Hoi dames, Ik zit even met mijn rug tegen de muur, ik weet het even niet meer en wil graag jullie mening Even kort mijn verhaal: Mijn ex is bij ons (zoontje van nu 5mnd en mij) weggegaan toen mijn kleine net 5weken oud was, sindsdien is mijn ex zo nu en dan een uurtje max 2 uurtjes langs geweest om hem te bezoeken. Nu is mijn probleem dat mijn ex maar blijft zeuren dat hij de kleine mee wil hebben voor een nacht...(ik woon inmiddels in Zwolle en hij in Groningen) Ik zie dit TOTAAL niet zitten, hij heeft geen band met die kleine en weet ook niet goed hoe hij met hem om moet gaan. Dit heb ik ook tegen mijn ex gezegd, begrijp me niet verkeerd van mij mag hij elk weekend zijn zoon opzoeken ik heb hem zelfs aangeboden om een nacht bij me te logeren zodat hij 2 dagen bij zijn zoon kan zijn, maar dat wil hij niet omdat het ongemakkelijk is....ja dat is het ook voor mij! Nu vraagt hij me steeds wanneer hij zijn zoon een keer mee mag nemen, mijn antwoord is steeds dat hij zichzelf eerst moet bewijzen (hij is nogal lax met afspreken nakomen) en een band moet opbouwen met zijn zoon. Ook krijgt mijn zoontje bv en wil (nog) niets weten van de fles. Ik vind het erg moeilijk in te schatten vanaf welke leeftijd ik hem kan toevertrouwen, het is wel 100km verderop en dat vind ik erg griezelig! Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt? Wat moet ik hier nu mee, meegeven doe ik sowieso niet, maar vanaf welke leeftijd zou het misschien kunnen? (mits er een band is opgebouwd natuurlijk) En nogmaals begrijp me niet verkeerd ik probeer hem zijn zoon niet te ontnemen maar ik probeer mijn zoon te beschermen!
miss dat hij eerst wat begeleiding kan krijgen over de verzorging en te zorgen dat hij alle benodige dingetjes in huis heeft? zou wel wachten tot je kindje iig uit de fles kan drinken en wat meer band heeft opgebouwt. zou het zelf in jou situatie ook een eng idee vinden om je kind dan uit handen te geven succes
Idd misschien eens kijken voor begeleiding maar waar kan je zoiets regelen en als het er niet van nature in zit zou hij dan überhaupt kunnen aanvoelen wat hij moet doen als de kleine bv overstuur zou zijn....moeilijk hoor! Maar bedankt voor de tip! Verder niemand die zoiets meegemaakt heeft? Alle tip & adviezen zijn heel erg welkom!
Lastig! Misschien eens advies inwinnen bij cb? Die hebben vast info over begeleiding of cursussen ofzo. Maar daar moet hij dan wel open staan. Ik zou ook zorgen dat er eerst meer en frequenter contact is, niet af en toe eens een keertje. Maar structureel, elke week bijvoorbeeld. Anders blijft hij een vreemde. Sterkte!
Volgens mij ben je niet verplicht hem het eerste jaar mee te geven. Meen ik een keer opgevangen/ gelezen te hebben.
ik zou zeggen zowieso zolang jij borstvoeding geeft niet...plus je zou moeten weten hoe zijn leefsituatie is...heeft hij een bedje alles in huis... eerlijk gezegd geen haar op mn hoofd om mijn kleine mee te geven al is zij ouder en wonen we beide in dezelfde plaats. ik zou wachten tot de kleine kan praten..en kan aangeven wat het wel of niet wilt.. tot die tijd moet hij maar genoegen nemen, het gaat tenslotte niet om hem maar de kleine, en aangezien die nog niet zegt dat hij met hem mee wilt is de keuze aan jouw. heb jij het volledig ouderlijk gezag?
