Yeah! eindelijk mensen die snappen wat ik bedoel. Ik herken hier heel veel in en wordt hier niet altijd in begrepen. Zelfs toen ik er over gesproken had bij het GGZ (toen ik daar liep) herkende ze dit niet, terwijl je zou mogen verwachten dat ze dit zouden weten. Lees dus ook graag mee!
Ik wist niet dat dat een naam had, zelf kan ik ook wel erg slecht tegen geluiden van anderen. De voorbeelden die jij noemt komen me bekend voor. Smakken, tikken of hard huilen... Ik probeer me dan in te houden, maar voel een enorme woede en irritatie opkomen. IK slaap standaard met oordoppen, als mijn man al wat zwaarder adem haalt, kan ik niet meer slapen.
Ohhhh, ja, snurken, tikken, het klikken van een pen en fluiten.. Verschrikkelijk! Is af en toe zelfs zo ver gekomen dat ik iemand daardoor een (zachte) mep verkocht, gelukkig kan ik het nu een stuk beter inhouden.. Oh, en piepende schoenen! En dan vooral tijdens examens.. Iedereen zit dan nerveus met hun voeten te wiebelen (daar kan ik trouwens ook ECHT niet tegen, wiebelen..), en sommige hebben dan van die schoenen aan die bij elke wiebel piepen.. AAARGH!
Ik zat vroeger in de klas naast een meisje dat van zingen hield. Onder de les ging ze dan neuriën. Heeeel zacht, en er was altijd een hoop kabaal in de buurt, dus niemand hoorde dat. Behalve ik. Zelfs als ze aan de andere kant van de klas zat. Ik kom dan zoooo uit mn concentratie!! Hebben jullie dat ook??? Dan ga je je hekemaal fixeren op dat ene geluid en nergens anders op. En uiteindelijk hoor je dan alleen de hele tijd dat geluidje, en dat blijft de hele dag in je hoofd!! Ik werd daar echt raaaaazend van, maar omdat ik (tot mijn grote schaamte) vaker driftbuien in de klas had, hield ik me in. Dan vroeg ik heel lief of ze alsjeblieft wilde ophouden. En dan zat ze me raar aan te kijken!! Wss had ze zelf niet door wat ze deed. En dan zei ze: kan je daar niet tegen? En dan heel hard lachen em gewoon doorgaan. En dan werd ik al helemaal woedend en kon ik me niet inhouden. Ruzie dus En dan ging zij ook lachend tegen iedereen vertellen dat ik zielig was ondat ik daar niet tegenkon...
Inderdaad wat een openbaring, wist ook niet dat het een ziektebeeld was. Geeft me eigenlijk wel weer een beetje hoop, want soms denk ik echt, hoe ik al die jaren moet slapen met gesnurk, getik of wat dan ook naast me. Mijn vriend en ik slapen nog wel in een bed, maar hij ligt met zijn hoofd bij mijn voeten en hij mag absoluut niet op zijn rug, want dan snurkt hij. Op zijn zij maakt hij een tik geluid, maar dat hoor ik tenminste niet door mijn mp3 speler heen. Als ik vergeten ben mijn mp3 speler op te laden, slaap ik in de logeerkamer. Ik vind dat ook eigenlijk beter, want slapen met van die dopjes in je oren is ook niet echt comfortabel. Maar ja mijn vriend vind het niet echt gezellig. Ben wel bang hoe dat moet als de kleine hier is, met mp3 speler zal ik hem misschien niet horen als er wat is, maar slapen zonder is geen optie. Zal dan waarschijnlijk voor langere tijd naar de logeerkamer moeten. Iedereen zegt altijd, oh je went wel aan dat gesnurk.. De relatie met mijn ex (van 6 jaar) is er deels door kapot gegaan, hij ademde heel zwaar, en omdat hij niet wilde dat ik op de bank ging, stompte ik hem regelmatig snachts en raakte ik echt hels. Dus nee wennen aan, dat lukt dus echt niet! Daarnaast heb ik het ook met eet/drink/slik geluiden en vooral als mensen dan ook nog eens "aaaahhh" achter elke slok zeggen. Mijn moeder beweegt altijd haar voeten langs elkaar en dat geluid maakt me ook razend. Als ik terug in Nederland ben, ga ik opzoek naar een therapeut!!
