Een vriendin van mij wees mij hierop. Dat als je meerdere miskramen hebt gehad te maken kan hebben met een evt gluten intollerantie. heb eff internet afgespeurd... en inderdaad... zelfs onvruchtbaarheid bij zowel de vrouw als de man kan daardoor komen.. Alleen veel artsen geloven hier niet in, gynaecologen weten het veel niet eens... het schijnt zwaar onderschat te worden.. Wat ik me dus af vraag... wie heeft zich hierop laten testen na meerdere miskramen en van wie kwam dat initiatief? van jezelf of van de arts.. Ik zit er dus aan te denken om me te laten testen omdat ik nog meer klachten heb wat ook symptomen van glutenintolerantie zou kunnen zijn.. Maar vind het nogal raar om de huisarts te bellen en te zeggen ik heb daar en daar last van dus ik wil me laten testen.... Vraag me af of dat geaccepteerd word
Ik heb ook weleens gelezen over de relatie glutenintolerantie en onvruchtbaarheid. Maar dat gaat dus niet op voor iemand die miskramen krijgt. Want als je zwanger raakt ben je niet onvruchtbaar. Ik vind dat we moeten oppassen dat we niet allerlei vage klachten gaan afdoen met zo'n hype. Als je glutenintolerantie hebt dan word je echt dood en doodziek als je bijv een boterham eet. Dat is gewoon een verschrikkelijke aandoening. De alternatieve wereld verdient er grof geld aan door nu veel meer mensen te laten denken dat ze glutenintolerant zijn. Maar je kunt niet een beetje intolerant zijn. Ik ben zelf ook een tijd wanhopig geweest, en ik pakte alles aan wat maar op mijn pad kwam. Ik heb geloofd dat ik allergisch was voor suiker, dat ik glutenintolerant was, slecht reageerde op lactose. Ik heb de meest dramatisch, niet vol te houden dieten geprobeerd. Ben bij orthomoleculaire artsen geweest, bij hormoonartsen. En je zuigt alles op wat ze zeggen omdat je klachten hebt die je niet kunt verklaren en zij bieden je een verklaring. Maar inmiddels ben ik er wel achter dat het allemaal voor het grootste deel onzin is. Er is geen "zweverige" verklaring voor mijn 9 miskramen, zoals geen suiker eten of geen brood. Zo simpel is het gewoon niet helaas. Uiteraard kan ik je niet tegenhouden als je wat dan ook wilt laten onderzoeken (ik bedoel; ik ben ook pas door schade en schande wijs geworden ), maar laat je niet teveel van de wijs brengen door symptomenlijsten op internet. Als elke willekeurige vrouw die lijsten bekijkt dan kun je zo de helft aanvinken. Zo slim zij ze wel... Heel veel succes en wijsheid toegewenst! Liefs BB
Is idd wel waar wat je zegt, daarom wil ik graag ervaringen van anderen. als de wanhoop nabij is dan grijp je alles aan.. in mn hoofd blijft het dan toch knagen...er moet toch een oorzaak zijn... hoeft natuurlijk niet maar wij mensen hebben nogal de nijging om voor alles een oplossing te willen horen hé. is absoluut een valkuil tnks voor je reactie
Ik heb daar nog niet aan gedacht. Wel wachten we nu, na 6 miskramen en 1 wonder, op chromosomenonderzoek uitslag...
zo meid jij hebt ook aardig wat voor je kiezen gehad, wij hebben ook de chromosoom test laten doen. bij ons kwam daar niks uit. Ook wij hebben gelukkig 1 wondertje en ik merk wel dat ze je dan wel wat langer laten wachten wat onderzoeken betreft, het is immers toch een keertje goed gegaan...... ervaar jij dat ook? Als wij voor september nog niet spontaan zwanger zijn mogen we pas weer naar de gyn, terwijl we dan al 2 jaar bezig zijn voor een 2e wonder (en 2 miskramen verder) en nog is er niet veel bekeken dan alleen dat chromosomen onderzoek. We hopen verder de mmm in te mogen gaan maarja wat ik al zei...we hebben al 1 wondertje...dus tja weet niet of ze verder wat gaan doen..
