Vorige week werd dan geconstateerd dat het hartje niet meer klopte... 10+1 zat ik,, en na 8+1 ( want toen leefde het nog ) overleden. Natuur heeft zijn eigen werk gedaan. Na een krappe week wachten na het slechte nieuws kwamen gisteravond om 11 uur de krampen op gang. Eerst gewoon buikpijn, alsof je darmen zeer doen.. daar na al snel echt weeën. Deze hebben aangehouden tot iets over 1 uur snachts en dat was wel mijn hoogte punt qua pijn en ziek zijn dat ik alles eruit heb gegooid zo misselijk was ik. Ook mijn darmen volledig van slag. Met een kruik en een soort van ibuprofen plat gegaan ( die was er namelijk al snel weer uit gekomen)... en om 4 uur werd ik wakker omdat het tijd werd eea te verschonen. OM 4:14 heb ik met wat laatste heftige krampen het vruchtje ( in een puntgave vruchtzak) incl. placenta etc verloren. De weeën waren heel erg scherp gedurende al die uren. Echt een snijdende pijn. Ik ben doodziek geweest vannacht. Zijn er hier dames die dit ook gehad hebben? Nu is het wachten op "de laatste schoonmaak"in mijn lijf.. en hopelijk snel een nieuw vooruitzicht. Erg benieuwd naar andere ervaringen.
als aanvulling nav een vraag in een ander topic, vruchtzak was puntgaaf. Het vruchtje - baby erin.. was niet meer te vinden. ( wel geweest gezien hartslag op 8+1)