Ben het er wel mee eens dat het ná de bevalling niet allemaal rozengeur en manenschijn is... Door het persen spande ik al mn spieren aan en kon ik dus 4 dagen niet normaal lopen van de spierpijn. Een snelle bevalling is leuk, maar die naweeen zijn echt heel erg, ik ben erg misselijk geweest En die onzekerheid idd enzo dat had ik van te voren ook wel willen weten, want ik was ook bij alles bang dat ik het niet goed deed. En ik was zeker niet alles vergeten toen ik mn zoontje vast had, vind ik ook zo achterlijk als ik dat lees/hoor elke keer. Na een maand wist ik nog steeds hoe die weeen voelden. Maarrrr ik vond het niet zo erg dat ik het nooit meer over zou doen. En vind het ook leuk om meer positieve verhalen te lezen, altijd maar dat negatieve...
Ik zal je mijn bevallingsverhaal besparen, die was niet zo tof.Maar ik had er op het einde van zwangerschap ook genoeg van, van die horrorverhalen.De leuke verhalen die wel schaars lijken gaven mij gelukkig wel goede moed.En ja cliché horrorbevalling of niet, het is het waard!
Mijn bevalling verliep helemaal super! Om 00.30 braken mijn vliezen in bed en ik heb daarna nog mijn bed verschoont. Ben weer gaan slapen maar dat ging niet omdat de weeen toch wel snel op elkaar kwamem, iedere 3 minuten 1. Mijn vriend heeft na een uur de verloskundige gebeld en die zei dat je bij de eerste vaak maar 1cm ontsluiting per uur hebt maar als het ik het fijn vond ik wel onder de douche kon gaan zitten. Onder de douche kwamen de weeen veel sneller, om de minuut. Dus 1 minuut weeen en dan 1 minuut niks. Inmiddels was het 03.40 en toen kreeg ik het gevoel dat ik moest poepen en van de zwangerschapsgym had ik geleerd dat je dan persweeen gaat krijgen. Mijn vriend heeft toen de verloskundige weer gebeld en zij was er binnen 5 minuten, ik mocht op bed gaan liggen en ik had toen al 10cm ontsluiting. Ik mocht om 03.50 gaan persen en om 04.25 is Luca thuis geboren,binnen 4 uur na het breken van de vliezen. De verloskundige zei dat als er een tweede zou komen ik meteen moest bellen want dat zal waarschijnlijk nog sneller gaan. Tuurlijk heb ik wel pijn gehad en als het 10 uur of langer had geduurt dan had ik dat ook niet volgehouden. Conclusie is dat ik het zo weer zou doen en zie dus helemaal niet op tegen een eventuele 2e bevalling. Veel liefs Nataly
Oh ja,het enige wat ik vervelend vond achteraf is dat Luca 's nachts is geboren en je dus een hele nachtrust mist. Dat heb ik nog wel een paar dagen gemerkt, een soort van jetlag gevoel. Wij hebben de kraamtijd gewoon rustig aan gedaan, niet teveel bezoek en als we moe waren en Luca sliep ook dan zelf ook lekker gaan slapen want die gebroken nachten daar moet je in het begin echt aan wennen. Al na 4 weken kreeg Luca nog maar 1 nachtvoeding en dan komt je weer in een goed ritme. Ik ben wel ingeknipt en dat is een paar dagen vervelend en je kunt niet zo goed zitten maar ook dat is bij snel genezen. Kortom niets dan positiviteit.
Oh ja, mijn eerste woorden toen ons eerste kindje op mijn buik werd gelegd: waar is nu die roze wolk? Ik heb echt aan onze eerste moeten wennen. Ik schrok hier ook heel erg van.
Hier wel een redelijk positieve bevalling.. Om 1.15 uur kwam de eerste wee, toen pas één om 1.45 en toen ging het ineens razendsnel.. Het was niet echt pijnlijk, meer een kramperig gevoel maar goed te doen.. Om 4.00uur was de VK hier en had ik al 4cm ontsluiting.. Om 5.00 uur zaten we in het ziekenhuis.. Bij 9cm hebben ze mn vliezen gebroken en om 7.10 uur was L. geboren.. Met een knip en de pomp.. Van de knip heb ik wel een paar dagen last gehad en af en toe voel ik hem nog steeds wel maar allemaal goed te doen.. Afloop van de bevalling zal ik je niet aandoen Die was wat minder prettig.. Bij de volgende moet ik meteen bellen na een paar weeen, omdat de eerste zo machtig snel ging haha.. Ach eerst maar zien of er idd een tweede komt
Ik kan je geen mooi bevallingsverhaal vertellen maar wel dat het daarna geweldig is! Tuurlijk zijn er zware momenten en momenten waarop je misschien zult denken waar ben ik ooit aan begonnen maar die momenten zijn er weinig en verder geniet je gewoon van elk moment dat je hebt!
