Ha medeforum-leden, Beetje vage titel, wist niet goed hoe ik het beter kort kon omschrijven. Wij zijn de zielsgelukkige ouders van een prachtige gezonde meid van nu ruim 7 maandjes. Ik ben zwanger van haar geworden na gebruik van Clomid 100 en Pregnyl, nog best snel dus. Graag willen we ons gezinnetje uitbreiden met nog een kleintje, dat wilden we eigenlijk al eerder, maar door mijn steeds terugkerende schildklieraandoening moest dat worden uitgesteld. Ondertussen ben ik weer 12 dagen Provera verder en mag vandaag met de Clomid starten! Erg spannend weer, eigenlijk vind ik het nu nog spannender dan de eerste keer omdat ik nu weet wat ik uiteindelijk er voor terugkrijg. Ik weet nu hoe het is hoe een kleintje te hebben en het verlangen naar nog zo'n mensje is enkel groter geworden daardoor. Maar ook ben ik huiverig, weer denk ik dat het misschien wel eens een lange geschiedenis kan gaan worden. Dat het de vorige keer relatief snel ging is geen garantie voor nu. Het blijft afwachten maar. Hoe is het met jullie gegaan met het zwanger worden van een tweede kindje (1e én 2e kindje met medisch ingrijpen bedoel ik dan). Ging het wederom snel of was de weg in het ziekenhuis nu langer en hoe heb je het ervaren?
Hoi meintje, wij willen ook graag een 2e...... uiteindelijk 2,5 jaar over gedaan om zwanger te worden waarvan een jaar in de mmm en na 5e ronde clomid zwanger.... ik vond het heftig... en ik wil vreselijk graag een 2e maar zit onbewust de mmm echt uit te stellen.... ik heb iets van een eigen cyclus zoals je in mijn onderschrift kunt zien... en dus probeer ik een beetje soort van wanhopig de mmm te ontlopen... ik ben er ook wel een beetje bang voor... ziekenhuis stelde voor dat ik of meteen weer met clomid kon beginnen of afwachten wat mijn cyclus zou doen... dat laatste heb ik meteen gedaan... ik ben steeds bang dat de 1e een lucky shot is geweest... gr Jose
Snap je helemaal, dat gevoel (lucky shot bij de eerste) heb ik ook heel erg. Ik heb nu gewoon heel erg veel moeite met de onzekerheid en het wachten en al. Alles heb ik over voor een tweede kleintje, ben ontzettend dankbaar voor mijn dochtertje en ben gewoon bang dat het ons niet nog eens gegund zal zijn... Mijn lichaam doet zelf helemaal niks, heb dus geen cyclus.
Wij zijn ook bezig voor een tweede. Ik zit niet aan de clomid maar aan de puregon. Ons eerste is geboren d.m.v IUI-behandeling, maar we gaan het nu eerst met alleen hormoonbehandelingen proberen. Ik moet zeggen dat het mij nu veel zwaarder valt, ik heb veel minder geduld en ben bang dat ik het niet nog een keer mee mag maken. Erg zwaar Meintje: Na hoeveel pogingen was jij zwanger Joseetje: ik zag er ook enorm tegenop om weer te beginnen maar aan de andere kant wou ik snel weer aan de slag, je weet nooit hoelang het gaat duren groetjes sjolie
Ik ben destijds al na twee rondes zwanger geworden. De eerste was clomid 50, maar dat haalde niks uit en met clomid 100 is er heel laat in de cyclus toch een eisprong afgedwongen met Pregnyl, dat is mijn dochtertje geworden. Ik heb wel veel geduld moeten hebben aangezien ik een schildklieraandoening heb di eiedere keer terug komt en daarmee kan en mag ik niet zwanger worden. Dat moet eerst helemaal onder controle zijn. In totaal heeft het ongeveer 2 jaar geduurd voordat ik voor mijn eerste kindje mocht gaan daardoor, en toen bleek dat ik PCOS had en echt geen eisprong had, nooit.
Hoi Meintje, Bij mij zijn beide kindjes in de tweede ronde met Clomid verwekt. Dus aardig snel. Het heeft wel een langere tijd geduurd voordat stappen ondernomen hebben. Eerst 2 jaar zelf geprobeerd. Daar heb nog wel eens spijt van, maar ach... terugdraaien is geen optie natuurlijk. Nu zijn we bezig voor een derde... ditmaal was ik in ronde 6 zwanger... helaas gaat het niet helemaal zoals het hoort... zie onderschrift. Als je wilt kan je hier http://www.zwangerschapspagina.nl/vruchtbaarheidsbehandelingen/180074-2010-start-clomid.html mee komen kletsen. Je hoeft echt niet alle pagina's door te lezen. We zijn maar met een relatief klein clubje (+- 10 meiden) en je bent van harte welkom! Veel succes, hopelijk is het snel raak!
Hoi Julia, Iik weet even niet goed wat ik tegen je moet zeggen...bestaan er nog kansen dat de termijn anders is of is het definitief voorbij? Ik wil je ontzettend veel sterkte wensen en kom zeker eens snuffelen in het topic. Ik merk dat ik het wel fijn vind er meer over te praten en er meer mee bezig te zijn. Bedankt!
Meintje, kom vooral een meelezen/schrijven, je bent van harte welkom! Bij mij is de kans echt ontzettend klein dat er iets moois te zien zal zijn op de echo a.s. dinsdag. Eerst maar eens afwachten wat mijn hcg doet maandag... Erg onzeker allemaal en mijn grootste angst is eigenlijk wel een bbz, maar voor nu is het afwachten tot volgende week maandag en disndag...