Hoihoi, nu ik toch echt begin te geloven dat ik zwanger ben, moet ik ook gaan geloven dat ik nog een keer moet gaan bevallen. De eerste keer is enorm tegengevallen. Een hele lange bevalling met vanaf het 2e uur weeën om de 2 minuten, na 4 uur 1 cm, weer 4 uur verder: 2cm. Uiteindelijk naar het ziekenhuis gemoeten etc. maar goed, wel een poepie van een dochter Maar.... hoe gaat mijn tweede bevalling? Hoe groot is de kans dat de ontsluiting idd sneller verloopt? Wie heeft er ook een lange 1e bevalling gehad en ging de 2e een stuk sneller! En niet te vergeten, ben 2 keer behoorlijk ingeknipt, tot in mijn bil. Bij wie was het de 2e keer wat minder?? oja, alleen POSITIEVE verhalen graag!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hoi, Mijn 2e bevalling ging sneller en was ook gemakkelijker. Kijk, het blijft een bevalling en zodra die weeën beginnen dan denk je, oh ja, dat waren weeën en ben je toch weer een beetje vergeten dat het echt afzien kan zijn. Maar ik vond het een heel verschil, ook het herstel daarna vond ik makkelijker (omdat ik minder uitgeput was) en het lijkt alsof je lichaam toch iets meer ingesteld is op zo'n hormonenstorm. dus: geen zorgen, vooral nog niet nu! Trouwens, ik begin hem soms ook weer een beetje te knijpen, want een derde bevalling kan natuurrlijk weer heel anders zijn, mmmm
oké, ben echt zoooo bang dat ik meteen in de paniek schiet. maar ik houd mezelf maar voor dat het nu echt anders kan gaan! Ennuh, een derde kan er nog makkelijker doorheen toch nog meer positieve verhalen??????
Hier echt een mega lange en zware 1e bevalling. Heb echt een jaar nodig gehad om er geestelijk en lichamelijk van te herstellen. Ik was dus ook als de dood voor de 2e bevalling en had al geregeld dat ik zonder problemen pijnstilling kreeg. Uiteindelijk heeft mijn bevalling nog geen 12 uur geduurt vanaf de aller eerste voorwee. Om 14.45 had is 4 cm ontsluiting en weeen om de 5 minuten die nog zeer goed we te puffen waren. Toen ging het opeens heel snel en om 16.19 is Tijs geboren na 5 minuten persen. Had het daarvoor wel even moeilijk maar net op het moment dat ze de verdoving wilden geven kreeg ik persdrang en was hij er dus heel vlot. Heb denk ik al met al maar half uurtje echt pittige pijn gehad, maar dat woog echt niet op tegen het feit dat ik alles bewust heb meegemaakt. Bij de vorige bevalling was ik namelijk compleet offline door de pijn. Komt dus allemaal best wel goed!!
Mijn eerste bevalling was vreselijk!!! Ik had eigenlijk bijna geen moed om het nog een keer te moeten doen. Ik ging dus echt van het ergste uit. Het begin van mijn 2de bevalling leek al verdacht veel op de 1ste bevalling. Over tijd lopen dus, en bij de 2de 16 dagen. Toen ze gingen kijken of ze konden gaan inleiden zat alles nog potdicht.... Eerst gel gekregen om te kijken of de baarmoedermond zou verweken. Dan mocht daarna het infuus aangesloten worden. Na ongeveer 2 uur kreeg ik toch wel wat last van rugpijn en werd ik naar de verloskamer gebracht. Ik dacht dat ze daar even gingen kijken of alles verweekt was en dat ze het infuus zouden prikken. Wat bleek..... ik had al 6 cm ontsluiting!! Daarna is alles in sneltreinvaart gegaan en had ik binnen net 2 uurtjes mijn 2de bevalling al achter de rug. Ik was heel bang om te moeten persen omdat dat bij de 1e totaal niet lukte (moest vacuum bij komen, die er elke keer afschoot, wat bijna uitmondde in een spoedkeizersnee) Bij de 2de bevalling ging het persen prima en was ze zo geboren! Zo zie je: een 2de bevalling kan gewoon veel makkelijker zijn als de eerste! Succes tzt (mijn derde bevalling ging nog sneller, die was binnen 35 min. achter de rug, ben benieuwd wat de 4de gaat doen.)
Sorry, nog geen ervaring met een 2e bevalling. Maar mijn eerste zwangerschap verliep verschrikkelijk, heel vaak in het ziekenhuis gelegen, ik mocht niets meer, heel veel medicijnen enz enz. Ik zag vreselijk op tegen een 2e zwangerschap, maar nu fiets ik er fluitend en probleemloos doorheen, tot ieders (vooral mijn eigen) stomme verbazing! Dus ik hoop dat jouw 2e bevalling tot jouw verbazing ook probleemloos zal verlopen. Want 2 zwangerschappen zijn niet te vergelijken. Bevallingen dus vast ook niet.
