Ik krijg toch wel sterk de indruk dat ze in het buitenland toch wel eens wat meer proberen wat iets líjkt te kunnen doen en we in Nederland soms wel héél statisch significant bezig zijn … Terwijl, sommige dingen zijn simpelweg nóg niet bewezen. Of zijn niet met de onderzoekswijze te bevestigen die “wij” heilig hebben verklaard (want bijvoorbeeld een controlegroep, is niet in iedere situatie ethisch verantwoord). En ik snap het wel he, je kunt er ook niet zomaar op los rommelen, je hebt ook een bepaalde verantwoording, naar het ziekenhuis, de zorgverzekeraars, overheid én andere patiënten (die bijvoorbeeld niet zo vastberaden zijn). Maar het betekent wel dat je soms als patiënt echt keihard tegen muren opbotst en het hele meebeslis-idee wat nu zo populair is in de zorg, ver te zoeken lijkt … En dat is lastig te verteren. Overigens vind ik de fertiliteitshoek in de medische sector opvallend onempathisch. Heb zelf even bij de oncologie rondgelopen en dan is er van alles mogelijk: extra gesprekken met specialistisch verpleegkundigen, maatschappelijk werk, afspraken van een uur, een arts die je een uur na een ct-scan al belt met een uitslag (schrok me rot, haha). Ik ben tot op de dag van vandaag een beetje flabbergasted over het verschil. Want een kinderwens wel of niet kunnen vervullen, is ook een mega groot item in iemands leven, heel indrukwekkend, belastend en verdrietig soms. Maja, kom ik toch weer terug op m’n punt: het is wat het is. Dit zijn de kaarten die we krijgen en daarmee moeten we het spelen. *moppermodus uit*
Dat is een mooie gedachte: lucky no. 7! Dit moet m zijn Enige op het wachtbankje deze maand, dus we kunnen éxtra hard voor je duimen
Fijn dat je duidelijkheid en een plan hebt! Dat scheelt al drukte in je hoofd denk ik? Al is deze ronde dus ook weer tobben … Lastig. Ik denk dat ik dit eigenlijk niet mag zeggen, maar doe het toch: misschien kun je om meriofert vragen. Dat moet je namelijk zelf “mengen”, dan kun je misschien zelf de dosis aanpassen?
Hoewel het in dezen dus niet opgaat vanwege andere omstandigheden, snap ik je redenatie helemaal! Ik zou bij wijze van (bij wijze van he!) mijn linkerhand geven voor de grotere kans die 8 pogingen OI biedt.
Thnx allemaal.. Goede tp gehad. Wonderbaarlijk konden we eens de katheter zien en zelfs "het wolkje" met de emmy uit de katheter zien komen. Bijzonder om dit ook eens te mogen zien na 7x... Het was weer een nieuwe arts en ik zei al weet niet hoe je het doet maar als deze niet blijft zitten reserveer ik je nu al alvast. Ik heb gelukkig eindelijk eens veel afleiding. We gaan hoogst waarschijnlijk verhuizen naar een nieuwbouw woning die volgende maand klaar is. Dus zijn daar erg druk mee om de papieren rond te krijgen. Erg fijn want zo valt het traject een beetje op de achtergrond. Heb wel besloten om pas na 11 dagen te testen en ook bewust geen testen gekocht en ga vastberaden er geen kopen. *Zeg ik nu * hard door de kruidvat of action lopen it is. Ik spuit nu sinds zaterdag prolutex dat gaat prima maar het is gemene vloeistof. Harde plek op de injectie plek voor 2 dagen en doet echt gemeen zeer. Op het moment van spuiten voel ik niks maar een halve dag daarna blegh. Moet hoger spuiten op mn buik anders kan ik mn broeken niet eens fatsoenlijk aan of bukken. Hopelijk kunnen jullie ook snel op het wachtbankje. Ik ga lekker een paar dagen bubbelen met het idee dat dit hem misschien wel wordt ook al wisselt dat zich helaas af met het heerlijke zelfbeschermingsmechanisme dat het wss toch niets wordt. Ik ben blij dat dit groepje bestaat en jullie zijn stuk voor stuk warriors..en dat mag ook wel eens gezegd worden. Toitoitoi
