He meiden, Wij hebben gister onze eerste echo gehad en alles zag er goed uit het hartje klopte en de lengte was goed. mar ik vraag me nu af als de kans nu nog even groot is als het misgaat als je het hartje hebt zien kloppen. het zal wel het moederinstinct zijn dat je zo bezorgd bent. was wel benieuwd hoe dat zit want kan me bijna niet voorstellen dat de kans nu nog even groot is als eerst. wie kan mij een beetje geruststellen? Groetjes
Volgens mij is de kans heel klein dat het nu nog misgaat, maar het kan natuurlijk altijd. Ik zou het maar positief inzien en meer dan afwachten kan je gewoon niet helaas..
Ze zeggen wel dat de kans dat het dan nog misgaat een stuk kleiner is. Maar mijn ervaring is helaas niet zo goed. Ik heb met 7 weken ook een kloppend hartje gezien, en met 9 weken bleek dat het hartje gestopt was. Garantie heb je helaas nooit. Morgen krijg ik een echo om te kijken of mijn zwangerschap nog intact is (ik heb namelijk een paar dagen bloedverlies gehad). Maar ook als het morgen goed blijkt te zijn, denk ik niet dat ik echt gerustgesteld zal zijn. Dat zal ik pas zijn als de beruchte 12 weken voorbij zijn. Ik hoop voor je dat het allemaal goed blijft gaan!
de kans is een stuk kleiner dat er nu nog iets mis gaat.. dat is ook wat mijn gyn zei.. normaal is het 1 op 10 en nu dus minder maar misgaan kan het altijd.. of het nu voor de magische 12 weken grens is of erna..
sorry maar ik vind het antwoord van ± als je het hartje hebt zien kloppen dat het niet meer snel mis gaat onzin. Ik heb de echo gehad met 9w3 dagen en beide hartje klopten . Echo gehad met 10 weken en toen was 1 hartje gestopt met 9w5d . En ze hebben ook niets opgemerkt uit de echo . Je moet gewoon positief blijven denken en er niet van uit gaan dat het mis gaat. Maar mis gaan kan het zeker altijd
idd de kans is erg klein, maar wel aanwezig. Hier ook het hartje horen kloppen met 8 weken en met 12weken echo bleek het te zijn gestopt met 9 weken en 2 dagen. Maar je kunt toch stiekem al wel een beetje genieten hoor. Ik had trouwens wel dat ik het ergens diep in mij toch wel wist dat het fout zat. Kon niet echt heel erg blij zijn(tuurlijk was is wel blij, maar weet niet hoe ik het moet uitleggen hoe ik het voelde) , en wou er ook niet zo graag over praten. Misschien wel heel dom, maar achteraf weet je het pas.