Mijn bevalling ging ook snel. Het begon al met een super zwangerschap geen enkel kwaaltje gehad nouja op wat opgezette voeten door de warmte maar verder niks dus dat was al super opzich. Toen de bevalling. Een week van te voren had ik last van voorweeën maar onder de douche gign dat lekker weg. Week later dan zondags tegen 13.30 uur begon het in een keer en niet van oh ik heb een wee en iets later weer nee echt van oh ik heb een wee oh komt er weer een nou dat ging dus zo door zonder pauze. Ben in bad gaan liggen dacht bij de voorweeën heeft het geholpen nu misschien ook maar nee daar werd ik gek in bad. In de tijd dat ik in bad lag had mijn exman de verloskundige gebeld alhoewel ik dat nog niet nodig vond. Ik uit bad op bed nou daar lag ik dan wist niet goed hoe de weeën op te vangen maar het ging tegen 14.45 kwam de verloskundige en had ik al 9 cm ontsluiting. Zij wou meteen mijn vliezen breken want dat was nog niet gebeurt. Ik zo van nee ik wil naar het ziekenhuis ze kijkt me aan en zegt dan moeten we NU gaan en je komt in mijn auto mee. Maar op dat moment kreeg ik een wee en zei nee nee ik blijf wel hier nou tegen 15.45 kreeg ik persweeën en om 16.16 uur is mijn zoon geboren ik ben weliswaar ingescheurt maar heb er maar eventjes last van gehad met plassen maar ging snel weg. Ik zei na de bevalling als ik zeker weet dat iedere bevalling zo gaat kom maar op met de volgende en de verloskundige vond dat ik gerust vaker mocht terug komen omdat de bevalling gewoon zo super verliep. Ik moet wel zeggen dat ik nu een beetje opzie tegen de bevalling maarja toen was ik net 22 nu ben ik bijna 31 toen wist ik niet hoe of wat en had de instelling we zien het wel nu denk ik er toch meer over na, het meest bang ben ik dat de bevalling eg lang gaat duren omdat mijn zoon binnen 3 uur geboren is maar ze zeggen dat een 2de normaal sneller gaat nou laten we dat hopen. De pijn tja het doet nou eenmaal pijn maar daar maak ik me de minste zorg om heb ook bij mijn eerste bevalling niet 1 keer de gedachte gehad om pijnstilling te gebruiken en dat doe ik nu ook niet. En tja als je de kleine in je armen hebt maakt het al de pijn wel goed. Vergeten ik weet nog wel dingen van de bevalling van mijn zoon maar dat ik zeg van ik denk nog aan de pijn... nee weet niet eens meer hoe erg die was. dus alleen maar positief. Wens iedereen een mooie bevalling en dat hij zonder complicaties mag verlopen.
Over mijn bevallig zal ik het niet hebben, maar ik had wel meteen een geweldig leuk lief kind en een onwijs grote roze wolk! Echt rozegeur en maneschijn, zelfs al kon ik niet eens lopen. Lekker belangrijk! Ik ga er nu gewoon vanuit dat ik nu wel een bevalling uit het boekje krijg, zou niet weten waarom niet hahaha!
Tja het is natuurlijk wel realiteit dat bevallen geen pretje is en slapeloze nachten met een baby ook niet! Maar goed, dat zijn gewoon dingen die je onthoud. Ik vond m'n bevalling heel zwaar en heftig maar toch kijk ik erop terug als de mooiste dag van m'n leven. Het is pas 2 weken geleden en ik weet echt niet meer hoe een wee voelt. Blijf gewoon denken aan je doel en dat is je kindje in je armen houden. En dat moment is het mooiste wat je kan meemaken. En daarbij is de pijn van de bevalling niks waard bij de liefde die voelt voor zo'n kleintje. Ik was vantevoren ook heel erg bezig met de bevalling en ook heel angstig. Nu denk ik: je kan vantevoren toch niks voorbereiden dus vertrouw op je lichaam en op jezelf want we zijn allemaal geboren dus jij kan dat ook!
