hallo allemaal, gisteren heb ik besloten om kontact met me vader op te zoeken, na 5 jaar toen heb ik hem ook maar 3 maanden gezien en verder in me leven ook niet meer ik wist toevallig nog waar hij werkte dus daar meteen naar toe gebeld bleek dat hij ziek was en dat ze mij zijn nummer niet mochten geven dus heb ik me nummer maar achter gelaten, 10 minuten later belde mijn vader zijn vrouw mij op in het begin zij ze van ja wat is er,,, ik zo ik wil kontact met mijn vader mag dat niet,, toen zij ze van ja wel, maar ik weet niet of je vader dat wel wilt heb ik met haar 36 min aan de tel gezeten, en veel gepraat maar nog eigenlijk niet echt verder gekomen ze zij van ja ik kan je niks beloven of hij kontact met je wilt, maar ik zal met hem praten. ik zij toen tegen haar van heeft me vader nooit in die jaren over me gepraat, toen zij ze van je vader heeft al die tijd gezegt ik heb geen dochter fijn om te horen dus,,, ik mooi vertelt dat ik getrouwd ben en een kindje verwacht enz maar echt kometaar kreeg ik er niet op ik haar gisteren nog gesmst of ze al met me vader heeft gepraat en later belde ze me op en zei ze van JA WACHT MAAR AF ik zo is het positief of negatief ,, zegt ze gewoon ja wacht maar gewoon af ik had echt zoiets van hallo het gaat hier om me vader of hij kontact wilt niet om een bestelling., ik voel me best kl*te er door denk aan de ene kant had ik maar geen kontact gezocht wist aan de ene kant wel het antwoord, tot nu toe heeft hij nog steeds niet gebeld groetjes parel
Wat een verhaal! En wat een kl*tesituatie zeg! Ik hoop voor jou dat je vader gewoon opbelt en jullie het contact weer enigzins kunnen oppakken! Veel succes en sterkte!
Ik snap je verhaal niet helemaal. Je heb hem 5 jaar geleden 3 maanden gezien? Ik snap wel dat die vrouw je een beetje afzijdig houd, wie weet heeft ze het nog niet met je vader besproken? Of is ze nog in shock omdat ze nergens van af wist....
Sjee meid,kan me voorstellen dat je graag contact wil met je vader. Kan er helaas niet over meepraten aangezien ik niet in jouw situatie zit maar wil je wel veel sterkte en succes wensen! Hoop voor je dat het misschien nog goed komt!
Pfff, wat naar voor je meid. Weet je wel zeker dat die vrouw het hem verteld? Of bestaat er een kans dat ze je vader helemaal niets over jouw telefoontje heeft verteld en het wel makkelijk vind zijn oude leven buiten de deur te houden? Ik vind het wel heel vreemd dat je haar wel te spreken krijgt, en hem niet. Waarom zou zij jou bellen? Het is toch tussen jou en je vader? Als hij via zijn werk hoort dat jij hem zoekt, is het aan hem om jou te bellen met positief of negatief bericht. En anders is het (hoe bot ook) zijn keuze om niet te reageren op jouw zoektocht. Maar waar zij zich dan weer mee bemoeit? Misschien kan je zo brutaal zijn om zijn werk nogmaals te bellen en te vragen of ze de boodschap aan hem hebben doorgegeven of aan deze vrouw?
in totaal heb ik me vader maar 2 jaar gezien in me hele leven, en 5 jaar geleden heb ik hem 3 maanden gekend en gezien, de tijd van toen ik klein was weet ik natuurlijk niet meer hoe hij was, zijn vrouw kent mij, van die 3 maanden toen ik bij me vader was
Ik denk dat je inderdaad gewoon even moet afwachten..... Ik snap wel dat dat heel moeilijk is, aangezien je zelf de beslissing hebt genomen om contact met hem op te nemen. Maar misschien moet hij er ook over nadenken of hij contact met jou wil. Ik keur het echt niet goed dat hij niet in je leven is geweest....maar je overvalt hem hier misschien een beetje mee.
Als jij contact wil moet hij er voor je zijn vind ik. Hij is tenslotte je vader. Maar als hij geen contact met jou wilt of zoekt, dan is hij het vaderschap ook echt niet waard. En dan kun je maar beter aan jezelf denken want anders word je echt superongelukkig. Terwijl je juist zo leuk bezig bent, met een huwelijk en een baby. Wees maar trots, je weet iig hoe het NIET moet in het ouderschap. Succes!
ik snap niet dat die vrouw zichzelf de rol toeeigent van bemiddelaar. waar bemoeit ze zich mee? is het nodig (al heeft jou vader dit gezegd) om kijhard te zeggen dat je vader zei 'ik heb geen dochter?' ze had dit ook wat genuanceerder duidelijk kunnen maken. het komt niet echt betrouwbaar op me over.
ik weet ook niet waar zei zich mee bemoeit, maar zoals zij tegen mij zei had zijn werk hem gebeld en toen had hij dat tegen haar gezegt en toen zij zei van ik neem wel kontact op, dus ja ik weet ook niet of ik het verhaal moet geloven, meschien moet ik hem ook wel de tijd geven,,, als hij zondag nog geen kontact heeft genomen dan weet ik genoeg. ik heb 20 jaar zonder vader bekant geleeft dus de rest van me jaren kan dat denk ik ook nog wel
Tuurlijk kan je zonder, maar dat houd niet in dat dat makkelijk is. Maar dat zal ik je niet hoeven vertellen. Meid, ik hoop dat ie je snel gaat bellen. En zo niet is hij je energie niet waard. Probeer dan lekker te genieten van je zwangerschap en het besef dat jij en je man wel weten wat het inhoud om een gezin te zijn.
