ik wist niet waar ik dit neer moest zeggen wn weet ook niet op ik hier goed zit ik zal mijn verhaal in het kort even in het kort uit leggen ik heb een zoon van nu 7 jaar 6 jaar geleden is mij moeder overleden na een tijd kreeg ik een zware depressie ik merkte aan mij zoon dat het niet goed ging hij at tniet meer wilde niet slapen heb van alles geprobeerd na ander half jaar nog steeds niet uit de depressie te zijn gekomen heb ik bestolen mijn zoon toen de tijd met over leg met mijn toenmalige schoonouder mijn zoon verlopig bij hun te laten zodat me zoon tot rust kon komen en niet verder met mij problemen geconfreteerd te worden na een tijd ging de relatie tussen zijn vader en mij kapot mijn zoon woonde nog steeds bij zijn opa en oma dus nu al een aantal jaar 2 jaar geleden ben ik vorledig uit mijn depressie gekomen en wilde mijn zoon terug maar dit wile opa en oma niet meer ik ben nu ander half jaar bezig met recht zaken rvk om gek van te worden nu moet ik volgende maand naar jeugtzorg voor omgang met mijn zoon die ik nu al ander half jaar niet meer heb mogen zien omdat de regel in nederland is als je kind ergens langer dan een jaar woont dat hun dan de zelfde rechter krijgen als dat ik met voogdij heb ik moet zeggen dat dit en hele zware tijd is maar heb me op een of andere manier der door heen geslagen maar wat kan ik nu verwachten hoe gaat me zoon reageren wat is der allemaal in zijn kopie geprent door hun ik weet et allemaal niet dit allemaal maak mij zo bang wat kan ik gaan verwachten op de intake bij jeugtzorg want weet dat ik eerst een gesprek krijg met me ex en zijn ouders daar ppff ik weet niet eens wat ik tegen deze mensen moet zeggen na zolang me zoon weg gehouden te hebben kan je bijna niet meer normaal doen tegen deze mensen ik zal me eigen rustig houden voor me zoon maar kijk hier zo tegen op om met hun in gesprek te gaan ik hoop dat alles nu snel gaat lopen want ik ben der kapot van sorry het is tog een lang verhaal geworden maar moest mijn verhaal even kwijt liefs
Wat een ontzettend nare situatie zeg. En wat een aparte regeling is dat dat de opa en oma nu dezelfde rechten hebben. Erg raar dat ze hun kleinzoon hun moeder ontnemen, hebben ze jou wel verteld waarom ze zo handelen als ze handelen? Ik weet niet of ik zo rustig had kunnen blijven hoor. Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte de komende periode. Misschien is het wel een idee, om het gesprek positief in te steken, om je voormalig schoonouders te bedanken voor het zorgen voor je zoon op het moment dat je daar zelf niet toe in staat was? Ik weet niet of het een optie is hoor, maar denk dat een positieve insteek je uiteindelijk meer oplevert dan andersom...
dankje pietje of dat helpt weet ik niet heb dat al vaker gezecht inmiddels denk ik dat et niet eens meer om het belangen van me zoon gaat maar een macht spelletje hun proberen alles zo goed mogelijk te doen volgens hun hun reden dat ze mijn zoon niet terug willen geven is dat ik toen de tijd een depressie heb gehad en hun denken dat ik door dat nog steeds niet in staat ben om voor hem te zorgen ik snap dat hun het moeilijk vinden om hem los te laten en daar heb ik ook alle begrip voor maar op deze manier maakt je geen vrienden met elkaar maar vijanden ik moet zeggend at ik normaal gesproken daar allang al voor de deur had gestaan maar dan sta me zoon der weer tussen en dat wens ik hun niet om hun gelijk te geven ik ben enorm gegroeit het afgelopen ander half jaar weet van me zelf dat ik voor me kind kan zorgen exschoonouders komen nu al bepaalde dingen niet na dus snijden ze zich zelf in de vingers ik blijf rustig stuurd kaartje stuur hun af en toe een bericht hoe et gaat meer kan ik niet doen ik blijf rustig ook al is het moeilijk in zon situatie rustig te blijven
Poeh lastige situatie. Is er geen instantie die jou hier bij kan helpen / adviseren? Een goede mediator zou fijn zijn denk ik. Krijg je er hulp bij? Want ik vind het nogal flauw om met z'n drieeen tegen jou (je bent nota bene de moeder) te strijden. En hoe langer dit duurt, hoe kleiner jouw kansen worden ivm hechting enz.