Die moet je ook zelf optrekken, toch? Op zich kan ik de gonal-F ook gewoon zelf 'doseren', zij het dan inderdaad in stappen. En ik ga niet liegen.. de vorige keer heb ik ook al zelf nagedacht over afwijken van hun schema. Nu kwam er toen bij dat letterlijk iedereen wat anders zei en ik dus eigenlijk alsnog alles zelf moest bepalen (en daar dus toen commentaar op kreeg) maar ook dit keer denk ik.. jongens, zo werkt het niet. Is het nou echt zó moeilijk om een keer af te wijken van het standaard protocol? (het antwoord is ja, want ze gaven in het begin al aan dat zij alléén met gonal-F werken. Iets anders schrijven ze niet voor) Heb online best veel gelezen over (veelal Amerikaanse) centra die bijvoorbeeld op een hoge dosis beginnen en dan afbouwen naar lichte stimulatie, maar dat vond men bij mij te eng. En toch denk ik nu.. als er maandag nog steeds geen dominante follikels zijn, dan ga ik toch gewoon zelf weer wat knutselen. De vorige keer kwamen we tenminste ergens na 2 dagen hoger spuiten, ook al was dat even spannend. Mijn man en ik hebben al de onderlinge afspraak dat we ook bij 2 follikels triggeren, net als vorige keer, ook al mag dat eigenlijk niet. Het team weet daar overigens wel vanaf en doet net alsof ze daar geen akkoord voor geven - maar ze schrijven ons wel de Ovitrelle voor, dus ach. En nu kom ik natuurlijk heel eigenwijs en brutaal over haha, maar na 9 maanden gerommel met medicatie en doseringen heb ik helaas ook gemerkt dat het team zelf eigenlijk ook niet zo goed weet wat ze met me aan moeten. Dus ja, dan denk ik maar gewoon mee..
Oh jeetje, klinkt als een drukke tijd! En wat fijn dat je zo'n prettige ervaring/arts had, dat mag inderdaad ook wel eens. En ieee ik wist niet dat progesteron ook in injectievorm werd gegeven! Mag je geen pillen/capsules? Het is sowieso al allemaal vervelend spul, maar om dat ook nog te moeten injecteren, brrr. Succes met struisvogelen in ieder geval, van mijn kant wordt heel hard voor je geduimd!
Ik heb injecties omdat ik de 2x dat ik utrogestan gebruikte schimmel/bacteriele infectie van kreeg na 2 week gebruik ondanks handschoenen dragen en zo sterriel mogelijk te werk gaan. Dus utrogestan werkt niet voor mij daarnaast dat ik met mijn adhd wolken hoofd het vreselijk vond dat het 3x per dag moest en het overal mee naar toe moest slepen. Ik hoef nu 1x per dag te spuiten ideaal... Tot nu toe blij met mn keuze en fijn dat mijn kliniek altijd meteen in mijn ideeen mee gaat. Vindt het erg jammer dat helaas niet alle ziekenhuizen/klinieken zo zijn. Maar alle lof naar het nijbarrahus. Ik vroeg om de prolutex en kreeg zonder dat ik uitleg hoefde te geven meteen de mail van de apotheek dus ze hadden het meteen voorgeschreven. Vindt dat hier veel ziekenhuizen/klinieken voorbeeld aan mogen nemen als ik het hier soms lees. Ik wil niemand voor zn hoofd stoten met mijn opmerking hoor maar ik wil wel laten weten dat het niet overal zo gaat! Dus voor de vrouwen die een second opnion overwegen zou ik zeker nijbarrahus of althans een kliniek van nijclinics adviseren! Ze staan er ook een beetje om bekend dat hun net een stapje verder gaan en het nijbarrahus heeft een arts die van cuypers en cuypers afkomt. Dat is de hoofdarts daar. En die is echt top! Ik ken wat meiden die "uitbehandeld" waren of 2 mislukte pogingen hadden en bij nijbarrahus wel snel zwanger geraakt zijn.
