Hoi, Wij hebben 2 honden. 1 kruising teefje, heel lief, en een engelse bulldog met nog iets gekruisd. Hij is best groot en weegt 40 kg. Ik ben heel erg aan hem gehecht want we hebben hem van pup af aan. Hij is nu 6 jaar. Nu ben ik zwanger en maak ik me toch een beetje zorgen. Er komen hier veel mensen ver de vloer met kindjes over de vloer die net kunnen lopen. Maar dan echt nog maar net. Onze hond vind het zo geweldig die kleine kindjes. Hij doet ze niks maar is veel te enthousiast. Hij duwt ze steeds om met zijn neus of rent ze gewoon omver. Ik vind dit best gevaarlijk en schaam me er ook voor. De ouders (allemaal vrienden of collegga's van ons) geven aan het niet erg te vinden. Maar ik begin me nu toch best zorgen te maken. Ik zou het erg vervelend vinden als ons kindje straks gaat kruipen en hij er meteen met zijn dikke neus bovenop zit. Hij kan kindjes echt NIET met rust laten. Ons huis is niet echt super groot en hem buiten laten is ook geen optie. Al helemaal niet in de winter. Dan slaapt hij onder een dekentje . Natuurlijk grijpen we wel in als hij zo lomp doet maar hij luistert echt nergens meer naar als er kinderen in de buurt zijn.... Dat is erg frustrerend en je bent soms best geneigd om hem dan hard aan te pakken. :x Ik houd echt van die hond en zou hem voor geen goud willen missen. Wel den ik dat ik me echt ga ergeren als hij ons kindje niet met rust kan laten en ik hem telkens in de gaten moet houden omdat hij te lomp is. Mijn schoonouders vinden het onverantwoord als we hem houden. Hij heeft echter nog nooit gebeten of gegromd o.i.d. Je mag hem zo zijn voerbak wegnemen daar geeft hij niets om. Hij is alleen super lomp... Mijn eigen ouders vinden weer dat we het gewoon moeten proberen en dat hij er echt wel aan zal wennen. Wat zouden jullie doen?
Houden absoluut en hem een vaste plaats geven en aanleren, waar hij ten alle tijden naar toe kan worden gestuurd (niet als straf) en waar hij pas vanaf mag als hij daar toestemming voor heeft gekregen. Wij hebben zelf een Leonberger, zelfs niet zo dol op anderen kinderen, en ook super enthousiast (kan mij zelfs omverlopen) en het gaat prima tussen mijn zoontje en hem. Hij is er heel lief mee, wilt hem constant likken (wat we niet toelaten) en besnuffelen. Ze zijn helemaal goede vrienden sinds er met de regelmaat van de klok iets op de grond "valt", "per ongeluk" Laten we ook niet toe, maar die bengel van ons is snel... We laten ze natuurlijk wel NOOIT alleen. Een hond zal altijd een hond blijven, en staarten en oren zijn héél interessant natuurlijk! Als jullie er van het begin goed mee omgaan, zal dit echt wel lukken. En vooral de hond niet buitensluiten. Veel succes!
Sorry Luna, ik wil niet lomp overkomen maar heb je je niet in de bulldoggen verdiept voor het aanschaffen? Bullies zijn druk, familiedieren en er zit geen rem op. Zelf hebben wij een franse bull en de bullen zijn nou eenmaal mega enthousiast. Ze hebben veel structuur nodig, zeker bij kinderen in de buurt. Onze hond is ook te enthousiast als hij kinderen ziet, maar na veel oefenen is hij nu rustiger. Hij loopt de kinderen niet omver. Het probleem is vaak dat men vaak de kinderen alle aandacht geeft bij het binnenkomen bijvoorbeeld en de hond niet groet. Ook vinden bullen spelen heel erg leuk. Hoe drukker hoe beter. Wij hebben Stitch iedere keer geroepen en hem op zijn plaatst gestuurd. Oefening baart kunst. Heel veel succes ermee. Groetjes Elvira
wij hebben een labrador die nu 2 is en ook helemaal gek is van kindjes!!in positieve zin!!maar idd als er dan een kleine uk komt die net kan lopen gaat ie lekker lopen likken en snuffelen!!!maar dit komt ook omdat ze op visite zijn!!ik denk als het straks eigen is hij veel rustiger zal zijn.....het kindje is dan de hele dag thuis en wordt dan een gewoonte!!ik zal vooral je hond er niet bij weghouden want dan is de kans op jaloezie heel groot!!zolang je er zelf altijd bij blijft moet dat echt goed komen reken maar!!heel veel succes en maak je niet te druk!!je kent je eigen hond het beste!liefs sjaantje
Ik zou hem echt niet weg kunnen doen voordat ik het eerst geprobeerd zou hebben. Nu is jullie hond misschien ook niet dagelijk gewend dat er een kindje over de vloer is.. Straks zal dit ook wennen zijn voor jullie hond, maar dat komt vast allemaal wel goed. Voorkom dat jullie hond jaloers word door minder aandacht en leer hem gewoon wat hij wel en niet mag..
