Miskraam opwekken met pillen

Ja, dan heb je alle 'circus' gehad en dan ineens kom je tot rust en besef je wat er allemaal gebeurd is. Tenminste: zo voelde het voor mij wel...

@na-curettage: bij mij dus onder volledige narcose en is mij alles meegevallen. Voelde me daarna stukken beter dan na de miskraam zelf: vloeien stopte toen ook snel, (22.45 geholpen, volgende ochtend was het vloeien al over).
Mijn man kon bij mij blijven tot ik weggebracht werd, ik werd gewoon die dag opgenomen op de afdeling en had dus een bed waar ik lekker op kon liggen en waar ik dus ook weer terug gebracht werd na afloop.

@Noordbrabant: komt helemaal goed meid! Sterkte morgen!

 

Suus: haha, goeie tips mag je zo vaak geven als je wilt hoor! Dan maar 101 keer (en je had het volgens mij nog maar 1 of 2 keer gezegd, dus je valt nog niet in herhaling)

Beginneling: ach meid, ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor. Eerst zit je er nog midden in, en nu is het ineens voorbij. Jij mag nu toch ook niet meer zwanger worden voordat het ivf traject begint of heb ik het mis?
Je mag hier altijd je hart luchten hoor meid. Da's juist het fijne van zo'n forum. Altijd iemand die kan luisteren.

Rozemarijke: lijkt me wel zwaar om zo'n hele dag nuchter te moeten zijn zeg. Dan ben je echt 24 uur nuchter! Ben je toen na de ingreep nog naar huis gegaan of moest je een nachtje blijven? Zo'n gekke tijd namelijk.

 

Ik had op zich wel naar huis gemogen als ik dat perse gewild had, (moest wel eerst een keer geplast hebben), maar het was half 12 voor ik terug was op de afdeling en toen had ik echt niet direct zin om al in de benen te komen natuurlijk... En aangezien ze je blaas legen voor ze de curettage doen, duurt het ook wel even voor je weer moet plassen, zeker als je idd 24 uur nuchter bent geweest, (nooooooiiiit weer hopelijk! Niet eten is nog 1 ding, maar niet drinken: da's echt niet grappig!).
Bovendien heeft mijn man geen rijbewijs en hadden we dan dus iemand moeten regelen die ons was komen halen.
Dus ik ben 's nachts nog gebleven, ze hebben me de hele nacht nog aan het infuus laten hangen en dat was ook wel fijn, kon m'n vochtvoorraadje weer wat verder op peil komen

Hier gisteravond gebeld door een vriendin: die heeft maandag een kindje gekregen. Bij de echo was destijds een verdikte nekplooi zichtbaar, maar op latere echo's trok dat weg en maakte zij zichzelf wijs dat dit gewoon een gezond kindje zou zijn. Tja, aangezien ze al 43 is en na haar eerste kindje en voor deze zwangerschap 3 miskramen heeft gehad, dacht ik wel dat het niet goed zou zijn. En dat klopte helaas: ze hebben nu dus een zoontje met syndroom van Down en zij is er echt helemaal verdrietig om, kan het nog niet zo goed accepteren.
Durfde ze me er niet snel om te bellen, want ik heb net een miskraam gehad. Lekkere doos.... alsof ik niet blij kan zijn dat ze, los van het down-syndroom, wel een gezond kindje hebben...

Benieuwd hoe het nu met Noordbrabant is... Als alles een beetje vlot verlopen is, zou ze nu al geholpen kunnen zijn...

 

Groot gelijk dat je een nachtje gebleven bent hoor Rozemarijke. Anders kom je ergens midden in de nacht thuis. Da's ook niks. Liever dan zo.
Wel raar overigens dat je niet wat mocht drinken tussendoor zeg. Je mag nl tot 2 uur voor ok heldere dranken drinken. En een slokje water tussendoor, dat kan echt geen kwaad. Pre-medicatie moet ook vaak 1 uur voor ok worden ingenomen, en dat mag ook gewoon met een paar slokken water. Lijkt me echt heel rot als je zo lang niets mocht drinken!
Ach en wat erg dat je vriendin het niet durfde te vertellen dat ze was bevallen... Het moet voor haar ook even bezinken denk ik, dat ze een kindje met Down heeft. Down heb je ook in zoveel verschillende gradaties (of hoe je dat noemt). Is het kindje wel gezond verder? Vaak hebben mensen met Down hartproblemen en andere lichamelijke klachten. Hopelijk kan ze straks wel genieten van haar kraamtijd, ondanks de zorgen.