Heel eerlijk, in jouw geval zou ik misschien wel verder willen met oi, maar niet in dit ziekenhuis... Weet dat het overal rommelig gaat en bij mij zijn ze ook echt niet heilig, maar in ieder geval wel bereid om mee te denken. Vertrouwen in je artsen is ook erg belangrijk. Dus zou me toch laten verwijzen denk ik voor second opinion, eventueel via huisarts. Maar ja, snap ook dat dat langer wachten betekent. Maar in dit schema werkt het ook niet echt. Dus ja, lastig. Wat je ook doet, zorg dat je er in ieder geval samen achter staat
@Basilicum wat stom dat ze het geen kans willen geven op een andere manier. Snap dat je hier enorm van baalt. Je hebt inderdaad ook zo weinig regie in zo'n fertiliteitstraject, mega lastig vind ik dat. Toch vind ik zelf de stap naar het buitenland ook een brug te ver momenteel en snap jouw overwegingen al helemaal om dit niet te willen ik hoop ontzettend dat je artsen van nu gelijk krijgen in het op deze manier doorzetten en dat de volgende tp een mooie plakker wordt!
Ja, die trek je op inderdaad. Snap je wel hoor, dat gemorrel is toch ook méga frustrerend?! Heeft het er ook niet mee te maken dat je alleen VS spreekt? Hoeveel beslissingsbevoegdheid hebben die? Ik heb nooit OI of iets dergelijks gedaan, maar vind het zó gek dat er bij jou niet in ieder geval gewoon 1 iemand is die beleid bepaalt (hoe kán het zijn dat iedereen een andere dosering voorstelt?!)
Leuk dat je het eens hebt kunnen zien! Toch? The full experience En klinkt als een mooi plan: lekker in de afleiding duiken en de testen links laten liggen. Wens je alvast veel succes met alles regelen en de verhuizing. Dat is nog best een gedoe, niet? Misschien helpt met de protulex het na inspuiten masseren en lekker warm maken onder de douche? Hielp bij mij met fyremadel, waar ik ook zo’n schijf van kreeg.
De plek! Ik had van de fyremadel soortgelijke klachten, tot ik een keer gelijk erna ging douchen, toen was het veel minder Dus daarna elke keer gelijk gedaan, echt hete douche erop gezet en even masseren. Scheelde bij mij aanzienlijk. Dus zou zeggen: kun je allicht proberen.
Oh dames, ik moet even spuien hoor! Zat zó heerlijk in mijn het-leven-is-zo-ook-mooi bubbel, tot gisteren. Er is een vriendin van een vriendin die ook worstelde met herhaalde miskramen. Heeft ook 1 kindje. Zag haar gisteren op een verjaardag, en: 22 weken zwanger van de 2e. En waarom het zo triggert weet ik niet (vergelijkbare situatie misschien?), maar ben weer helemaal “aan”: ik wil dit ook, ik móet dit ook, wat kan ik doen om dit maakbaar te maken (wat niet kan)? Weet dat jullie niet echt iets kunnen zeggen wat hierbij helpt hoor! Maar dacht: misschien helpt het als ik het er even uit gooi
Hoop dat het helpt! Lekker warm douchen is sowieso fijn (en warmte is goed, volgens sommige theorieën)
Je hebt het nog knap lang in je bubbel van positiviteit volgehouden! Dit soort momenten zijn er soms, en dat is gewoon kut. Heeft ook niets met misgunnnen te maken, alleen gun je het jezelf ook gewoon zo. En dat 'maakbaar' willen maken, wat zeg je dat ook weer treffend. Je gevoel is heel herkenbaar en het gekke is, soms voel je dat juist bij iemand waar je het helemaal niet bij verwacht. Het mag er zijn, het hoort bij dit proces. Wees extra lief voor jezelf en geniet eventjes van hetgeen je straks weer moet missen (wijn, sushi noem maar op!) Even iets heel anders, maar jij zou echt iets met taal moeten gaan doen. Taal is zeg maar echt wel gewoon jouw ding