Afgelopen maandag, bij de eerste echo met 8.2 weken, bleek er geen hartje meer te kloppen. Dit was gestopt met 7 weken. Nu is het advies om te stoppen met medicatie (utro en estradiol) en een miskraam af te wachten. Als dit na 2 weken nog niet gebeurd is, krijg ik pilletjes om t op te wekken of curettage. Hoe zijn hier de ervaringen met het afwachten van een miskraam? Kwam deze vanzelf op gang? Of was er toch meer nodig?
Wij kwamen er met 7 weken achter dat de hartjes waren gestopt. Zelf gekozen voor afwachten. Met 9+6 kwam de miskraam op gang. Persoonlijk vond ik het fijn om in deze periode op mijn eigen tempo afscheid te nemen van de wenskindjes. Toen de miskraam op gang kwam had ik er vrede mee. Heb in de tussentijd gewoon gewerkt maar collega's waren op de hoogte. Zodat ik bij enig kraampje mijn werk kon neerleggen en naar huis vertrekken. Dit vond ik erg fijn zowel de afleiding als de steun. Hou jezelf wel goed in de gaten. Bij koorts aan de bel trekken! Sterkte
Vorige week vrijdag met 10 weken de miskraam opgewekt met medicijnen. Vruchtje was met 8 weken gestopt met groeien. Je moet echt kijken waar jij je prettig bij voelt. Mijn lichaam deed al 2 weken niks met het vruchtje dat niet meer leefde en ik wilde zelf niet mogelijk nog weken afwachten. Ik had dinsdagavond de echo waarbij we erachter kwamen en de volgende dag direct in de ochtend de afspraak bij de gynaecoloog. Deze afspraak mag je sowieso laten maken door je vk en dan krijg je informatie over afwachten, medicijnen of curettage. Volg vooral je eigen gevoel, want je moet het ook zelf verwerken. Het is voor iedereen verschillend wat een goede methode is om ermee om te gaan.
Ik heb ook afgewacht. Was 7+2... er gebeurde helemaal niets. Daarna de keuze tussen tabletjes of curretage. Tabletjes gekozen omdat ik graag verder wilde. Gezien de risico’s niet voor curretage gekozen. Tabletjes is goed gegaan voor zover je het natuurlijk goed kunt noemen. Sterkte!!
Hier 1e keer 6 weken met een dood vruchtje rondgelopen. Hierna gecurreteerd. Anser ma meteen voor curretage gekozen. Alleen mn vroege miskraam kwam vanzelf
Wat verdrietig Ik had ook een echo met 8+2 weken en het was gestopt met groeien met 6+4 weken. Ik heb er voor gekozen om af te wachten. De pillen wilde ik liever niet en was bang voor een curettage. Ik heb het toen afgewacht en was daar achteraf ook ‘blij’ mee. Ik heb wel steeds gedacht nou dit gaat nooit komen. Ik voelde helemaal niks. Maar na 10 dagen begon het bruinverlies. Na 12 dagen werd het rood en voelde het als een gewone menstruatie en nog niet veel bloed. Na 13 dagen brak het echt goed door met stolsels en had ik echt weeën een avond lang. En 14 dagen na de slechte echo verloor ik het vruchtje in de middag. Ik heb daarna nog 4 dagen gebloed. Helaas was het bij mij nog niet schoon toen. Maar de gynaecoloog zei me dat ik gewoon nog een menstruatie kon afwachten. En de eerstvolgende menstruatie verloor ik nog wat weefsel en was het schoon. Ik ben blij dat alles nog vanzelf is gegaan. Heel veel sterkte!
Ik heb 6 wekrn gewacht in totaal en t hartje was 1 week ervoor al gestopt. Kwam dus niet vanzelf en heb voir een curettage gekozen.
