Ik heb je niet gevolgd,maar het is altijd erg om dit mee te maken. Jammergenoeg al 2 keer deze ervaring. 1 keer heeft mijn lichaam het zelf gedaan en de 2e keer 2 weken gewacht,maar alsnog een curretage gehad. Ik wilde je graag iets vertellen over de curretage om je gerust te stellen,het valt echt mee. Wat voor jou een hele goeie aanrader is,vraag iets kalmerends,heb ik ook gehad en dat is echt heel fijn,dan trek je het wel. Emotioneel gezien is het,hoe moeilijk het nu ook lijkt,wel goed om het ff af te wachten. Tegen de tijd dat ik eindelijk voor curretage mocht had ik het langzaam emotioneel kunnen verwerken. Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Wat fijn om zoveel herkenning en steun van jullie te krijgen. Maar tegelijkertijd vind ik het ook vreselijk dat sommigen van jullie dit ook hebben moeten meemaken.. Ik vind dit echt de moeilijkste week uit mn leven.. Ben vandaag de hele dag kotsmisselijk geweest en mn borsten zijn nog steeds ontzettend opgezet en pijnlijk.. Ik heb dan ook zo het idee dat de gyn het verkeerd heeft gezien. Ik weet het, het was echt heel duidelijk maar als je lichaam zulke tegenstrijdige signalen afgeeft raak je zo verward.. Ik zou woensdag een 2e echo krijgen (gewoon extra ter bevestiging dat het echt niet goed zit) en dan zouden we een afspraak inplannen voor curretage. Maar aangezien ik me nog steeds zo zwanger voel vind het ik bijna niet te doen als er dan gezegd word dat ik pas na komende week terecht zou kunnen. Morgenvroeg ga ik daarom alvast bellen om nog te vragen of ik deze week gecurreteerd zou kunnen worden.. Pffff ik zie er zo tegenop meiden.. Bedankt voor de tip van het roesje trouwens, ik ga ook zeker vertellen dat ik een zeer nare ervaring heb met onder narcose gaan. Noesje, hoe is het nu met jou? Ik had je ook al een pb'tje gestuurd, denk aan je! liefs
Ow Marjo,ik vind het echt zo erg voor je! De klap is zo groot heh,ik kon het toendertijd ook niet geloven,ik wou het niet geloven! Je wilt dit kindje zo graag,maar je kan er niks meer aan doen die onmacht... Ik zag zelf ook heel erg tegen een curretage op en heb dan ook gevraagd om het met cytotec op te wekken. Dat was gelukkig niet nodig en kwam het vanzelf los. Ik wou ook graag voor mijn verwerking het vruchtje zien,niet dat het werd weggezogen. Maar kan me voorstellen dat je nu actie wilt en weer door wilt gaan. En vraag om die extra echo,die heb ik ook gehad,al was het al zeker dat het mis was,ik kreeg nog een 3e echo zodat ik 1000% overtuigd was dat het niet goed was en daar ben ik heel blij mee geweest. Ow meis ik weet hoe klote je je voelt,ik gunde je het zo! Ook al kennen we elkaar niet "echt" ik voel me zo rot en verdrietig! Heel veel sterkte voor jou en je man! Liefs Pientje
Lieve Marjo, Ik weet wat je voelt , ik heb ook een missed abortion gehad. Het gevoel dat je lichaam je zo voor de gek houd , gewoon doet alsof er niks mis is dat is afschuwelijk. Ik vond het voelen als een soort bedrog... Er is nog een optie , je gyn zou de mk ook op kunnen wekken met medicijnen. heel veel sterkte meis...
Wat ik heel moeilijk vond aan een curretage is dat ik niet zou zien wat er uit mijn lichaam zou komen. En ik weet ook wel dat er geen prachtig kindje uitkomt als het hartje met 7 weken gestopt is,maar toch. Ik heb mijn gyn gevraagd om het voor mij in een potje te doen,en omdat ik met de vorige spontane mk op mijn gemak heb bekeken wat eruit kwam wilde ik dit nu ook echt weer. De gyn nam mij heel serieus en heeft er voor gezorgd dat het mee naar huis kon,en dit heeft voor mij heel goed geholpen om het beter te kunnen verwerken. Ik begrijp dat er heel veel meiden niet zoiets willen,maar ik zal toch niet de enige zijn die dit prettig vind. Het is een tip.......
