Op vrijdagavond had ik wat bruine afscheiding, daar schrok ik behoorlijk van. De volgende ochtend helemaal niets. Alleen in de middag bij afvegen helder rood bloed. Dit kon niet goed zijn. Heb meteen de vk gebeld en die zei 50-50, dus afwachten. Gister de hele dag helder rood bloed verloren, geen druppeltjes, alleen bij het afvegen, maar had er meteen geen goed gevoel over. Toch de vk weer gebeld en die vertelde mij dat ze de volgende dag meteen een echo afspraak voor mij zouden regelen. Dat was dus vanmorgen. Ben met mijn moeder naar het zh geweest, mijn man zit op dit moment voor werk in het buitenland. En helaas het mocht niet zo wezen. Een vruchtzakje met iets klein erin, meer niet. Morgen zou ik 9 weken zwanger zijn, maar het vruchtje is waarschijnlijk met 5-6 weken al gestopt met groeien. Zou het daardoor komen dat ik me al niet echt zwanger voelde? Bijna geen zwangerschapssymptomen had? Niemand zal het weten. Aangezien het bloeden al begonnen is, nog steeds alleen bij afvegen, moeten we het nu afwachten. Maar eigenlijk wil ik niet dat het te lang duurt. Mijn man komt woensdag terug, dus wil het daarna zo snel mogelijk weg laten halen als het niet vanzelf komt. Ben enorm verdrietig was net aan het idee gewendt dat er een brusje voor Jamie zou komen.
Hoi, Had je verhaal al gelezen bij mei-mama's. Ik vind het naar voor je, ik wens je dan ook heel veel sterkte! Jammer ook dat nu juist je man er niet is, je zal die schouder wel nodig hebben! Ik had een vraag gesteld in mei-mama's; ik wist niet dat als het vruchtje met 6 weken al gestopt is met groeien, dat je dan pas 3 weken later gaat vloeien. Ik dacht altijd dat een mk meteen met bloedverlies gepaard ging.. Nogmaals veel sterkte!
Dit hoeft niet hoor. Bij een missed abortion bijvoorbeeld, heb je zelf niet in de gaten dat het vruchtje gestorven is. Dat zie je pas bij een echo. Jouw lichaam heeft dan niet gemerkt dat het vruchtje is gestorven en 'vergeet' het dan af te stoten. Je hebt dan ook geen bloedverlies of andere klachten die op een mk/ ma wijzen!
Dat wist ik echt niet... Wat vreemd dat je lichaam dan geen andere signalen afgeeft dat het vruchtje niet meer levensvatbaar is. Verdrietig hoor...
@Zogelukkig: Ja het kan dus net als wat Roosje75 zegt dat je lichaam pas later hierop reageerd. Ik vond het zelf ook heel vreemd, dacht ook van, dan heeft mijn lichaam me goed voor de gek gehouden. Gelukkig dat ik nu wat bloed verlies heb, op die manier hoop ik dat de het vruchtje van zelf lost komt en anders toch curretage. Meiden bedankt voor jullie reacties. Heb zojuist even flink zitten huilen lucht wel even op. Liefs, Patries
Huilen is op zijn tijd heerlijk he. Je bent net gewend aan je zwangerschap en dan wordt het je weer ontnomen. Soms is het leven niet eerlijk. Hopelijk komt je vruchtje zelf los. Bij mij was dat wel het geval. Vruchtje was toen ook 7 weken. Heb de dagen er voor toen ook wat bloed verloren met afvegen zeg maar.
Hey, heel veel sterkte hoor... Ik hoop voor je dat je inderdaad niet meer moet afwachten, en dat je via natuurlijke weg het kunt afronden zeg maar... Ik wil je zeker niet ontmoedigen, maar bij mij hebben ze 3 weken geleden ook een MA vastgesteld, en ondertussen heb ik nog steeds geen bloeding gehad... Ben nu al 5 dagen druppels aan het innemen om het te helpen opwekken, maar ook die lijken niks af te doen. Mijn lichaam heeft precies niet door dat het echt voorbij is... Maar hopelijk hoef jij dit ook niet zo mee te maken, het is zo al erg genoeg he meid... Sterkte! Liefs, Sunnyke
Hoi meid! Sterkte joh! Wat een naar verhaal, zo leuk om snel een broetje of zusje erbij te krijgen voor je oudste. Ik wacht nu alweer een weekje na een MA. En het was al 3 weken gestorven toen ik er achterkwam, dus het kan inderdaad lang duren voordat je lichaam het gaat afstoten. Misschien ook iets psychisch, zeiden ze bij de echo tegen mij. Je wil het nog niet kwijt? Weet ik niet hoor. Ik wil het volgens mij wel kwijt nu, maar toch komt het niet. De zwangerschapssignalen zijn nu wel weg bij mij, maar daar komen wel rouwprocessen met vermoeidheid en huilbuien voor in de plaats en daar word je natuurlijk ook niet vrolijk van Nogmaals veel sterkte en ik hoop voor je dat je geen curettage meer hoeft.