Ik zal het morgen eens vragen bij het cb, goed idee! Ik heb trouwens ook al bij hem aangegeven dat hij beter elke week kan komen maar dat is te duur volgens hem, maar goed als hij hem 1x in de 2weken zou meenemen is hij net zoveel reisgeld kwijt....ik weet niet wat ik ervan moet denken. 1 ding is zeker en dat is dat hij hem nu gewoon te weinig ziet om echt een goede band te kunnen opbouwen. Mijn moeder vertelde dat ik en mijn broer en zus als kind pas rond een jaar of 4 echt bij mijn oma kon logeren zonder last van heimwee te krijgen en die kwam vaker op bezoek dan mijn ex nu doet. Maar goed elk kind is natuurlijk anders... Soms krijg ik het gevoel dat hij mij als boeman wil gebruiken voor de buitenwereld...maar das weer een heel ander verhaal....pfffff
Zo sta ik er ook een beetje in, mijn zoon is geen proefpersoon zal ik maar zeggen. Ik heb idd ook aangegeven dat hij mee mag als hij een jaar of 2 a 3 is maar dat vind hij te lang duren en volgens rechtshulp (is hij volgens hem geweest) heeft hij het recht om de kleine mee te nemen. Mijn ex woon in een 2 kamer flat, hij heeft dus geen aparte slaapkamer voor de kleine. Helaas hebben we beide ouderlijk gezag, hij is echt out of the blue bij ons weggegaan omdat hij zijn vrijheid en vrienden zo erg miste.
heb het iets ander meegemaakt,.. mijn ex was bij zijn nieuwe vriendin ingetrokken en dat was ook ruim 100 km verderop. Ik heb mijn kids toen absoluut niet meegegeven. Hij wilde co-ouderschap, mijn eis was dat ie in mijn woonplaats moest komen wonen. Dit heeft ie gedaan. Voor de wet maakt afstand niet uit, maar ik wilde het gewoon niet. CB kon niets voor mij betekenen, zij zeiden kijk naar je kinderen en hun gedrag. Heb ik dus ook niet gedaan, heb ze bij me gehouden en hij kon langskomen wat ie wilde en hij heeft ze ook wel mee gehad naar t huis van zijn moeder. Die woont vlakbij, en daar logeerden ze dan ook. Zolang jij bv geeft kan hij de kleine niet meenemen. Daarna..tja hij heeft recht op omgang en zoals ik al zei is het voor de wet niet belangrijk of hij ver of dichtbij woont. Dus dat wordt nog een pittige denk ik... vind t echt heel naar voor je.
Ik zou eens kijken of je gezamenlijk om de tafel kunt gaan zitten en afspraken kunt maken hierover. Mocht het te emotioneel zijn dan kun je wellicht een soort onafhankelijk persoon hierin betrekken. Je geeft aan dat het nu maar om een paar uurtjes gaat en dan is de overgang naar een nachtje wel heel erg groot. Het lijkt me dus handig om een stappenplan te maken waar jullie je dan allebei aan kunnen houden. Het is tenslotte wel zijn vader en ook een vader heeft rechten (vind ik).
Nogmaals begrijp me niet verkeerd, hij mag zijn zoon zo vaak zien als hij wil maar hij doet het niet! Ik wil heel graag dat mijn zoon een goede vader heeft die er altijd voor hem is, ik heb dit nooit zo gewild...het is zijn keuze geweest om bij ons weg te gaan! Ik ben nu op het punt dat ik hem absoluut niet meer terug wil na deze ellende waar hij me door heeft laten gaan, te klein huis (vandaar de verhuizing naar zwolle, hier nu een 4 kamer woning ipv een 2 kamer woning) Mijn zoontje was een huilbaby en daar heeft hij me totaal niet mee geholpen, de zorg ligt vanaf dag 1 bij mij! Het is dus helemaal niet zo dat ik hem zijn zoon wil afpakken of het hem voor de lol even heel moeilijk wil maken! Hij doet alleen zo weinig moeite en dat baat me zorgen! Maar hem dan wel direct voor een weekend mee willen terwijl hij de kleine dus helemaal niet kent....tja Mijn ex zal absoluut niet in Zwolle gaan wonen, heb ik al voorgesteld, maar dan is hij te ver van zijn vrienden en voetbalclub...tis maar waar je prioriteiten liggen he. Moeilijk verhaal er is zoveel gebeurd en daar is gewoon geen ruimte voor op dit forum...kort gezegd is het zo dat hij minimale moeite doet om zijn zoon te bezoeken en dus geen band en ervaring met baby's opbouwt maar hem wel direct een weekend mee wil hebben. Ik had gehoopt dat het makkelijker zou gaan en hij er gewoon stond voor zijn kind, dan was deze beslissing ook niet zo moeilijk geweest. Ik wil niets liever dan goede afspraken met mijn ex maken zodat we er naartoe kunnen werken dat hij ook weekenden bij zijn vader kan zijn maar mijn ex houdt zich steeds niet aan de afspraken dus daar word het niet makkelijker van! In ieder geval, bedankt voor alle reacties, ik denk dat de tijd het zal leren en zolang ik me er niet lekker bij voel gaat de kleine gewoon niet mee! Laat hem zichzelf eerst maar bewijzen denk ik dan! Tnx Dames!
