Ik ben nu 8 weken zwanger maar helaas heb ik al 2 echo’s gehad zonder kloppend hartje. As vrijdag hebben we wederom een echo ter bevestiging voor het ziekenhuis dat er zeker geen kloppend hartje is en dan zal ik een keuze moeten maken wbt een miskraam. Ik heb een folder van het ziekenhuis meegekregen maar ik vind het lastige keuzes. Wachten tot het zelf op gang komt zie ik niet meer zitten. Opwekken met medicijnen of een curettage. Zijn er vrouwen die hun ervaringen hierin willen delen?
Wat verdrietig, heel veel sterkte ♡ Zelf heb ik 2 miskramen gehad; 11w en 7w. Ze hebben mij medicatie gegeven, namelijk cytotec. Het gaf me best buikkrampen en ben in beide gevallen het vruchtje thuis verloren. Wat me wel meer een "rustiger" gevoel gaf, omdat ik me niet sterk moest houden en m'n tranen kon laten vloeien. Klinkt misschien heel stom, maar kon zo thuis "afscheid" nemen en verdrietig zijn. Ipv in een recovery met allemaal vreemde mensen rondom me. Helaas was de bm niet leeg bij me, en heb ik in beide gevallen nog een curretage gehad. Voor de bm schoon te maken. Dit was ongeveer een weekje na de medicatie, een dagopname. Ik koos toen voor eerst met medicatie te proberen omdat ik best slecht reageer op narcose en gelezen had dat een curretage ook schade kon opleveren. Maar dat was totaal niet in mijn geval. Liefs
Wat naar dat je voor deze keuze staat. Ik heb vorig jaar een MA gehad en ook moeten kiezen wat te doen. Aangezien we bij termijnecho met 10 weken hoorden dat het vruchtje al bij 7+3 gestopt was met groeien, en met 11 weken de miskraam nog niet op gang was gekomen, was ik het vertrouwen in mijn lichaam volledig kwijt. Ook had ik een geschiedenis van heftige en pijnlijke menstruaties, dus flink angstig voor wat de pillen zouden doen. Daarom toch gekozen voor curretage. In mijn ziekenhuis kon dit op de poliklinische operatiekamer onder een roesje. Voor de curretage wel een lagere dosering van de pillen in moeten brengen om alles al wat weker te maken. De ingreep zelf is me erg meegevallen, met een 20 minuten was het klaar en een uur erna kon ik naar huis. Daarna nog een paar dagen bloedverlies en wat krampen, maar in principe kon ik alles weer. Mentaal heeft het wel een flinke impact gehad, voelde me letterlijk en figuurlijk leeg. Maar weet niet of dit anders was geweest als ik alleen de pillen had gebruikt of had gewacht tot het vanzelf kwam. Op dat moment voelde het voor mijzelf als de minst schadelijke optie. Heel veel sterkte met de keuze en het verwerken. Het blijft iets wat je nooit zou moeten hoeven doen. Dikke knuffel
Hier met 15wkn opgewekt in het ziekenhuis, ging allemaal heel soepel en gemoedelijk. Als mn bevalling zo had kunnen lopen (met uiteraard ander resultaat) had ik er nog wel 20 gedaan. Ik huiverde zelf alnbij de curretage toen ik het doorlas, maar omdat we al zo ver waren werd dat inleiding in t ziekenhuis. Achteraf ook heel blij mee, dat t ingeleid werd. Ik kijk er goed op terug, afgezien de reden waarom het zo moest lopen dan. Had liever mn kleine M bij ons gehad, maar dat was geen doen (en uiteindelijk was zn hart zelf gestopt zonder actie aan onze kant).
Bedankt voor jullie reacties! Uiteindelijk lijkt de miskraam zelf op gang te zijn gekomen. Gisteravond is het bloedverlies begonnen en nu komen er stolsels e.d. bij dus hopelijk komt het er goed uit en is er daarna niks meer nodig. Ik ben opgelucht dat de onzekerheid eindelijk voorbij is!
