 1 eileider. Wat voor mij nu achteraf als naar is gebleken is de eerste tijd als je opnieuw zwanger bent. Dat is zo vreselijk spannend (eng!), zo bang dat het niet goed zit....gelukkig krijg je vanaf nu standaard een echo bij een zwangerschap van 6 wkn om na te kijken waar het vruchtje zich bevind. Het voordeel vond ik van het feit dat 1 eileider weg was is dat in de aangetastte eileier het niet wéér kon nestelen en dat het wel dubbel dikke pech zou zijn als het ook in de 'gezonde' fout zou gaan. Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal. Heel veel succes en sterkte. Cellie.
hoi josien.. het rare is na de laatste keer hcg prikken waarop de waarde 45 was... hoef ik niet meer terug.. maar ik doe over een paar weken wel een zwangerschaps testje dan weet ik zeker dat alles eruit is. en wat jij zei dat heb ik ook wel.. dat ik boos ben dat me lichaam me in de steek heeft gelaten.. en verder wat jij zei... dat zei ik tegen de gyn ook .. ik zei:waarom kunnen jullie het dan niet in de baarmoeder plaatsen jullie doen zoveel... maar helaas dat kunnen ze nog niet.. wie weet komt die tijd ooit nog.. josien jij ook sterkte en succes met het opbouwen van je werk! liefs evi
hallo pluys was ik weer.. ik lees net in je onderschrift dat je weer zwanger bent .. gefeliciteert ..... maar heeft het lang geduurt?voordat je weer zwanger werd? zou wel een spannende tijd voor jullie zijn geweest of die nou wel goed zat.. pphhhh datlijkt me zooooo moeilijk... x evi
hallo cellie bedankt voor je reactie.. en positief nieuws is op dit moment ook fijn om te horen.. want de angst zit er bij mij goed in nu dat het drama straks weer overnieuw begint maar dan in de linker eileider.. die tijd om weer opnieuw zwanger te zijn dat lijkt me verschrikkelijk de eerste weken voordat je op week 6 pas een echo krijgt... maar wel fijn om te horen dat je daarna weer snel zwanger bent geworden... dat is allemaal wel dubbel balen geweest dat je 2 keer naar de OK moest zeg.....denk je dat je het achter je kan laten moet je weer naar de OK... heel veel succes met je zwangerschap! liefs evi
Hey Evi, ik heb in april een bbz gehad en ben deze maand zwanger geraakt. Maar mijn cyclussen zijn wel lang (heb er 2 tussen gehad van min 50 dagen en max 55 dagen, de rest ligt tussen de 35/38). Ik heb in flinke spanning gezeten toen mijn test weer positief was. Maar er was ook een heel goed gevoel! Dat gevoel had ik tijdens mijn vorige zw niet. Gister eindelijk de 6 weken echo gehad en ik weet niet hoe ik die dag ben doorgekomen pffff vreselijk! Maar nu is het genieten! Hoe gaat het nu met jou?