ik heb in begin ook wel dingen nagevraagd volgens juridisch loket heeft de vader recht op omgang, maar is er het eerste jaar (vaak zelfs 2) een afraden om een nacht mee te geven. kind kan nog niet praten en vanwege hechting etc. Vooral met BV. Ze zullen dan als regel vaak stellen dat in begin de vader 2 uurtjes mag komen opbouwend naar halve daarna hele dag. Later hele dag meenemen kan dan wel in de omgang horen. Een nacht dus nog niet. dus ja hij heeft recht op omgang maar kan je niet dwingen om hem een nacht mee te geven. Als hij moeilijk doet zou ik gewoon zeggen... je mag elke weeg een dag komen, of 1 x per 2 weken wil je meer stap je maar naar de rechter - lange procedure, kost hem veel en jij kan aangeven dat je bereid bent tot omgang maar in belang van kind niet tot een weekend. Afijn ik heb mijn zoontje met 5 mnd 3x een nachtje laten slapen om te proberen, maar daarna weer gestopt (nu inmiddels totaal geen contact meer met ex) liep dus niet en idd ook mijn ex weet niet hoe en wat maar woont wel redelijk dichtbij
Duidelijk verhaal...is het ook mogelijk om ergens een plan op te stellen? aangezien hij afspraken met mij niet nakomt. Misschien dat iemand dit zo weet en anders moet ik even rond vragen. Het mooiste zou zijn dat hij dit van een 3e persoon krijgt te horen zodat hij mij er niet op kan aankijken en hij dan misschien wel de gemaakte afspraken nakomt. Ook kan ik hem dan wijzen op de afspraken en ben ik niet de boeman. Het cb heb ik vandaag gesproken en die gaf aan dat er eerst echt een band opgebouwd moet worden (daarbij is 1x in de 14 dagen 1 a 2 uurtjes niet voldoende voor zo'n kleintje) en de kleine ook echt groter moet zijn. Ik zal ook weer gaan googlen....pffff vermoeiende situatie naja we komen er (hoop ik) wel uit. nogmaals bedankt!
