Ja klopt ! Gisteren de inseminatie gehad en er zit nog een legertje klaar van zondagavond en gisterenavond klussen dus we hopen op een positieve test !
Update van mijn kant.. Echo gehad, was niks te zien. Wel ietsepietsie activiteit maar niks gegroeid. Is vaak al te zien aan het baarmoederslijmvlies. Die is bij mij altijd erg dik en nu niet. Moest echt even mijn tranen wegslikken. Heb dus voor Jan l*l week gespoten met pijnlijke blauwe plekken. Ook zag hij dat ik een soort van lichte vorm heb van PCOS. Als ik een goede eisprong krijg heb ik goede kansen, maar mijn eierstokken zijn nogal lastig. Bij te weinig stimulatie gebeurd er niks, bij te veel gebeurd er dus ook meteen té veel. Er is dus moeilijker een tussenweg te vinden. Voor nu een domper, moet van 50 eh ophogen naar 62,5 eh. 75 vond hij dan weer te hoog. En moet sowieso in het weekend terugkomen, vrijdag bel ik hen voor een afspraak. Ik probeer positief te blijven, maar ben best bang dat er straks dus of niks gebeurd of weer ineens 5 follikels en dat de poging afgeblazen wordt.
@Memmiee wat *** om te horen zeg Verwacht je dat je buiten gaat met leuk nieuws en dan krijg je dit weer op je bord... Laten we hopen dat de ophoging effectief iets gaat doen en niet voor overstimulatie gaat zorgen. Stel dat er overstimulatie is of geen activiteit, wat is de volgende stap dan? Of is er nog niet echt iets besproken geweest door alle emoties. Een hele dikke lieve knuffel ❤
Wat een rot nieuws.. Maar iets positiefs vanuit mijn kant: ik moest ook altijd veel langer spuiten dan normaal maar uiteindelijk komen die eieren echt wel! En ik had het al eens gezegd, drink veel water om over stimulatie tegen te gaan. Dan komt het goed! De moed niet opgeven hoor!!
@Memmiee hele dikke knuf jouw kant op. Weet je, strakjes hebben ze de dosis gevonden die voor jou “werkt” en dan kun je door. Het is nu even zoeken...
Bedankt meiden! Heb het nog even de kliniek gebeld, want de dosering die ik moest doen kan dus niet met mijn pen. Nu moet ik dus 50+1 streepje spuiten. Ze werken normaal niet vaak met Puregon, maar met Gonal-f. Dus denk dat ik die bij een volgende poging ga krijgen. We gaan het iig zien in het weekend of de ophoging werkt... Hoe gaat het met jullie vandaag?
Hier gaat het nog steeds wat stroef. Vandaag toch even naar de huisarts gegaan om te kijken of ik wat hulp kan krijgen wat rust in mijn hoofd te vinden. Maar na het aanhoren van mijn verhaal, gaf ze meteen aan dat ze verwachtte dat een “reguliere” psychloloog waar ze de gebruikelijke gevallen naar doorsturen de boel alleen maar erger zou maken... (blijkbaar is daar dus onderscheid in en krijg je bij kleine issues een prutser hahaha) ... Heb nu een “fijn” label PTSS gekregen en mag goed aan de bak. Daar heb ik zin in (not) ... Gegraaf in mijn jeugd en de boel eerst even NOG meer op scherp zetten. Al met al, de beste man, die dan wel in staat zou moeten zijn mijn rugzakje te ordenen of leegkieperen, heeft een wachttijd van 16 weken.... Dus nu begeef ik me in een soort van... tsja... wat nu dan? Status hahahaha En daarbij, ik verwacht dat we na poging 6 zo’n beetje bij IVF aanbelanden. En je raad het al, dat zou ongeveer rond die periode zijn. Volgens mij gaat dat niet ideaal samen, dus maar eens zien hoe dat loopt...
@Lalalaura is het dan niet verstandiger om eerst alles op een rijtje te krijgen voor je verder gaat met de mm? Want als je eenmaal zwanger bent zijn die vervelende hormonen natuurlijk ook niet ineens verdwenen..
