hallo allemaal, ik ben nog maar nieuw maar heb voor een aantal weken terug een miskraam gehad op de wc zonder te weten dat ik zwanger was door de pil heen! het kindje was zeker al ouder dan 12 weken aangezien ik er al n "mensje" in zag.. ik had er weinig moeite mee omdat ik gewoon geen tweede wil maar door schrik heb ik het doorgespoeld en daar heb ik de laatste weken verschrikkelijk veel moeite mee door middel van dromen e.d. iemand hier ervaring mee en tips?
Nee, gelukkig niet nee. Misschien een idee om dan eens met iemand hierover te praten? Ik denk persoonlijk niet dat ik het zou hebben doorgespoeld, maar ja dat is misschien makkelijk praten aangezien het niet mijn situatie is.
Hoi Ginny, Wat vervelend dat je nu zoveel moeite mee hebt dat je het kindje hebt doorgespoeld! Ik begrijp je gevoel heel goed. Op zo'n moment denk je er niet aan hoe je er later op terug kijkt en maakt dan een beslissing voor dat moment. Dat je daar nu moeite mee hebt is helemaal niet raar. Ik denk wel dat het goed voor je is om erover te praten. Heb je een vriendin met wie je goed kunt praten? Of eigenlijk nog belangrijker: kan je hier goed met je man over praten? Zo niet, raad ik je aan om toch dit aan te kaarten bij de huisarts, misschien dat een gesprek met de ha je al wat helpt, maar meestal weet de ha ook de juiste personen voor je om hierover te praten. Ik heb zelf in november een miskraam gehad. Het kindje was ongeveer ruim 7 weken. Het leek op een soort wormpje toen. Mn man en ik hebben het samen in de wc zien liggen. Mn man stelde voor om er een bloemetje op te leggen en zo hebben we uiteindelijk samen doorgespoeld. Heel bewust namen we afscheid. Maar ook ik kreeg daarna een heel naar gevoel, hoe kon ik mn eigen kindje doorspoelen?? Uiteindelijk heeft het mij ook geholpen door hier veel over te praten. Ik hoop dat je iemand hebt of zal vinden om hierover te praten en dat je het daardoor een plekje mag geven. Knuffel Salamander
hoi dankje voor jullie reactie, het was ook meer een schrikreactie vooral omdat ik totaal niet in de gaten had dat ik zwanger was! werd gewoon ongesteld in de stopweek en ja achteraf was ik wel dikker geworden maar dacht door het snoepen lange winter gehad dus veel zitten snaaien en het moment dat ik doorspoelde dacht ik ook al meteen ow shit wat doe je nu! het was gewoon een heel apart moment.. mijn omgeving weet ervan en kan er ook gewoon over praten.. denk inderdaad dat het misschien een kwestie van tijd is en een plekje geven want mijn schuldgevoel is mega!