Zijn werk zei toch dat hij ziek is? Misschien heeft zij nu even gebeld om alvast iets te laten horen. Kan je pa er over nadenken en beter worden voor hij zelf belt. Misschien ligt hij wel te rillen van de koorts op bed. Zou ik ook niet aan de telefoon komen ook al is het erg belangrijk. Dat gaat dan misschien niet eens. Kijk ik weet het hele verhaal net zo min natuurlijk. Maar dat ze eerlijk is is toch ook niet helemaal verkeerd. Dan weet je iig hoe de vork in de steel zit, toch? Beetje hoop houden! En als t toch negatief uitpakt heeft het iig niet aan jou gelegen. Sterkte!
hij is al vanaf september ziek hij is 2 keer aan zijn arm geopereerd en volgens mij kan hij een paar vinger niet goed bewegen, dus ook nog een andere hand om de telefoon te pakken haha.
je hebt nog niks van je vader zelf gehoord, dus ik zou eerst eens uitzoeken of het wel waar is wat die vrouw zegt. misschien eens bellen als je weet dat zij naar haar werk is.
ik heb zijn nummer niet alleen die van zijn vrouw. en momenteel werkt hij niet dus kan hem op geen andere manier berijken
Even een soortgelijk verhaal vanaf de andere kant. Mijn man heeft een dochter van een jeugdvriendinnetje. Ze wilde het alleen opvoeden, contact met haar en mijn man is toendertijd verbroken. Zo´n 5,5 jaar geleden stond zijn dochter opeens bij zijn moeder op de stoep. "ik wil contact met mijn vader". Mijn man had echt wel even iets meer dan een dag nodig om te beslissen of hij dat wilde of niet. Pas na een paar dagen heeft hij haar gebeld. Dus wees niet te ongeduldig. Jij hebt besloten dat je nu contact met hem wilt. Je hebt daar over na kunnen denken, het heeft misschien al een tijdje in je achterhoofd gezeten. Hij staat voor een voldongen feit, en heeft misschien iets meer tijd nodig. Als je gelijk een ultimatum stelt "hij moet voor zondag reageren" dan kun je van een koude kermis thuiskomen. Zelfs (of misschien wel juist!) als je dat alleen in jezelf denkt. Want wat als hij pas over een week belt? Dan is hij het niet meer waard, dan hoeft het niet meer?
Hey! Ik heb mijn vader ook gedurende zo'n 5 jaar niet gezien, van m'n 14e tot m'n 20e. Mijn ouders zijn gescheiden sinds ik 2 was, m'n vader is op m'n 6e hertrouwd en toen ik 13 was zijn ook zij gescheiden. Mijn vader heeft een alcoholprobleem en ik heb het eerste jaar na zijn tweede scheiding voor hem gezorgd (ging voor hem koken en winkelen, hield zijn appartementje netjes,...) Maar aangezien hij maar bleef drinken en totaal niet apprecieerde wat ik voor hem deed, werd dit me al snel te veel. Ben toen in therapie gegaan en heb het contact met hem verbroken. Dik tegen de zin van mijn grootouders, hebben het me altijd kwalijk genomen dat ik dit deed. Nu 3 jaar geleden heeft m'n grootmoeder de ernst van de situatie eindelijk ingezien en heeft ze m'n vader laten opnemen. Hij is bijna een half jaar opgenomen geweest en heeft sindsdien geen druppel meer aangeraakt. Toen hij pas was opgenomen, ben ik naar hem toe geweest (vooral omdat m'n grootmoeder het smeekte). Ik heb echter wél de eerste stap ook moeten zetten en heb het er eigenlijk nog altijd een beetje moeilijk mee... Contact is goed tussen papa en mij nu maar (on?) -bewust blijf ik het hem regelmatig verwijten dat hij er nooit voor me was... Ik ben papa altijd blijven missen, ook al ben ik héél erg boos op hem geweest. Maar ben nu wel blij dat hij terug in mijn leven is... Meid, probeer het nog een keer als je niets van hem hoort... Zorg dat je hèm te spreken krijgt.
Ik zou zorgen dt je je vader zelf te spreken krijgt, laat haar je vader maar aan de telefoon geven. Ga desnoods zelf bij hem op bezoek. als hij dan geen contact wilt kan hij dat zelf toch zeggen? wie zegt dat die vrouw de waarheid spreekt, ik heb er een beetje een raar gevoel over. dit is iets tussen jou en jouw vader. zij heeft er niets mee te maken. ik wil je heel veel sterkte wensen, ik weet hoe moeilijk het is. zelf heb ik vnaf m'n 6e t/m 16 mijn moeder niet gezien. ik ben op een dag naar haar huis gegaan en gewacht voor de deur tot ze thuis kwam. het heeft jaren geduurd voor we normaal met elkaar om konden gaan en we een band kregen. maar het is goed gekomen, en ik ben zo blij dat ik die dag er heen ben gegaan, ik kan me nu geen leven meer zonder m'n moeder voorstellen. ik hoop dat jullie er ook goed uitkomen. **knuff**
En parel heb je al wat van je vader gehoord..? Ik hoop voor je dat het allemaal goed gaat komen. Groetjes Bianca
..En misschien wil je vader niet aan de telefoon komen. Wie van jullie twee heeft 5 jaar geleden eigenlijk het contact verbroken? En stel dat hij dus heeft gezegd, ik wil haar niet spreken dan is het toch lief van haar dat ze je te woord staat ipv niks te laten horen. Wie weet probeert ze hem wel om te praten maar heeft dat tijd nodig en zegt ze daarom: wacht maar af.