Ik wilde eerst niets vertellen op mijn werk, maar omdat ik ziek thuis was gingen al snel de geruchten dat ik misschien zwanger kon zijn (dat heb je als je met vrouwen werkt...). Om vragen te voorkomen heb ik aan collega's die het vroegen gewoon gezegd dat ik een miskraam heb gehad. En daar heb ik geen spijt van, want ik heb een hoop begrip gehad en ook een hoop herkenning, omdat je dan ineens van anderen hoort dat ook zij een miskraam hebben gehad. En dat praten erover heeft me goed gedaan! En verder, ik blijf maar moe moe moe... Wie van jullie wil er gelijk weer proberen om zwanger te worden? Groetjes Roos
Ik heb in een korte tijd twee miskramen achter elkaar gehad. De eerste was in de kerstvakantie. Daar heeft het werk in eerste instantie geen last van gehad. Toch kon ik het halverwege januari niet meer aan. Ik was heel erg verdrietig en heb mij ziek naar huis laten sturen. Nu heb ik vorige week weer te horen gekregen dat ik een vroege miskraam heb. Misschien moet ik nu wel gecuretteerd worden. Ik merk wel dat het begrip bij mijn leidinggevende minder is. Hij zegt wel dat hij er begrip voor heeft, maar dit keer voelt het niet zo. Cleo
Ik heb de twijfelachtige "mazzel" dat mijn baas dit thuis ook twee keer heeft meegemaakt. Het deed me goed om te horen dat het merendeel van de collega's behoorlijk van slag was toen ze van mijn mk hoorden. Ik ben juist blij dat alle collega's (ongeveer 23) het wisten. Ik krijg nu hele lieve berichtjes die mij ontzettend goed doen. Sterkte.
hai, waarom hebben wij zo veel verdrietig mee te maken? ik heb nu miskraam. de vrucht is vanaf zesde week niets meer leefbaar. het is nu achtste week. van dokter moet ik twee weken wachten. zaterdag begon beetje buikpijn en klein beetje bloeding. maar al twee dagen nog steeds niet veel bloeding uit. ook geen hevige buik pijn . ik ben zo bang dat straks of nog curretage heb nodig. bij jullie miskraam ook zo verloop?