Over het algemeen voel ik me redelijk goed. Vlagen van misselijkheid, soms overgeven. Vooral vermoeidheid.
Voornamelijk omdat ik alleen (als ‘symptomen’) de misselijkheid heb, en ik weet van vorige rondes dat dit van de utro komt. En die verhoogde hartslag is echt stress van de familieperikelen. Vorig jaar is mijn papa mij ontvallen (overleden) en nu lijkt het erop dat ik ook mijn moeder aan het kwijtraken ben (die waren overigens al jaren gescheiden). Te lang + teveel herkenbaarheid om in detail te treden, maar mijn siblings hebben inmiddels al geen contact meer met haar. Echt zó ontzettend verdrietig. Los van dat ik woede in mij heb, vind ik het zo erg voor mijn moeder. Zij heeft gewoon niemand als ik ook de stekker eruit trek. Maar op deze manier kost het zoveel van me. Ik ben letterlijk iedere keer gebroken als ik haar zie of spreek. Dus ik merk dat ik daar redelijk geconsumeerd wordt door die tweestrijd, en denk niet dat een zwangerschap zal ‘pakken’ als ik mentaal zo stuk zit. Oo oeps, dit is een halve therapiesessie geworden. Sorry Ik zit er ff niet zo lekker in zeg maar
Ik heb ook echt géén idee, voel ook helemaal niks. Ook niet de normale progesteron kwaaltjes. Ik denk dat ik morgenochtend een testje waag, donderdag hele dag scholing en vrijdag sollicitatiegesprek, dus heb denk ik liever al een stukje verwerking achter de rug. De angst voor zo’n Omowitte test wordt wel met de maand erger nog altijd
Heh verdorie wat vreselijk dit lieverd Dat lijkt me emotioneel heel zwaar. Je vader verliezen is al verschrikkelijk genoeg, en dan nog zon moeizame band met je moeder die je eigenlijk helemaal niet kwijt wil raken, maar wat jou niet eens echt liefde brengt. Sterkte hiermee..
Geen sorry! Daar zijn we toch voor, om elkaar te steunen?! Wat betreft de zwangerschap: ik ben zelf echt al onder allerlei omstandigheden en op allerlei manieren zwanger geweest. En ik denk eerlijk gezegd niet dat symptomen iets zeggen en ook niet dat je mentale gestel het slagen beïnvloedt … Maar dat je je zo gestresst voelt en worstelt met je relatie met je moeder is ronduit kl*te zeg! Allereerst: sorry van je vader. Raar om nu zo misschien nog te zeggen, maar: gecondoleerd. Lijkt me vreselijk. Moet je met betrekking tot je moeder nu een keuze maken? Is het geen mogelijkheid om een soort pauze in te lassen en kijken hoe dat voelt en of dat de situatie misschien ook helpt? Dan ben je haar niet meteen kwijt, maar het is mogelijk helend voor jullie beiden. En kun je hier wel met iemand goed over praten? Zijn best heftige dingen die spelen! Hoe dan ook: in ieder geval een knuffel voor jou.
Ah ja, dat snap ik. Je geest doet toch iets met “behaalde resultaten uit het verleden” he?! Wat onterecht is, maar het gebeurt toch. Geen kwaaltjes zegt op zich weinig hoor. Bij mijn enige doorgaande zwangerschap had ik de minste kwalen!
