Vandaag is mijn 4e miskraam op gang gekomen. Na mijn eigen berekeningen zou ik 4,4 dagen zwanger zijn. Kan iets korter, kan iets langer. Maar wat maakt het uit, ook dit wondertje mag niet bij ons blijven Nummer 4!!!! Waarschijnlijk te wijten aan mijn translocatie Fijn dat er een forum is waar je van je af kan schrijven. Helaas heb ik toch gemerkt dat ik op dit forum niet altijd steun kan vinden... helaas. Ik hoop in dit stukje wel, en het voelt fijn om dit even van me af te kunnen schrijven. Ondertussen wachten wij op onze oproep voor PGD. En het spontaan zwanger worden laat ik rusten, ik kan die stress echt even niet meer aan. Ik kan niet nog een miskraam verwerken nu. Hoe kort ook, het is elke keer weer moeilijk om het te verwerken en het is toch elke keer weer een klap in ons gezicht. Mijn vriend is werken en die komt zo thuis, hij weet nog niets. Hoe ga ik hem dit vertellen... Hij was zo enthousiast hoewel hij erg afwachtend is meestal. Hij was er van overtuigd dat het goed zou komen deze keer. Maar helaas... Hoe verwerken jullie dit? Ik heb de testen van mijn miskramen bij elkaar in een zakje gestopt en deze bewaar ik. Ook hebben we bij elke zwangerschap een knuffeltje gekocht, deze bewaar ik dus ook.
Ik kan je hier niet bij helpen, maar ik wil je heel heel veel sterkte wensen! Ik heb het 'maar' 2 keer meegemaakt en ik vond het al verschrikkelijk. Ik hoop zo voor je dat het goed komt!
Ik zag net je onderschrift. Verdorie meis wat moet dit een klap zijn Laat die mensen hier maar kletsen... Ik heb mijn testen ook bewaard en die liggen bij wat spulletjes die we gekregen hebben toendertijd. Sterkte meid, ik heb hier geen woorden voor.
Ooow ik had net in je andere topic gereageerd, maar hier kan ik wel wat uitgebreider reageren.. Ik heb zelf 2 keer een miskraam gehad en een bbz en ja hoe verwerk je het? Daar kan niemand je echt een passend antwoord op geven en ik al helemaal niet, want ik ga domweg gewoon door.. Dat is me de laatste keer vies tegengevallen en hierdoor heb ik ook even een weekje thuis gezeten van het werk, want ik was mezelf voorbij gevlogen.. Geen tijd genomen om het te verwerken, überhaupt niet om er over na te denken en als ik er wel over na dacht dan benaderde ik het heel nuchter, want ik kan dit heus wel handelen.. Niet dus....... Dus ja mijn advies is wel om het rustig te verwerken, praat erover, thuis of schrijf hier van je af.. Op de 1 of andere manier moet je er een plekje voor zoeken en dat heeft tijd nodig.. Heel veel sterkte! Ook met het vertellen straks..
Allereerst heel veel sterkte. Ik loop zelf 2 jaar mee in de mmm en heb dit 7 keer meegemaakt. Het is gewoon klote en oneerlijk! Wat is nu doe is niet meer testen tot ik 1 week over m'n nod ben.... Succes met de volgende ronde en veel sterkte, ga veel afleiding zoeken.
Ik wil je allereerst heel veel sterkte wensen! Ik denk dat ik het pas echt kan verwerken als ik een baby ik mijn armen heb, kan me op dit moment niets anders bedenken. Bij mij is het helaas ook al 4x mis gegaan. De testen gooi ik altijd meteen weg als het mis is en heb verder gelukkig nog niets gekocht. De echo's bewaar ik wel hoor, van de keren dat ik die heb.
Ahh nee toch! Wat een verschrikkelijk nieuws! En tja hoe verwerk je zoiets? Dat is voor iedereen zo verschillend.. Ga op je eigen gevoel af en neem vooral de tijd ervoor! Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte! Het is ontzettend zwaar om mee te maken(heb er 3 gehad). Mensen die daar anders over denken weten niet waarover ze het hebben, probeer je daar niks van aan te trekken! Ik vond de onzekerheid en de machteloosheid verschrikkelijk, kan je ook niet aangeven hoe je daar het beste mee om moet gaan. Het is in elk geval zeker goed erover te praten. Maar probeer ook te genieten en afleiding te zoeken in de dingen die je wel hebt! Liefs
Oh ja, ik kocht geen babyspulletjes en alle testen gooide ik weg of stopte ik ver weg. Wilde niet geconfronteerd worden met babies/ zwangerschap.
