Oke nou dat is goed om te weten. Dan vind ik inderdaad 1 of 2 IUI gewoon een goed idee En jij gefeliciteerd met je grote eitje (en eigenlijk ook tweede haha)
Yes @pingpongpcos dat is een meevaller! Ik ga duimen dat je niet eens meer na hoeft te denken over ivf!!!!
Je koopt er niks voor, maar wat klink je dapper en sterk! Ivf geeft niet meer kansen op een doorgaande zwangerschap, maar misschien wel méér kans op bijvoorbeeld bevruchting? Ik zou gewoon gaan praten als ik jou was. Horen wat ze te zeggen hebben en op basis daarvan een plan maken.
Nou, misschien is dat goede gevoel een goed voorteken voor het gehele verloop van deze poging En dan met ubiquinol én utrogestan. Dit moet m zijn hoor! En zo niet: dan heb je er wel echt álles aan gedaan, hopelijk scheelt dat ook een beetje al in gevoel. Ik denk trouwens dat het @Lief was die het aanraadde. Ik slik het momenteel ook, dus geeft toch moed dit ik zou zeggen: klus-ze
Ja dat is vast wel zo inderdaad, plus meer kansen per rietje. Volgens mij is dat ook de enige reden dat we ivf zouden gaan doen. Want ze zien een miskraam wel als succesvolle IUI. En dankjewel dat is heel erg lief. Ik lijk wel iets meer te voelen nu, als ik zit, zegmaar houdingen dat mn buik wat meer in de verdrukking komt, dan voel ik wel wat vage menstruatiepijn. Misschien een teken dat t ergens komende dagen op gang gaat komen.
Is het raar als we het een (unisex) naam willen geven? Zouden mensen dat doen als het nog zo 'jong' is? Het voelt toch gewoon een beetje als mn kindje, alleen nog piepjong. En dan kan je ook een klein kistje maken ofzo om te begraven met een naam erop. Nouja misschien overdreven voor sommigen hoor maar voor mij is het toch wel echt een mini mensje zodra dat hartje klopt of geklopt heeft.
Ja, het gaat om de bevruchting. Is bij ivf ook zo in principe. Al rapporteren ze daarbij vaak ook wel de doorgaande zwangerschappen. Mogelijk is de uitbreiding van pogingen waarom ze je ivf willen voorstellen? Ik zou alle informatie meenemen en dan wel de keuze maken waarbij jij je echt goed voelt. Het kan. Ik begreep van mijn verloskundige dat bij een heel groot deel van de miskraam op gang kwam binnen 2 weken vanaf het moment dat de mama’s wisten dat het niet goed zat. Toch een beetje het idee van lijf-volgt-dan-hoofd. Hoe lang wil je afwachten? Heb je daar al een idee/gevoel bij?
Neejoh niet over twijfelen, juist gewoon doen wat voor jullie goed voelt! Dat is het enige belangrijke. Ik hoop voor je dat het gewoon spontaan gaat gebeuren..als je ook nog moet gaan kloten met medicatie etc pff. Al zou ik het zelf best spannend nog vinden ofzo.. sterkte!
Wat goed, succes! Jammer vd mm's maar utro helpt vast daarbij, je hebt ook nog even tot de innestelling natuurlijk, bouwt vast nog verder op.
Helemaal niet overdreven! Het is jóuw kindje, dus doe ook wat goed voelt en ga je absoluut nérgens over verantwoorden of iets uitleggen aan jezelf of wie dan ook. Sowieso is een embryootje dat sterft altijd een volwaardig kindje van iemand. Al is het alleen maar in hoofd en hart. En die geef jij het afscheid dat bij jullie en hem/haar past. Dus: geef een naam, maak een kist, houd een “ceremonie”, volg je hart.
Nou ik ben ongesteld dus morgen 1e spuit erin. 28ste eerste meting..ik ben héél benieuwd hoe het dit keer zal gaan... Hoe laat moet jij die dag @Basilicum ?
Ach @Flora85 en @Lief ik krijg tranen in mn ogen, zo lief Dan gaan we dat gewoon zo doen inderdaad. Ja @Lief ik hoop dat ook heel erg. Maar inderdaad ook een beetje eng ja. Mijn weeën waren zeer extreem pijnlijk vanaf de eerste cm, dus ik hoop niet dat t zoiets word. Het kan zei de verloskundige, maar kan ook gewoon menstruatie achtige pijn zijn. @Flora85 Ja inderdaad dat zei ze van die 2 weken, best gek want gister was het al anderhalve week geleden gestopt met groeien. Dan duurt het wel echt heel lang voor je lichaam het laat gaan. En zij zei dat idd ook van, dat je lichaam je hoofd vaak volgt. Bijzonder is dat he? Uhm ja ik weet t nog niet. Ik denk als t in de loop van volgende week niet komt, dan ik dan wel ga denken over medicijnen nemen. Dat kan dan toch ook via je eigen ziekenhuis?
Gewoon doen! Een vriendin wist zeker dat het een jongetje was, dat gevoel had ze zo sterk, dus die heeft het een jongens naam gegeven en begraven in een doosje. Dus als jullie dat graag willen, gewoon doen ❤️ het hoorde immers al bij jullie gezin, in je hoofd was je al bezig met plannen maken voor de toekomst en hoorde het er al helemaal bij ❤️
Ach wat bijzonder mooi. Ik vind t ergens jammer dat je t geslacht niet weet, aan de andere kant wordt t verlies dan in mn hoofd nog erger, dus beter maar zo Als je het geslacht weet, dan word de voorstelling van je droom/toekomst nog duidelijker. Lijkt me heel heftig als je het verliest als je het geslacht al weet.
Dat is helemaal niet raar! Het is toch jullie kindje en toekomst met dit kindje wat je verliest. Niet denken aan wat anderen ervan zullen vinden, maar doen wat past voor jou/jullie. Hoop dat het snel opgang komt en vlot voorbij gaat (lichamelijk dan).
Natuurlijk is dat niet gek. Als dat is wat voor jullie goed voelt, gewoon doen. Ik herinner me nog naast het grote verdriet, het gevoel van verlies van controle bij mijn MA. Dat ik in ieder geval zelf kon kiezen hoe ik er afscheid van kon nemen gaf me een klein beetje die controle terug en dat gaf ook troost op een bepaalde manier. Dus echt, doe wat goed voelt, dan is er niets fout. Dikke knuffel