Wat een lastige situatie idd. Ik ben ook benieuwd of er iemand is die hierin bemiddeld tussen jou en je ex schoonouders. Iemand die ook kijkt naar wat het beste is voor jouw zoon. Hij woont daar nu bijna vijf jaar dus begrijp ik. Ik lees in jouw verhaal vooral over wat jezelf wil en wat jouw schoonouders willen, maar uiteindelijk hoort het belang van jouw zoon voorop te staan. Ik wil je overigens wel meegeven dat ik het heel moedig vind van jou, dat je je kindje destijds bij je exschoonouders hebt ondergebracht. Daaruit blijkt al dat je het belang van je zoon voorop hebt gezet. Je hebt hem een veilige en rustige woonomgeving gegund en het is erg knap dat je dat hebt ingezien. Heel veel sterkte!
dankje wel romy en indd het gaat vooral om het belang van mijn zoon maandag heb ik een gesprek bij jeugtzorg dan weet ik hoe of wat @nova ja indd nova ik sta alleen tegen 3 man beetje oneerlijk verdeeld maar ik red et wel hoop dat ik maandag de instantie naast mij zal krijgen
jawel goed eigenlijk nou moet eerst zijn vader nog op gesprek komen maar sta een wachtlijst bij omgangshuis ben in ieder geval blij dat de gesprekken die over mijn zoon gaat tussen mij en zijn vader moeten en niet meer tussen opa oma vader en ik nu wachten op oproep waarnee rik samen met zijn vader moet komen praten
Ik hoop echt dat je snel weer je zoontje kunt ontmoeten.. Wat moet jij door een hel gaan zeg...respect dat je zo rustig kunt blijven, ik denk dat je het heel goed doet zo. Heel veel sterkte!
Jij was toch ook Ts van het topic over een gesprek bij de raad een aantal maanden geleden? Hoe is dat verder afgelopen? En wat heeft de rechter uitgesproken? Heeft hij begeleide omgang uitgesproken om tot een omgangsregeling te komen of juist om op te bouwen zodat je zoontje weer bij jouw kan komen wonen? Als jij de intake hebt gehad en je ex heeft intake gehad kan het ineens best snel gaan, bij mij zat er 2 weken tussen de intake en de eerste omgang. Als ik je tip mag geven bagataliseert je depressie en de reden van naar je ex schoonouders brengen niet maar geef voorbeelden waaruit naar voren komt dat het goed gaat en hoe je zou handelen en reageren mocht je in de toekomst weer in een depressie komen of niet lekker in je vel zitten. Geef dus eigenlijk aan hoe je het kunt voorkomen dat het een negatief effect heeft op je zoontje, dus eigenlijk hetgeen je geleerd hebt en hoe je ermee om bent gegaan tijdens je begeleiding. Geef ook aan dat mocht de omgangsbegeleiding merken dat het even wat minder gaat met je, je het fijn zou vinden als ze je erop wijzen zodat je voor jezelf aan de bel kan trekken en evt hulp bij kan schakelen. Toon betrokkenheid betreffende je zoontje, vraag waar hij op school zit en neem contact met school op over hoe hij het doet daar, wat gaat er goed en wat niet en wat kan jij doen om dat bijvoorbeeld te verbeteren, verwacht niet dat hij je gelijk in de armen vliegt, ook hij moet wennen , en vraag begeleiding wanneer bijvoorbeeld naar voren komt dat je ex schoonouders of je ex zich negatief hebben uitgelaten naar je zoontje hoe dit het beste op te pakken en mee om te gaan. Ze horen dit te registreren en je ex danwel zijn ouders hierop aan te spreken! Je hebt er waarschijnlijk een lange adem voor nodig maar blijf jezelf ook voor houden dat je dit in het belang van je kind doet.
