Oh, dat verschilt dus wel echt per ziekenhuis. Is dat geen soort van lopende band spreekuur bij jullie dan? Bij ons loopt álles uit, behalve dus follikelmetingen (en puncties uiteraard). Toch mooi winstpuntje dat je nu in de grote stad durft te rijden! Mijn ouders hebben met elkaar afgesproken dat ze mij steunen in dit traject en als dat oppassen betekent, doen ze dat. Verzetten ze zelfs eigen afspraken voor. Dus heb erg mazzel op dat vlak. Maar 3,5 uur voor een echo … Tsja, dat weegt wel. Dat snap ik. Jij hebt bewust voor een bepaalde zorginstelling gekozen begrijp ik? Wil je vertellen waarom? Logisch ook. Het zou gek zijn als het je niets doet. Toch? Maar je herstelt je goed en snel. Hoe zeggen ze dat? Het gaat niet om hoe vaak je valt, maar om hoe vaak je weer opstaat? Nee joh, helemaal niet uitgedacht! Groot gelijk, lekker inslaan. Denk dat die dingen de kosten niet zijn voor ziekenhuis/verzekeraar hoor. En anders maar lekker wel, geld zat. Haha.
Ja, heb dat ook wel eens gelezen hoor! Zelfs bij vrouwen die veel betere resultaten hadden nog. Kan me ook voorstellen dat met al míjn zwangerschappen ze gedacht hebben: ze wordt wél zwanger, en dat telt ook mee voor de cijfers. Maar dat ben ik nu dus ook niet … Maar goed, dit is vooral een angst, geen logische gedachte. Inderdaad door wat je zegt: dan nemen ze mij de keuze af. Dat lijkt me enorm kl*te. Ja, weet uit ervaring ook wel dat dat zo is hoor. Heb al zo vaak geroepen: ik doe het niet meer, ik kap ermee. En toch zit ik hier: in een ivf-traject Dus speel met alle gedachten in mijn hoofd, maar weet ook dat mijn gevoel uiteindelijk vanzelf het antwoord gaat geven!
Mag in vragen in welk ziekenhuis jij zit trouwens? Aangezien ze daar wel bereid lijken verschillende mogelijkheden te proberen?
Heb geen keuze helaas ze doen geen ivf in zeeland En idd..je gevoel maar volgen op de uitschieters na dan, die heeeel normaal zijn! 1 kind heeft ook écht voordelen trouwens, ik denk dat ik na de teleurstelling te hebben verwerkt daar ook vrede mee zou kunnen hebben uiteindelijk... want ik bén mama. Misschien is het voor mij daarom mentaal soms 'makkelijker'? Of omdat ik de 40 gepasseerd ben en heeeeel oud en wijs ben natuurlijk, ook een optie
@Flora85 wat jammer van de witte test… veel liefs! Long down houdt in dat je al voor je menstruatie van de IVF ronde begint met onderdrukken van je eigen cyclus, in mijn geval deze keer met decapeptyl 1 week voor start menstruatie. Onze 1e ronde hebben we dit protocol ook gebruikt, alleen dan met Lucrin 1 maand werkend, maar daar heb ik echt wel veel last van gehad… Opvliegers, moodswings, depri, noem de bijsluiter maar op Plus ipv 1 maand werkte ie bij mij ongeveer 2 maanden door Maar met dit protocol hebben we wel tot nu toe de meeste eicellen kunnen vinden dus vond dat het wel waard om opnieuw te proberen! Tijdens de 2e ronde hebben we Meriofert vanaf “CD2” (cyclus was nog helemaal weg vanwege de Lucrin van de poging er voor) en Cetrotide vanaf “CD4” gebruikt. Hier had ik totaal geen bijwerkingen van, maarja ook geen opbrengst Vanmorgen de 1e spuit decapeptyl gezet, dus we gaan zien wat het gaat doen de aankomende week!