Een hele goeie vriendin van mij is ook zwanger. Ze was 4 weken verder dan ik. Het is haar eerste, en ze hebben er ook lang op moeten wachten. Ze hebben al verschillende pogingen KI achter de rug, maag zonder resultaat. In januari zouden ze voor ICSI gaan, omdat IVF al geen kans zou hebben. Maar ze is in de 'pauze' spontaan zwanger geraakt! Ik was (en ben) zo ontzettend blij voor hen! Ben zo blij dat dat gevoel niet is veranderd door mijn mk. We kunnen nog steeds heerlijk over baby en zwangerschapsdingen praten. Gelukkig maar.

Noordbrabant: heb je wel wat kunnen slapen vannacht? Heel veel sterkte vandaag (en de komende dagen ook natuurlijk).

 

Ja, omdat ze niet wisten hoe laat ik geholpen werd, (want stond op de spoedlijst), mocht ik dus niet drinken. 4 uur 's middags werd me dat te gortig en heb ik gevraagd hoe en wat en ben toen om het uur wel een paar slokjes water gaan drinken hoor...
Maarja: je mag echt niet teveel in je maag hebben, want als je begint te kotsen tijdens de narcose en je verslikt je erin....

Ik merk hier dat ik die blijdschap juist wel kan delen met mensen die zo ook hun deel wel gehad hebben. Bij mensen bij wie altijd alles vlekkeloos gaat: snel zwanger, makkelijke zwangerschap, gezond kindje dat gemakkelijk is en goed slaapt: dan vind ik het allemaal wel wat moeilijker te verteren hoor. 't is niet dat ik het anderen nou zo gun dat ze het moeilijk hebben, maar ik zou zeer regelmatig wel willen dat het wat eerlijker verdeeld zou zijn... Wij hebben de afgelopen 2,5 jaar al wel aardig in de hoek gezeten waar de klappen vielen, en dan krijg je zo'n heftige miskraam eroverheen, nou pfff.... geef mijn portie nu maar ff aan Fikkie dan!

Kindje van mijn vriendin lijkt vooralsnog wel goed gezond. Doet het goed verder met drinken ook. Hartproblemen lijken er niet te zijn, met de onderzoeken zag dat er allemaal goed uit.
Maar da's wel een heel verhaal zeg: ze nemen zo'n kindje direct mee om alles te testen, (is bij hartproblemen natuurlijk ook wel zo handig, want stel dat er WEL direct ernstige problemen spelen...), dus voor ze hun zoontje weer bij zich hadden....
Maar goed, ze zei toen na die nekplooimeting nog: ook al heeft dit kindje down, altijd nog liever dat, dan weer een kindje dat overlijdt. Dus hopelijk ervaart ze dat snel weer zo, want 't is wel een kindje dat net als alle andere kids een hoop liefde te geven heeft natuurlijk

 

Gelukkig lijkt hun kindje gezond voor nu. Is wel een hele zorg lijkt me hoor. Vooral met het opgroeien en ouder worden. Maar zover vooruitkijken gaat nog niet nu natuurlijk.
Een collega van mij haar eerste kindje heeft ook Down. Zij vond het zo erg dat mensen haar niet feliciteerden met haar zoon. Terwijl zij juist zo trots was op haar zoontje! Mensen weten vaak niet hoe ze moeten reageren op zulk nieuws...

Je hebt het toch nog lang volgehouden met niet drinken, tot 16.00. En inderdaad, af en toe een slokje water kan echt geen kwaad.
Ik hoop dat het morgen voor mij niet uitloopt.
Heb je trouwens nog last van vloeien eigenlijk? Ben wel benieuwd hoe lang dat aan kan houden na een curretage.

 

Sterkte morgen, Sparkie. Vloeien is meestal maar een paar uur flink, daarna neemt het snel af. Je kunt er met een paar dagen helemaal van af zijn, maar het kan ook een paar weekjes lichtjes doorgaan. Geen seks zolang je rood vloeit, en bellen als je koorts krijgt.

