Ga je morgen al? Mij zul je niet zien daar dan hoor, ik zit nu in Zeeland..... maar ook in een uithoek, 't is wat dat betreft behelpen met mobieltjes, nergens bereik hier! Dus stuur ik zo maar een postduif op weg naar Friesland om ze daar te waarschuwen dat ze een bezoeker krijgen morgen! Ligt 't aan mij of wordt 't een beetje flauw hier? *ontsnapt uit 't topic*
Whahaha ik neem hem ook mee naar de wc als ik moet poepen. Check ik gelijk even mijn Facebook of ga idd Whatsappen.
Nou, ik zit ook niet altijd op gesprekken met wildvreemden te wachten hoor! Staat los van mijn telefoongebruik, en weet jij veel wat ze aan het doen was?? (Wat heeft dit hele voorval trouwens te maken met dat jij een spontaan persoon bent die mensen durft aan te spreken??)
Dat zou ook heel fijn zijn voor ons, als supermarktmedewerk(st)ers.. Ik heb soms echt plaatsvervangende schaamte, als er weer eens iemand vlakbij me staat te bellen, die een heel persoonlijk verhaal aan het vertellen is. Inderdaad, zoiets doe je thuis!
Ik zeg niet dat je in het openbaar moet verwachten dat je met jan en alleman een praatje gaat aanknopen. Maar voor het zombie-tijdperk kon je, als er iets grappigs gebeurde, iemand een lach of knikje geven. Nu niet meer, niemand heeft door dat er iets gebeurd dus al zeker niet dat ik er om grinnik en daarin contact zoek (door een lach oid) met een ander. Gewoon dat soort kleine, simpele dingen. Ik vind het ronduit onbeschoft als je op een verjaardag/visite noem het maar zit, er met een telefoon wordt gezeten. Als ik iemand (vrienden/bekende) erop aanspreek is het altijd van ''ja moet ff dit,moet ff dat''. Dan vraag ik mijn serieus af wat er nou ZO belangrijk is dat je dat op dit moment moet doen. En jekunt altijd iets echt belangrijks hebben, maar het lijkt me sterk dat dat elke keer zo is.
Ik vind het ook verschrikkelijk hoor. Ik doe weinig met mn telefoon behalve internet, smsen (ja het bestaat nog) bellen (gut, kan dat ding ook) maar whatsappen doe ik maar met twee mensen. De rest bel of sms ik. De nieuwste dingen op mobielgeboed qua apps doe ik niet. Heb er ook heel weinig mee. Kijk wat iemand doet in de wachtkamer bij de huisarts of bij de snackbar, zal me een worst zijn. Maar als hier de kamer vol visite zit baal ik er flink van als iedereen continue met zn neus in zn foon zit. In gezelschap gebruik ik m alleen als ik wordt gebeld en zie dat het belangrijk is of als ik op dat telefoontje zit te wachten. Op mn werk zitten er ook een aantal die dat ding continue zitten te checken en direct wat terugsturen.. zit je daar samen koffie te drinken Ik check mn telefoon ook hoor, maar alleen omdat ze nnog wel eens van de opvang bellen voor iets wat niet direct belangrijk is (dan bellen ze naar het nummer van mn werk). Dan bel ik wel even terug maar in overleg met mn collega of het even uitkomt.
En al die vrouwen die thuis de godganse dag hier op zwangerschapspagina zitten.. arme mannen en kinderen!
Op zich is het heerlijk verfrissend om dat te doen, zonder hulp van je telefoon, back to nature, de eenvoud van het leven te ervaren.
Ja, daar had ik ook al aan zitten denken haha. Mijn man heeft wel eens als opmerking gemaakt: hallo??Contact??of moeten we je whatsappen om contact te krijgen??
De 1 is niet erger dan de ander, maar ik denk in geval van cyberpesten dat het voor de pester een makkelijkere manier is om iemand te grazen te nemen. Op internet kun je je als iemand anders voordoen en zo anoniem je slag slaan.
Ik geef toe, kan niet zonder mijn telefoon. Nu zit ik niet de hele dag met dat ding in mijn handen, maar ik kan zeker niet meer zonder.
Bah, hou op zeg, en wat ik nog het allerergste vind is dat als je een vriendin op bezoek hebt, die constant het gesprek onderbreekt door op haar telefoon te loeren en dan ook nog eens berichtjes voor gaat zitten lezen van mensen die ik helemaal niet ken, want oh oh, wat is dat lollig...Blehhhhhh. Heb laatst heel duidelijk mijn mening gegeven over dat gedrag, dat het gewoon asociaal is, ik hoop dat het tot haar door gedrongen is.
@Nora: Dat heb ik inderdaad ook een keer gedaan. Een vriendin van mij zat regelmatig te sms-en (zo lang is het al geleden, haha) als ik met haar had afgesproken en we samen op het terras zaten ofzo. Dan zit je er lekker voor |#| bij, als de ander met z'n neus in de telefoon zit en jij mag gaan zitten wachten tot die persoon klaar is. Toen heb ik wel gezegd dat als ze met mij afspreekt, dat ik het dan ook fijn vind als ze aandacht aan mij besteedt en niet steeds met een ander bezig is. Omdat ik me nogal zat te vervelen op die manier. Sindsdien doet ze het niet meer. Alleen bijvoorbeeld als ik naar de wc moet, dan pakt ze wel haar telefoon. Maar dat is niet erg. Op dat moment zit zij alleen en kan ik me wel voorstellen dat je even wat omhanden wilt hebben.
Ik app wel is tijdens het lopen (ook met kinderwagen) maar let altijd op. Ik app ook in de lift, winkels, of als ik bij iemand ben (en dit kan, ff snel tussendoor alleen als het belangrijk is net zo als het krijgen van een smsje) Maar ik zit nooit in gezeldschap de hele tijd achter mn mobiel geplakt of onder het eten of snachts ofzo verder kan ik niet zonder
ooh ik doe dat ook. Maar niet als ik met andere mensen ben. Wachten op iemand. Tussen het werk door ff snel checken/mail/sms. Spelletje. internetbankieren. agenda. Ik zit er wel aanvast gelijmd. Heerlijk een alles in 1 kunner
Generatiekloofjuuuuuh! Ik maak me er ook schuldig aan, zeker in de bus oid als ik alleen ben en eeeeecht geen behoefte heb aan vreemde mensen die je dom gaan aanstaren of met je willen praten 's ochtends vroeg. Dan is het bij mij hoppa, oordopjes in en telefoon aan. Nooit in gezelschap van fam / vrienden! Dat vind ik wel aso. Ik ga ook niet appen als ik aan het fietsen ben oid, levensgevaarlijk.