Dat hoop ik ook. Overigens is hier nog steeds niks te bekennen.. mijn lichaam heeft kennelijk besloten om zo snel nog geen afscheid te willen nemen? Ik hoop zo dat het dit weekend toch nog komt en ik dinsdag 'schoon' bevonden wordt bij de gyn.. Heb er een hard hoofd in.. Hoe gaan jullie partners er eigenlijk mee om?
Wat fijn om te horen Humtum!! woehoeee ben blij voor je! Is je hcg al helemaal gedaald naar de 0 dan? Of moet je blijven bloedprikken? Ik heb afgelopen maandag etzelfde advies gekregen van de gyn. Mijn hcg is namelijk gedaald tot 1,2 en de gyn zag alweer een eisprong aankomen Nu moet ik wachten tot mn 1e menstruatie en dan mag ik er ook weer gaan! Alleen gyn zei et afgelopen maandag pas en manlief en ik hebben hebben wel onbeschermd geklust. Was de gyn niet zo blij mee maar wist ik veel. hihi... Hopen nu snel vooor een plakbeeeebje! Wat fijn nieuws ook zeg, ben gewoon helemaal blij voor je! *knuffel*
ik heb dan geen miskraam gehad maar een bbz. Nja eigenlijk is dat wel etzelfde toch? Maar ik merkte dat mijn partner niet zo goed weet hoe hij er mee om moest gaan. Hij is vooral bezorgt om mij. Vooral nu we "goed" nieuws hadden gehoord dat het zo'n beetje allemaal weg is merk ik echt dat hij opgelucht is. Hij is niet echt met het babietje bezig.. Alsof hij dat heel ver weg heeft gestopt. Sterkte met alles! Ik hoop voor jouw dat je dit hoofstuk kan sluiten en dat je het een plekje kan geven. *knuffel*
Ha Aza! Ja ben echt superblij! Hcg was 22 maar omdat het in 6 dagen zo enorm gedaald was hoef ik geen opvolging middels bloedprikken. Moet nu 14-1 terug en dan is t opnieuw bloed en echo ter controle maar gyn vond dat we nu m'n lijf wel ff konden laten rusten. Er is niets te zien in mijn lijf meer dat duidt op zwangerschap dus das mogelijk ook weer net iets anders dan bij jou. Gyn was bij mij wel echt redelijk stellig over veilig vrijen. Gaf aan dat t idd makkelijker rekenen is als je cyclus weer op gang is maar ook dat er geen duidelijk oz is over wel of niet meer risico na curretage. Ze raadde t gewoon aan ff te laten en m'n lijf de oplawaai die ziekenhuis heet te laten vergeten haha Vosje, mijn man is er eerste dagen ook echt verdrietig om geweest. Dat sloeg om in grote zorgen om mijn gezondheid en zwangerschapskansen toen men sprak over bbz en eileider verwijdering. Ik vond dat op een gegeven moment even het allerergste: mijn man die huilend zei dat hij heel graag papa wilde worden. Poeh, wordt me nog warm in de ogen als ik dit typ! Vooral omdat t echt zo'n stoere vent/echte binnenvetter is! Na de ingreep is hij eigenlijk snel weer ontspannen geworden en kijkt hij positief naar een volgende kans! Wel fijn want deze week was ik even meer de doemdenker.
@humtum, wat fijn dat alle uitslagen goed waren! @verwerken man, mijn man weet niet goed hoe hij met zijn gevoel om moet gaan. Gisteren kwamen we zijn beste vriend tegen en toen die vroeg hoe het nu eigenlijk met hem was, schoot hij helemaal vol. Hij wilt er met mij niet over praten, mede doordat het mijn grootste wens was mama te worden en hij eigenlijk niet wilde. Hij heeft het gevoel nu dat hij de veroorzaker is dat mijn droom wordt uitgesteld. Wel wilt hij nu heeeel erg graag papa worden nu het is misgegaan. Heb hem dus verplicht met zijn vriend er dan maar over te praten ipv met mij, hij moet het toch een plekje gaan geven.
Humtum fijn dat je goede berichten gehad hebt. ik kreeg een gedichtje dat precies ons gevoel verteld zo mooi. Een vlinder vliegt vluchtig over het gras, hij/zij is verdrietig omdat hij/zij ooit een mensje was. Hij/zij is bedroeft, en zijn/haar hartje doet pijn, Hij/zij heeft maar 1 wens en dat is bij zijn/haar mama en papa te zijn. Hij/zij vliegt naar een huisje, ver van het veld, want daar wonen zijn/haar mama en papa is hem/haar verteld. Hij/zij kijkt door het raampje en zag wat hij/zij wilde weten, Zijn/haar mama en papa houden nog van hem/haar en zullen hem/haar nooit vergeten. Dan vliegt het vlindertje terug over het gras, Trots en sterk omdat hij/zij ooit een klein mensje was...