Ik dus ook! Het is gelukkig wel (nog net) beheersbaar want ook al zou ik iemand ter plekke willen omleggen, ik kan mij nog wel beheersen op dat moment. Maar ik word met name van smak geluiden zó agressief dat ik echt boos word en de kamer moet uitlopen. Gelukkig komt het in de praktijk niet zo vaak voor, een enkele keer in een restaurant of op een feestje....
nooit geweten dat het een aandoening was..... mijn vader vond het altijd verschrikkelijk als we achter hem aten.. en ik dacht dat ik er daardoor attent op was gemaakt en er moeite mee had... ik heb er dus idd veeel moeite mee. wordt kriegel en meestal probeer ik weg te gaan. ik probeer in mijn hoofd te denken het is normaal ik maak die geluiden ook. ik heb het ook met gefriemel naast me.. kan ik ook erg slecht tegen... zal er eens op gaan zoeken.
Toch nog aardig wat "misofonisten" hier op zp! Ik wist ook echt serieus niet dat meer mensen hier moeite mee hebben, dacht echt dat het een rare afwijking van mij was.
Ik had niet verwacht zoveel herkenning te krijgen, eerder zoals mensen in mn omgeving reageren: raaare stel je niet aan. Wel fijn dat ik niet de enige ben. Maar jeez wat moeten we er nou aan doen!?
Ik kan echt niet tegen het roeren van een vork in een metalen pan Daar zou ik iemnd voor tegen de vlakte kunnen slaan....echt te erg
Als je er echt last van hebt (bijna) dagelijks, of nóg erger, het beheerst of verstoord je dagelijkse functioneren, dan zou ik dus op zoek gaan naar een therapeut die je hier vanaf kan helpen. Met een beetje mazzel ben je er dan in enkele sessies vanaf. Ikzelf heb er dus niet op die schaal last van dus laat het maar zo.
Ik hoor ook vaak hoge geluiden in een winkel. Vlieg er gelijk uit.. Mijn vriend 'kratst' wel eens zoals ik het noem. Soort krabbelen en wrijven over de huid. Wordt echt gefrustreerd en opeens roep ik heel hard dat hij moet stoppen. Arme jongen schrikt zich dan wezenloos Heb het denk niet in de mate waarin jij het voelt.
Al die meiden die het hebben en ook boos worden: hoe gaat jullie partner ermee om? Hebben jullie er vaak ruzie over?
Hier hetzelfde en dacht idd ook dat het te maken had met hoogsensitiviteit. Denk dat dat voor een deel ook zo is, mensen die hoogsensitief zijn horen natuurlijk ook eerder dingen en kunnen o.a. geluiden niet goed verdragen. Ik ook niet en waar ik bijvoorbeeld ook helemaal gek van kan worden zijn verschillende geluiden door elkaar. Zoals vanmiddag, de radio stond zacht aan in de auto en mijn dochter was met de kinderlaptop aan het spelen, met muziekje dus.. AAAAAH! Ik word dan echt agressief en kan wel janken Mijn man heeft het liefst de hele dag het geluid van de radio of tv aan. Maar als ik er ben gaat alles uit
Dit dus... Een tijdje terug las ik een verhaal van een vrouw van tachtig ofzo, die haar man na jaren gelukkig getrouwd te zijn met een kussen had verstikt omdat ze niet langer tegen zijn gesnurk kon... Ik kan me dat voorstellen, dat je dat in een vlaag van woede doet... Het geluid is zo extreem frustrerend, irritant, niet te omschrijven, maar het maakt me meer dan razend. Manlief en ik slapen niet apart, maar hij gaat altijd later naar bed. Als ik al slaap, dan wordt ik er niet wakker van, en hij snurkt ook niet altijd. Maar o wee als hij eerder slaapt of ik er 's nachts uit moet voor de kleine man... Dan wordt ik zo woest van zijn gesnurk dat ik hem eerst tot 5 - 6 keer toe een flinke duw / mep geef (steeds iets harder ) en uiteindelijk vertrek ik scheldend en vloekend naar de logeerkamer. Ook te harde tv is vreselijk, of als manlief eens kookt en dan de wok niet optilt om het eten om te schudden, maar de pan over dat metalen 'rek' van het gasfornuis heen schuurt... Dan sta ik ook niet voor mezelf in...
Dat apart naar bed gaan werkt hier helaas ook niet want zodra hij gaat beginnen met snurken word ik wakker. Ik vind hem dan een vies stinkend, ronkend varken en trap hem dan naar boven. Op zolder hebben we gewoon nog een slaapkamer en daar ligt hij. Ik heb mij er heel lang rot omgevoeld maar nu heb ik mij er bij neergelegd. Ik slaap liever goed en denk liever leuk over hem.