Suus

 

Suus: thanks, ik wacht het wel af. Ben benieuwd. Ik vloei nog steeds, hoewel het minder is vandaag. Moet echt nog even niet aan seks denken ook. Helemaal niet met vloeien (rood of niet, bah).

 

Nee, daar staat je hoofd dan niet naar, maar het mag dus ook niet .

Suus

 

Hier was het binnen een paar uur over. Was om half 12 terug op zaal en toen ik 's ochtends weer wakker werd, was het vloeien al klaar. Maar ik had de hele week ervoor wel zwaar gevloeid natuurlijk, dus het moest ook wel een keer klaar zijn
Hier nog steeds geen zin in seks hoor... Sowieso nog erg moe, maar verder heb ik daar mijn hoofd toch ook nog niet echt naar staan. Komt wel weer...

 

Ik krijg vanmiddag Cytotec, ik was bij de apotheek en daar hadden ze het niet.Moest dus besteld worden, vanmiddag is het er!

Ik zie er zo tegenop om er mee te beginnen, maar het moet toch maar. Heftig, moeilijk en lastig allemaal!!

Heel veel sterkte allemaal!!!

 

@Beginneling: klinkt bekend allemaal, en hier is vooralsnog volgens mij verder alles in orde, dus denk dat het er idd een beetje bijhoort! Het is ook wat: van volop hormonen ineens naar niks....

@Vlinder: in de meeste gevallen gaat het gewoon goed met de pillen hoor! Zie alleen dat je niet alleen thuis bent als je ze neemt, want het kan gebeuren dat je heftig bloed verliest en dan is het wel zo veilig om iemand bij je in de buurt te hebben, (mijn man zou er zorg- of calamiteitenverlof voor hebben gekregen, als mijn miskraam niet het weekend vooraf toch nog spontaan was gekomen).
Bij heftig bloedverlies: bel de VK of de gyn zodra je licht in je hoofd wordt. Wij waren er op die manier snel bij en daarmee is alles beperkt gebleven tot me nu nog heel moe en slapjes voelen en erg bleek zien... Zorg dat je in zo'n geval ook duidelijk bent in je omschrijving van hoeveel bloed je verliest, (VK vroeg bij ons wat 'veel bloed' was: meer dan een zware menstruatie? Ehm, ja, in mijn geval bloedde ik in 2 minuten dwars door het kraamverband heen...).
Maar maak je niet teveel zorgen: hoe het bij mij is gegaan, is gelukkig een uitzondering, bij de meeste meiden blijft het bloedverlies beperkt tot 'als een zware menstruatie'.
Qua pijnstilling: paracetamol. Ibuprofen werkt weeenremmend namelijk...
Sterkte!

 

hallo dames,

ik heb woensdag avond om 23.15uur 4 tablletten Cytotec in gebracht en ben om 01.00 naar de wc gegaan om te plassen.
Toen kwam er een heele grote stolsel uit en ben weer gaan slapen om 03.00 werd ik wakker van de krampen dus weer naar de wc en toen allemaal wat kleine stolsels verloren rond de 2cm.
Daarna wou ik weer naar bed maar kom echt niet slapen want die krampen trokken niet meer weg zoals bij weeen maar die bleef gewoon pfff deed echt wel ff pijn, ben ook maar onder de douche gaan staan en om 5uur naar bed gegaan met een paracetemol.
Om 10uur verloor ik nog iets maar ging heel snel en had niet gezien wat maar voelde heel raar, dacht eerst mischien was dat het vruchtzakje want ben vanaf toen ook nog maar amper bloed verloren.

Maar toen ik vanmorgen naar het zkh moest, ging ik nog snel even plassen en toen kwam dus het vruchtzakje mee.
Bij de echo bleek dus ook dat de vruchtzak weg was, maar dat ik alleen nog verdikt baarmoederslijmvies had van 2cm en heb dus nu weer een nieuwe dosis Cytotec mee gekregen hiervoor.

Mijn vraag wie heeft ook voor dat nog cytotec mee gekregen en krijg je dan weer zovel pijn als de eerste x, of niet meer omdat het vruchtzakje er al uit is???

