Bij de eerste echt minimaal alleen in de ochtend. Als ik dan wat at dan ging de misselijkheid over, 1 keer moeten spugen. Bij de 2e ook wel wat misselijk maar dat kon ik goed opvangen door te eten, niet gepuugd. Nu zwanger van nummer 3 en zo ontzettend misselijk, dag en nacht, echt vreselijk gewoon. Ik kan het spugen iedere keer net tegen houden. Maar ik voel me mega beroerd de verloskundige heeft dan ook medicijnen geadviseerd, ik twijfel ontzettend of ik deze moet nemen. De zorg voor mijn 2 andere kinderen wordt wel steeds zwaarder.
Bij de eerste alleen als ik (veel) slaapgebrek had, daar kon ik heel slecht tegen in zwangerschap, oververmoeidheid, daar werd ik letterlijk ziek van (misselijk, braken, hoofdpijn etc.). Had dit vooral in derde trimester, in begin juist helemaal niet. Bij tweede misselijk ruim voor test positief werd, dus ongeveer bij 3 wkn. Werd steeds erger, vanaf 9 wkn kon ik niet meer normaal functioneren. Helaas kotsmisselijk gebleven tot de bevalling. Bij de derde van de ene op de andere dag opeens vreselijk misselijk en spugen vanaf 5 wkn. Hyperemesis gravidarum, tot 18 wkn medicatie nodig gehad om niet uit te drogen en erg misselijk/beroerd gebleven tot de bevalling. De meeste vrouwen in mijn omgeving hadden de misselijkheid in eerste trimester en verdween het ergens na 12-18 wkn. De meeste konden nog wel functioneren (werk, zorg kinderen etc). Ook een paar kennissen die helemaal niet misselijk zijn geweest.