@SummerB hormonen zijn jammer genoeg niet “het probleem”. Ik zeg jammer genoeg, omdat dat aanwijsbaar is en een keer stopt.... Haha...
@Memmiee bah wat een tegenvaller zeg hopelijk gaan ze toch gestaag groeien zonder overstimulatie. En kun je toch de poging in zoals het hoort. Ik ga voor je duimen
@SummerB ik bedenk me nu dat mijn vorige stukje tekst hier wat vreemd staat uit het niets. Had wat ik hieronder schrijf toevallig wel in een ander topic besproken, maar hier niet... Had laatst opeens even een klein (groot) instort momentje toen ik me voor de zoveelste keer ziek moest melden op mijn werk. Het was het enige wat zonder complicaties gewoon “goed” ging... En opeens had ik het gevoel daar ook tekort te schieten door mijn veelvuldige afwezigheid. Raakte in paniek omdat ok opeens bang was dat mijn collega’s een hekel aan me begonnen te hebben omdat ze zo veel moesten invallen...Thuis liep het niet lekker omdat mijn vrouw helemaal gek werd van mijn onzekerheid over zo’n beetje alles. Om de twee minuten vraag ik: Ben je boos op me? Doe ik iets fout? Daarnaast enorme bonje met mijn ma, omdat het blijkbaar niet jammer mag vinden dat je alcoholische vader zijn enige poging ever te stoppen mislukt is. Daaronder een flinke rugzak (met dus vrij ingewikkelde ouders, misbruik door een familielid en meer gedoe - maar waarvan ik dacht dat ik het vrij aardig een plekje had gegeven...) En gooi daar een sausje MMM overheen... En dan krijg je gewoon zooi! Hahaha... En alleen het component MMM uitstellen lost eigenlijk gewoon niets op. Hier ben ik ben ik niet in een week vanaf vrees ik.
Dikke knuffel lieverds! ❤️ Ik probeer echt mee te lezen en denk aan jullie! Hier gaat het wel. De spanning voor de 25e begint toe te nemen en ik voel de onrust in mn lijf komen. Ik had willen afvallen voor de 25e maar dat is nog niet gelukt. Eigen schuld, ik weet het... ik vind het echt moeilijk om die knop om te zetten en ik zit lichamelijk met wat dingen... ben daarbij ook echt een emo-eter. Vreselijk eigenlijk! Ik heb het sporten weer rustig opgepakt in ieder geval.
Bij mijn man is afgelopen november ook PTSS gediagnosticeerd, toen we net waren begonnen met de IVF. Hij belandde met de ambulance op de hartafdeling, omdat het leek dat het zijn hart was. Maar het bleek chronische hyperventilatie te zijn, samen met PTSS. Bij hem komt dit ook voort uit zijn jeugd en stak na jaren voortkabbelen de kop op tijdens de IVF. Ik denk dus inderdaad dat de mmm veel meer met een mens doet, dan we soms zelf denken. Voor hem was er een wachttijd van 3 maanden voor hij bij de psycholoog terechtkon, waar hij EMDR therapie kreeg. Het gaat nu een stuk beter met hem en hij is veel vrolijker dan voorheen. Hopelijk kan jij toch ergens eerder terecht dan pas over 6 maanden. En ik weet niet of er ooit echt een goed moment is voor een psycholoog. Het voordeel van heengaan tijdens IUI/IVF lijkt me dat ondanks alle spanning daarvan, je straks misschien wel meer kan genieten van je zwangerschap.
@Ila super fijn voor je man dat hij er beter is uitgekomen, maar natuurlijk ook pittig voor jou dat dit tijdens het traject de kop op stak. En de wachttijd is ongeveer 16 weken... Hihi... 6 maanden zou nog erger zijn! @Lisa280887 wees niet te streng voor jezelf! Het is allemaal al lastig genoeg als we het onszelf niet nog moeilijker maken!