Hoi, Wie heeft er ook een miskraam gehad van 1 van een tweeling? Ruim drie weken geleden heb ik een miskraam gehad van 1van een tweeling. Inmiddels ben ik 9 weken zwanger en heb vorige week een echo gehad en met het andere kindje leek niets aan de hand. Nu heb ik nog wel steeds last van bruine afscheiding, niet dagelijks maar het komt wel met regelmaat terug, duurt dan een aantal dagen is vaak weer twee dagen weg. Hierdoor maak ik me onwijs veel zorgen dat ik ook een mk van het andere kindje krijg. Heeft iemand hier ervaring mee, of kan iemand mij vertellen hoe lang je last blijft houden van bruine afscheiding na een miskraam? Groetjes, Manon
ik heb ook een miskraam gehad van 1 van een tweeling. de andere helft is gelukkig na 34 weken gezond geboren. ik heb hevige bloedingen gehad tot bijna 20 weken liep dus letterlijk leeg. ze hebben me daarvoor met 13 weken ook opgenomen want ik kon echt niet meer wij hebben toen het advies gehad om abortus te plegen omdat dit ten koste van mezelf ging wij hebben dit niet gedaan. gelukkig maar want heb nu een prachtige dochter. maar na 20 weken hield het nog niet op toen moest ik nog wekelijks komen voor een echo omdat onze kleine meid niet goed genoeg groeide. ik moet er wel bij vermelden dat ik een stollingsziekte heb (dat wist ik toen nog niet) waardoor ik dus een vervelende zwangerschap heb gehad. er zijn weken geweest dat ik wel 3 x per week een echo kreeg dit stelde mij heel erg gerust maar was ook nodig ivm de bloedingen. misschien kan jij ook vrage of ze iedere week even een kijkje willen nemen. ik hoop dat het bruinverlies snel stopt en dat jullie heerlijk kunnen genieten van je zwangerschap.
Klinkt heel herkenbaar ManonM. Hier ook een miskraam van 1 van de 2. Vanaf 6 weken kreeg ik (lichte) bloedingen en bruinverlies en met 8 weken uiteindelijk een vruchtje verloren. Ik wist toen nog niet dat het een tweeling was, dus ik was compleet van de kaart toen een kleine week later bleek dat er nog eentje zat! Ik bleef wel bruinverlies houden, net als jij beschrijft; dan weer paar dagen wel, dan weer even niet, en daar maakte ik me heel veel zorgen over. Vooral ook omdat niemand me garanties kon geven: het was gewoon afwachten wat er met het andere kindje zou gebeuren. Het werd erger als ik actief werd, bijv. na een flinke wandeling, dus ik durfde praktsich de bank niet meer af. Uiteindelijk stopte het bruinverlies helemaal met 11 weken. Ook was er toen niets meer terug te zien van het andere kindje op de echo (ik kreeg om de week een echo toen). Ik ben tot 20 weken heel onzeker gebleven, maar na een goede echo toen, kan ik het nu iets beter loslaten en erop vertrouwen dat met dit kindje alles goed is Sterkte meid! Ik vond die onzekerheid heel zwaar, maar ondertussen heb ik vaker gehoord dat het op het kindje dat blijft zitten meestal geen negatief effect heeft. Mimi: oei, echt hevige bloedingen lijken me helemaal zwaar! En dan dat advies om het te laten afbreken... Maar wat goed om te horen dat het uiteindelijk voor jou goed afliep voor het kindje dat bleef zitten!
ik heb hier geen ervaring mee, maar ik ben zelf een van de tweeling waarvan de andere niet door mocht groeien. mijn moeder heeft het eerste en tweede trimester geregeld bloedverlies gehad, ze konden toen (29 jaar terug) niet goed duiden waar het van kwam. later bleek dus dat er nog een kindje had gezeten... ik ben geboren met 29 weken, maar alles is verder (gelukkig) goed gegaan! het is wel een onzekere tijd daardoor, maar ik ga duimen dat jullie kindje ook helemaal gezond geboren mag worden (wel wat langer blijven zitten dan ik...)