Dag dames, Hier slecht nieuws te vertellen. Zaterdag had ik een klein beetje bruinverlies en we dachten dat het kwam doordat ik die dag wel erg veel had gedaan. Dus heb ik het die avond rustig gehouden. De rest van het weekend niets meer van gemerkt. Maandag hebben we op het werk en tegen onze vrienden en kennissen gezegd dat wij een kindje verwachten. We waren 10 weken zwanger. Toch kreeg ik dinsdagmorgen bij het toiletbezoek weer wat bruinverlies en wat bloedspikkeltjes erin te zien. Ik dacht dat het van de ontlasting was, dus ik kon me weer snel laten geruststellen. 's Avonds ging ik gewoon naar het toilet en veegde ik bloed af. Dan uiteindelijk toch maar naar spoed gereden met manlief zodat we gerust gesteld konden worden en alles nog in orde was. Op het oude echotoestel zagen ze echter niets, hoewel ik dus al 10-11 weken was maar we moesten nog niet panikeren, want volgens hen lag het aan het toestel, terwijl ik toen al erg goed wist hoe laat het was. De gyn van wacht werd opgebeld. Hij heeft verder onderzoek gedaan en zag dat het hartje gestopt was op 8w en ik dus eigenlijk al 2 weken met een dood kindje rondliep. Erg raar allemaal omdat ik voor de eerste keer naar de gyn was geweest op 7w2d en dat het dus 5d later gestopt was en we toen toch eerst een goed hartje zagen. Ik heb gisteren m'n eigen gyn gecontacteerd en mocht direct diezelfde dag nog komen voor een curretage. Fijn dat het zo snel was, langs de andere kant misschien te snel omdat ik, dat wat van mij was, nog niet wou afgeven. Emotioneel dus erg zware dagen omdat we direct ook al tegen iedereen moesten zeggen dat het misgelopen was, terwijl we de dag voordien het goede nieuws nog gedeeld hadden en dus nog volop felicitaties binnen kregen. Vind het allemaal erg moeilijk en ben gelukkig van werk even vrijgesteld maar toch... We waren zo blij dat het ons uiteindelijk na 11 rondes proberen toch gelukt was, maar nu terug met beide voetjes op de grond. We weten wel dat we het nu kunnen, maar we vinden het zo ontzettend jammer dat dit ons ook weer moet overkomen. Nu krijgen we heel veel te horen dat er wel veel mensen zijn die dit meemaken, en dat die allemaal snel terug zwanger zijn. Ik trek mij daar ook wel wat aan op, maar toch blijft het nu allemaal moeilijk. Ik weet nu al dat wanneer ik terug zwanger zal zijn, ik ongelooflijk ongerust zal zijn en nog meer ga controleren wat ik voel, merk, doe,... en ik hoop dat ik dan gewoon ongelooflijk misselijk ga zijn, want dat had ik nu ook maar eens heel af en toe.
Ach wat naar... ik weet helaas hoe een missed abortion voelt (al heb ik nooit een hartje gezien) en als je hier rondkijkt zie je dat je helaas niet de enige bent. Ik was trouwens heel erg misselijk (ook al was het vruchtje al 3 weken dood..) dus dat zegt helaas niks geef het de tijd om een plekje te geven. Ik kan nu na 3 maanden zeggen dat ik weer grotendeels bovenop ben. Helaas nog geen nieuwe zwangerschap maar ik kijk met vertrouwen naar de toekomst (deze ronde ook pas weer een 'normale' cyclus). Heel veel sterkte en hoop dat je snel weer een positieve test in handen hebt met een plakbeeb! heel veel sterkte!
Oh jeetje wat erg zeg. Wees wel voorzichtig met wat je wenste. Ik heb een half jaar geleden ook een ma gehad en was wel heel moe maar weinig misselijk. Nu een paar weken geleden bleek ik weer zwanger en ik was verschrikkelijk misselijk. Het lijkt me zo leuk een tweeling te krijgen dus ik hoopte daarop. 'Helaas' maar 1 kloppend hartje gezien. Toen dacht ik dat er iets niet klopte... Dat bleek zo te zijn. Twee weken later was het hartje gestopt en tot overmaat van ramp heb ik vorige week een spoedoperatie gehad omdat het om een partiële molazwangerschap gaat (vandaar zo misselijk). Niet om je bang te maken maar hoe je je ook voelt, het zegt niks. Een vriendin van me is geen dag misselijk geweest en heeft wel een baby dus tja. Het is gewoon heel erg eng in het begin.
Nee dat weet ik wel hoor. Dat het ook zonder kan. Ik hoop alleszins om het gewoon volgende keer wel allemaal goed te hebben. Ik had nu ook nog altijd een voorgevoel dat er iets mis kon zijn en uiteindelijk had ik ook gelijk jammergenoeg.
Wat verdrietig. Heel veel sterkte . En neem de tijd om dit alles een plekje te geven, het is niet niks wat je doormaakt.
Heel veel sterkte! Heb hetzelfde meegemaakt alleen bij mij was het een paar dagen voor de termijnecho. Maar idd dood kindje op de echo. Zo rot voelt dat... Xx
Sterkte! Weet hoe je je voelt.. Hier ook MA en vorige week woensdag curettage gehad... heb bijna 5 weken met het dode kindje rond gelopen... vreselijk was dat.. Ben het nu nog steeds een plekje aan het geven. Het liefst zou ik snel weer opnieuw proberen maar ze hebben geadviseerd om 1e cyclus af te wachten.. heb alleen pcos dus baal daar van omdat ik van mezelf al geen geweldige cyclus heb! Liefs!
