Ik helaas ook. k had het niet verwacht, het voelde allemaal goed, maar dan toch hoorden wij afgelopen donderdag dat het vruchtje met 7 weken gestopt was met groeien en er was ook geen hartje meer dat klopte. Een Missed abortion dus. Nu een week later hebben we het een plekje weten te geven. Mijn lief en ik praten er veel over en da's goed. We hebben er nu vrede mee. Zo snel als deze zwangerschap kwam, zo langzaam gaat de spontane miskraam. Ik loop nu met een vruchtje dat al 4 weken niet meer leeft en da's een heel raar idee. Ik heb de VK gesproken en zij heeft voor mij een afspraak in het WKZ gemaakt voor as maandag, waar ik een echo krijg en daarna gecuretteerd wordt. Ik zag erg tegen de curettage op. Maar dankzij de verhalen na het googlen zal ik alleen nog maar bloednerveus zijn en niet meer angstig voor de ingreep zelf. Helaas helaas, behoor ik nu ook tot de groep vrouwen met een miskraam. Ik weet nu hoe het voelt, helaas.
Hoi Cath, Wat erg voor je, de missed abortion. (lijkt me erg schrikken als je denkt dat alles gewoon goed is). Ik heb het zelf ook meegemaakt en heb nog 3 weken gewacht voordat ik een afspraak voor een curettage had gemaakt. Ikzelf vond het wel een prettig idee dat het vruchtje nog veilig bij zijn moeder was. (klinkt misschien een beetje vreemd, maar zo voelde dat echt). Ik kon zo een beetje afscheid nemen van de zwangerschap. Eigenlijk valt een curettage inderdaad best wel mee. Je bent zo'n halve dag in het ziekenhuis en kunt als het goed is dezelfde dag weer naar huis. Heel veel sterkte bij het verwerken van dit moeilijke verlies!
Lieve Marla, Ik vind het helemaal niet vreemd klinken. Iedereen doet de verwerking op z'n eigen manier. Ik vind het wel heel bijzonder, de wijze van afscheid nemen. Ik krijg er gelijk zo'n beeld van dat jij een Oermoeder bent. Geweldig toch
Hihihi, het is maar goed dat degenen die mij kennen dit niet lezen; ze zullen ze het er vast niet mee eens zijn (dacht vroeger heel anders over kinderen, dan nu)
Ik denk dat ik wel weet hoe je erover dacht. Ik dacht nl hetzelfde . Maar toen mijn lief in mijn leven kwam: Ik wilde meteen beginnen!. Hoe gek kan het lopen
Veel sterkte Cath. Ook ik heb pas sinds een jaar een kinderwens (ben wel al 10 jaar samen met m'n man). Nu ik er 6 maanden over heb gedaan om zwanger te worden en toen met 9 weken een mk kreeg, had ik eigenlijk gewild dat ik er eerder aan was begonnen...heb nu het gevoel dat ik snel moet zijn.....
Hier hetzelfde Cath en Me2. Hoewel ik ook alweer 10 jaar samen ben met mijn vriend, denk ik ook pas sinds een jaar serieus aan kinderen. (twijfelde altijd, leek wel een soort faalangst). Ik heb nu ook heel erg zoiets van had ik dit maar eerder gedaan. Sorry, ik hoop niet dat jullie het vervelend vinden wat ik nu ga zeggen, maar het valt mij wel op dat er veel dertigers op dit deel van het forum actief zijn (ikzelf ben dat dus ook). Ik vraag me soms wel eens af of de kwaliteit van je eieren minder wordt na je 30ste (of zou het door de drank komen? ). Nou even serieus: voor de zekerheid drink ik nu maar niet meer (althans maar heel af en toe). Ik heb nl. gewoon gedronken, terwijl ik toen al zwanger was (was nl. een maand langer zwanger dan ik dacht en voel me daar heel schuldig over). Cath, sorry, ik dwaal af van jouw topic Nogmaals veel sterkte!
Over die kwaliteit van de eieren heb ik ook gedacht......ik rook en drink ook..lijkt me ook niet bevorderlijk, maar wil niet m'n hele leven omgooien als ik niet wet wanneer ik zwanger word anders ga ik alleen maar stressen en balen. Eerst zwangerschap kwam binnen 6 ronden, dus volgens statistieken snel. Mijn gyn heeft me op het hart gedrukt dat doordat ik heb gerookt en nog heb gedronken toen ik nog niet wist dat ik zwanger was (de dag van posi test geen druppel alcohol meer aangeraakt en niet meer gerookt) echt niet de oorzaak van de mk is geweest!
Hi Cath, Heel veel sterkte meis... Zoals je kunt zien kunnen wij je heel goed begrijpen. Veel liefs Silla
Cath,ik wil je veel sterkte wensen.Ik had dinsdag een curettage en viel heel goed mee. sterkte! Flyke
Hi Cath, Ook van mij een dikke virtuele knuffel voor deze ongelooflijke domper. Ook deze dertiger kent het gevoel
Hi Cath Als eerste heel veel sterkte met de verwerking va dt verlies. Net als jij zag ik bij mijn tweede miskraam ook tegen een curettage. Ik was ontzettend bang. En heb de gynecoloog verzoch of ik eerst mocht wachte, hij had het liever niet maar heeft me toch de tijd gegeven. Ik dacht dat ik het vruchtje had uitgestoten en was blij dat ik niet gecuretteerd hoefde te worden. Maar dat was niet waar, bij een echo zagen ze toch een rest en gyn. wilde meteen overgaan op curettage. ik heb de hele dag gehuild, iedereen gebeld om te vragen wat ik moest doen. Ik zelf had het ide dat iedereen mij maaar een aansteller vondt. Uiteindelijk de knoop doorgehakt en voor de curettage gegaan. In het ziekenhuis waren ze ontzettend aardig, hebben veel uitleg gegeven en de curettage is goed verlopen. Ik heb geen klachten gehad erna en vier dagen later werkte ik alweer full time. Inmiddels heb ik een week geleden mijn derde miskraam gehad en gelukkig is het vruchtje na 4 dagen spontaan compleet eruit gegaan, dus hoef ik niet worden gecuretteerd. Ik wens jou heel veel sterkte en moed in het nemen van je beslissing, voordell van een curratage is dat je ip na de twee weken onthouding van gemeenscha weer meteen aan de slag kunt. Als je dat tenminste prettig vndt. Ik zelf een half jaar gewacht, had te maken met de verwerking! Heel veel sterkte