Bij mij is het niet zo erg als bij sommige van jullie, maar ik herken het ook! Lang geleden sliep ik in een slaapzaal (in een hostel) met allemaal vreemden dus. Eentje snurkte ook erg en ik ben eruit gegaan, de schuldige opgespeurd en hem flink wakker geduwd met de mededeling (iets te hard, anderen werden er ook wakker van, oeps) dat ie snurkte en heel gauw op moest houden. Smakken is er ook een, maar ik heb het alleen bij mensen die ik goed ken en niet bij mijn kinderen gelukkig. Het is de laatste jaren ook wel een stuk minder geworden. Een van de ergste voor mij is het sabbelen aan waterijsjes en het allerergste: leegzuigen van waterijs... Ik krijg dan meteen overal kippenvel en moet dan echt even weglopen anders krijgt diegene echt een knal. En nog eentje: wiebelen en vooral als mijn man met zijn voet tegen de bank schopt, waar ik dus op zit. Dan trilt de hele bank mee! Ik heb mezelf aangeleerd om vriendelijk te vragen of ie ophoudt, en dan luistert hij ook meteen. Eerst werd ik daar echt agressief om.
Gedeeltelijk herkenbaar, wist inderdaad niet eens dat er een naam bestond voor zoiets. Mijn man en ik slapen ook soms apart van elkaar, omdat ik als hij verkouden is echt GEK word van zijn gehijg, geadem en gesnurk. Ow man.. Kan dan soms echt compleet flippen uit het niets. Arme man weet hem dan niet wat hij overkomt. Ook kan ik niet tegen getik of gedruppel, zeker niet als ik in bed lig. Heb ook nooit horloges om of een tikkende wekker/klok in mijn buurt. Kan ik echt heeeeeel naar van worden, tot hoofdpijn aan toe. Gesmak is ook een enorme ergenis en ook tikken of wiebelen met voeten/benen brrrrr.. Ik heb het niet in die mate dat ik echt mensen wil aanvliegen of niet kan functioneren. Want ik weet het vaak wel te relativeren dat mensen die dingen niet expres doen en hun zich bijv juist weer kunnen ergeren aan mijn gezeur.
Jaaa herkenning! Ik wordt echt helemaal gek als iemand aan het fluiten is. Mn ex deed het elke x en had al 1000000x gezegd dat hij moest stoppen, het doet pijn aan mijn hoofd en ik wordt er echt gestoord van. Na tijdje werd ik gelijk kwaad als hij begon met fluiten. Ook als iemand buiten aan het fluiten is krijg ik gelijk hoofdpijn dan kijk ik degene flink kwaad aan en loop buiten gehoorafstand. Je hebt van die anti inbraak dingen die je bij je huis kan maken, als je daar te dicht langs loopt hoor je een vreselijk piep geluid, ergens hier hebben ze dat en als ik gewoon over de stoep loop dan hoor ik het al, terwijl mn moeder het nooit hoort, ik word dan helemaal gek. Ontwijk dat huis ook altijd! Tv te hard, vreselijk. Of tv aan en dan gaan zitten praten, ik hoor dan helemaal niets meer. In de kroeg kan ik ook niet praten met mensen...
Jeetje, dit is herkenbaar! Ben heel erg gevoelig voor geluiden en raak makkelijk overprikkeld, maar van bepaalde dingen kan ik idd echt pissig worden. -Mijn moeder smakte altijd zo erg binnensmonds, ohh en dan nam ze ook nog lekker een bakje yoghurt met banaan ofzo....wheeee -Mijn vader snurkt(e) heel erg. Vroeger vaak tegen de muren aan staan slaan en schoppen van ellende. -Een hond die zich likt, ik word er gek van. En het meest voorkomende: Mijn man. Veel geluiden die die maakt, bijv slikken, snurken/stikgeluiden. En als ie een droge mond heeft hoor je van die klikgeluiden als ie praat, ohh dat is ZO erg! Vraag me eens iets af, ik heb namelijk dat ik bij het voelen van sommige dingen ook compleet kan flippen. Is dit ook herkenbaar? Ik word gek als mijn haar in mijn gezicht kriebelt en word dan ook boos. Als ik regendruppels op mijn hoofd heb gevoeld ben ik het eerste half uur niet aanspreekbaar! Kan me herinneren dat ik vroeger al compleet gefrustreerd kon raken van het voelen van bepaalde dingen en uit mijn stekker ging. (ben hoogsensitief ook, sinds kort ontdekt/mee bezig)