Hallo iedereen, Meestal ben ik een mee lezer.....maar om het toch van me af te schrijven open ik deze topic. Wij hebben nu onze twee vroege miskraam gehad. De eerste was in februari en de tweede is afgelopen zondag begonnen. Nooit gedacht dat mij dat een tweede keer zou overkomen....aangezien het 1 op de 6 vrouwen overkomt. Ik heb dan ook aan mijn verloskundige gevraagd of ik dan nummer 1 en nummer 2 was...... Onwerkelijk om dit twee keer zo snel achter elkaar aan te moeten mee maken. Ook al was het nog maar zo pril..... Ik kon me er de eerste keer bij neer leggen, wetende dat mijn lichaam dit afstoot met een reden. Nu vraag ik mezelf heel erg af....licht het dan misschien toch aan mij? Had ik die zware boodschappen tas dan toch niet moeten tillen? Gek eigenlijk, want ik ben toch niet ziek! Ik was zwanger! Heel raar dat je nu ineens over dit soort zaken gaat nadenken. Eet ik wel voldoende vitamines? Enz enz..... Gelukkig heb ik een hele lieve verloskundige die mij hierin kan geruststellen en mij (als ik dat graag wil) door wil sturen voor verder onderzoek. Ik heb voor nu de keuze gemaakt om eerst mezelf maar eens bij elkaar te rapen....onderzoek kan altijd nog! Nu maar eerst eens kijken wat mijn cyclus gaat doen! Fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen.....aangezien niet iedereen (en zelf wil ik dat ook niet iedereen het weet) weet wat je doormaakt. Het mooie weer helpt gelukkig een handje mee om toch "vrolijk" voor de dag te komen. Lieve groetjes daisy25
Hoi Daisy, Allereerst vind ik t heel erg voor je.. Ik weet een beetje hoe je je voelt. Ik heb afgelopen februari een missed abortion gehad met 11 weken. Ik heb me maanden afgevraagd waarom mij dit nou weer overkwam. Nu.. ben ik weer zwanger. Onverwachts overigens. En weer heb ik t gevoel dat t niet helemaal goed gaat. Ik verlies namelijk veel bruin maar sinds gisteren ook een klein beetje bloed. Echt heel weinig. Maar vanmorgen zat er een inimini stolsteltje in. Toen dacht ik: ja hoor. Daar gaan we weer. Natuurlijk weet ik nog niets, maar ik merk dat ik me er ergens op voorbereid dat het ook bij mij weer misgaat. En ja, ik denk net als jij: had ik dit kunnen voorkomen? Of is er iets mis met mijn lichaam? Lukt het een volgende keer wel ? Kan ik het verdriet van een miskraam nog aan ? Maar aan de andere kant lees ik verhalen van meiden die wel zes miskramen krijgen en daarna een gezond kind. Of buitenbaarmoederlijke zwangerschappen. Het kan nog veel erger. En zwanger worden kan dan makkelijk lijken, maar zwanger blijven is echt een wonder. Het gaat ook vaak mis. Trouwens. Veel vrouwen worden helemaal niet makkelijk zwanger.. Ik denk dat we het gewoon positief moeten zien en denken: onze tijd komt nog wel. Endrie maal is scheepsrechts. (Nu ben ik trouwens wel aan t doemdenken over mezelf want er is nog niks gebeurd nu.. ) Voor jou in ieder geval veel sterkte en kop op..
Hoi evita83, Wat naar wat jou is overkomen! En wat vervelend dat je zo in onzekerheid zit. Ik ken het......ik heb een week lang bruin verlies gehad....wat twee dagen stopte en ineens overging in bloedverlies. Wij mogen zeker van "geluk" spreken dat wij zwanger kunnen worden. Er zijn er inderdaad genoeg vrouwen die het niet via de normale weg of helemaal niet zwanger kunnen worden. Dit was ook wat mijn verloskundige zei.....je kan zwanger worden, nu moet het alleen in de aanleg goed gaan. Ik wens je veel geluk! Ik zal voor je duimen dat het een "plak" baby is! Voor nu gefeliciteerd! Lieve groetjes daisy25.
Dank je... Ik zal proberen niet te stressen. Thing is.. Ik zit in een ontwikkelingsland op het moment. Kan hier niet eens naar de gynaecoloog, want ze hebben hier geen inwendige echo apparatuur. Je kunt hier pas met 12 of 13 weken iets zien. Heeeeeeeel vervelend.
Oooh wauw! Voor je werk? Vrijwillig? Heel vervelend inderdaad! Dat is nog eens stressen..... je bent toevallig niet in een land waar ze met een cavia over je buik gaan? Haha dat heb ik eens gezien op televisie nou duimen draaien! En heel veel succes!
Ja, zit hier voor werk en studie. En whahahah neeeee, de cavia's heb ik nog niet gespot in de ziekenhuizen. Ik zit in een islamitisch land en je hoeft hier bij de dokter je kleren NOOIT uit te doen. Dus ook de echo gaat gewoon over de kleren heen. Tsja. Dus inwendige echo's doen ze hier niet. Daarbij zelfs al zouden ze het doen, ik weet niet of ik me hier zo op m'n gemak voel als ONGETROUWDE niet-gelovige vrouw.. We zullen zien hoe het loopt Groetjes Evita
Daisy25, heel veel sterkte! Ik heb nu ook 2 miskramen gehad en ik herken je verhaal helemaal. Ik verwijt mezelf ook van alles, te veel gebukt, te zware dingen getild, verkeerde dingen gegeten....