Dit is trouwens mijn 5de mk maar de eerste x dat ik cytotec heb gebruikt.
Bij de eerste zwagerschap had ik een lege vruchtzak en ben ik gecuriteerd met 13 weken, wist toen helemaal niet dat er ook medicijnen waren die je eerst kon proberen is mij ook niet verteld in het zkh trouwens.
de andere 3 mk´s kwamen vanzelf en toen kreeg ik me zoontje.
En nu was ik gelijk na de pil stop zwanger en helaas dus weer niet goed.
Heb nu ook zelf om cytotec moeten vragen anders hadden ze me gewoon gecuriteerd.

 

Hier ben ik nagecuretteerd omdat nog niet alles weg was, en heb de 3 dagen na de MK wel steeds gevloeid en lichte pijn met soms krampen gehad. Ik heb gekozen voor curettage omdat ik bij de spontane MK al enorm veel bloed verloor, dus ik durfde de cytotec niet zo goed aan...
Ik zou me voor kunnen stellen dat je nu bij weer een dosis cytotec wel weer wat wee-achtige pijn zult hebben: je baarmoeder moet toch dat laatste restje nog afstoten en dat gaat gepaard met samentrekken van je baarmoeder en kan dus pijn doen. Maar gezien mijn ervaring van het vloeien, de dagen na de MK, is dat iig lang zo heftig niet als de krampen bij de MK zelf...

@Beginneling: tja, een man zeker... Die heeft dat zelf nog nooit gevoeld.
Ik heb al die kwaaltjes ook langs gehad hier, denk toch doordat je lijf ineens al die hormonen aan het wegwerken is, en je baarmoeder weer op d'r plekje gaat liggen...
Maar als het aanhoudt, zou ik idd wel even aan de bel trekken! Ik had van de week pas die buikpijn en dat was ook wel dat ik dacht: OK... ga ik nu blaasontsteking krijgen?
Maar volgende ochtend was dat weg gelukkig

Hier verder wel OK nu. Moe en wat slap nog, en 's avonds steeds nog koppijn. Maar verder wel OK. Af en toe wat tranen, vaak ook wel bij dingen die associaties oproepen.
Verder probeer ik me toch vooral op andere dingen te richten, (naast dat ik wel de behoefte heb om hier steeds even te komen kijken en kletsen), en dat lukt wel goed

 

hey meiden! hier mijn verhaal. om 10 over 9 moesten we in het ziekenhuis zijn voor een gesprek met de gyn. had een vrouwelijke echt een hele fijne waar ik me meteen op m'n gemak bij voelde. ze vertelde dat ik pas om 4 uur aan de beurt was en als ik ergens tussendoor kon zou ik eerder aan de beurt zijn. wel balen maar ja wilde er wel gister vanaf zijn. ze maakte een echo en zag dat het kindje al wat gezakt was. had ook al wat krampjes dus dat betekende dat het al een beetje bezig was. ze stelde voor om een dubbele dosis van die cytitec pilletjes in te brengen(had er eerst 2 tegelijk toen ze niet werkte en nu kreeg ik er 4 in 1x) en dan af te wachten en dan zou ik zowiezo om 4 uur geholpen worden. toch maar gedaan want moest toch wachten en als er iets zou gebeuren was ik in ieder geval in het ziekenhuis. ik moest toen bloed laten prikken en kreeg ineens een steek in mijn zij en toen zijn we naar boven gegaan waar een bed klaar stond. ik kreeg een eigen kamer met eigen wc en mijn vriend mocht de hele dag bij mij blijven. was de hele nacht ziek geweest van me eigen druk maken en tot 2 uur ben ik ook nog ziek geweest, moest allemaal overgeven en omdat ik de hele dag nuchter moest blijven was ik natuurlijk ook misselijk van de honger en dorst(jezus wat snakte ik naar drinken!!!). toen ik 's middags even aan het wegdoezelen was in bed kreeg ik hele erge rugweeen en ik kon niet meer in bed blijven liggen(toen was het 3 uur). ik kreeg om de minuut weeen in mijn rug afgewisseld met buikweeen. ben op een stoel onderuit gaan zitten omdat dat het beste voor me werkte en ondertussen was het al 4 uur maar ze kwamen me nog steeds niet halen. net voor 5 uur(om 5 uur kwamen ze me halen)moest ik naar de wc en ben ik het vruchtje verloren, het bloed leek wel water, bah. toen hebben ze me meegenomen naar de recovery(ofzoiets)en hebben ze nog een echo gemaakt. daarop bleek dat ik nog veel restweefsel had zitten en ik kon kieze. of een week wachten en terug komen voor een echo en dan alsnog misschien een curettage moeten ondergaan of ik kon meteen gecuretteerd worden. heb voor het laatste gekozen want wilde niet nog een keer alle stress meemaken. om half 6 ging ik naar de ok en om 10 over 6 werd ik alweer wakker op de recovery. om half 7 was ik terug op de kamer en heb toen even rustig aan gedaan. voelde me wel echt goed moet ik zeggen. toen wat gegeten, gedronken en geplast en toen mocht ik naar huis. was rond 9 uur thuis dus was een lange dag geweest. verder niet echt buikpijn meer gehad en nu heb ik nog amper bloedverlies. hoop dat dat het bloedverlies was want dan ben ik er zo vanaf. heb heb het volgens mij al een beetje een plaatsje kunnen geven omdat ik al een week met een dood kindje heb gelopen en ben er de hele week al mee bezig geweest(wachten op die miskraam enz). nu lekker nog een weekend rustig aan doen en dan ga ik maandag weer proberen te werken. bedankt voor al jullie steun!!! liefs dikke kus!!!

