Hoi allemaal, Ik heb mijn 7e miskraam op rij. Mijn man en ik hebben er uitgebreid over gesproken en onze keuze staat vast: we stoppen ermee. Er gaat een streep door onze kinderwens want we kunnen het beiden niet meer opbrengen. Ruim vier jaar, 7 miskramen, en veel mmm-behandelingen en we zijn opnieuw terug bij af. We stoppen ermee en gaan ons richten op een leven zonder kinderen. Mooi theorie, maar wij zullen het moeten doen. Ondanks de paniek die dit bij me oproept (ga na al die tijd maar weer eens aan de anticonceptie), is dit absoluut de beste keuze voor ons. We hopen dat onze omgeving onze keuze zal accepteren en respecteren want voor ons is dit de enige keuze. Aan alle meiden hier: ik wens jullie alle geluk en liefde. Ik hoop dat al jullie wensen, hoe groot of klein ook, uit mogen komen. Veel liefs en bedankt voor alle goede zorgen, Anouk.
wens je veel sterkte met alles. ik heb een ma gehad voor dat ik me kinderen had en vond dit enorm zwaar. nu nog heb ik er regelmatig verdriet van en dat terwijl me kinderwens ondertussen gevult is. 7 miskamen is niet niks en snap het besluit dat je op den duur zo iets hebt van dit kan ik niet meer aan. elke keer weer die blijdschap, de vooruitzichten en het idee dat je ouders gaat worden en dan boem elke keer die klap dat alles weer weg is en je weer bj af kunt beginnen. zo gemeen en ondragelijk en dat 7x. vind het zo gemeen dat het sommige niet gegunt is om kindjes te krijgen die het zo gegeunt is en die er zeker goed voor zullen zijn, terwijl er junken zijn die hele dag aan de troep zitten kinderen maken alsof het zo gewoontjes is en mensen die hun kindjes zo veel kwaad doen. ik kan er met me hoofd niet bij hopelijk komt er nog een keer over een tijdje de moed en de kracht om het toch nog is te proberen. probeer het een plekje te geven al is dat makkelijker gezegt dan gedaan. weten ze de oorzaak van de mislukte zwangerschappen? of is het allemaal een groot raadsel. nogmaals veel sterkte met jullie besluit makkelijk zou het zeker niet zijn. wat is het leven toch oneerlijk
Jeetje Anouk... Wat een ontzettend moeilijk en verdrietig besluit moet dit voor jullie zijn geweest. Maar je hebt helemaal gelijk: Uiteindelijk besluiten jullie wanneer het genoeg is geweest, alleen jullie en niemand anders. Ik wens jullie kracht en liefde toe. Het leven zal anders worden dan jullie tot nu toe gehoopt hadden, maar nu jullie samen deze knoop doorgehakt hebben, zullen jullie vast wegen vinden om er iets heel moois van te maken. Liefs, Belle.
Lieve Anouk Wat is het hartverscheurend om te lezen dat jullie droom hierbij eindigd. Ik heb er geen ervaring mee, maar kan me wel een beetje voorstellen hoe het moet zijn om continu te zwemmen tussen angst en hoop. Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken en accepteren van deze keuze. Veel liefs Ellenore
Lieve Anouk, Je kent me niet maar toen ik dit bericht zag staan wilde ik je een hart onder de riem steken. Wat ontzettend k*t dat jullie voor deze keuze hebben komen te staan, dat wens je niemand toe. Ik vind het ontzettend dapper en heel moedig dat jullie er voor kiezen hier de streep te trekken, omdat, als jullie verder gaan, waarschijnlijk stuk gaan van verdriet...die jullie die keuze kunnen maken bewonder ik zeer. Ik wil jullie echt alle geluk van de wereld toe wensen in de toekomst en ik hoop dat jullie samen heel gelukkig zijn en worden. Veel liefs, Snoozie
Lieve Anouk, De tranen staan in mijn ogen.. ooit begonnen we samen op deze site in de NOD topics enz Het doet me zeer te lezen dat het voor jullie nu een einde aan komt. Dikke zoenen en knuffels Natasja
Lieve Anouk, Wat een vreselijk moeilijk besluit hebben jullie genomen. Ik denk dat ik me wel enigzins kan voorstellen hoe jullie je moeten voelen, aangezien wij nu ook middenin miskraam nummer 7 zitten. Het is zo ontzettend zwaar en voor mij voelt het alsof al die jaren van verdriet en hoop ons leven heeft stilgestaan. Er is geen toekomst en elke keer word je weer op hetzelfde punt teruggeworpen. Ik vind het besluit ook op een bepaalde manier moedig en waarom vind ik lastig uit te leggen. Ik denk dat er een bepaald moment komt, dat je te ver kan gaan. Dat je zelf, je partner, je relatie, je geluk etc. onherstelbare schade kan oplopen. In ieder geval dat is iets waar ik zelf erg bang voor ben en daarom vraag ik me ook weleens af tot hoever moeten we gaan. Toch elke keer denken we, misschien de volgende keer. Ooit houdt dat ook op. Voor jullie is dat moment nu gekomen en als ik eraan denk, begrijp ik de paniek. Het voelt ook zo tegenstrijding om anticonceptie te moeten gebruiken, om geen miskramen te krijgen, terwijl je dolgraag een kindje had gewild. Ik wil jou en je man ontzettend veel kracht en geluk toewensen en ik hoop met heel mijn hart dat jullie samen ontzettend gelukkig worden/ zijn ondanks de vreselijke afgelopen vier jaren. Liefs trees