Wat naar dat dit jou overkomt meid. . Ik heb beide keren gekozen voor afwachten. Ik heb gemerkt dat dat hier (Canada) niet populair is bij medici, want ik werd iedere dag gebeld door de early pregnancy assessment clinic om me te overtuigen pillen te nemen, ondanks dat ik zei dat ik zelf contact met ze zou opnemen als ik de pillen wilde of vermoedde dat ik medische hulp nodig had. De tweede keer heb ik hun nummer zelfs tijdelijk geblokkeerd, want ze belden 2x per dag en ik had geen moment rust. Overigens is er medisch gezien bij een "ongecompliceerde" miskraam geen reden om de boel te bespoedigen met pillen of een curettage. Ik was beide keren al aan het bloeden toen ik de slechte echo kreeg en door middel van 2 bloedtests werd geconstateerd dat het HCG daalde. Beide embryo's werden geschat op 6w4d en hadden ten tijde van de echo geen hartslag. De eerste keer kreeg ik de miskraam met officieel 7w4d, 4 dagen nadat ik was begonnen met bloeden en 2 dagen na de slechte echo. Het was pijnlijk, echt met mini-weeën, maar was goed te doen qua pijn en verliep zonder complicaties. Enkele maanden later kreeg ik opnieuw een miskraam. Dit keer was ik officieel bijna 12 weken ver en had ik een week of 2 a 3 afgewacht na de slechte echo. Het was wel echt heftiger en het bloedverlies viel ook niet mee. Uiteindelijk na een bloedtest en overleg met de huisarts ijzertabletten gaan slikken en al vrij snel was ik er lichamelijk weer bovenop. En toen werd ik zwanger van onze zoon! Ik heb er geen spijt van dat ik heb afgewacht en ook voor de verwerking is dit voor mij het juiste geweest. We hebben de placenta's begraven onder een mooie struik bij ons toenmalige huis. Ik weet natuurlijk niet hoe lang ik zou zijn blijven afwachten als er niet vanzelf iets was gebeurd. Heb het toen ook echt per dag bekeken. Je moet niets. Het 2 weken afwachten is niet verplicht. Als je wilt, mag je meteen kiezen voor pillen of een curettage (laat je in dat laatste geval wel goed voorlichten over de risico's en weeg het goed voor jezelf af). Evenzo is het niet verplicht om iets te doen na 2 weken. Afwachten mag. Van gedachten veranderen mag. Dit is jouw proces en jouw lijf, dus jouw beslissing. Heel veel sterkte gewenst!
Wat naar voor je! Ten eerste heel veel sterkte de aankomende tijd. Mijn verhaal is bijna hetzelfde. Een echo op 8+3, geen kloppend hartje meer. Ook gestopt rond 7 weken. Ik heb bijna 3 weken gewacht, maar het kwam niet vanzelf. Vervolgens opgewekt met pillen. Na het inbrengen van de pillen was ik het vruchtje binnen 8 uur kwijt. Dag daarna de rest van de pillen ingebracht om de restjes kwijt te raken. Ik vond het een heel naar idee om het met pillen te doen, maar het is wel goed geweest. Ik hoop voor jou dat het vanzelf komt. Nogmaals heel veel sterkte!
Allereerst heel veel sterkte! Het is belangrijk om te doen wat voor jou goed voelt. Ik wilde heel graag de natuur z'n gang laten gaan. Maar toen na 2 weken de symptomen nog steeds opliepen en er geen druppel bloed kwam, ben ik toch voor de pilletjes (Cytotec) gegaan. Na de eerste dosis op zaterdag: niets, wel veel kramp maar geen bloed. Tweede dosis op zondag, wederom niets. Op dinsdag begon het bloedverlies. Uiteindelijk op donderdag pas de daadwerkelijke miskraam. Toen was het 21 dec en 4 dec was de echo waarbij het fout bleek. Ik was blij dat het toen voorbij was en we het echt konden gaan verwerken. Daar was ik na zo'n tijd wel aan toe. Ik ben alles verloren, de controle echo was goed. Mijn cyclus was op de dag van de miskraam direct hersteld: 16 januari had ik de positieve zwangerschapstest van mijn dochter in mijn handen. Misschien biedt dat wat troost: het kan snel weer goed gaan. Maar dat doet natuurlijk niks af aan het verdriet. Sterkte in deze moeilijke periode en met de keuze die je moet maken.