Dan ben ik wel benieuwd bij wie de eerste in stuit lag en de tweede niet! Ik hoop zo dat deze gewoon gaat liggen
mijn eerste bevalling verliep vlot tot het einde.... kindje paste niet.. dus flink geknipt en uiteindelijk toch vacuum..... Mijn tweede bevalling heeft vanaf de eerste wee..... nog geen 3 uurtjes geduurd... om 6 uur had ik zoiets van... goh... denk wel dat het komt vandaag.... om 7 uur had ik nog geen weeen om de 5 minuten, maar mn vriend stond er perse op om de vk te bellen.... en toen werd het wel even heftig.... om 8 uur was vk er en had ik 6 cm ontsluiting, ze wilde me dus niet meer naar het ziekenhuis laten gaan.... maar ik wilde perse... kregen nog instructies voor als ik niet op zou kunnen houden... 8.20 uur in ziekenhuis 8 cm en vliezen doorgeprikt..... Na 6 minuten persen is dochter om 08.46 geboren...... Moet zeggen dat de bevalling vlot ging, maar ik wel flashbacks had naar de eerste... zo durfde ik niet te persen, bang om te poepen... (had ik dus bij de eerste) en begon ik op geven moment te roepen,... "knip maar, knip maar".... en pak de pomp, pak de pomp..... Verloskundige moest hier trouwens erg om lachen, want kindje was er toen al..... moet wel zeggen dat omdat het zo snel ging, ik de "opbouw" mistte..... en zelfs na de bevalling toen de placenta ook al eruit was, kreeg ik nog persweeen... Net alsof mn lichaam nog niet door had dat ik bevallen was???? Heb ook heftige naweeen gehad trouwens later die week..... En tja... ondanks die vlotte bevallingen... heb ik nu ook het gevoel: "Bevallen, ...... moet dat echt weer??!!"
Mn tante had eerste stuit... tweede niet.... Mijn broer lag goed, ikke in stuit... ze hebben me gedraaid... en mn zusje en broertje lagen ook gewoon goed.... dussuhhh veel kans dat het gewoon goed komt hoor.....
oja vergeet ik te schrijven.... Dat ik bij nr 2 niet geknipt ben... en niet gescheurd..... dus ook nog eens zonder schade eruit gekomen...
Ja hier! Ook geen trauma's van de eerste hoor, 13,5 uur met knip en vacuum. Maar de tweede was in 6 uurtjes, waarvan de eerste 5 uur van 1,5 naar 3 cm (lalala beetje wandelen enzo) en de rest dus in 1 uur (ja dat was wel even pittig, maar achteraf bleek dus waarom). 5 min geperst(3 persweeen) en mijn dochter is in bad ter wereld gekomen (had niet echt tijd om eruit te komen hihi). Wel wat uitgescheurd, maar dat is inmiddels wel weer geheeld. Was 3 uur later weer lekker thuis. T Was een superbevalling en ik wens jou ook een dergelijke bevalling toe! Succes en je kan het straks, echt!
Meid.. hier ook een vreselijke eerste bevalling.. 30 uur.. heul lang op 5 cm blijven zitten.. ik was helemala op, kapot, gaar!!!.. ook best een beetje nerveus voor de tweede, maar die begon op t nippertje toch thuis.. t ging heel goed.. kon de weeen heeel goed opvangen en na totaal 8 uur is ze thuis geboren.. was echt de meeswt mooie bevalling van allemaal!!!..... T verschilt echt per kind meid.. niet te druk maken.. t komt zoals t komt en jij kunt daar niets anders aan doen dan zo ontspannen mogelijk in te gaan... Probeer dat steeds tegen jezelf te zeggen.. komt goed meid...succes.. JE KAN T!!
Een schrale troost: hoe meer je er tegenop ziet hoe meer het mee kan vallen. Vrouwen die vooraf hun bevalling hebben gepland alsof het een bruiloft is, met een onderwaterbevalling thuis, beste vrienden en ouders lekker in de buurt, camera klaar, waxine-lichtjes aan en rustgevend muziekje op de achtergrond en die dan ineens naar het ziekenhuis moeten per ambulance, naar een klinische verloskamer, knippen, pomp, keizersnee wat dan ook, die krijgen een enorme knau. Op tv lijkt het altijd zo makkelijk. Bevallingen beginnen er, lijkt het, met uitdrijfweeën, vrouwen hebben nooit 2 dagen ontsluitingsweeën in een film. En een paar keer puffen en schreeuwen en hup de baby is er. Ik heb me tijdens mijn vorige zwangerschap (die niet van een leien dakje ging) telkens in het ziekenhuis getroost met het idee dat in dat zelfde ziekenuis allemaal mensen liggen die niet na 9 maanden van al die ellende af zijn. En behandelingen, operaties en ingrepen moeten ondergaan die langer duren dan een bevalling. En die niet aan het eind daarvan iets prachtigs over houden, maar weten dat ze nog zieker zullen worden. De gedachte dat ik wist wanneer ik er weer van af zou zijn en ik het allemaal voor het goede doel door maakte vond ik enorm troostend. Ik wil je angsten absoluut niet bagataliseren, begrijp me niet verkeerd. Maar deze gedachten hebben mij enorm geholpen.
