Hallo allemaal In 2009 was ik voor het eerst zwanger en heb ik meegschreven op het forum als dreamer2009. Helaas ben ik toen ons kindje verloren na 21 weken zwangerschap, een jongetje Taro*, vanwege een ernstige hartafwijking. Inmiddels hebben we een prachtige dochter van 2 jaar en 3 maanden. 25 september waren we gelukkiger dan ooit. Ik testte positief. Onze kleine meid zou groe zus worden, dat is een grote wens! Met 7 weken hebben we een echo gehad met een mooie kloppend hartje. Ik voelde me op en top zwanger en alles ging verder goed. 23 oktober hadden we de 10 weken echo en kregen we weer een enorme klap, er was geen kloppend hartje. Een dag voor de echo is het kindje overleden want het was precies op schema qua groei. Wat een nachtmerrie....weer..... Nu zijn we een week verder. Vanmiddag en gesprek in het ZH waar ik nog wat laatste vragen wil stellen. Ik had gehoopt dat er afgelopen week spontaan iets zou gebeuren, maar dit is niet het geval geweest. Langer afwachten vind ik zwaar. Ik kan niet verder zo en voel me heel erg ongemakkelijk bij het idee dat het ieder moment kan gebeuren. Gezien mijm ervaring met cytotec (ingeleide bevalling eerste kindje) die echt vreselijk was (werd er enorm ziek van en had heftige weeen) heb ik daar nu weinig vertrouwen in em veel angst voor. Verstandelijk denk ik dat ik voor een curretage moet gaan. Ben alleen zo bang voor de onwerkelijke leegte bij het wakker worden uit de narcose.... Kan ik het wel een plek geven en afsluiten? Er is niets tastbaars wat me laat zien dat het over is.... Ik ben benieuwd of er vrouwen zijn die dit hebben meegemaakt en me wellicht wat willen/kunnen vertellen hierover. Liefs Dreamer
He meid, Wat naar dat jullie dit moet overkomen nadat je al zo veel hebt meegemaakt. Als je de cytotec niet ziet zitten zou ik idd voor een curettage gaan. Die leegte ga je toch wel voelen ben ik bang. De echo voor en na een curettage zijn meestal wel genoeg bevestiging dat het echt over is. Heel veel sterkte...
Ah meid wat verschrikkelijk zeg! Het blijft een pijnlijk onderwerp Ik ben in maart gecuretteerd en het is me allemaal meegevallen! Ik hoop het nooit meer mee te maken maar ik zou het zo weer op die manier doen! Je wordt inderdaad wakker en het is gebeurd. Maar beter dan eerst helse pijn te hebben en dan een vruchtje te verliezen..nee..dat zag ik ook niet zitten. Heel veel sterkte de komende tijd en denk er maar goed over na. *knuffel*
Aller eerst heel veel sterkte meid.. Ik geb 2x een MA gehad rond 10 weken. 1x cytotec en 1 curretage. Nä beide meegemaakt te hebben geb k besloten nooit meer een curretage te willen.. de ingreep zelf viel reuze mee. Maar inderdaad het wakker worden en het is weg dat wss een klap. Hierdoor heb k het nu 7 maanden later totaal nog niet verwerkt. Ik merkte dat tijdens de weeen Die ik de eerste MA heb gejad en het daadwerkelijk verlies van het vruchtje een soort verwerking had. En geb dat ook makkelijker een plekje kunnen geven. Hoop dat je een keus kan maken meid
2x een MA gehad, beide keren aan de pillen, dus geen ervaringmet curretage. Ook geen hele nare ervaring met cytotec. Gelukkig mocht ik beide keren in het ziekenhuis weeen opvangen en 'bevallen'. Een 'prettige' ervaring op die manier. Ik kon mijn kindjes nog even zien. Ik kon en kan zelf niets met het idee dat ik het zo gewenste kindje laat opzuigen/kapot snijden.
Bij mij begon de miskraam( na 8 weken) spontaan maar zette niet door. Uiteindelijk ben ik na 3 dagen doodziek zijn toch voor curretage gegaan. Mocht ik het ooit nog is mee maken zou ik direct voor curretage gaan. Ik ben als de dood voor ziekenhuizen en injecties maar het viel mij echt 100% mee. De ingreep is kort en daarna heb ik geen pijn gehad. Dat vond ik erg fijn omdat ik om de miskraam veel verdriet heb gehad en daar me handen vol aan had. Het is zo persoonlijk en je moet vooral doen waar je goed bij voelt! Sterkte!
Wat verschrikkelijk dat je dit nu weer moet meemaken. Ik denk dat je moet doen waar jouw gevoel naar uit gaat en waar jij je het prettigste bij voelt. Voordeel van die Cytotec vond ik dat je thuis in je eigen omgeving bent. Echter heb ik heel veel pijn gehad. Hele nacht op de wc doorgebracht. Bij de controle 3 weken later bleek niet alles helemaal schoon te zijn, waardoor ik uiteindelijk met spoed nog een curretage heb gehad. En dat is heel vlot verlopen, waardoor ik ook heel goed snap dat je opeens een leegte hebt. Maar omdat ik ervan uit ging alles al verloren te hebben, heb ik die ervaring niet gehad. Ik zou zelf daarom voor een curretage gaan. Die pijn die ik heb ervaren met die pilletjes vond ik zo niet prettig. Mijn man was ook erg ongerust. Je krijgt zo'n belkaatje mee met een nummer dat je kan bellen als je vragen/twijfels hent, ook midden in de nacht. Ik wens je heel veel sterkte toe, ook met je beslissing!
Ik heb 2 weken geleden voor dezelfde keus gestaan, ik had geen ervaring met de pillen maar had er geen fijn gevoel bij. Ik ben voor een curretage gegaan (toen 10 weken), maar dan met plaatselijke verdoving. Ik vond het erg meevallen, had ook een hele fijne gyn die alles heel rustig uitlegde en bij alles vertelde wat hij ging doen. Het verdoven was even vervelend, maar niet meer dan dat, toen 20 min. wachten tot de verdoving werkte. En de curretage zelf was op 10 minuten gebeurd, daarna een paar uur nog wat krampen en toen was het over. Ik hoop het ook nooit meer mee te hoeven maken, maar zowel dan vond ik dit toch het minst erg denk ik. Heb geen ervaring met de pillen maar uit alle verhalen Heel veel sterkte met de beslissing en met het verwerken van alles!