 

haha over dat plassen: ik mocht gaan plassen en mijn vriend moest even mee lopen met mijn infuus en ik ging zitten en kon meteen plassen(ik kan echt altijd plassen, heb een kleine blaas denk ik)en mijn vriend zei: jezus jij kan ook echt altijd plassen!!! weet je hoe lang dat bij mij geduurd heeft toen ik narcose had gehad haha?!

 

snap wel een beetje dat je vriendin je niet goed durfde te bellen na je miskraam maar ja ik zou ook denken: doen niet zo gek ik ben kei blij voor jullie!!! tuurlijk zal het voor haar ook even verdrietig zijn nu ze een kindje hebben met syndroom van down maar dat komt dadelijk helemaal goed dat weet ik zeker. ons kindje had op de echo ook echt een dikke nekplooi en ik denk zelf dan dat ik ook een kindje zou hebben gehad met het syndroom van down. en misschien is het hartje dan ook wel niet goed ontwikkeld en is het daarom fout gegaan. je hoort heel vaak dat die kindjes iets aan het hartje hebben. hoop dat je vriendin snel kan gaan genieten van hun hummeltje!!!xxx

 

bij mij is het ook heel verschillend of ik blij kan zijn voor iemand. zo een meisje die ik ken die was zwanger en dat was echt een verrassing(wel welkom) en die had een echo na mij. toen ik terug kwam zag ze dat het niet goed was en heb haar daarover daarna ook nog gemaild. ze zei dat het kindje dat toch niet gezond zou zijn en dat ik blij moest zijn dat mijn lichaam het afgestoten had. misschien bedoeld ze het niet zo maar dat kwam wel hard aan. ik dacht ja en? net alsof het dan geen verdriet doet!!! jij hebt wel weer een mooie echo gehad, je hebt geen klachten enz en bij jou is gewoon alles goed terwijl ik 9 weken strontziek ben geweest en het mis is gegaan. sorry maar als ik heel eerlijk ben baal ik dan van haar goede echo al weet ik dat ik zo echt niet mag denken. of dat een meisje die ik ken heel haar zwangerschap drugs gesnoven heeft en gewoon een "gezond"(wel met astma en ontwikkelingsachterstand)gekregen heeft wara ze nu niet eens zelf voor kan zorgen!!! maar de meeste mensen gun ik het van harte en ben ik hartstikke blij voor ze en zeker als ze al wat mee hebben gemaakt of lang bezig zijn geweest! zo was mijn gyn ook zelf zwanger een maand of 6, daar heb ik ook respect voor. weet je hoeveel ellende zij tegenkomt op haar werk(ook leuke dingen natuurlijk). maar ja dat hoort dan ook wel weer bij haar werk. xxx