Hé meiden, ik moet even mijn verhaal kwijt. Begin mei zou ik ongesteld moeten worden. Dit kwam niet en ik bleek zwanger te zijn, door de anticonceptie heen. Mijn man en ik waren er over uit dat ons gezin compleet is na 2 zoons. Maar goed het ging dus anders. Toen ik 5,5 week zwanger was had ik bruinverlies en later bloedverlies. Ik ben bij de VK geweest en zij constateerde dat mijn bmm open stond en ik een miskraam had. We waren flink verdrietig, maar konden het een plekje geven. Drie weken later moest ik weer een zwangersschapstest doen om te kijke of mijn hormonen zich hersteld hadden. Dit was afgelopen dinsdag. Ik vond het eigenlijk niet nodig, maar woensdag heb ik toch een test gedaan. En wat bleek: hartstikke zwanger. Heel onwerkelijk. Ik voelde me nl helemaal niet meer zo zwanger, maar had wel last van wat vage klachtjes. Er ging van alles door me heen, heel onzeker. Afgelopen vrijdag kon ik bij de gyn terecht voor een echo en ik bleek nog een vruchtzakje te hebben, helaas leeg. Ik bleek dus zwanger te zijn van een tweeling. Volgende week krijg ik weer een echo om te kijken of het beeld veranderd is, omdat het ook bij een prille zwangerschap zou kunnen passen. Ik weet zeker dat dit niet zo is, want in bed is het heel stil gebleven... Ik krijg ws een curettage. Ik voel me nu totaal verslagen. Ik weet gewoon even niet meer hoe ik dit moet doen. Het is echt teveel om 2x een miskraam te krijgen van 1 zwangerschap. Zijn er meer meiden die dit hebben gehad? En hoe gingen jullie hiermee om?
Ik heb dit vorig jaar gehad, eerst een miskraam, daarna een missed abortion. Tja, hoe ga je er mee om? Ik weet het niet, gewoon doen eigenlijk. Veel gehuild, heel boos geweest en dat werd steeds minder eigenlijk, het ging ook vanzelf maar het verdriet bleef, alleen ik ging er beter mee om. En ik denk dat het pas echt beter werd toen ik na een jaar precies na de miskraam (de eerste dus) weer zwanger testte. Maar ik kan er nog steeds verdrietig om zijn.
jeetje meid wat vreselijk!! Probeer in elk geval iemand op te zoeken waar je ermee over kunt praten. Zo'n opschrijfboekje helpt mij heel erg, gewoon even opschrijven waar je op dat moment aan denkt of mee zit.