Na een paar onzekere weken, kregen we eindelijk duidelijkheid bij het maken van de echo...het kindje was er niet meer, ik had toch een miskraam gehad. Ik had al een angstig voorgevoel, was heel even tussendoor wat opgepept en opgevrolijkt, maar dat bleek niet terecht.... Miskraam nummer 2....en ik even werd ik bang dat ik nooit een gezond kindje op de wereld zal kunnen zetten, dat ik geen enkele zwangerschap zal kunnen voldragen. Die angst is wel gezakt. Toch ben ik super onzeker. Ik vertrouw mijn eigen lichaam niet meer. De eerste miskraam was heel heftig in alle opzichten. Ik ben toen ook gecuretteerd. Dat zal nu niet nodig zijn als alles " goed" blijft gaan. Wel fijn om hier te lezen over miskramen. Geeft echt steun en wat meer rust. Er zijn zoveel vragen die je nooit beantwoord zal krijgen! Dat maakt het ook lastig... Voor alle lotgenootjes een dikke knuffel en een dikke kus! We komen er wel uit!!! Veel liefs Mel
O wat verschrikkelijk naar om te lezen dat het toch nog mis gegaan is. Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd knuffel van mij
sterkte meis en ik zou zeggen geef de moed niet op neem mij als voorbeeld 3 keer fout 4de keer raak en tuurlijk komen jullie er wel uit samen leed is gedeelde leed