Gisteren in het ziekenhuis geweest en de echo toonde een niet levensvatbare vrucht. Had volgens eigen berekening 8wk en 5 dag zwanger moeten zijn. Maar helaas.... De vorige echo, 2 weken geleden, liep al achter in vergelijking met mn eigen berekening want was toen maar 5 weken zwanger vlgns echo. In 2 weken tijd is wel de vruchtzak gegroeid,maar de rest niet. Nu dus maar wachten op de miskraam. Gisterenmiddag nog onze vakantie geannuleerd, want zie t echt niet zitten om ergens in t caribisch gebied te zitten terwijl het er uitkomt. Jammer want we konden na alle ellende wel een vakantie gebruiken. Op 11/8 had ik mn 2e miskraam (na 5 wk) en op 15/6 mn 1e (na 11 wk , maar vruchtje gestopt met groeien ws na 5 wk) Ik had er al een beetje op gerekend dat het niet goed zat omdat ik me 2 weken geleden ineens "anders" voelde, maar wat valt dit toch weer tegen zeg. Ik zie ook zo op tegen het wachten, hoop maar dat het er snel uitkomt nu en niet pas over 3 weken. Nu ook maar wachten op de uitslag van de onderzoeken die versnel zijn ingezet. Als het goed is hebben we over 3 weken al de uitslag. Ik vraag me af waar ik de hoop vandaan moet halen dat een volgende zwangerschap wel goed kan verlopen. Hoe houd je moed? En wat gaat er mis in mn lichaam? Ik voel me echt wanhopig.... Hoe hebben jullie dit gedaan? Iemand trouwens een idee wat we voor reden kunnen geven voor het annuleren van onze vakantie? Er zijn een aantal mensen (o.a. de schoonfamilie) niet op de hoogte van de miskramen en dat willen we graag zo houden. Maarja we gaan steeds naar het ziekenhuis (mijn vriend neemt vrij) en plotseling niet op vakantie...dus we zullen toch met een aannemelijke verklaring moeten komen.
jee meid wat vind ik dit erg voor jullie zeg ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen! dikke digi knuffel voor jou
Allereerst heel veel sterkte. Dit zijn nooit leuke berichten. Ga je voor een echo, hoor je dat het niet goed zit. Zelf heb ik de meeste ook aan voelen komen, maar al voel je ze al aankomen, dat wil niet zeggen dat dat het makkelijker maakt. Ik kan me best voorstellen dat je je afvraagt waar je de hoop vandaan moet halen dat een volgende zwangerschap wel goed kan verlopen. Niemand kan je dat natuurlijk garanderen, maar er lopen hier genoeg topics van meiden die meerdere malen een MK hebben gehad en bij wie het nu wel goed gaat. Bij de meesten van ons is het verlangen naar een kindje nog steeds groter dan de angst voor een nieuwe miskraam. Zelf zijn we ook in afwachting van uitslagen van onderzoeken, maar we verwachten niet echt dat daar wat uitkomt. Het is voor ons meer een kwestie van uitsluiten en afwachten tot zich weer een goede zwangerschap aandient.
Hoi Saskie, Wat onzettend naar dat jullie nu wachten op de 3de mk in nog geen jaar. Heel veel succes met de verwerking. Wat je kan zeggen tegen familie, is bijvoorbeeld dat de vlucht en hotel overboekt zijn, en het alternatief niet naar wens was en jullie dus de reis konden annuleren. Dan zeg je er gewoon bij dat jullie later het jaar gaan, wanneer jullie weten wanneer er weer vrij genomen kan worden. Daar zou niemand aan moeten twijffelen toch? Succes.
allereerst heel erg veel sterkte meid. waarom vertel je niet de echte reden? misschien vallen de reakties best wel mee. deze zwangerschap kan toch ook spontaan gekomen zijn als je de vragen voor de toekomst tegen wilt houden. sterkte en moed gewenst dikke knuffel
Saskie ten eerste heel veel sterkte en ten tweede zou ik het ook vertellen. Vaak hebben de mensen namelijk al het vermoeden dat je er mee bezig bent. En vele zien het ook aan iemand of die zwanger is of geweest is. Ik zou het niet verbergen je moet je gevoel toch ook kwijt kunnen bij die mensen. Ze zullen je helpen in deze moeilijke tijd. Heel veel sterkte. xxx Joyce
Als ik een goede band met ze had zou ik t ook zeker verteld hebben. Maar dat ligt wat moeilijk nu. Ik voel me totaal niet op me gemak bij die mensen. Ze zijn ook eigenlijk nooit geinteresseerd in mij, alleen in hun eigen kinderen. Mijn vriend voelt ook niet de behoefte om het ze te vertellen. Dus...ja...moeilijk. Ik vind t wel erg jammer dat t zo is want van mijn familie krijgen we heel veel steun.