Hoi! wat verdrietig voor je! ik herken je verhaal. Ik zou vorige week ook 6 weken zwanger zijn en heb nu een week bloeden achter de rug...miskraam dus.ook veel verdriet, net gewend aan het idee dat je zwanger bent en kort daarna verlies je het weer. Het was eerste zwangerschap. Volgende week moet ik een echo, dan kijken we hoe het gegaan isi en of alles nu klaar is. ik merk dat ik er heel veel over nadenk en erover moet praten. Ik wens jullie heel veel sterkte toe! Groetjes.
Heel veel sterkte! Het is ook heel herkenbaar voor mij! Ik heb vorige week zaterdag (27e)een MK gehad. Het was m'n 1e zwangerschap. Bij mij is het waarschijnlijk ook met 5 weken gestopt met groeien. Ik heb er heel veel over gepraat met verschillende personen die dicht bij me staan. Dit heeft mij zeker geholpen om het een 'plekje' te geven.
alle dames heel veel sterkte jammer genoeg weet ik wat jullie doormaken ook mijn eerste zwangerschap is geeindigd in een mk. ik heb er ook door heel veel over te praten een plekje kunnen geven .
Meiden bedankt voor al jullie lieve woorden. Ik wil jullie ook allemaal heel veel sterkte wensen. Je bent dan net aan het idee gewend en dan gaat het mis. Heel onwerkelijk. Hoop dat jullie snel zwanger mogen worden en dan een gezond kindje op de wereld mogen zetten. Liefs, Patries PS: ik heb gisteravond het vruchtzakje met vruchtje verloren. Vanmorgen ook nog een stuk weefsel. Moet eerlijk zeggen dat er een soort last nu van mijn schouders is afgevallen. Ben erg blij dat het vanzelf gekomen is en ook snel. Ik hoop dat ik het nu een plekje kan geven en er weer snel voor kunnen gaan.
Fijn dat je het zelf hebt verloren. Maar wel gek he als je het in je handen hebt? Hopelijk mag je snel weer zwanger zijn van een gezond kindje!
Lieve meid, Vanuit hier ontzettend veel sterkte toegewenst.... Wat verschrikkelijk dat je dit mee moet maken en ook dat Marc op dat moment in het buitenland zat. Een hele dikke knuffel voor jullie allemaal...
Ik was 6 week zwanger kreeg vorige week dinsdag minimaal bruin bloed net als woensdag en donderdag en vrijdag hevige bloeding met zeurende krampen dus direct vk gebeld en moest maandag voor spoedecho komen. hele weekend werd het minder en vanaf zaterdag al geen krampen meer. Maandag bleek dus dat het een vroege miskraam was en mijn baarmoeder was alweer bijna helemaal leeg. vandaag (dinsdag) zou ik 7 week zwanger zijn en jammer genoeg ben ik het nu niet meer maarja we gaan gewoon verder proberen en hopelijk mag ik snel hier vertellen dat ik alsnog weer een baby verwacht en hoop dat het dan wel goed zal gaan. Het is verdrietig nieuws maarja als het niet goed zit ben ik toch blij dat het zo vroeg gebeurd en niet een poos later. En dus maar hopen dat de volgende toch goed gaat en ik dan mijn dochter kan vertellen dat ze alsnog een broertje of zusje krijgt wacht dan wel wat langer met vertellen denk ik alhoewel dat zo moeilijk is aangezien je zo blij bent als je zwanger bent en het het liefste de hele wereld wilt laten weten. Veel liefs, Desiree
Heel veel sterkte Patries! Ik weet hoe ongelooflijk k*t het voelt om te denken dat je zwanger bent en dat het dan in eens ophoudt. Je vroeg of dat misschien de reden was dat je je niet zo zwanger voelde. Ik teste op een maandag positief omdat ik me zo ontzettend zwanger voelde, had last van opvliegers, enorm grote en gespannen borsten...het was helemaal fantastisch. Op vrijdag kreeg ik last van mijn buik en begon heel langzaam aan te vloeien...en het zwangere gevoel verdween! Binnen twee dagen was het gewoon helemaal weg De test wees toen ook uit dat er geen HCG meer in mijn lichaam zat, dus dat zal ook bij jou heel goed het geval kunnen zijn geweest!
Raar kan je lichaam zijn he? Ik testte zaterdag positief, en ben gisteren ongesteld geworden. Dus mis gegaan bij de innesteling denk ik. Ik voelde gewoon dat mijn borsten minder zeer gingen doen etc. Met als bij de miskraam van 7 weken zwangerschap.