Hallo, Ik ben hier nieuw en lees wat verhalen hier van iedereen. Zelf ben ik ander half week geleden er achter gekomen dat ik zwanger was. Erg onverwachts maar zeker erg blij en trots. De dokter vertelde 5 weken. Alleen afgelopen weekend (6e week) ineens bij een toilet bezoek wat vreemde bedoelingen, het leek wel een bruin/licht roze slijm. Ik natuurlijk in paniek en mijn vriend erbij gehaald. Ik begreep dat dit wel vaker voorkomt bij vrouwen. Later op de dag weer, maar dan 2x. En daarna buikpijn, later menstruatie pijn. Ik maakte mij erg zorgen en veel angst dat het mis zou gaan. In de avond ook bloedverlies, leek wel oud bloed. Weer begrepen dat het kan voorkomen. Maandag de dokter gebeld, die zat de hele dag vol dus ik kon niet heen. Ik was zo in de stress en voelde mij zo onzeker over de zwangerschap. Hele tijd aan het nadenken en stressen. Ook de VK gebeld en die vertelde dat het 50% kans is dat het mis is, maar kan ook 50% kans dat het goed is. Ja, prettig om te horen is het niet. Ook de maandag weer wat bloedverlies. Maar geen pijn meer, wel steeds de bandenpijn. Vandaag naar de dokter geweest, helaas een arts die ik nog niet eerder had meegemaakt. Maar ze was niet echt prettig. Ik vertelde mijn verhaal en ze zei gelijk... dan weet je al wat het betekend. Nee, dat weet ik niet daarom ben ik hier. Ze was heel direct en niet tactvol. Ik natuurlijk in tranen. Omdat ze aangaf dat het hoogstwaarschijnlijk een miskraam is. Maar nu weet ik nog niet zeker. Ik moet volgende week een test doen en hierop wachten. Maar heb veel minder bloedverlies en geen pijn. Nogmaals, alleen maar bandenpijn en gevoelige borsten. Ik weet niet wat ik moet verwachten. Er is een kleine hoop dat het goed zit. Maar ik weet het niet.... Ik wordt gek van de onzekerheid. Je denkt de hele tijd na. En elke toilet bezoek is spannend. Het doet mij wel goed om mijn verhaal even te vertellen. Is hier iemand die deze ervaringen herkent?
Hier ongeveer hetzelde. 2 keer best veel bloed, eerst rood en daarna bruin. Maar daar tussen een dag niets en nu ook niet. Borsten zijn nog wel gespannen. Dus hier ook onzekerheid, al vrees ik wel voor het ergste gezien het vele bloedverlies. Maa waarom moet je weer een test doen? Tegen mij is gezegd dat dat niets zegt over of je nog zwanger bent? Maar als je nu 6 weken bent dan zou je volgens mij over een paar dagen wel een echo kunnen doen. Ik begrijp van andere meiden dat je Ron d 6,5 week hartactie zou kunnen zien. Sterkte ermee meis. Ik blijf je topic in de gaten houden.
Vervelend die onzekerheid... ik vrees bij mijzelf ook het ergste. De VK zei dat je dan kunt zien naar aanleiding van die zwangerschapstest of je nog zwanger bent of niet. Als deze negatief is dan is het een miskraam geweest en positief dan ben je nog zwanger. Maar dit moet ik dan na 8 / 10 dagen doen. Dus ergens volgende week maandag/dinsdag ga ik een test doen. Als ik het nu doe, zal die hoogstwaarschijnlijk positief aangeven omdat die hormonen nog in je lijf zitten. Ik heb inderdaad ook gelezen dat je in die periode al een echo kunt doen. Zal hier wat meer studie van gaan maken. Maar ik heb gevraagd om een inwendig onderzoek (had ik ook ergens gelezen). De dokter vertelde dat als ze dit ging doen, en het is nog wel goed allemaal, zij de vrucht als nog kan beschadigen. Maar het is een hele kleine kans dat het nog goed is. Ze zei ook dat ik de natuur zijn loop moest laten. Wij vonden het zelf een beetje een raar verhaal. Het klinkt logisch maar ergens ook weer niet. Volgende week zeker de VK weer bellen. Jij ook veel sterkte. Ik hoop dat alles goed gaat bij jou!! Het is wel fijn om andere verhalen te lezen, je haalt er altijd steun uit. Ik hou deze topic op de hoogte!
Aha dan snap ik het van de test. Ik heb maandag voor het laatst getest. Volgend weekend nog maar eens proberen dan.