@Leonie1208 Allereerst heel veel sterkte met de miskram, wat verdrietig dat het zo gelopen is. Ik heb even meegelezen met dit topic omdat ik zelf helaas ook een miskraam heb. Vorige week klopte het hartje heel erg traag (toen was de verwachte diagnose al gegeven) en gister definitief de echo gehad waar het kloppen gestopt was. Dat is dan ergens vorig weekend gebeurd gaf de vk aan. Ik vroeg me af hoelang jij in totaal gewacht hebt met het natuurlijke verloop? Ik hoop namelijk dat het vanzelf op gang gaat komen ook en wil daar op wachten maar heb ook al een afspraak in het zkh staan volgende week om alvast medicatie aan te vragen. Mocht ik je te lang vinden duren. Jij geeft aan het dinsdag gestart is bij je, hoe gaat het nu met je? Liefs
Hee! Ik had jou topic ook gelezen idd. Bij mij is het fout gegaan tussen de 5 en 6 weken want de aan,eg van het embryo was niet goed. Het hartje is dan ook nooit gaan kloppen. Ik heb ook vorige week vrijdag een echo gehad en gisteren de bevestiging dat het echt niet goed zit. Het bloedverlies is bij mij op dinsdagavond begonnen en gaat een beetje op en af en is wisselend. Het vruchtzakje zit er nog maar de arts kon wel zien dat er bloed in m’n baarmoeder zat. Zelf wacht ik tot maandag en als het dan niet goed op gang gekomen is ga ik medicijnen gebruiken om het op te wekken omdat ik niet nog een week wil wachten. Heel veel sterkte! Het is echt heel verdrietig!
Dankjewel, jij ook veel sterkte! Ik snap je gevoel helemaal en denk er hetzelfde over. Zeker omdat je ook gwn last hebt van zwangerschapskwaaltjes (ik iig) is het extra dubbel dat je weet dat het voor niks is zeg maar. Dan wil je op gegeven moment ook gewoon verder. Ik hoop voor jou ook dat het snel toeneemt en jij het ook kan gaan afsluiten.
Hou, Gister echo gehad en ook een lege vruchtzak en ernaast bloed in baarmoeder.. ik heb sinds vorige week woensdag af en toe wat bloed, met vegen en in toilet, wat leek op baarmoedermond vaatje.. helaas dus toch een andere reden. Ik vroeg me af hoelang het bij jou geduurd heeft voor het doorzetten? Ik vind het zo moeilijk dat ik ne zwanger voel...en dan gelijk denk ohnee...
Wat verdrietig voor je! Ik heb er zelf (na een week bloedverlies) voor gekozen om de miskraam op te wekken met medicijnen. Ik trok het mentaal niet meer om nog langer te wachten. Ik vond de miskraam heftig maar zou zo weer voor het opwekken kiezen ipv nog langer afwachten. Hoe is het nu met je?
Hoe gaat het nu met je? Ik heb de miskraam uiteindelijk opgewekt met medicatie. Was heftig maar wel de juiste keuze geweest om niet nog langer af te wachten.
Lief dat je het vraagt. Vandaag een echo gehad met hetzelfde beeld.. Maandag een afspraak bij de gyn om alles te bespreken. Advies was wel medicatie omdat het wss al in vroeg stadium mis is gegaan en mn lijf het niet herkend als een miskraam. Dus dat zetje is nodig zeiden ze.. ook wel fijn, ik wil nu wel zo snel mogelijk ervan af ofzo. Idd die onzekerheid ben ik zat.
Ach zo verdrietig voor je!! Had stiekem nog op een ander beeld gehoopt maar is dus niet gebeurd. Als je iets wil weten over de medicatie mag je mij altijd een berichtje sturen! heel veel sterkte de komende tijd en het heeft mij goed gedaan om echt even vrij te nemen van het werk! Dikke knuffel voor jou!
Hee, ik zag dat ik nog niet gereageerd had. Intussen gaat het een stuk beter, met jou ook? Ik heb de miskraam ook met medicatie opgewekt en al met al viel het me best mee. Ik had me wel goed voorbereid qua pijstilling enzo maar na veel negatieve verhalen erover gehoord te hebben was ik toch wel opgelucht dat het bij mij best te doen was (ook al blijft het heftig natuurlijk). Hoe was jouw ervaring? Ik heb straks toevalling controle in het zkh, hopelijk is alles schoon (nu bijna 2 weken geleden maar ik verlies nog steeds bruin/roze af en toe).
Dit was eind 2015/begin 2016 ook mijn ervaring na medicatie, helaas was het nog niet helemaal schoon en heb ik alsnog een curettage moeten ondergaan.
Haha, ik heb helemaal niet in de gaten gehad dat je gereageerd hebt. Sorry. Mijn ervaring was ook niet hetgeen ik allemaal op internet las. Inmiddels ben ik exact 4 weken na de miskraam weer ongesteld geworden dus daar ben ik enorm blij mee. Helaas moeten we van het ziekenhuis nog wel een cyclus wachten voordat we opnieuw mogen starten met IUI. Hopen dat deze cyclus dan net zo snel gaat!