Zelf 3 miskramen en daarna een bbz met verwijdering van eileider. Neem je tijd voor je verdriet en andere gevoelens. Praat met elkaar en meer kun je op moment niet doen. Ik vind het heel verdrietig voor jullie. En hoop dat jullie kinderwens nog vervuld zal worden. Dikke knuffel.
Hier heb ik vanavond een pilletje geslikt ter voorbereiding op cytotec, zaterdag. Onze zesde miskraam wordt een feit! Hoe verwerk je dit? Volg je gevoel! Ik heb alles enige tijd beredeneerd, maar daardoor raakte is depressief. Nu ben ik zo ver, dat ik ook deze kindjes die niet verder mochten groeien in mijn buik, ook als mijn kindjes zie. Het voelt beter het bestaan ervan, ook al was het maar heel even, te aanvaarden, dan het bestaan ervan weg te stoppen... Verderop in dit forum staat een mooi Engels gedicht. Iets met de strekking van: moeder wordt je met je hart en dat is voor mij zooo waar!! Ik denk aan je...
Meid,kun je niet gewoon een bloeding hebben? Ik snap dat je vertrouwen weg is maar bloedverlies heeft niet altijd een slechte afloop. Hoeveel bloedverlies heb je,veel of gewoon een beetje? Ik heb met 12 en 14wk bloedverlies gehad en er zit toch echt nog een mannetje in mijn buik. Ik hoop dat dit bij jou ook onschuldig is! Hoe reageerde je vriend? Sterkte!
Ooh wat hebben sommige van jullie veel meegemaakt zeg verschrikkelijk!!! Memo sterkte!!! Het is zo oneerlijk!!! De test natuurlijk ook sterkte, het is niet niks om mee te moeten maken... Babyangel, ik heb geen symptomen meer behalve mijn borsten die gister avond nog enorm waren, nu ook aan de grote kant en heel lichtjes pijnlijk als ik ze aanraak. Ik heb een test gedaan met ochtend urine, deze stond er denk ik 1.5 tot 2uur. En deze test komt er uit: Ik vond het streepje nog behoorlijk duidelijk. Zal hij al niet lichter moeten zij of duurt dat even? Hij is duidelijker dan mijn test van de 15e, maar die was weer lichter dan de test van de 14e. Ik vind de foto nu al onduidelijk als ik hem hier plaats, hoewel het streepje op de foto overduidelijk te zien is. Dus een foto van het hele rijtje heeft geen zin, dan vallen de meeste streepjes weg. Ik bloed trouwens minimaal. Maar dit is het begin denk ik hoor.. ik heb in ieder geval geen vertrouwen.
Daar kun je zo weinig van zeggen sita90.. Als je bloedverlies minimaal is dan kan het alle kanten op.. Er zijn meer dames die bloedverlies hebben tijdens hun zwangerschap en waarbij het wel goed gaat, maar het kan ook verkeerd gaan.. Het hcg zit eerst nog wel in je lijf, dus daarom kun je nog een positieve test hebben.. Ook wat betreft je symptomen, die kunnen komen en gaan! Dat hoeft helemaal niks te zeggen.. Dat maakt je onzeker, dat snap ik wel.. Spannend hoor, zal voor je duimen voor een goede afloop!
Dankjewel. Maar als mijn streepje nou net zo duidelijk was als mijn laatste testje, oké. Maar hij is een stuk duidelijker...
Misschien kun je je huisarts bellen voor wat advies? Misschien laat hij je bloedprikken, dan kunnen ze je hcg waardes bekijken.. Daar doen/deden ze hier altijd moeilijk over en ik kreeg altijd het advies dat het afwachten was en dat het alle kanten op kan gaan, maar je kunt het altijd proberen!