Ik sluit me aan bij betty... Mijn schoonmoeder heeft gluten, dr hele leven lang! Maar zonder miskramen 4 kinderen op de wereld gezet... Klinkt het meest dom en wat je niet wil horen maar vaak is het domme pech Ik heb het ook 2 maal gehad bij 9 en 14 weken... Het is een ingewikkeld proces en een wonder dat er zoveel mensen gezond rondlopen... Maar dammm het doet pijn he... Veel succes allemaal
Ze hebben ons gelukkig niet echt laten wachten, maar gaven wel aan hoe klein de kans was en dat het een relatief duur onderzoek is, chromosomenonderzoek. Maar inmiddels vind ik het geen pech meer! Ik vermoed toch dat er iets is, bij mij, waardoor het steeds niet goed gaat, dus ik verwacht geen wonderen van dat chromosomenonderzoek, maar het geheel wordt wel erg slopend mentaal. Vooral ook omdat als ik naar onze zoon kijk, ik zie dat het dus wél kan!!! Dus.. What is wrong?! We hadden FCUK al een tweede kindje kunnen hebben, leuk met 2 jaar leeftijdsverschil, of drie en nu gaat het richting de 4, 5, 6 jaar??? En iedereen maar zeggen: het is toch niet erg als hij alleen blijft? En tegen anderen: wat leuk! Kunnen ze samen spelen... Dat breekt mij vaak wel op. Ik kan dit niet aanhoren Hoe onaardig van mij ook. Maar zo wordt kinderen krijgen, je gezinnetje zoals je dat wenst, ineens een hele lange, onzekere weg, met ook verliezen waarvan mensen vaak zeggen: het was toch nog niks! Terwijl het voor mij dus wél zes kindjes zijn, elk apart, elk uniek, met een eigen verhaal, die ik ben kwijt geraakt... Ik weet inmiddels wel dat als je zelf je mond open trekt, dat ze wel een en ander willen onderzoeken, alleen geven ze wel aan hoe groot de kans is dat er iets kan zijn... Dus proberen, zou ik zeggen! Bizar dat jullie zo lang moeten wachten nu...
Hoi Debbie, Ook ik sluit me aan bij BettyBarclay. Ik ben in mijn traject ook bij een homeopaat geweest in het kader van: baat het niet dan schaadt het niet. Nou, ik was dus EEN BEETJE glutenintolerant. Omdat ik longklachten, darmklachten en eczeem heb. En allergieën. Die homeopaat bracht het echt alsof zijn "diagnose" de enige waarheid was en sprak over de medische wereld alsof die een paar slagen miste. Nou, ik ben er dus niet ingetrapt. Uiteindelijk heb ik ook habitueel abortus onderzoek gehad (waaronder ook chromosomen) en dáár kwam de waarschijnlijke oorzaak van het probleem uit: bloedstollingsproblemen. 1 simpel pilletje per dag, kinderaspirine, heeft mij een goede zwangerschap opgeleverd. Ik hoop ontzettend voor jullie dat jullie duidelijkheid krijgen en dat er een goede zwangerschap voor je gaat komen! Groetjes Patricia
tnxs voor jullie reacties... ben ook onderzocht op stolling enz is gelijktijdig gedaan met het chromosomen onderzoek..kwam beide niks uit. Een hoop geld armer (eigen risico) en weten nu nog niks. Gaan in september naar de gyn en van mij part gaan we het ivf traject in. Helaas word ik meestal ook al niet snel zwanger en als ik dan eindelijk zwanger was, ging het mis. Voor mijn gevoel heb ik ook nog maar 1 kans en dan is het echt afgelopen.... Na elke miskraam (MA in mijn geval) moest ik gecurriteerd worden, ook na de bevalling trouwens en na de 1e ma 2x in 1 maand. Dat maakt bijelkaar 5 curretages en de gyn verbaaste het dat ik uberhoubt nog zwanger kon worden....nou dan gaan ze me maar een handje helpen denk ik dan maar. En probeer zoveel mogelijke dingen aan te grijpen wat misschien het verschil kan maken zodra ik toch spontaan zwanger mag worden dat het ook goed gaat...
Ach meis, dat kan ik me heel goed voorstellen... Ik heb nog wel een tijdje acupunctuur gedaan, daar reageerde ik wel goed op. Ik had een acupuncturist die gespecialiseerd was in vruchtbaarheidsbehandeling. De maand na de behandeling werd ik dus zwanger, alleen was dat helaas wel een bbz. Ik kon daarna niet meer doorgaan met de behandeling, omdat mijn vergoeding daarvoor op was. Misschien is dat nog een idee?