Bij mijn nicht hebben ze ook een bulldog en die is inderdaad ook overenthousiast, die gaat zich gelijk vreselijk uitsloven als je binnen komt, haha. Zij hebben ook 3 kinderen en dat beest is naar hun toe ook zo'n vrolijke frans. Maar ze behandelen hem gewoon duidelijk en consequent en het gaat nu hartstikke goed. Dus ik zou zeggen, houd de hond, maar wees consequent, ga eventueel nog op cursus als je denkt daar iets aan te hebben.
Hey! Hier een hondenliefhebber. Ik ben opgegroeid met Duitse herders en heb nu zelf ook een hond (alleen een kleintje nu, maar dat heeft met het niet hebben van een tuin te maken ). Mijn ouders hadden toen ik werd geboren een volwassen Duitse herder. Ook een speelse hond, misschien wel iets voorzichtiger. Toen ik er net was, hebben ze mij op de grond gelegd zodat de hond me kon 'onderzoeken'. Juist omdat de hond voorzichtig was, pakte ze met haar bek een klein stukje van mijn kleding vast aan mij armpje. Er zat een stukje vel bij, dus ik janken. De hond liet weer los. Vijf minuten later gebeurde precies hetzelfde. En wat gebeurde er de derde keer: de hele bek ging om mijn armpje, geen velletje klem, en vanaf dat moment waren we beste vriendjes. Zo snel had de hond door hoe je met 'een nieuwe pup' omging. Mensen die honden niet kenden, vonden het doodeng. Dat was het niet. Uit jouw verhaal maak ik op dat je een erg vrolijke en lieve hond hebt waar geen kwaad in zit. Alleen kent de hond zijn eigen krachten niet zo. Jij bent natuurlijk zelf de enige die kan bepalen of de hond kwaad kan voor je kindje. Maar ik krijg het idee van niet. Wat je nu kunt proberen tegen die lompheid is al wat strenger zijn voor de hond, zodat hij nooit het idee zal hebben dat als je straks streng bent, het aan je kindje ligt. Daar moet je zelf ook consequent mee zijn. Daarnaast is het echt even afwachten hoor. Natuurlijk zal de hond erg enthousiast zijn als de baby er net is. Maar al snel is de baby gewoon een lid van de roedel, en is er minder reden om zo wild te zijn. En je weet niet hoe de hond straks reageert, misschien leert ook hij na 2 keer een onschuldige 'val' van de baby, dat je voorzichtiger moet zijn dus. Als laatste wil ik opmerken dat er 2 mensen zijn die beslissingen nemen voor jouw hond en jouw kindje: jij en je vriend/man. Jullie wonen met je kindje en jullie hond en zien hoe het gaat. Anderen, zelfs al zijn het (schoon)ouders, niet hoor. (maar misschien ben ik overgevoelig voor bemoeienis, haha )
Goh bedankt voor de snelle reacties, @Elvira, wij hebben ons toen we 6 jaar geleden deze bulldog aanschaften wel degelijk verdiept in de engelse bulldog. We zijn ook gescreend voor het opvangen van herpaatsers via bulldogsonline en hebben ook daarvan een engelse bulldig in huis gehad. Dit was wel een raszuivere bulldog en even een ander verhaal als de bulldog die we nu hebben. Zoals ik al vertelde is onze bulldog een kruising met een engelse bulldog en een ?(..bordeaux dog, boxer, bull mastiff???) We weten het eigenlijk niet precies. @Dottie, Sjaantje, Mermaid en mama 1984: het is wel echt een lieve schat dus wegdoen is sowieso geen optie. Of hij moet het wel heel bont maken maar dat verwacht ik niet. Het probleem dat ik voorleg is dat hij zo lomp is en wellicht dat iemand nog nuttige tips heeft. @Luca leuk verhaal over de kennismaking met de herder. haha Op mijn babyfoto's sta ik ook voor 90% met de toenmalige cocker spaniel op de foto... Het is inderdaad zo dat we zelf moeten bepalen hoe we ermee omgaan. Toch is het vervelend dat het er door mijn schoonmoeder steeds zo ingewreven wordt. Je gaat dan onderhand aan jezel twijfelen. Hij ligt nu op zijn kussen met een speeltje uit de babykamer, die heeft onze andere hond voor hem mee naar beneden genomen . Nou dames bedankt alvast voor jullie tips en meningen.