Joyski ik vind m mooi!!!!! Maar poeh, ik ben een beelddenker dus hij komt ook wel binnen. Zie dan in gedachten gelijk een kleine vlinder bij ons binnenkijken!
zo mooi !!!! @verwerking: mijn vriend heeft de eerste dagen, net zoals ik... alleen maar gehuild. Daarna werd het vooral heel bezorgd zijn om mij En nu is het opluchting dat het voorbij is (die ellende )
Mooi gedichtje, ik kreeg laatst een gedichtje van een bekende.... Wij zijn gelovig dus het gaat over God en de hemel... Maar vind hem prachtig, krijg nog tranen in mijn ogen als ik hem lees... Hemelkindje Mag ik niet even naar je kijken naar je ogen, naar je lach Zou je op je papa lijken ben je blij op deze dag? Mag ik jou niet even horen wat de klank is van je stem of zou ik dan je rust verstoren ben je nu alleen van Hem? Mag ik jou niet eens zien spelen kijken hoe jij bloemen plukt kunnen we dan niets meer delen ben jij zomaar weggerukt? ~ Mama kijk eens goed naar boven zie je daar die gouden zon t is vast moeilijk te geloven ik zout je zeggen als het kon Toch wil ik je laten weten juist voor jou op dit moment ik ben zeker niet vergeten en ik ben hier zo gewend Ik ken geen angst en nare dagen maar ik huppel en ik dans je hoeft je echt niets af te vragen alles is hier in balans En als je dan toch moet huilen kijk omhoog, geloof het maar Er is een plaats om weg te schuilen En t is zo geweldig daar!
Vreselijk vosje, ik vond dat ook zo naar. Heb uiteindelijk 5 dagen met een dood kindje rondgelopen, kon het niet verwerken zolang het er nog in zat. Nadat de miskraam was opgewekt en ik het vruchtje gezien had, ben ik pas met het rouwproces begonnen. Nu na 10 dagen ben ik eigenlijk alweer bezig met mijn cyclus en een volgende zwangerschap. Iets waar we weer naar uit kunnen kijken, we gaan weer een spannende tijd tegemoet. Sterkte dinsdag bij de gyn...
Humtum, dat klinkt positief wat je gyn zei! Dat de kans groter is om zwanger te blijven als je zwanger wordt. Laten we daar ons maar aan vasthouden idd. Alhoewel dat andere stukje voor mij wat minder positief is, dat tot 3 mk'en vaak stomme pech is... Vroeger wilde ik nooit kinderen en vanaf het moment dat ik ze wel wilde, heb ik altijd al gezegd: 'nu kan ik ze vast niet meer krijgen, omdat ik altijd heb gezegd dat ik ze nooit wilde'. Gedichtjes; heel mooi! Hoe mijn partner ermee om gaat; mijn vriend was de dag dat we het gehoord hadden een beetje verdrietig. Dit kwam zo onverwachts. Maar een dag later merk je nooit meer iets aan hem. Hij vindt het wel erg, maar hij loopt gewoon vrolijk te fluiten, hij legt zich erbij neer en vertrouwd erop dat het ooit goedkomt. Vosje, wat vervelend zeg dat het nog niet komt. Verlies je ook nog geen bloed? Ik heb een keer 3 weken gewacht en het kwam ook niet vanzelf, vandaar dat ik het nu maar 1 week de tijd heb gegeven. Vreemd he dat het zo lang in ons lichaam kan blijven. Zwanger worden; dit heb ik vandaag ook aan de gyn gevraagd en ik mag dus nu meteen weer zwanger worden. Had ik niet verwacht. Is dus anders dan bij degenen die een bbz hebben gehad begrijp ik.
Geen bloedverlies, geen krampen, niks.. Vandaag precies een week geleden hoorden we dat het niet meer leefde.. Het is nu dus al zo'n 11 dagen geleden.dat het gestorven is. Ik snap niet waarom het dan zo goed blijft zitten Wat een mooie gedichtjes kwamen er voorbij ♥
Naar hoor vosje, ik had al meer dan 2 weken bloedverlies en de laatste dagen voordat we de miskraam gingen opwekken wat krampen. Dus mijn lichaam was er al wel wat mee bezig, maar toen heb ik nog gekozen voor cytotec. Wilde het er zsm uit hebben.... Wat enorm moedig dat jij het zo lang laat afwachten...
