Dag dames, Sorry, ik moet even van me afschrijven. Ik heb een zoon van 3 jaar en we zijn nu ruim 20 maanden bezig voor kindje nr 2. In die tijd niet positief getest en medisch (geslachtsorganen technisch) is er niets met ons aan de hand. Sinds we dit laatste weten, heb ik het temperaturen los gelaten. Ik ben er wel een beetje klaar mee. De wens is ZO groot, maar de frustratie dat het maar niet lukt, is ook groot. Ik heb een auto-immuunziekte die actief was de afgelopen 1.5 jaar. Nu is dit verbeterd middels medicatie. Mijn specialist wil er ook alles aan doen om mijn lichaam zo fit mogelijk te krijgen, zodat er een zwangerschap kan ontstaan, dus die steun is super fijn. Eind van het jaar mogen we terug komen voor IUI traject... maar het ziekenhuis zegt dat we meer kans maken op de natuurlijke wijze.. Ik realiseer me dat anderen nog meer moeite hebben met zwanger worden, maar ik baal gewoon enorm. Iemand bemoedigende woorden?
Ahw meid ik herken je helemaal! Wij hadden dat alleen bij onze eerste.. alles was goed maar het lukte gewoon niet.. Het is een hele verdrietige situatie! Wij hebben 2,5 jaar geprobeerd voor het pas lukte om zwanger te worden. En ook al zie ik het als een hele zwarte periode met veel tranen heeft het me ook veel geleerd.. Ik hoop dat jij er ook over een tijdje zo naar kan kijken.. Heel veel geluk en sterkte!
Sterkte, nog niet zo lang bezig. Nu ronde 14. 1 mk met 10 weken. Vorige maand en deze maand positieve testen. Helaas ging dit beide heel vroeg mis. Ik ben er nu al klaar mee eigenlijk. En vraag me steeds vaker af, waarom? En is het al die stress nog wel waard.
Lief allemaal. Dank daarvoor! Cinsam dat is ook heftig. Het is de moeite zeker waard. Dat maakt het misschien nog wel vervelender, want wat ben ik dol op mijn zoon.
Zo herkenbaar zie mij onderschrift. Wij krijgen geen iui omdat de kans natuurlijk groter zou zijn volgens de artsen. Deze maand ga ik het tempen laten voor wat het is en de ovulatie testen ook en zien we wel wat er gebeurd. Het moet weer 'leuk' worden. Ik zelf heb een hartaandoening met de afgelopen jaar een zwaar jaar ingrepen waar bik vloeistof gebruikt word waar door je schildklier waardes te hoog liggen na de ingrepen. Nu ziet alles er goed uit afgelopen maart waren de waardes nog verhoogt. Nu aan de B12 injecties en dan hopelijk eindelijk een zwangerschaps.
Yep, heel herkenbaar, zie onderschrift... December 2015 gestopt met de pil om voor een tweede te gaan, sindsdien 2 miskramen gehad met een jaar er tussen (1e keer leeg vruchtzakje, 2e keer hartje gestopt bij bijna 10 weken), tussen de miskramen in een aantal bloedtesten gehad. Daar is uit gekomen dat mijn fsh verhoogd is (17) en dat mijn amh waarde (eicelreserve) maar 0,53 is. Progesteron was goed. Iui wordt afgeraden, ivf was de conclusie, maar omdat ik net spontaan zwanger ben geweest kwam ik nu in NL nu nog niet in aanmerking. Ik moest het eerst nog maar een tijdje zelf proberen.....maar dat dacht ik dus even niet. Ik wordt in Januari 40, dus de tijd dringt . Ik heb daarom besloten om de stap te maken naar Dusseldorf, ga over twee weken daar op intake gesprek voor ivf.
Zo herkenbaar! Hier ook een zoon van net 3 en inmiddels in ronde 20 beland, zonder een enkele positieve test. Bij zoon er ook 30 rondes over gedaan, maar toen wel tussendoor een mk en bbz. Man heeft mindere kwaliteit semen en wij horen maandag of we komende ronde met iui kunnen starten. Ik wil je heel veel sterkte wensen in het traject waar jullie nu mee bezig zijn. Hopelijk hebben jullie binnen het half jaar en dus voor de mmm een positieve test in handen!