Nee precies, je kan de poging dan altijd nog afbreken. Bij mij waren er eigenlijk 2 redenen om protocol te wijzigen. Dus omdat bij moeizamere stimulatie dan verwacht kort protocol met flare vaak toch iets betere groei laat zien blijkt uit onderzoek. En omdat ik mentaal op de pil echt niet goed ga, plus 8-10 migrainedagen per maand heb. Dus arts zei al, volgens mij heeft die pil slikken je geen goed gedaan. Daarom samen hierop uitgekomen Weet ook niet of het een legitieme reden is, maar kan me voorstellen dat het wel meetelt. Plus dat het bij een eerste ivf vaak toch nog even zoeken is wat werkt. Dus hoop echt voor je dat je gewoon door mag. Dat gevoel van mislukking herken ik trouwens ook wel echt. Ben het vertrouwen in mijn lichaam ook best wel kwijt geweest na de mislukte poging. Is nu ook nog niet helemaal terug. Maar de goede FM helpt wel, en dat ik vanochtend een hele lieve arts had die enthousiast was. Hoop dat jij het vertrouwen ook weer terug kan krijgen. Dikke knuffel
Ik zit bij VUMC Amsterdam. Over het algemeen heel tevreden. Enige jammere is dat je telkens een andere arts ziet, behalve bij de evaluatiegesprekken. Je kan ook niet kiezen wie je krijgt. Als ik mijn eigen "hoofdbehandelaar" wil spreken moet ik specifiek een afspraak bij haar maken en dat kan wel even duren soms. Maar inmiddels heb ik het hele rijtje artsen die daar werken wel bijna gehad voor echo's, dus in die zin zijn ze niet heel onbekend meer
Moest vanochtend wel even lachen trouwens, soms schrijven ze die metingen op een briefje even in de echoruimte, om ze later in de computer te zetten. Deze arts legde het briefje op het krukje onder mijn benen, zit ze daar met haar hoofd ertussen . Vond het toch een beetje gek gezicht met mijn man zo ernaast
En waarom was eerst je eigen cyclus platleggen in de eerste ronde je eerste keuze dan? Want 2e ronde dus niet? Snap helemaal dat jij en de artsen dit dan nog een keer willen proberen. Ben benieuwd hoe dit nu voor je gaat! Zit er zelf ook aan te denken
Oh ja, maar dat is bij ons ook hoor! En das een “klein” streekziekenhuis. Kan ook bijna niet anders eigenlijk, omdat die echo’s moeten wanneer ze moeten.
En in welk ziekenhuis zit jij? Want bij jou doen ze ook wel verschillende dingen. Kijk alvast beetje rond voor als mijn arts niet wil afwijken
Thuis heb ik morfine in tabletvorm in het ziekenhuis krijg ik het via een infuus dat is gewoon effectiever en alles mag daar in een net hogere dosis dan thuis en als het niet werkt mag ik onder strenge toezicht oxcycodon wat heel zwaar is maar zo fijn tegen de pijn. En ik hoef dan even nergens aan te denken; tijden van medicijnen zodat het niet uitwerkt (thuis moet ik wekkers zetten om ‘snachts in te nemen zodat ik niet in verschrikkelijke pijn wakker wordt.) Daar maken ze je wakker met je meds netjes in een cupje met een glaasje water erbij. Eten wordt gebracht. Thuis eet ik soms een hele dag niet omdat opstaan te pijnlijk is. Dus hoewel ik liever thuis blijf (omdat de pijn dan onder controle is the houden met tabletten) het ziekenhuis heeft zo ook zijn voordelen. Het gaat daar alleen mis als ik onverwachts’s nachts ga en de gyn afdeling is vol en ik wordt op een andere afdeling opgenomen en dat de verpleging van die afdelingen niet snappen dat je opgenomen wordt voor ‘gewoon je menstruatie’ die willen jr dan soms echt als mindere patiënt behandelen…. Dat is lastig maar gelukkig is dat meestal niet
Een zwangerschap helpt dus laten we hopen dat dat snel gaat lukken. Dan heb ik iig 9 maanden rust en tijdens borstvoeding nog eens 6 mnd. Bij elkaar is dat genoeg om alles rustig te krijgen. Dus onze grootste wens is meteen de oplossing voor dit probleem twee vliegen in 1 klap!
We openen dan gewoon deel 2! En stappen allemaal over. Vlgs mij kunnen we de beheerders daar ook om vragen
ik herken die rust die je dan opeens hebt, een soort niemands land en toch blijft een beetje hoop kleven. En terecht want het is zo’n raar proces met HCG aanmaak en opbouw. Fijn dat je het wat naast je kon neerleggen en genieten. Ik hoop voor jou en voor de statistieken en daarmee ook een beetje voor ons allemaal dat het toch goed zit !
Ja testen durf ik niet. Nog 5 dagen tot nod. Dus we wachten vrolijk af of we ongesteld worden ja of te nee. Ben veel te bang voor teleurstelling en moet zeggen dat ik ook echt 0,0 testdrang heb. Zit nu 4 dagen na tp