Hallo Chupa De afstand lijkt me erg lastig. Mijn zoon was 7 weken oud toen mijn exman vertelde dat ie niet verder wilde. Wij hebben een scheidingsmakelaar in de arm genomen en zij had ook veel ervaring in de jeugdzorg. Zij vertelde ons dat die kleintjes de vader een paar keer per week zouden moeten zien om de band goed te krijgen. Ik wilde het liefst een weekend regeling oid maar het is dus een regeling geworden waarbij mijn zoon 1 dag in het weekend en 1 avond ( 1,5 uur) in de week bij zn vader is. Om de 2 weken een extra avond en 1x in de maand heeft zijn vader een papadag. Wij wonen wel in dezelfde stad en dat maakt dat natuurlijk wel een stuk makkelijker. Mijn zoon is nu bijna 2 en is echt super blij als hij zn vader ziet. Ik merk nu dat ie af en toe zn vader mist, wat voor mij best pijnlijk is af en toe. Ik vind zelf deze regeling best heftig, ik wil die vent het liefst niet zo vaak zien maar het gaat uiteindelijk om het welzijn van je kind dus slik je af en toe je eigen gevoel even in. Mijn ex had niks met kinderen en ik zag de bui ook echt hangen maar het gaat nu best goed. Ik moest en moet hem af en toe bij de hand nemen want hij heeft niet echt kijk op opvoeding en verzorgening ed maar dat doe ik dan maar omdat ik wil dat hij mijn zoon goed verzorgd. Het is best moeilijk hoor, dat loslaten en vertrouwen dat het goed gaat. Zeg nou eerlijk, jij als moeder kan toch als enige zo goed voor je kind zorgen Mijn ex is ook iemand van niks regelen, alles op zn beloop laten.... Het is een investering, jezelf soms wegcijferen, even zuchten omdat ie ex weer iets doe wat jij anders had gedaan..maar nu ik zie hoe blij mijn zoontje is als zn vader komt, dat doet me toch ook goed (voor hem) Het feit dat je nog bv geeft (lukte bij mij niet meer door de spannigen) maakt het mss ook wat lastiger, je kan eens nadenken over kolven (wat overigens bij mij ook niet werkte). Tis een wat lang verhaal geworden, ik wilde alleen maar ook als tip geven dat een onafhankelijk persoon jullie misschien zou kunnen helpen. Ik denk ook echt dat je een plan moet maken, voor het welzijn van je kind. Vergeet niet dat uiteindelijk het voor jou ook goed is om af en toe even adem te halen. De eerste paar keren zonder je kind is moeilijk hoor (en later ook nog wel) maar je leert die momenten uiteindelijk ook te waarderen omdat je dan even niet al je aandacht naar je kleine, je even normaal kan douchen, of het huis kan schoonmaken... Sterkte in deze lastige situatie. PS Mss kan je informatie inwinnen bij Buro Jeugdzorg??
Als een niet verzorgende ouder nooit een vaste verzorger is geweest (in gezinsverband heeft samengeleefd met het kind) wordt blijven slapen de eerste paar levensjaren zelfs afgeraden in verband met een goede hechting, zie (aanbeveling 15 voornamelijk): http://www.rechtspraak.nl/Organisatie/Publicaties-En-Brochures/Researchmemoranda/Documents/Researchmemorandum20106_Beslissingen-over-kinderen-in-problematische-opvoedingssituaties.pdf Het is een onderzoek van de raad voor de rechtspraak en wordt als houvast gehanteerd door veel rechters. Hier wordt zelfs van de eerste 5-6 jaar gesproken. Daarnaast zal ieder rechter beamen dat ferquentie vele malen belangrijker is dan duur om een band op te bouwen. En daarvoor is op deze leeftijd zelfs 1x per week niet voldoende, laat staan 1x in de twee weken. Maak je niet te veel zorgen, kijk naar je kind en handel naar wat jij in het belang van het kind acht. Dit is trouwens ook een duidelijk document: http://www.mediat.nl/documenten/Jongekinderen&scheiding.pdf
Bedankt voor de tips! 2 weken gelden ben ik bij maatschappelijk werk geweest en heb daar de situatie uitgelegd. En daar kwam eigenlijk uit wat hier ook word gezegd, meerdere malen per week en zolang als hij nog zo klein is kan hij niet mee...het is te ver. Ik heb dit vorig weekend overlegd met mijn ex en deze kon dat begrijpen en vertelde me dat het onmogelijk is om meerdere keren per week te komen en dat kan ik begrijpen. Hij wilde wel zijn best doen en elke week komen maar helaas afgelopen weekend heeft hij alweer niet van zich laten horen! Jammer vind ik het ik had mijn zoontje zo graag een goede vader gegeven! Maar goed wat niet is kan misschien nog komen! Een ding is zeker, mijn kleine gaat de eerste paar jaar niet met hem mee! Hij kan hier eventueel een weekend komen logeren maar ik durf het (nog niet) aan om hem mee te geven. En dat wordt ook door meerdere professionals aangegeven als zijnde slecht voor het kind....en daar draait het tenslotte om > welzijn van mijn zoontje! Dank voor jullie reacties!