Onze zoon van 5 doet regelmatig iets express verkeerd op school met één opdracht. Ik vermoed dat hij het dan niet begrijpt. Of als hij ergens geen zin in heeft gaat die heel lollig doen en de clown uithangen. Hebben jullie tips om hier mee om te gaan.
clown uithangen is soms faalangst. als het kind iets niet echt snapt, moeite mee heeft, niet kan, onzeker is doet als clown, maakt andere dingen ook expres verkeerd zodat wat hij niet echt snapt,kan niet opvalt.de juf moet kijken waarin hij echt moeite mee heeft. (t kan dus, ik kan het niet met zekerheid zeggen natuurlijk)
Belize slaat volgens mij de spijker op z'n kop! Dergelijk gedrag kan een schild bieden, waarmee je onzekerheid en angst over iets niet goed (genoeg) doen kunt verbergen. Waarschijnlijk doe je het al, maar het lijkt me in zijn situatie erg belangrijk om te blijven benadrukken dat de enige manier om te leren is om regelmatig fouten te maken en dat fouten maken erbij hoort. Verder kun je, als dit een issue is, proberen om wat minder te laten zien dat je trost op hem bent als hij iets goed doet (of iets mooi tekent), maar juist dat je trots bent als hij dingen probeert en durft en doorgaat als het eventjes misgaat. Zodoende kun je proberen de focus wat meer te verleggen naar leren (en fouten maken) en minder naar presteren om zo eventuele angst om het niet goed (genoeg) te doen te verminderen.
Faalangst! Clownesk gedrag inderdaad. Mijn zoon had dit ook heel erg op die leeftijd, inmiddels een stuk minder. Wij hebben het altijd positief benoemd: "Probeer eens" "Jij kan dat echt wel topper" "Sommige dingen moet je leren" en dan voorbeelden noemen. Bijv. Toen jij 3 jaar was, kon je toen fietsen? En toen je 4 jaar was dan? Dat heb je toen ook geleerd.
Ik sluit me bij jullie aan. Afgelopen dagen ben ik vooral bezig door te benadrukken vraag maar als je het niet weet. Hij heeft wel enorme hekel om gecorrigeerd te worden. Iemand tips? Als ik er langer over nadenk speelt dit al vanaf zijn lopen. Liep pas toen hij het echt kon. Fietste in 1x goed. Voordeel hij is nooit gevallen. Ik denk alleen niet dat de juf hem goed inschat.
Herkenbaar. Faalangst, maar ook erg perfectionistisch ingesteld. Mijn zoon fietste ook in één keer, zonder enig hulp van ons. Wij hebben dit direct kenbaar gemaakt op school en zijn juffen gaan hier erg goed mee om. Hij kan ook enorm boos worden als iets niet in 1x lukt. Wederom benoemen we dat, dat helemaal niet erg is. Zelfs mama en papa leren elke dag nog nieuwe dingen en dat lukt ook niet altijd in één keer. Ik zou vooral blijven schakelen met de juf! Bespreek dingen die thuis goed helpen zodat juf dit ook op die manier kan insteken.
Corrigeren zou ik voorzichtig aanpakken. Afhankelijk van de situatie, maar hier helpt het laten zien vaak of het juiste benoemen. En niet keihard zeggen dat het fout is wat hij doet.
Clownesk gedrag is mijn zoon gespecialiseerd in. Het komt voornamelijk door onzekerheid, iets niet weten. Dan gebruikt hij dit gedrag zodat het niet opvalt dat hij angstig is of iets niet zo goed weet. Eigenlijk een hele slimme manier om iets te ontwijken. Hier gaat het nu beter met dit gedrag, de juffrouw kent hem goed en weet hoe ze hem moet aanpakken. Vorige week met zwemles gebruikte hij het weer heel fel en ik zag het gebeuren maar zat boven achter glas dus ik kon niet naar de juf gaan om aan te geven dat hij die oefeningen te moeilijk vond. Dit heb ik naderhand samen met zoon aan de juf verteld. Heb het hem zelf laten vertellen (wel geholpen) zodat hij ziet dat als hij om meer hulp vraagt de juf net blij is en hem ook kan helpen. Hierdoor durfde hij zich anders op te stellen en ging de zwemles gisteren weer super goed. Zelfs weer een mijlpaal bereikt. Durft de ogen open doen onder water. Zoontje denkt ook dat hij een echte gamer is en dat gebruiken we ook wel regelmatig. Echte gamers durven hulp te vragen. Echte gamers zijn ook soms bang. Echte gamers durven ook niet alles te doen. Echte gamers maken ook fouten. Dat helpt wel bij hem
'je kan dat echt wel' en 'sommige dingen moet je leren' zijn niet goed(volgens onze deskundige) 'kijken hoe het gaat'; probeer eens ben benieuwd etc opbouwend werken; volgens t boekje werken; zoals bij smartgames: heel makkelijk beginnen en steeds moeilijker opdrachten; dat is ook heel goed tegen faal angst. via een systeem opbouwend werken dus.
faalangst: hij wil het juist niet toe geven dat hij iets niet weet;het vragen is het probleem niet. het gevoel dat hij daarmee krijgt is dus het probleem. wat wel werkt dat jij hem vaak vraagt of hij kijkt hoe jij t gedaan hebt. en jou helpt als jij iets niet weet. het gaat erom dat sommige kinderen te kort komen in de faal ervaringen. helaas is dus de enige manier om er van af te komen: dat het kind onder begeleiding faalervaringen opdoet. dat is dus net iets hoger gaat dan wat hij al goed kan. kinderen snappen wel allemaal in theorie zeg maar; maar ze kunnen met het gevoel niet omgaan (dat je krijgt wanneer je ziet dat jij gefaald hebt.) dus daarom proberen ze voor te komen dat zij dat gevoel nooit te krijgen.
Oh dat zou kunnen hoor dat deskundige anders tegen bepaalde opmerkingen aankijken. Het was voor ons ook zoeken wat hielp en door voorbeelden te noemen dat je sommige dingen moet leren, want dat is immers ook zo, creëert het bij hem rust en kan het daardoor opnieuw proberen en vervolgens vol trots vertellen dat het wel gelukt is. Ik denk dat het voor iedereen zoeken is naar wat het beste aansluit bij zijn/haar kind.