mijn eerste bevalling was echt een nachtmerrie met een keizersnede op het laatst, die zal ik je dus besparen! mijn tweede bevalling ging eigenlijk heel goed! ik werd smorgens 3 augustus wakker om 7 uur met was rugpijn... ik wist zelf al dat het ging beginnen maar mijn man dacht dat het wel zou meevallen. ik was toen 36wkn en 6 dgn zwanger... man ging werken en ik bleef nog even liggen... smiddags begon het wat zeer te doen als ik liep... maarja toch maar ffe met de auto en mijn dochter gauw wat boodschapjes doen voor het geval dat..... nadat ik thuis was heb ik toch de vk maar even gebeld... die hebben me doorgestuurd voor een ctg naar het ziekenhuis om te kijken of ik weeen activiteit had... ik voelde me erg rustig en had ook niet echt pijn ofzo.. leek meer op menstuatieachtige krampjes die komen en gaan... er was dus wel weeenactiviteit maar niet regelmatig... toch wilde de gynacoloog me toucheren omdat ik bij mn eerste ook een vroege bevalling heb gehad bij 36 weken... tot haar verbazing had ik al ruim 3 cm ontsluiting....! ik moest die avond worden opgenomen maar eerst wilde ik nog even naar huis was spullen ophalen en met mijn man en dochter wat eten bij de mac... hahah die mevrouw moest wel lachen en zei nou meid als je hier om 20.00 vanavond maar binnen bent zo gezegd zo gedaan... ondertussen begon ik een beetje bloed te verliezen door het toucheren maar dat kon dus geen kwaad... 20.00 was ik opgenomen en lag daar maar een beetje me te vervelen en te kletsen met de vrouwen op mn kamer... 12 uur probeerde ik maar wat te slapen.. ik werd 3.30 wakker om te plassen en ging mn bed weer in en ineens hoorde ik Pats! vliezen gebroken! toen zeiden ze ooh dat duurd nog wel even hoor probeer nog maar wat te slapen! maar ik wist zeker dat het echt ging beginnen en dat klopte ook... ik had vanaf 4 uur snachts nonstop weeen om de zoveel minuten... ik moest ook overgeven en kwam ineens aan de diaree... je lichaam maakt zich helemaal schoon voor de bevalling zeggen ze dan.. nouu lekker lag ik daar op mn knieeen aan het bed te puffen... het begon ineens te wennen die weeen en werd weer een beetje rustig.. het was 4.45 toen mijn man er was en opa en oma waren thuis bij onze oudste dochter... ik werd naar de verloskamer gebracht samen met mijn man en daar lig je dan te wachten... moest steeds plassen en ze sluiten allerlei apparaten op je aan... muziekje erbij, tv aan... het maakte me allemaal niet uit... vanaf een uur of 6 in de ochtend begonnen de weeen ontzettend sterk te worden en ze hielen niet meer op.... om ongeveer 9.10 smorgens begonnen de perweeen en 10.09 is onze dochter geboren! ze hadden haar gewicht niet goed ingeschat want ze was 10 pond! en daardoor ben ik bijna helemaal uitgescheurd! dat was dus het pijnlijkste van de hele bevalling en de weeen.... maar al met al was het een superervaring om je kindje zo uit je te krijgen... ik vond het ontzettend mooi en bijzonder! de pijn ben je gauw weer vergeten hoor!
Heftig maar mooi hoor! Maar 10 pond met 37 weken zwangerschap?! Dat is wel veel! Ben blij dat je niet tot 39 weken hebt hoeven doorlopen!
ja inderdaad!! dat zeiden ze al direct! veel succes met de bevalling en ik hoop dat het voor jou allemaal voorspoedig mag verlopen! en dat je geen 10 ponder krijgt
oke, jullie verhalen geven de burger weer moed!!! Zwangerschap verloopt redelijk hetzelfde als bij isabella. Nu maar hopen dat de bevalling anders gaat En idd, er zijn ergere dingen. alhoewel ik daar toch echt anders over dacht....