@luna!!neeeeeeeee ik zou onze(b)engel ook voor geen goud wegdoen maar je leest de reacties hier!!komt echt wel goed hoor meis vooral als het zo'n scheet is!!succes
@ Luna: Ik heb ook niet bedoeld dat je hem weg moest doen hoor, helemaal niet zelfs. Ik wilde alleen aangeven dat met strikt en consequent zijn je waarschijnlijk al een heel eind komt.
O zo had ik het ook niet opgevat hoor Sjaantje en Mermaid. Jullie hebben gelijk. We zijn nu al een stuk consequenter dan we altijd zijn geweest. Hij mag sinds een half jaar niet meer bij mij op de bank, erg ongezellig ;( Maar wel beter want hij ligt nu gewoon vaak op zijn eigen doggybag.
Dat lijkt me helemaal goed Luna, consequent de hond laten weten wat wel en niet mag en dan komt t vast goed. Zonder echt boos te worden natuurlijk Ik ken dat wel, het ongezellig vinden als de hond niet bij je zit, maar ondertussen moet ze soms bij nette kleding wel uit de buurt blijven Weet de hond ook niet meer hoe het zit Gewoon even voet bij stuk houden, ook voor jezelf. Jammer, die opmerkingen van je schoonmoeder steeds. Prima als ze het een keer benoemt, maar als je nu al met een consequentere lijn bezig bent en duidelijk bent over wat je zelf wilt... Wat vindt je vriend/man?
Ik wil nog even toevoegen dat het goed is dat de hond straks ook zijn eigen veilige plek heeft, waar het kindje niet mag komen (mand of kussen). Daar kan hij zich terugtrekken als het hem even te druk wordt (ja, dat kan ook ) of kun je hem naar toe sturen (met iets lekkers of een speeltje) als je je kindje even rustig wil laten kruipen of spelen zonder gestoord te worden door de hond. Pas wel op met speeltjes van de baby aan de hond geven, straks denkt hij dat alle babyspeeltjes ook van hem zijn, en dat lijkt me niet de bedoeling.. Het is juist supergoed voor een kindje om met dieren op te groeien, niks is mooier dan de liefde tussen kind en dier te zien opbloeien!
