Hallo, Mijn dochter is bijna 2, 5 en wil absoluut niet slapen het maakt niet uit of het smiddagd of savonds is! Van alles geprobeerd sommige werkte heel even een weekje maar daarna valt het oude patroon toch weer in. Ik dacht eerst het is een fase maar het duurt nu al een jaar met wel eens een rustig weekje ertussen. Ze wil gewoon bij mij in slaap vallen en als ik haar dan in haar bedje leg dan word ze na 2 uur weer wakker en kruipt ze bij ons in bed! Krijsen gillen is het als ze in haar bedje word gelegd, laten huilen, verschillende ritme's , rustig te praten het werkt niet. Herkent iemand dit? En heeft iemand nog tips ik wil alles proberen misschien heeft iemand een andere invalshoek die ik nog niet geprobeerd heb. Nou zeg ik wel eerlijk in het begin tot ( 2 weken geleden) heb ik constant haar in bed weer gelegd en dingen geprobeerd en de laatste 2 weken laat ik haar maar bij mij inslspen zodat ik de strijd niet aanhief heel stom weet ik maar ( geen excuus) ben nu weer zwanger en heb gewoon minder energie savonds. Ik hoop dat iemand iets weet Dankjewel alvast Ester
Ik heb een goed slapend meisje die nooit wakker wordt, dus nee.. heb niet echt tips voor je.. Je zegt dat je haar wel hebt laten huilen, mijn vraag is wel; hoelang? Ze heeft nu namelijk wel een leeftijd dat ze je erg uit kan proberen en als je haar dan toch op een gegeven moment haar zin hebt gegeven door haar bij jou in bed te leggen, doet ze dat de volgende avond weer omdat ze weet dat jij toch wel weer komt. Heel moeilijk, maar ik denk dat je er toch even doorheen moet om haar proberen te negeren. Heb je een man/vriend? Wat gebeurd er als die naar haar toe gaat? Ze weet nu iig hoe jij reageert, misschien een avondje je man/vriend er op af sturen die heeft misschien ook wat meer geduld dan jij. Ik zou haar iig echt niet meer bij jou leggen, want daar gaat ze echt aan wennen en dat is natuurlijk dan hetgeen wat ze steeds weer wil.
Consequent zijn, bedenken wat je wil en je aanpak daar eenduidig op afstemmen. Evt. een kleine beloning als ze de hele nacht in haar eigen bed heeft geslapen, daar kun je haar dan 's nachts als ze naar je toekomt aan herinneren.
Soms is een kamer wat vertrouwder voor ze als je er ook eens gaat spelen. Ga eens (als het kan) in haar bedje liggen. wat zie je? Is er bijvoorbeeld een kiertje tussen het gordijn wat eng is of hoor je bepaalde geluiden? Ik weet niet of het al kan gezien de leeftijd maar ik heb mijn dochter mij wel eens naar bed laten brengen. Ik kwam er al heel snel achter wat er niet fijn voelde omdat ze precies hetzelfde deed als ik. Bij mij was het de hoeveelheid vragen die ik haar stelde. Ik werd er zelf ook gek van Heb je de babyfoon al uitgelegd door haar in de woonkamer te laten luisteren terwijl jij in haar slaapkamer praat? dit kan een enorme geruststelling zijn. Heb je uitgelegd waar jullie zijn en wat jullie doen als zij gaat slapen? Schrijf je bedritueel eens op. klopt alles nog gezien haar leeftijd en moet er wat veranderd worden? Dit waren mijn tips, succes!
Dankjewel voor jullie reactie's ik ben er erg blij mee! Mijn bedritueel gaat zo: We gaan de pyama aantrekken en tandjes poetsen dan mag zennog even spelen dan lezen we een boekje en dan gaan we naar bedje toe! Ze huilt dan al als ik haar optil om naar bed te gaan en dan leg ik haar erin en we bespreken de dag. Dan zeg ik dat ze moet gaan liggen want meestal staat ze en als ze dat niet wil dat ik dan weg ga en als ze ligt dat ze me dan weer kan roepen dan huikt ze en uiteindelijk gaat ze liggen en roept ze me dan zing ik nog wat voor haarven zeg ik dat ze haar oogjes dicht moet doen. Dan zeg ik eeltrusten en ga ik dan word ze weer verdrietig en huilt ze hoelang ik ook wegblijf maakt niet uit heb haarveel eens een uur laten huilen ze blijft doorgaan. Dan raakt ze overstuur dat hoor ik aan haar dannpak ik haar en dan slaapt ze bij mij in en legbik haar alsnog op bed! Dan slaapt ze daar 3 uur en komt ze alsnog bij mij in bed klimmen. Mijn man en ik wisselen af en soms hebben we wel een periode dat het wat beter gaat hoor maar ik wil haar gewoon leren dat ze in haar eigen bedje moet slapen. Ze zegt dat ze bang is voor de heksen buiten althans dat wss gister en dan leg ik haar uitcdat heksen niet bestaan en dat ze niet bang hoeft te zijn dat papa en mama er zijn voor haar. IeDergeval bedankt voor de reacties ik ga ermee aan de slag Ester
Als het heksen-gebeuren de reden is voor haar angst, dan is alleen zeggen dat ze niet bestaan denk ik niet de oplossing. Voor haar bestaan ze echt. Ik heb zelf toen ik 5 was (en dat is al heel lang geleden) ook over een heks gedroomd, dat was zó eng en traumatisch dat ik het me nu nog levendig herinner!