Bedankt voor jullie lieve woordjes. Krijg er weer traantjes van Over de uitdrijving met pillen is mn gyn niet echt enthousiast, omdat in de helft van de gevallen dan alsnog gecurreteerd moet worden. Ik heb dan ook besloten om gewoon te gaan voor curretage, ondanks mijn nare ervaring met narcose.. Ik wil het graag 'acher de rug hebben' want het zwanger voelen breekt me nu echt op.. Karola, ik wil het ook heel erg graag zien en mee naar huis nemen. Tuurlijk verwacht ik geen compleet kindje, maar het idee dat het als ziekenhuis afval wordt gedumpt, daar draait mn maag van om Fijn dat jouw gyn je zo serieus nam, bedankt voor je tip meis.. Jij nog ongelooflijk veel sterkte gewenst met de verwerking.. Gistermi. ben ik teruggbeld door de fertiliteitsarts. Ze nam me uiterst serieus en gaat er alles aan doen om de curretage nog voor deze week in te plannen. Morgen krijg ik na de laatste echo ook de opnameformulieren mee.. Ik voel me zo 'leeg' en ook nog zo ontzettend zwanger... Het is onwaarschijnlijk tegenstrijdig. Ik ben zo bang, morgen is het echt definitief en zien we ons kleine wurmpje voor het laatst.. Dat komt zo ongelooflijk hard aan, straks is mn buik weer leeg en heeft al die pijn en moeite in de medische molen ons niks opgeleverd.. Het ergste idee vind ik nog wel dat ik nooit spontaan zwanger zou kunnen raken, en dat we straks weer wekelijks de gang naar het ziekenhuis moeten maken. En we waren zo blij dat we dat konden afsluiten....
Wel fijn dat er zo snel mogelijk werk van word gemaakt,ik wil je ook heel veel sterkte wensen. Ik leg echt serieus uit hoe belangrijk het is dat je het mee naar wil hebben en wat bij mij wel werkte is dat ik duidelijk aangaf niks moois te verwachten,maar het echt nodig had voor mijn verwerking. Nogmaals,heel veel sterkte!
Hallo allemaal, Nogmaals allemaal heel veel sterkte, dat hebben en blijven jullie nodig hebben. Ikzelf heb in dec een MA gehad en de MK volgde 10-01. Vandaag moest ik van het uwv alsnog een zwangerschapsverklaring vragen anders werden mijn ziektedagen niet betaald. Ik dacht, ach een telefoontje, maar heb een dik uur zitten huilen erna en voel me knap beroerd. Toen ze de gegevens oplazen, je zou nu 20 weken zwanger zijn... uitgerekende datum was..... etc. kwam alles weer naar boven. Bah, wat is het toch ook oneerlijk! Dames, neem vooral de tijd om alles te verwerken het is ook niet zomaar wat! Dikke Knuffel Minka
Lieve marjo, Ik wil je alvast heel veel sterkte toewensen voor morgen Ik zal aan je denken. Ikzelf moet ook morgenochtend naar de VK voor echo en als ons kindje er niet uit is gaan ze een curretage inplannen Zover ik weet is ons kindje nog niet afgekomen want heb niks gezien behalve bloed. Ik ben me eigen al licht aan het voorbereiden want morgen is indd de laatste keer dat we ons kleintje zullen zien en ben eerlijk gezegt best een beetje zenuwachtig Nogmaals heel veel sterkte en ik denk aan je Liefs Noesje
Bedankt voor jullie steun en lieve berichtjes. Noesje laat je gauw weten hoe het bij jou gegaan is? Gaan over 5 min. naar het ziekenhuis voor een laatste echo. Dan zullen we voor het allerlaatst ons kleine wurmpje zien Het voelt zo dubbel allemaal. Ik weet dat het krankzinnig klinkt, maar ik moest gewoon een test doen gisteren en die was zo ontzettend positief Ik weet het, het zegt niks want je kunt zelfs na een mk nog positief testen, maar toch mn gevoel zegt zo dat het niet klopt. En daar krijg ik dan weer valse hoop van.. Zo moeilijk! Ik ga de echo foto meevragen zometeen.. Denk dat dat goed is voor het verwerken.. Ik krijg zometeen ook gelijk de opnameformulieren mee en ze gaan bloedonderzoek doen en alvast een hartfilmpje maken.. En dan hoop ik vanmi. te horen wanneer de curretage plaatsvindt..