Wat een onzin is jou wijsgemaakt zeg, ik word er boos van! -testen heeft geen enkele zin. Ik heb 5 miskramen gehad, die hormonen kunnen nog wel 8 weken in je lijf blijven, dus een positieve test volgende week zegt zeker niet dat je nog zwanger bent. -een echo is te maken vanaf 5w4d. In principe gaat op die dag het hartje kloppen. Nu kan het natuurlijk zo zijn dat je eisprong later of eerder was, dus dat jij denkt dat je 5w4d bent maar je in werkelijkheid 5w2d bent. Dan is er dus nog geen hartje te zien. Daarom zeggen artsen vaak dat er voor de 6 weken niets te zien is. Maar dat is dus niet waar! Als het embryo vanaf bevruchting 5w4d is zie je hartactie. Mijn tip? Ga op de dag dat je 6 weken bent naar de ehbo. Lieg er een paar dagen bij (zeg dat je 6w4 bent bijv) en bloedverlies hebt. Dat je het niet meer trekt, de spanning en dat je heel graag een echo wilt om te kijken of het kindje er nog zit. Ik heb dit vaker gedaan, want artsen laten je maar afwachten terwijl jij nachten niet meer slaapt. Ik heb altijd nog een echo gekregen. Alleen een echo kan je zekerheid geven. Er zou op z'n minst een zwangerschapsring zichtbaar moeten zijn. Als dat zo is, weet je in elk geval dat je nog geen miskraam hebt gehad. Alleen hartactie kan aangeven dat het goed zit. Een lege vruchtzak of een embryo zonder hartactie kan alsnog een miskraam worden (maar het hoeft niet!) Ik heb 1 keer veel bloedverlies gehad bij een zwangerschap en dit kindje is uiteindelijk toch geboren. Ik had geen buikpijn bij dit bloedverlies. Bij mijn andere miskramen had ik dat wel. Sterkte! En kom voor jezelf op!
Heel erg bedankt voor je reactie! Ik haal hier kracht en steun uit. Het is ook zo wat je zegt, het klopt niet. Ik voel mij vreselijk gefrustreerd en boos, heb het gevoel dat ik niet eerlijk behandelt wordt en maar moet wachten op volgende week. Terwijl ik daar alleen maar meer stress, angst en boosheid van krijg. Vandaag zei ik ook tegen mijn vriend, dat ik dit niet langer trek. Ik heb nog steeds de bandenpijn en er gaan allerlei gedachten/gevoelens door mij heen. Het ene moment denk ik, nee het is mis gegaan. En het andere moment denk ik, misschien is het nog wel goed. Als ik dit nog een paar dagen moet vol houden wordt ik denk ik gek. Morgen gaan we bellen met de VK en willen we hoe dan ook een onderzoek/echo. Ik wil weten wat er aan de hand is, of het goed zit en of niet. Dan kan ik verder (hoe raar het ook klinkt). Dan weet ik waar ik aan toe ben en dan ik zowel geestelijk als lichamelijk hiermee aan het werk. De verdriet zit er maar het wordt elke dag erger. Omdat ik geen kant op kan. Ook omdat ik natuurlijk nog steeds de kwaaltjes heb die zwangere vrouwen hebben. En dit neemt niet echt af. Bah die twijfels ook...... Maar erg bedankt voor je reactie! Ik hou jullie op de hoogte!
ik voel me je mee meis. hoe erg je ook hoopt dat het wel goed zit, die onzekerheid is killing. Als het fout zit wil je het weten en kan je gaan verwerken. Ik hoop dat je morgen duidelijkheid krijgt. Succes morgen!
Hoi Meis, Jouw verhaal, is mijn verhaal! Ik heb vorig jaar een ma gehad. Bij 10 weken echo, kindje net overleden. 8 maanden later zwanger! Maar met 5 weken ineens bloedverlies! ik was bang, dat het misging en dit kon er ook nog wel bij! VK gebeld, nee die konden niets voor mij betekenen, omdat het nog te vroeg was. Pfffff...ik heb de weken weggekeken! Ziekenhuis gebeld en, omdat ik al eerder een ma had gehad, mocht ik daar met 6w5d naar toe. Een hartje!!! Week erop weer een echo in het zkh, kindje goed gegroeid en weer een hartje! Maar....bloedverlies bleef maar doorgaan. Ene keer rood, dan weer bruin. Dan wel in mijn slipje, dan alleen in het wcpapier. Ik werd echt gek van onzekerheid! Met 9w5d ging ik werken (sta voor de klas) en ik voelde wat nats. Naar de wc gevlucht. Veel meer bloed dan eerst, 's middags vk gebeld. Ik kon meteen door naar de gyn. (wat heel fijn was) Echo: alles goed! pfff Die avond hele erge krampen in bed gehad en weer bloedverlies. Ik dacht, nu komt het. Dit was het dan. Maar het kwam niet. Nu ben ik bijna 25 weken zwanger en verloopt alles perfect!! Maar pas bij 17 weken kon ik er zonder angst over praten. Bloedverlies is met 11 weken gestopt. Achter mijn baarmoederslijmvlies zat steeds een bloeding, maar dit was voor het kindje onschuldig. maar dat verklaarde wel het continue bloedverlies en kramp. Geef de hoop niet op!
Sterkte redhair! Hierboven staan goede tips... tijdens mijn miskraam vond ik de verloskundige veel liever en begripvoller dan de huisarts... had gewild dat ik haar veel eerder had gebeld. Verbaast me eigenlijk dat je verloskundige geen controleecho gepland heeft?
Hallo! Ja, we hebben gisteren gebeld met de VK. We kunnen maandag terecht voor een echo. Dus dat is wel erg prettig. Veel moeite voor moeten doen. En we hebben ook vandaag een test gedaan. Deze gaf aan dat ik niet meer zwanger ben. Ergens niet echt onverwachts. Maar toch doet het een beetje pijn. We wachten ook nog even maandag af... spannend allemaal. Bedankt allemaal voor de lieve reacties!