Lijstje MMM start januari 2024 Basilicum - 33 jaar - 2e kindje - IVF 1.3 Knut10 - 31 jaar- 2e kindje- cryo TP Klok - 35 jaar - 3e kindje - IVF 1 Milena - 31 jaar - 2e kindje - OI/IUI-D (nog 4 rietjes van dezelfde donor) Lief - 40 jaar - 2e kindje - IVF 1 (tp 3) MamaMan0n - 30 jaar - 4de kindje - IVF 1 Millie92 - 31 jaar - 1e kindje - IVF 1 Welkomwondertje - 41 jaar - 3e kindje - IVF punctie 2 ronde 8 SuzanS - 37 jaar - 2e kindje - IVF 1 Bambiniheart-35 jaar 1e kindje - IVF 2 ICSI Joylynn - 35 jaar - 2e kindje - ICSI 1 Zuster92 - 31 jaar - 2e kindje - ICSI 1 cryo’s Boompje88 - 35 jaar - 1e kindje - IVF2 start april? Liliane92 - 32 jaar - 2e kindje - IVF3 (IVF1 na kind nr. 1) HD8489 - 39M/34V - kinderloos - IVF 2 Panda95 - 28 jaar - 1e kindje - waarschijnlijk IUI-D Loulou12 - 34 jaar - 2e kindje - IVF 1 Flora85 - 38 jaar - 2e kindje - IVF 1 Daydreamer89 - 34 jaar - 2e kindje - IVF/ICSI 2 Nynepien - 29 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI 3 Afspraken 3 april- Knut10 - echo voor tp 4 8 april - Lief -echo voor tp 1.3 9 april - Flora85 - follikelmeting 9 april - Klok - follikelmeting 15 april - Nynepien - evaluatie IVF 2 en vaststellen nieuwe startdatum poging 3 16 april - Boompje88 - controle na ok en bespreken ivf 2 18 april - Panda95 - bespreking vervolgtraject Test datum 5 april- MamaMan0n- cryo TP 8 april - Basilicum - cryo TP ♡ ZWANGER ♡ SuzanS - 25-10 uitgerekend Zuster92 - 13 november uitgerekend Joylynn- 26 november
Dankjewel voor je lieve reactie, andere meiden ook ♡! Over die pauze zit ik ook te denken, maar ben zo bang dat dat het begin van het einde is zeg maar... En ze past ook eens in de week op mijn kleine, dus ik zie haar sowieso 1x per week... Het is gewoon lastig. Ik denk dat ik deze week nog een poging ga doen om door te dringen, en anders ga ik ook stoppen met oppassen, dat los ik dan wel anders op. Ik kan dit er gewoon niet iedere week bij hebben zeg maar. Stiekem hoop ik ook gewoon dat ik zwanger ben en dat ze daardoor weer gaat inzien wat er belangrijk is. Want de basis van deze situatie is gewoon bijna lachwekkend zo 'klein' is het (in mijn ogen uiteraard).... Hopelijk komt met tijd ook wat raad
Heey! Over het algemeen voel ik me goed. Erg vermoeid wat lastig is af en toe en over de hele dag wel misselijk met af en toe overgeven. Met zwangerschap gaat het goed. Morgen 8 weken zwanger. Vorige week echo gehad, alles zag er goed uit met een mooi kloppend hartje. We hopen dat het goed mag blijven gaan. voor jou een heftige tijd geweest na de tese als ik het zo tussen de berichten door lees. Nu donor traject in? Spannend hoor.. hoe gaat het nu met jou en je man?
Nou dit forum is er exact voor groepstherapie Echt geen fijn nieuws van je mama, veel sterkte, hopelijk kan het toch allemaal nog beteren? <ik ben er zeker van dat ze het erg apprecieert dat jij er nog wel voor haar bent. En zo'n familieruzies is echt bleh, hebben we in onze familie ook meegemaakt. Is echt hartverscheurend Ik weet neit of er nog hoop is om het uit te praten. Anders zit er niks anders op dan loslaten vrees ik, maar daar kan enige tijd over gaan.
Ugh vermoeidheid is vervelend, want dan sleep je je zo door de dagen door. En uursveranderling zal er ook geen deugd aan gedaan hebben dit weekend. Hopelijk kan je binnenkort nog eens heel deugdzaam bijslapen. Al hoor ik wel vaker dat die vermoeidheid een van de eerste kwaaltjes zijn. Fijn dat je een echo gehad hebt, een eerste blik op het nieuwe gezinslid Over paar weekjes opnieuw echo? En dan al gokje doen naar het geslacht of willen jullie het als verrassing houden? Yes de rollercoasterrit is nog niet klaar, met mij gaat het prima. Man lijkt me ook verder te komen met verwerking, al zullen er misschien af en toe nog wat down momentjes zijn. Ik laat hem vooral de kans om veel te gamen en op zichzelf te zijn. Dat werkt bij hem altijd goed om batterijen op te laden.
inderdaad hakt dat uurtje er dan even in. Zal gerust met aantal weken beter gaan. Over 2 weken weer een controle echo. Over geslacht zijn we nog niet over uit haha. Man wil het graag weten, ik eigenlijk niet. Vond met vorige zwangerschap leuk om het zelf niet te weten en het als verrassing te houden. Tijd zal het leren voor je man is het een bittere pil denk ik? Wel fijn dat hij een eigen uitlaatklep heeft. Inderdaad zijn eigen gang laten gaan, meer kan je niet doen. Heel veel succes alvast met jullie eerstvolgende afspraak. Hopelijk kunnen jullie snel door en zit er niet al teveel wachttijd in.