Haha, ja schoonmoeders.... daar hoor je wel vaker over dat ze zich zo bemoeien met je, zeker als je kids hebt.... Hier niet zo veel last (meer) van. Ik denk dat er misschien 2 dingen dan spelen: 1 dat jullie lieve hond in zijn enthousiasme soms erg onbeholpen is met kleintjes 2 dat je schoonmoeder haar mening niet onder stoelen of banken steekt! En dat trek jij je aan. voor t eerste denk ik dat, zoals boven al staat, het echt de moeite waard is om de hond te leren wat zijn plek is in huis, en om 'voorzichtig'te zijn. Het karakter van de hond is goed wat ik begrijp, dat lijkt me het belangrijkst. Voor je hond een eigen plekje, voor je kind straks ook (box) en als je kindje op de grond is erbij blijven, maar dat geldt volgens mij altijd sowieso met hond maar ook zonder natuurlijk. En ik denk inderdaad dat je hond ook moet wennen, het kindje gaat er helemaal bij horen. Mijn ouders hadden vroeger een boxer en die was altijd compleet wild als iemand op bezoek was: opspringen, blaffen, rondjes rennen.....maar met mij was hij altijd lief en veel rustiger. maar als tweede punt, is het ook erg vervelend dat je schoonmoeder zo haar mening geeft. Natuurlijk mag zij er iets van zegen, of over zeggen, maar t wordt toch vervelend als jij je dat zo gaat aantrekken! Nu gaat het over de hond, maar even zo goed gaat eht als de baby er is over veel meer dingen die met je manier van opvoeden en verzorgen te maken hebben? Het is vaak heel moeilijk om zulke dingen van je af te laten glijden, ze kunnen je erg onzeker maken. Als tip wil ik je toch geven: het is jullie kind, jullie hond en jullie verantwoordelijkheid! Als het je lukt om dat ook zo te voelen, dan zul je ook meer zekerheid uitstralen en je sterker voelen. Als je schoonmoeder dan weer eens met een opmerking over de hond komt, kun je daar denk ik veel duidelijker op reageren hoe jullie het gaan doen. En beter niet hele verhalen want dan krijgt ze weer de kans om erover te gaan discussieren! Bovendien, hij valt ze toch niet aan? hij loopt ze om ver. = niet handig van de hond. Nou joh, succes ik hoop dat je wat aan mijn antwoord hebt! Groetjes, Sas
Bij ons is het andersom. Eerst was er een kind en 3 jaar later pas de hond. Een hele lieve, maar lompe nelus van 50 kilo en behoorlijk groot. Hij heeft een week met z'n neus aan de luier van mn dochter 'geplakt', ze vond t niet erg en hij vond t zo interessant! Maar daarna was t over en nergens meer last van. Hij heeft z'n eigen bank in de gang waar de kinders niet mogen komen en dat gaat goed. Zodra je je hond heel hard gaat aanpakken kan hij die straf linken aan de kinderen en gemeen gaan doen, hoeft niet maar kan wel. Gewoon allemaal een eigen hoekje is het beste ja! Een vriendinnetje van me heeft een hond die ik niet vertrouw. Ze raakte ook zwanger en de kleine is nu ruim een jaar, gaat helemaal fantastisch! Geloof dat t heel erg scheelt als het kindje 'eigen' is. Succes ermee, en vooral niet naar die schoonmoeder luisteren!
@Luca, wij hebben die regel ingevoerd toen we een nieuwe (stoffe ipv leren) bank kregen. Daar blijft zoveel haar aan plakken. Consequent blijven doen we inderdaad. Moet ook zeggen dat we hem wel regeltjes geleerd hebben. O ja mijn vriend is het er totaal niet mee eens, hond is echt "zunne moat " .red. "zijn maatje" zoals hij dat altijd zegt... Hij heeft er dus al verschillende keren wat over gezegd tegen zijn moeder maar dat mag niet baten... @Croky, thanks voor de aanvulling. We hebben voor hem inderdaad een eigen plekje in huis. Erg groot is onze huiskamer niet, maar hij slaapt op een vaste plek op zijn kussen. Dit was een ideale plek voor de box geweest maar dat hebben we maar even niet gedaan. Ik dacht anders wordt zijn plek al ingenomen voordat de kleine er is. We hebben hem nu een eigen speeltje gegeven. Een knuffel. Hij draagt hem overal mee naartoe alsof het zijn kindje is terwijl hij normaal echt binnen 60 sec iets uit elkaar rukt! haha @Sas, als mijn schoonouders komen loopt, springt en duwt hij ze inderdaad altijd omver. Laatst stond hij ook bij mijn schoonvader op zijn teen omdat hij sandalen aanhad was dat behoorlijk pijnlijk. Mijn schoonmoeder kan ook niet normaal doen als ze binnenkomt en begint meteen met een hoog piepstemmetje onze andere hond aan te halen. De lobbes ziet dat als spelen en springt haar dan inderdaad bijna omver..... en dan begint het gezeik meestal. @Kimama, haha wel een uitdaging zo'n kalf in huis met een kindje. Levert ook wel leuke foto's op lijkt me zo... We pakken de hond zeker niet te hard aan. Mijn vriend is wel wat sterker als ik maar we pakken hem altijd alleen in zijn nek. NOOIT schoppen of slaan. Als ik iemand dat zie doen wordt ik woest. Wat betreft mijn schoonmoeder, het is inderdaad erg lastig om daarmee om te gaan. Ik kan er bijna niets van zeggen, weet dan even niet hoe. Vaak denk ik op dat moment, laat maar lullen. Maar ik blijf er daarna wel vaak mee zitten. Ik weet ook zeker als er een keer wel wat mocht gebeuren dat ze zeg. "Zie je wel, ik heb jullie gewaarschuwd". GGGRrrrrr
Hier ook een behoorlijke spring in het veld en helemaal met kinderen. Skye is een mechelaar en daar zit af en toe ook geen rem op. Mijn neefjes werden altijd door het hele huis gevolgd in de hoop op een spelletje. En dat spelletje was dan zo lomp dat de kinderen constant dekking moesten zoeken. Sinds dat Kyra geboren is, is dat helemaal anders. De eerste dagen ook zo druk, maar ze is nu helemaal gewend dat er een kind in huis is, dat ze het niet meer zo boeiend vind. Ze wennen er snel aan hoor.