Hebben ze gezegd waarom je een ronde moet wachten? Ik dacht eigenlijk dat je meteen weer 'mag'. Alleen kan het dan lastig zijn om te bepalen wanneer je eisprong was. Maar dat lijkt me nou echt geen zorg haha. Ik heb dat nl nog nooit geweten en ook de eerste dag van de menstruatie niet... Ze reageren dan heel geïrriteerd maar ik denk altijd het zal wel loslopen. Nogmaals sterkte.
Herkenbaar.. Wij hadden precies hetzelfde. Met 7+2 een mooi hartje, helaas met 11 weken ook geen hartactie meer en bleek het waarschijnlijk de dag van de eerste echo gestopt te zien. Het is verschrikkelijk. Ik hoop dat je een beetje steun krijgt vanuit je familie/vrienden. Sterkte..
Ze adviseren een eerste menstruatie af te wachten zodat bij een eventuele volgende zwangerschap de termijn makkelijker te bepalen is. Maar als ze er verder niets over hebben gezegd dan staat medisch gezien niets in de weg om meteen weer proberen zwanger te raken. Je mag alleen nog geen gemeenschap hebben zolang je bloedverlies hebt omdat je baarmoedermond dan nog niet gesloten is waardoor je meer kans hebt om een infectie op te lopen.
Had al een vermoeden dat ze het daarom zei ja.. En zeker omdat je cyclus al prut is maakt het toch niet uit! Maarja vriendlief heeft liever dat we 1 cyclus wachten.. hij is bang dat mochten we gelijk weer zwanger zijn het niet goed kan innestelen ivm curettage.. Pfff dat wachten he... Wachten op je cyclus, wachten op je nod, wachten als je zwanger bent op goede echo's enz.. Ben al zo geduldig
Dag dames, Dank je wel voor jullie reacties! Ook voor jullie nog veel sterkte! Hadden jullie ook veel bloedverlies na de curretage of niet? Ik zit precies met een "verstopt gevoel"... als ik gewoon naar het toilet ga, veeg ik wel wat bloed af maar er "loopt" niets uit... vind het raar, vooral ook omdat gyn gezegd had dat dit normaal wel zo ging zijn en stilaan afnam naar bruinverlies... Als ik nu hoest, ja een goede verkoudheid komt er waarschijnlijk ook nog wel bij door de hele emotionele toestand, dan kan ik niet echt doorhoesten omdat het in m'n buik precies allemaal vast zit...
Heel veel sterkte! Wat een verdrietig verhaal! Ik weethelaas ookhoe het voelt, dus idd kom je als het je overkomt erachter dat al veel vrouwen het hebben meegemaakt. Ook wij eerst 2 kloppende hartjes (tweeling) en ik was echt nietsvermoedend naar de volgende echo, toen tot mijn allergrootste verbazing MA vastgesteld. Misschien geeft het je moed om te horen dat ik meteen na een ongesteldheid weer zwanger raakte en we nu in verwachting zijn van een - zoals blijkt- gezond meisje. Maar zeker was deze zwangerschap veel zwaarder, met veel ongerustheid en zorgen... Heel veel sterkte !
Wat een naar verhaal . Even over je vragen over bloedverlies na de curettage: Ik heb een curettage gehad na mijn ma met 8 wk, had daarna ook weinig bloedverlies, en nog veel buikpijn. Maar de eerst volgende menstruatie barstte de bom. Gigantische buikpijn en veel bloedverlies. De gyn zei dat het vaker voorkomt, heeft te maken met de littekens die gemaakt wordt tijdens een curettage. Heel veel sterkte de komende tijd!
Heel veel sterkte! Het is heel zwaar als je roze wolk opeens een nachtmerrie blijkt. Neem de tijd om dit te verwerken en praat er veel over. Dikke knuffel!
Hoi ik was 11,5 week zwanger en kreeg de eerste echo. Dit was standaard procedure een late echo. Ouders broer en zus al verteld van zwangerschap. Bleek ook een ma te zijn. Moest nog een week wachten op curettage en heb dus al die weken zwangerschápsklachten gehad.. Vruchtje bleek te zijn gestopt rond 7 weken. Dus 6 weken rond gelopen met een groeiende buik terwijl er geen leven meer was... Het is vreselijk en je cyclus kan flink van slag zijn. Ik zou voor je rust even wachten op hè eerste menstruatie. Je lijf kan je flink voor de gek houden. Sterkte.
Sterkte. Helaas ook herkenbaar. Ging met 8,5 week voor een echo en zagen een vruchtje van 5 weken. Nog anderhalve week rond gelopen en bij de nieuwe echo nog steeds een vruchtje van 5 weken. Na de curettage minimaal bloedverlies, maar bij de eerste menstruatie gingen de sluizen open en heb ik met een flinke bloeding op de verloskamers gelegen. Daarna met speciale medicijnen en na drie maanden weer zwanger. Mijn advies: neem de tijd en kijk daarna lekker vooruit. Ik wens je sterkte en hopelijk snel een voorspoedige zwangerschap.