Anouk: wat verschrikkelijk moet dit voor jullie zijn. Ik wens jullie heel veel sterkte en uiteraard veel geluk samen. Trees: ik had zo gehoopt dat het dit keer goed zou gaan. Ook jij heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop echt dat het toch goed komt. Het is echt niet eerlijk
Wat een moeilijk besluit hebben jullie genomen zeg...heel dapper. Misschien dat jullie na een jaartje rust besluiten om nog een poging te wagen en misschien ook niet...dat is aan jullie...hopelijk gaan mensen in jullie omgeving niet proberen om je om te praten nu..daar heb je niets aan. Maar 7 x deze teleurstelling en angst en spanning is ook niet goed voor een mens...ik wens jullie heel veel sterkte toe en vergeet ook niet te genieten van elkaar... xxx
Lieve Anouk, Wat een dapper besluit. Ik wens jullie veel sterkte maar vooral een mooi, lang en gelukkig leven samen! Misschien is later er nog eens ruimte om na te denken over pleeg-, crisiszorg of adoptie. Ik wens jullie al het goeds liefs, Zwaantje
Lieve Anouk, Ik vind dat jullie een hele dappere beslissing hebben genomen en wil jullie daarbij alle sterkte toewensen. Want hoe moedig ook... het doet je pijn in je hart en dat zal waarschijnlijk nog lange tijd zo blijven. Heel heel erg veel sterkte in de komende periode! Liefs, Josien
Anouk wat een moeilijke beslising ik vind het heel moedig dat je deze stap neem en iedereen die in dezelfde positie zit kan je beslissing heel goed begrijpen soms is hier de twijfel ook erg groot moeten we nog doorgaan wanneer is het genoeg ik hoop dat je vrede en rust kan vinden in de stap die jullie nu gezet hebben heel veel sterkte gewenst met het verwerken van al het verlies en verdriet.
Lieve Anouk, Ook hier was het besluit genomen; we stoppen ermee... Voor ons was het ook genoeg geweest na 4 miskramen en na alle resultaten van het ziekenhuis. We wilden geen behandelingen en hebben gezocht naar iets om het negatieve positief af te gaan sluiten. Het was het beste besluit om te nemen. Het bracht ons rust en we konden eindelijk door. Vreselijk verdrietig moment maar ook een heel dierbaar moment omdat ik eindelijk onder woorden kon brengen dat ik (ik spreek nu maar even voor mezelf ipv namens mijn vriend) het niet meer trok. De strijd om de anticonceptie herken ik ook zo goed! Het is echt een enorme drempel waar wij overheen moesten en voelde echt heel definitief. Het heeft ons hierom een aantal maanden gekost om iets juist te vinden (eerst nuvaring en toen wachten op menstruatie vor spriaaltje) en in die naiviteit van het regelen van een juiste anticonceptie ben ik weer zwanger geraakt. Heel tegenstrijdig en toen pas besefte ik echt goed hoe sterk ik achter mijn genomen beslissing stond en sta. We geven deze zwangerschap nog een kans maar mocht het weer misgaan gaat er gelijk een spiraaltje in om dit niet nog een keer mee te moeten maken. Ik wens je heel veel sterkte, maar ook de weldadige rust toe die ons zo goed heeft gedaan. dikke knuffel!
Ik ga helemaal mee met het antwoord van Zwaantje. Het is ontzettend moedig en zwaar om dit te kunnen besluiten. maar wellicht is er over een tijdje plaats in jullie hart vrij voor adoptie of pleegzorg
Lieve Anouk Wat een onzettend moedig en zwaar besluit. Het moet verschrikkelijk zijn om op deze manier je kinderwens te moeten stopzetten. Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
pff wat een keus! tranen in mn ogen! heel veel sterkte met dit verlies (want dat is het uiteindelijk wel!) geef het de tijd!
sjee meis wat verschrikkelijk !! Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie dit besluit hebben genomen en ik hoop dat jullie er rust (echte rust) in kunnen vinden ! En wens jullie het allerbeste toe voor nu en in de toekomst
Jeetje Anouk , wat een besluit om te moeten nemen , het zo graag willen en dan elke keer weer met lege handen en een keer is het idd genoeg................................... Ik vind het hel dapper dat jullie dit besluit hebben genomen , het is niet niks om zo verder te gaan als de wens zo groot is ...................... Lieverd toch hoop ik stiekum dat jullie ooit een mooi wondertje te wachten staat .. dikke kknnuufffff
anouk... lieve lieve anouk... k was je al 'kwijt' op forum, totdat ik nu effe hier kijk....k was benieuwd hoe t je verging... wat spijtig, wat pijnlijk, wat oneerlijk..... ik wens je veel sterkte, maar vooral veel geluk met elkaar...... gr bengel/daniella