Wat een moeilijke situatie! Voor iedereen, vooral je zoontje. Hij woont het grootste gedeelte van zijn leven nu bij opa en oma. Hij heeft je anderhalf jaar niet gezien?! Dat klinkt heel heftig en rot; maar dan ben je bijna een vreemde voor hem. Zijn opa en oma zijn nu zijn vertrouwde thuis. Ik kan me hun kant ook goed voorstellen. Het is een hele toewijding van hun om voor hun kleinzoon te zorgen fulltime! Dat geef je ook echt niet zonder gevecht zomaar uit handen. Net zo goed als dat jij vecht voor je zoon, zullen zij vechten voor hun kleinzoon. Hopelijk denkt iedereen echt eerst aan hem en niet aan zichzelf. Getouwtrek om een kind is nooit leuk Waarom woont hij eigenlijk niet bij zijn vader dan? Ik hoop dat alles goed komt voor je zoontje, welke uitkomst dat ook moge zijn. En veel sterkte voor alle partijen. Het is voor niemand makkelijk.
hoi civa vader weet zelf dat hij niet voor zijn zoon kan zorgen en heeft dan ook aangegeven dat hij wilt dat me zoon bij opa en oma blijft wonen @eventie de rechter heeft uitgeproken dat der eerst een omgang moet komen tussen mij en me zoon via het omgangshuis daar moet ik in totaal 8 x heen gister te horgen gehad dat dat om de week zal gaan worden in het begin zal het daar zijn en kan van een half uur tot anderhalf uur duren daarna wordt et uitberied zodat ik met hem weg mag endan op de aan gegeventijd terug moet komen daarna zal hij bij mij thuis komen in januari zal der weer een rechtzaak komen en aan de hand van het rapport van het omganghuis ga de rechter beslissen en kijken hoe et verder gaat
Kijk dat is in ieder geval een positief iets... En zo wordt het voor je zoontje ook makkelijker om de veranderingen te behappen, al zou je het heel graag sneller willen, laat je zoontje er leidend in zijn maar vergeet ook jezelf niet, want ook al wil je het heel graag ook voor jouw wordt het wennen en aanpassen etc. Ik heb wat dat betreft op een andere manier het omgangshuis gezien en meegemaakt betreffende zl, maar denk dat je de flexibiliteit wel nodig hebt, ook zeker in jouw geval. Probeer het een beetje over je heen te laten komen! Heel veel sterkte! Ze prikken er overigens genadig doorheen wanneer er gestookt wordt of juist niet, wees daar niet bang voor!
Minder positief aan deze kant sorry. Bijna alles wat je zegt is vanuit jezelf bekeken. Ik ben dit en ik heb dat etc. etc. Maar kijk eens naar je zoon. Hij heeft er niet om gevraagd allemaal. Hij heeft er als kind niet om gevraagd dat jij een depressie kreeg en zowel jij als zijn vader niet meer voor hem konden zorgen (wat ik overigens heel moedig van je vindt om toe te geven). Alleen biologische moeder zijn is onvoldoende voor alle andere voorwaarden die aanwezig moeten zijn om tot een goed en hecht contact te komen. Ik vind zowel jouw gevoel als die van opa en oma onbelangrijk in deze. Het enige wat mij zou interesseren is het gevoel van je kind. Wat is belangrijk voor hem. Bijv. daar blijven wonen en een omgang met jou of juist bij jou wonen en een omgang met opa en oma of een co-ouderschap met opa en oma. Dat is van belang en daar zou ik naar handelen. Ook wat je zegt mbt zelfde rechten is totale onzin. Het klopt dat wanneer een kind langer dan 1 jaar ergens woont er recht bestaat op omgang. De reden dat je nu geen omgang hebt met je kind is omdat jeugdzorg, de rechter en waarschijnlijk je zoon dit niet willen niet omdat alleen opa en oma dat zeggen. Dit gezegd hebbende moet ik nog wel opmerken dat wanneer je zoon graag bij je wil zijn en opa en oma dit dwarsbomen ze dit vroeg of laat van je zoon gepresenteerd krijgen. Hij zal ze dit altijd kwalijk blijven nemen, daar moet je op vertrouwen. Wil je wel sterkte wensen want de situatie waarin je zit is op zijn zacht gezegd rot!
Wat ik niet snap en misschien staat het los van elkaar, maar zo te zien aan je onderschrift wil je ook graag zwanger worden. Dan is je zoontje zo weer thuis, wat waarschijnlijk erg wennen zal zijn en ben je straks ook nog zwanger. Maar je het jezelf dan niet onmogelijk ? Wat als je straks door hormonen/ slaap te kort enz een terug val krijgt?
Ik kan me hier alleen maar bij aansluiten. Vanuit mijn werk met kinderen die vaak direct met jeugdzorg te maken hebben, zie ik te vaak strijd tussen de volwassenen en lijkt het kind vergeten te worden... Ik wens je veel sterkte en kracht toe, want ik snap je verlangen als moeder zeker wel.