Ik heb ook twee prettig gestoorde honden. Kruisingen van 35 en 40 kilo resp. Mishandelde opvangers en daardoor onzeker en erg aan mij gehecht. Kenden geen regels en konden niet met harde hand getraind worden. Hoeft ook niet, je hoeft niet lichamelijk te zijn, wel duidelijk en consequent. Laat een hond gewoon hond zijn; de meesten waarderen hun baas als roedelleider en zien het dan ook niet als een probleem als je ze een commando geeft. Hier doen ze graag iets voor me. Ik ben 4 maanden geleden bevallen en de honden zijn superlief voor mijn zoontje. Ik geef ze bewust erg veel aandacht als hij slaapt. Visite en kinderen oke, maar als er ouders en/of kinderen bang zijn, dan gaan ze gewoon in de bench. Vinden ze een fijne plek en is geen probleem hoor, gaan ze gewoon rustig slapen. De bench staat in de keuken, dus uit het zicht en zodat er geen kleine kinderen "dierentuintje" gaan spelen en de honden met rust laten.
hallo, Wij hebben een Engelse stafford, genaamd Bruno. Echt een skeet van een beest. Met andere jonge kinderen en babys gaat het heel erg goed. Hij zou bij wijze van spreken in de buggy willen kruipen om ze helemaal af te likken (heeft ie trouwens bijna eens gedaan ). Omdat wijzelf ook bijna ouders worden, zijn we heel erg nieuwsgierig hoe onze hond reageert op iets wat ons "eigen vlees en bloed" is. Aan de ene kant zijn we er gerust in maar aan de andere kant zit ik stiekem wel te denken van goh, stel dat hij wat jaloers wordt omdat de aandacht nu verdeeld moet worden, en hij een plek opschuift in de rang. Wanneer ik uit het ziekenhuis kom, zullen wij ook inderdaad het kind of maxicosi op de grond zetten, zodat Bruno uitgebreid kennis kan maken. Hierbij ook nog enkele tips/raadgevingen: * een baby/kind staat hoger in de rang dan een hond, en dient zich fysiek ook hoger te bevinden. wel een beetje moeilijk met een klein kind en eentje die kruipt en zo, maar daar ben je dan toch steeds bij. * let op met het berispen van je kind wanneer de hond erbij is. je gezin vormt namelijk een roedel. wanneer de hond door heeft dat je berispte kind niet (correct) luistert, kan deze het heft in eigen handen nemen en het kind zelf bestraffen. * wat hier ook gezegd is, betrek je hond bij zoveel mogelijk activiteiten zodat de hond zich niet buitengesloten voelt. om deze reden hebben wij nog geen traphekjes aangeschaft, en kan de hond vrij in huis rondlopen. als we hem nu "kwijt" zijn, ligt hij 9 van de 10 keer op de grond in de kinderkamer te slapen uiteraard gaat de deur van de kinderkamer volledig dicht wanneer de baby er zal slapen en kan hij er enkel in wanneer wij ook boven rondlopen of met de baby bezig zijn. Bovenstaande dingen zien er misschien een beetje radicaal uit, maar als je deze in je achterhoofd houdt, is er vaak veel van het gedrag van een hond te verklaren. Groetjes, Lieselot