Gezien je laatste reactie lijkt me de tip van Elvira een hele goede. En ik zou daarna zo snel mogelijk toch nog een vakantie boeken als het kan. Wij hebben dat na miskraam 2 ook gedaan en dat deed ons goed, even met wat anders bezig zijn dan zwanger worden. Ik wil je met dit mailtje toch proberen een beetje op te beuren. Ook ik heb 3 miskramen binnen een jaar gehad. Zwanger worden was geen probleem, maar het vasthouden. T is ongeveer hetzelfde gegaan als bij jou. Verder heb ik ook onderzoeken gehad, maar daar kwam niets uit het is dus waarschijnlijk gewoon 3x dikke pech bij ons geweest. Hard maar waar. Maarrrrrrrrrrr geef de moed niet op meis............zie mijn banner. Wij hebben vandaag de 2e echo gehad en ik ben nu 10 weken en 5 dagen zwanger, verder dan ik ooit geweest ben. Beebje groeit dit keer dus goed en is volop in beweging. Ik heb er zelf dit keer ook een goed gevoel over. (dat was de vorige keren wel anders) T is weer even een zware tijd waar je doorheen moet als je toch weer zwanger wordt, maar de moeite waard om toch door te gaan. En er zijn meer voorbeelden hoor die 3 of meer keer een MK hebben gehad en nu een gezonde babe hebben. Meis in ieder geval sterkte met die verlies, geef het een plekkie en dan komt het ook met jou uiteindelijk vast wel goed. Blijf erin geloven! Dikke knuf Abigail
Saskie ik sluit me bij Abigail aan. OOk ik heb 3 mk gehad in 6 jaar tijd en nu eindelijk écht zwanger (zie banner) Na de 3e mk zag ik het ook allemaal niet meer zitten, wilde zelfs de handdoek in de ring gooien. Ik was er van overtuigd dat ik een 4e mk niet zou overleven. We zijn rustig verder gegaan met ons leven, zonder hoop en verwachtingen op dit gebied en zo ineens was ik spontaan weer zwanger.... Oké het zorgeloos zwanger zijn lukt je dan echt de eerste maanden niet, maar later wel! En ik kan je nu al zeggen dat het het allemaal waard is. Zelf geloofde ik er vorig jaar rond deze tijd ook niet meer in, maar wonderen bestaan echt! Geef jezelf goed de tijd en begin niet te snel weer aan zwangerschap te denken. Neem echt de tijd, praat, huil, doe alles wat je nodig hebt om het een plekje te geven. En kijk dan nog eens verder. Liefs en sterkte!
Dank voor jullie reacties! En Abigail en Lexie fijn voor jullie dat het er nu allemaal zo goed uitziet. Dat geeft inderdaad weer wat hoop. Het wachten is nu zo vervelend... De vorige 2 keren wist ik niet dat het niet goed zat maar kreeg ik opeens een bloeding, nu weet ik het en dat is een rot idee. Dat je eigen lichaam je zo voor de gek kan houden (mn borsten bv doen nog heel erg zeer en zijn opgezet). Hoop maar dat t snel komt want wil liever geen curretage. Op vakantie willen we zeker nog, denk dat t goed voor ons zal zijn om even in een andere omgeving en met iets anders bezig te zijn. Dit is ook echt slopend voor je lichaam en geest (ben eigenlijk al vanaf april zwanger....) T is goed dat dit forum er is, het helpt wel om ervaringen en verhalen van anderen te lezen. Dan voel je je wat minder alleen. Nogmaals bedankt voor jullie worden en groet Saskie
Nou Sas graag gedaan hoor, daarvoor zitten we toch ook een beetje nog op deze site om onze ervaringen en dan vooral ook eens de goed met elkaar te delen. Ja meid het is inderdaad een rot periode waar je nu doorheen moet. Maar mag ik vragen waarom je geen curretage wilt? Ik heb de eerste keer nl wel voor een curretage gekozen omdat ik toen geen zin had om te wachten, het zag er namelijk naar uit bij mij dat het nog wel even kon duren en ik wilde er vanaf zijn en verder kunnen met mijn leventje. Mij is het echt 100% meegevallen. Je bent een kwartiertje onder narcose en daarna is het klaar, ik heb ook niet echt napijn gehad. De andere keren is het bij mij overigens wel vanzelf gekomen of heb ik het vanzelf laten komen, ook dat was weer een aparte ervaring. Als ik zeker weet dat het niet lang op zich zou wachten zou ik weer voor de natuurlijke weg kiezen, maar bij onzekerheid toch ook weer voor een curretage. Maarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr doe vooral wat je eigen gevoel je ingeeft hoor. Nogmaals sterkte met alles.