vosje wat knap dat je gewoon wil wachten tot je lichaam het zelf oplost! Ik kon dit niet.... toen ik hoorde dat het mis was, hoopte ik wel dat mijn lichaam het zelf zou doen maar wou niet afwachten Hoop voor jou dat jou lichaam het helemaal zelf gaat doen Nu een vraagje van mijn kant: Mijn curettage is dus 2.5 week geleden en de eigenlijke miskraam (toen ik het meeste verloor) 3.5 week geleden Nu heb ik sinds gisteren steekjes in mijn baarmoeder en vandaag aan mijn linker eierstok en rug en met vlagen misselijk Kan dit mijn eisprong zijn of zijn die pijntjes normaal na een miskraam Word er gek van om vanalles te voelen en niet te weten wat er is haha
Ik snap jullie helemaal hoor. Ik heb ook zoiets van.. als het niet goed zit, laat het dan maar gauw komen. Loop niet graag zo rond en ben ook veel thuis, want 'wat als het begint'.. voel me er helemaal niet fijn bij.. aan de andere kant geeft dit me wel de kans om het heel langzaam een plekje te geven.. Juist omdat ik nog helemaal geen bloedverlies of krampen heb, kan het er bij mij maar moeilijk in dat het niet goed zit. Dinsdag krijg ik nog een echo ter bevestiging (voor mijn eigen gevoel. Dat het echt zo is) en dan hoop ik dat ze gauw een curretage kunnen plannen..
Precies hetzelfde bij mij.... Dat knaagt echt aan mij, want ik heb gewoon het idee door dat ik dit jaren heb geroepen ik er nu op wordt gepakt. Weet dat dit iets is wat tussen je oren zit, maar soms komt het gewoon je gedachten even voorbij... Mijn partner heeft toen ik * verloor gehuild. Hierna was hij meer bezorgd om mij. Hij had het al een plekje gegeven en hij vindt het idee van "we zijn beide vruchtbaar" al heel fijn. Dit zeg ik nu ook steeds tegen mijzelf. We zijn vruchtbaar en dat kan ook niet iedereen zeggen.
Cindy, nog last van steekjes? Alle keren dat ik steekjes bij m'n eierstok voelde, had ik een eisprong en was ik zwanger Ik heb na mijn miskramen nooit steekjes of andere klachten tussendoor gehad, alles voelde gewoon hetzelfde als altijd. Ook mijn menstruatie is altijd hetzelfde gebleven. Vosje, wat fijn dat je eerst nog een echo krijgt. Arts wilde mij nu ook al direct cytotec voorschrijven, maar als ik eerst nog een echo wilde mocht dat gelukkig ook. Dat heb ik natuurlijk ook gedaan, het is zo moeilijk te geloven als je geen bloedverlies of buikpijn hebt. Vond het heel fijn om het nog een keer bevestigd te krijgen. Mijn vriend was er ook niet bij toen ik het slechte nieuws kreeg, dus zo kon hij het ook nog even zien. Het kindje was toen ook al 2 weken niet gegroeid, dus het heeft nu maximaal 3 weken overleden in mijn buik gezeten. Ik vraag met af of dat echt het geval is, dat zou betekenen dat het op de dag van de laatste goede echo overleden is met 9 weken. Alles zag er die dag zo goed uit. Het kan natuurlijk ook niet meer zijn gegroeid en het hartje is dan later gestopt, zo is het bij mijn 1e miskraam ook gegaan. Wel hartje, maar te klein vruchtje. Eigenlijk kunnen ze dus nooit echt zeggen wanneer het overleden is vind ik. Hoest verder met iedereen? Hier gaat het goed, vind het alleen zo opvallend dat ik bijna geen bloed verlies. Eigenlijk alleen op de 2 dagen van de cytotec heb ik veel bloed verloren (veel meer dan normaal). Normaal had ik altijd nog wel een soort menstruatiebloeding een paar dagen, maar nu niet echt. Geestelijk gaat het eigenlijk ook opvallend goed, alsof het steeds makkelijker wordt om zoiets te verwerken.... Misschien een beetje gek dat ik dit zeg hoor, maar zo lijkt het wel. Bij mijn eerste miskraam ben ik het langst verdrietig geweest....
Vandaag niet echt steekjes maar meer gevoel alsof ik ongesteld word. .. ik heb die klachten ook allemaal gehad toen ik zwanger was maar ga daar nu toch echt niet vanuit..... denk meer dat het een mengsels is van dat mijn lichaam mij voor de gek hoofd en ik op ieder pijntje let Vloeien: cytotec op maandag ingrbracht.... daarna heel veel bloed en stolsels Dinsdag weer nieuwe pillen ingebracht.... licht bloedverlies Daarna nergens meer last van Gyn zei ook dat ik zeker een paar dagen zou gaan bloeden na de curettage.... 1dag na de curettage geen druppel bloed meer te bekennen dus niet iedereen bloed heel lang na een miskraam @vosje die echo's (in totaal 4) had ik ook heel erg nodig voor de verwerking.... ik moest gewoon zeker weten en zelf zien dat het fout zat dus ik begrijp je helemaal