Marjo, heel veel sterkte meisie. Het is zenuwslopend en verschrikkelijk te weten dat je je kindje nog één keer gaat zien op de echo, vraag daarom idd de echo foto mee, ik ben zo blij met de laatste echo, ook al leefde hij niet meer.. Het is een tastbaar iets wat je van je kindje hebt. De gedachte die jij hebt, dat het niet klopt dat je kindje gewoon nog moet leven eigenlijk, hoe kan het ook anders want je voelt je zwanger, je hebt mss ook al een buikje, je kindje kan niet dood zijn, je denkt 'ze hebben vast een fout gemaakt...' Geloof me lieverd die gedachte had en heb ik zelfs nu nog heel af en toe. Het is een normale reactie, maar geloof me als er een aantal keren een echo is gemaakt en er geen hart activiteit is gevonden is het toch echt zo... Ik zat ook ongelovig te kijken naar de 3e echo van die dag alweer. 'Ze hadden z'n hartje vast over het hoofd gezien, kon niet anders'. En als je het niet vertrouwd spreek het altijd uit, en vraag desnoods om nog een echo. Meis ik denk niet dat je dit nog leest maar ik denk aan je, als je wilt praten pb me maar, ik weet ook watje doormaakt, zit er zelfs nog midden in.... Heel veel sterkte jullie samen meisje.... Liefs, mama van Valentijn*
Lieve marjo, Ik ben vanmorgen geweest en mijn baarmoeder was helemaal schoon en leeg totaal niks meer te zien van mijn zwangerschap Ik hoef dus niet voor curretage. Ondanks dat we wisten dan het fout is gegaan hadden we toch een klein beetje hoop dat er misschien op de echo toch een gezond kindje te zien was dus was best zenuwachtig toe ik daar lag. Maar het was helemaal weg. Laat je het me weten zodra jij iets weet meis, ik denk aan je. Liefs Noesje
Marjo,ik ben heel benieuwd hoe het is gegaan vandaag en hoe het met je is? @Framboosje,kan mij voorstellen dat je die gedachten hebt,ik denk ook dat heel veel meiden er niet aan denken dat dit mogelijk is.
He meiden, even een kleine update: Bedankt voor alle lieve woordjes, SheDevil mijn gedachten zijn ook zeker bij jou. Jeetje wat heftig allemaal zeg, ik kan er niet over uit Verder alle andere lieve meiden die dit door hebben moeten maken, heel veel sterkte nogmaals met het verwerken.. Bedankt voor jullie interesse.. Hub en ik hadden even een middagje voor onszelf uitgetrokken en zijn na tijd nog even de stad in geweest. We hebben een supermooi handgemaakt beeldje van klei gevonden. Een grote hand met daarin een piepklein babytje. Zo mooi, net alsof het zo moest zijn. We liepen er echt heel toevallig tegenaan en het voelde gewoon alsof dat beeldje voor ons was voortbestemd.. Voel me eigenlijk heel erg vreemd.. Aan de ene kant opluchting dat we nu echt zekerheid hebben, want die stiekeme hoop waar ik op teerde was ook niet goed. Aan de andere kant zit er zo'n groot verdriet, doordat we nu daadwerkelijk de bevestiging hebben dat het niet verder gegroeid is.. We hebben beide echo's mee naar huis mogen nemen, die van vorige week en die van vandaag. Verder krijgen we van alle kanten medeleven en lieve kaartjes, sms'jes en telefoontjes. Dat doet zoveel goeds met je. Dat je weet dat er mensen meeleven. Ook al is het maar alleen het woordje 'sterkte', put er heel veel nieuwe kracht uit. De curretage is gepland voor overmogen (vrijdag).. In de loop van de ochtend zal het plaatsvinden. Morgen hoor ik de exacte tijd, want dan kon er pas een afspraak ingepland worden met de anesthesist.. Moet dus morgenvroeg eerst nog even terugkomen voor een aantal kleine onderzoekjes.. Vanmorgen hoefde ik alleen bloed te prikken om mn rhesusfactor en bloedgroep te bepalen.. Ik ben heel erg blij dat ze het nog voor het weekend willen weghalen, zodat hub ook nog 2 dagen vrij is en een beetje voor me kan zorgen.. Ik hoop niet dat ik al te lang napijn zal hebben.. Ik houd jullie op de hoogte.. kus Marjo