Hallo, ik ben er vorige week achtergekomen dat ik zwanger was geworden, ondanks het feit dat ik een spiraal had. Ik raakte in eerste instantie totaal in paniek. Ik wilde nog helemaal geen tweede! (mijn zoontje is nu net 2 geworden en heb een hele zware zwangerschap en bevalling gehad). Maar na een dag merkte ik dat ik er toch anders tegenaan begon te kijken. Het zou toch wel leuk zijn voor mijn zoontje om een broertje of zusje te hebben en ik geniet nu zo van mijn zoontje, dat ik dat van een tweede ook vast zou doen. Helaas mocht het niet zo zijn, want bij de gynaecoloog bleek dat er geen vruchtje meer in mijn baarmoeder zat, wat dus op een miskraam wees (had ook bloedingen gehad). Alleen kon ze niet uitsluiten dat er sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik moet nu nog tot donderdag wachten tot ik daar meer over te horen krijg, want dan kunnen ze het hormoongehalte in mijn bloed vergelijken met die van vorige week. Als die erg gezakt is was het een miskraam, als die niet of te weinig gezakt is ben ik dus nog zwanger, maar moet het zowiezo weggehaald worden. Ik voel me nu zo rot! Mijn lichaam voelt zich zwanger, gevoelige borsten, moe, enz. maar hoe het ook afloopt en komt geen baby. Ik snap eigenlijk van mezelf niet dat ik er zo mee zit, aangezien deze zwangerschap helemaal niet gepland was, en ik eigenlijk maar een dag wist dat ik zwanger was. Heeft iemand anders ook een soortgelijke situatie meegemaakt?
Och meisje, wat naar allemaal. Ik heb hier geen ervaring mee. Bij ons was het kindje mega gewenst (1ste kind) maar helaas mk met circa 9 weken nadat we al een kloppend hartje hadden gezien (en gehoord!) op de echo....wel of niet gewenst, je wilde het kindje en nu is het er niet meer, dat doet heel veel pijn.....praat er hier maar lekker over dat helpt echt! Heel veel sterkte en dikke knuf van mij.
hey caromama, wat vervelend voor je meis, ik herken het een heel klein beetje, ik was gestopt met de pil met de achterliggende gedachte dat het misschien nog een jaar zou duren voordat ik zwanger zou zijn in verband met mijn leeftijd en langdurig pilgebruik. Dit bleek niet zo te zijn ik was in drie maanden zwanger, toen geraakte ik ook even in paniek en dacht "wat nu", heb er in het begin wel aan getwijfeld of ik het allemaal wel zou kunnen, toen kwam de ommekeer, en was ik er eigenlijk heel erg blij mee, begon plannen te maken, maar het mocht niet zo zijn, heb een MK gehad! Heb het mezelf verweten dat ik er niet vanaf het eerste moment gelukkig mee was, dat het mijn eigen schuld was dat ik een MK heb gehad! Maar daar ben ik nu over heen, en ik weet dat mijn eerste paniekerige gedachten er niet toe hebben bijgedragen dat ik een MK heb gehad! Wil je veel succes wensen en veel sterkte! Jette
Nou, ik ben vandaag weer terug geweest naar de Gyno, gelukkig geen bbz, maar wel een miskraam. Helaas is er toch wat achtergebleven in mijn baarmoeder, dus moet ik over drie weken terug om te kijken of mijn lichaam het vanzelf heeft afgevoerd of dat het moet worden weggehaald. Ik hoop uiteraard het eerste, maar dat zien we tegen die tijd wel. Bedankt voor jullie reacties.