Vandaag had ik mijn eerste echo, op de echo was te zien dat ik al ruim 8 weken zwanger was (geteld vanaf de eisprong). Helaas is het misgegaan. Eerst deed ze een uitwendige echo, maar daar kon ze niet veel op zien (ik denk dat ze naar de hartslag zocht). Daarna moest het inwendig. En wat me meteen opviel was dat het kindje helemaal niet bewoog. Ik zei dat nog tegen haar:'' het beweegt niet". Maar zij was nog aan het zoeken naar iets anders, namelijk de hartslag. Maar die kon ze niet vinden. Er was gewoon helemaal geen hartslag te vinden. Ze zei: "het spijt me, het ziet er niet goed uit". Ik kreeg een brok in mijn keel en dacht steeds oh nee het beweegt niet. Onderweg naar huis heb ik zoveel gehuild, nu ook nog steeds nu ik dit zit te typen. Nu is het afwachten of de miskraam vanzelf op gang komt en anders moet ik naar het ziekenhuis voor de curretage. Ik had sinds vorige week al bruin slijmerig bloedverlies, maar maakte me niet echt zorgen over een mogelijke miskraam. Want het was steeds een klein beetje en dan hield het weer op, maar het bleef wel dagen aanhouden. (Nu alweer bijna een week). Nu weet ik zeker dat dat het voorteken was voor de miskraam. Ik hoop hier gewoon een beetje steun te krijgen, zodat ik snel over dit verlies kan komen. Ik keek zo uit naar dit wondertje, helaas het mocht neit zo zijn. Maar wat is verstandig, hoeveel dagen moet ik wachten tot de miskraam vanzelf begint en na hoeveel dagen is het beter om toch de curretage te laten uitvoeren? Ik weet het allemaal niet.
Hoi Loncocacola, ( wat een moeilijke naam ) Ten eerste sterkte met dit enorme verdriet. Ik heb een vergelijkbaar iets meegemaakt. Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt. De ene vind het voor het verwerk prettiger om de Miskraam zelf mee te maken, de ander wil het graag met een curretage laten doen. Wanneer het medisch noodzakelijk is om in te grijpen, zal de arts je dat wel zeggen. Ik heb bij de 1e miskraam gekozen voor curretage, ik wilde het zo snel mogelijk uit mijn lichaam, als het dan toch niet meer leefde. De 2e miskraam is het spontaan gekomen. Dit was voor mijn verwerk wel goed. Dus nogmaals, doe waar jij je goed bij voelt. Wanneer moet je terug naar de arts / verloskundige? Stel je vragen bij hun. Zij kunnen je helpen. Heel veel sterkte. Liefs Hope
Lieve loncocacola, Allereerst heel veel sterkte met dit vreselijke verlies! Probeer er vooral veel over te praten, mijn ervaring was dat dat erg hielp... Ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook slecht nieuws te horen gekregen, was toen 12 weken zwanger. De avond voor de echo was ik een heel klein beetje bloed gaan verliezen en enkele dagen na de echo verloor ik al heel veel bloed. Ik ben toen ook gecurreteerd. Je moet voor je zelf goed weten wat je wilt, de één ervaart het wachten beter en de ander curretage. Ik kon zelf niet kiezen, ik verloor zoveel bloed dat ik ook het bewustzijn verloor. Ik moest met spoed gecurreteerd worden. Mocht je zoveel bloed verliezen dat het lijkt dat de kraan open staat, dan moet je gelijk de verloskundige bellen. Dat werd mij toen verteld. Mijn tweede miskraam is vanzelf gekomen. Ik hoop dat je dit allemaal een plekje kunt geven en ik wens je voor de toekomst heel veel sterkte en geluk toe! Liefs, Sas
Hoi loncocacola, Wat naar zeg, heel veel sterkte toegewenst! Zoals Hope al zegt; je moet doen waarbij je je zelf goed voelt. Mijn gyn wilde het weefsel van mij onderzoeken, dus ik mocht het wel afwachten of met pillen maar dan moest ik het opvangen en dat zag ik niet zitten. Daarom voor curretage gekozen. Dat is me heel erg meegevallen. Heb weinig pijn gehad en ik vond het fijn dat het snel weg gehaald is. Maar nogmaals, doen waarbij je je zelf goed voelt. Heel veel sterkte!
Allereerst wil je ik heel veel sterkte wensen meis met dit enorme verlies. Ik heb geen curretage gehad dus weet zelf niet vanaf wanneer je dat beter kan doen. Geef jezelf zoveel rust als je nodig heb meis, Als je wilt praten kan je altijd hier terrecht, er is altijd wel iemand die antwoord. Ik wil je een hele dikke knuffel geven knuf Mimi
ik ben even ver als jou.. ik zit nu ook op bijna 9 weken.. alleen leeft het niet.. ik krijg vrijdag mijn curretage. ik wil je heel veel sterkte wensen.
Dank jullie allemaal voor jullie medeleven het doet me goed. Nu ben ik nog steeds aan het afwachten tot het spontaan eruit komt. Gister en vandaag hevige buikkrampen gekregen met ook bloedverlies, dus ik denk dat het er aan zit te komen. Van mij mag het nu wel snel eruit komen, want die krampen zijn echt niet fijn. Het doet zo'n pijn. Maar het verdwijnt steeds en komt steeds terug. Soms zit ik echt te krimpen van de pijn. Wie weet dit? Krijg je na een spontane miskraam ook nog een echo om te kijken of alles weg is, dus schoon is van binnen of gebeurt dit niet?