Hoewel ik je gevoel meer dan snap ... "voor mijn part het IVF traject in gaan" wil je echt niet. Dat is een zwaar en lang traject en trekt een wissel op je emotie, je grenzen en je relatie, en is al helemaal niet het antwoord op je problemen. IVF staat niet garant voor zwangerschap en is geen wondermiddel, sterker, je hebt ongeveer net zoveel kans op een zwangerschap als in een spontane situatie. Is er bij jou gekeken naar verklevingen (curretages kunnen verklevingen veroorzaken), is er gekeken naar je bloedwaardes na de eisprong? Hoe lang is luteale fase? Dat soort dingen. Die zijn van belang. En die gebeuren bij een fertiliteitarts of een gyn, maar het IVF traject in gaan ... als je het kan vermijden, doe het dan
Hallo, Ik heb meerdere miskramen gehad en uiteindelijk zwanger gebleven met behulp van utrogestan. Na mijn zwangerschap kreeg ik deze hele waslijst aan klachten die niet meer weggingen, hoop bloedonderzoeken en bezoekjes aan de internist verder blijk ik een ernstig b12 tekort te hebben een zoen ze een bloedbeeld wast veel voorkomend is bij coeliaki patiënten. Mijn internist zou het verbazen als blijkt dat mijn miskramen daar wat me te maken zouden hebben. 12juni gaan ze biopten nemen. Ik zou het zeker niet meteen afdoen. Heel veel succes!
Je laten testen op glutenintolerantie zou ik niet direct doen. Het is niet bewezen dat er een relatie met miskramen is (tenminste niet in de reguliere geneeskunde ). En zo kun je wel een heel scala aan mogelijk-misschien-van invloed zijnde factoren gaan prikken. Ik denk wel dat voeding van grote invloed is op je hele gestel. Door onze leef en eetgewoontes zijn bepaalde processen uit balans. Kijk maar naar het vitamine D tekort waar eigenlijk iedereen mee rondloopt (zonder het te weten). Ik heb zelf een daverend vitamine B12 tekort, terwijl ik heel gezond eet. Mogelijk ook een reactie op mijn darmen, toch een bepaalde gevoeligheid, zonder meteen coeliakie te hebben. Niet altijd zweverig gedoe, ik ben ook erg tegen die alternatieve figuren die hier een slaatje uit slaan. Onze dochter met een stofwisselingsziekte en bijkomende voedselallergieeen eet gluten en tarwevrij. Door haar zijn wij ook steeds meer glutenvrij (of in ieder geval glutenarm) gaan eten, en het bevalt ons supergoed voor onze algehele gezondheid. We eten in plaats van gewoon brood teff-brood, en gerst/haver/speltbrood (ambachtelijk gemaakt, dus the real thing). In plaats van pasta maispasta. En veeeeeel groenten en fruit. Ik zou zeggen, als je denkt dat je door andere voeding je gezondheid beter kunt krijgen, dan probeer het gewoon uit. Je hoeft niet meteen strikt glutenvrij te gaan eten, want dat vraagt nogal wat aanpassingen. Maar ander brood en pasta is heel makkelijk Maarja, ondanks deze aanpassingen heb ik toch twee miskramen gehad nu. En toen ik nog een te hoge BMI had en ongezond at, heb ik twee kids op de wereld gezet :S.
Ik ben uiteindelijk na een heleboel miskramen door de gynaecoloog doorverwezen naar de immunoloog. Deze arts heeft me op heel veel onderzocht o.a. glutenintollerantie. Het is niet een directe oorzaak, maar er kan wel aan samenhang zijn met auto-immuunproblemen en deze kunnen wel een miskraam veroorzaken. Ik vond het in het traject fijn dat ik uiteindelijk helemaal binnenste buiten werd gekeerd. Ook voor mijn eigen verwerking en acceptatie. Toeval? Waarschijnlijk wel als je te maken hebt met 1 á 2 miskramen, maar een heleboel miskramen niet. Ik vond het altijd een vervelende opmerking in die jaren dat we keer op keer met verlies en teleurstelling te maken hadden. Ik had trouwens geen glutenintollerantie.