Leuk he die verhalen. Ik kan je vertellen dat ik teken voor mijn bevalling. Ik vond het een eitje!!! Oke de volgende keer mag het persen wel wat korter maar dat is dan ook alles.
Dat verhaal dat bevallingspijnen even erg zijn als een amputatie.... (zie de dokter op pag 1. van dit topic) Dat is toch niet echt zo? Ik ben net 9 weken zwanger van de eerste, heb vroeger koliek gehad (volgens mijn moeder vergelijkbaar met weeen?) en in november een miskraam (ook redelijk te doen, fysiek dan). Maar de pijn van onverdoofde amputatie.... die man maakt een geintje toch, want daar wordt ik wel heel nerveus van!
hihi zei ik!! Meid bevallen is ook erg pijnlijk maar het is te doen hoor!! En het is echt waar zogauw jij je kleintje vasthoudt was het t allemaal waard!! Weet niet of koliek en mk te vergelijken is, met 9 weken is het kindje nog niet zo groot natuurlijk..... Maar komt goed hoor!! En daarbij weet je toch niet hoe het voelt en hoe jij het ervaart dus waarom druk maken? Je ziet het wel!! Wij vrouwen kunnen dat!!!!
hihi, wat een vertrouwen ! Tja, het zal wel moeten kunnen.... maar een amputatie... ik wou dat die man zijn mond gehouden had! Ik las die opmerking dinsdag in de Spits, en het was dat ik in een volle trein zat, anders had ik wel wat paniektranen gehad.
Ja geeod het zei een man he!!! Hoe weet hij dat nu hahahaha.. Mijn bevalling was erg heftig maar vriendinnen van mij hebben een veel gemakkelijkere bevalling gehad maar vonden het bijna traumatisch. Het is maar net hoe jijzelf bent, waar je prijngrens is. Het belangrijkste wat je moet doen is je overgeven en ontspannen, hoe stom dat ook klinkt terwijl je vergaat van de pijn, maar dan gaat het beter!!!
@ Cindy: Nee hoor, dat geloof ik wel. Die koliek was ook echt geen pretje, ik kon op het hoogtepunt helemaal niks anders dan in foetushouding liggen en wachten tot het over ging. Maar als je meer "in je hoofd" kan leven en tijdelijk je lijf kan vergeten (voor zover dat gaat) is het goed te doen. Je trekt je terug in jezelf en wacht gewoon tot het over gaat. Het is vast niet te vergelijken qua pijn, maar ik snap wel wat je zegt. Mijn vriend heeft (nu al) zeer specifieke opdrachten gekregen voor bij het bevallen. Hij is mijn "bodyguard" en weert bijvoorbeeld iedere idioot die het durft met een schaar binnen te komen, pakt eigenwijze/nare zusters en artsen voor me aan en zorgt ervoor dat ik veilig weer naar huis kan Ik was trouwens even aan het speuren en kwam deze tegen... nu begrijp ik vergelijking met een amputatie ineens wel WaarMaarRaar.nl - Vrouw bevalt en ziet haar ledematen geamputeerd Wat lijkt me dat erg zeg!!
Ok, nou dan zal ik mijn bevallingsverhaal hier maar niet posten. Hoewel, er is 1 gedeelte van de bevalling waar ik iig heel blij van werd. De ontsluitingsfase was van het type horror dat ik je zal besparen en duurde lang. Maarrr. Toen ik ein-de-lijk groen licht kreeg om te persen... eh, moesten ze me eerst erop wijzen dat ik persdrang had. Haha, ik dacht 'ik zal even onder de pijn graven en kijken of ik idd het gevoel heb dat ik moet poepen'. Dat was zo. Ik dacht dat dat nog erger zou zijn, maar oh la la! In 6 minuutjes en 3 persweeen die ik echt niet pijnlijk vond, lag ze al op mijn buik! Ik heb geen knip, geen scheur, geen hechting, niks. Als beloning voor de rest van de afgrijselijkheid was dit heul makkelijk! Doe het zo nog eens!
Nou, hier een paar dagen geleden een droombevalling gehad! (staat ook een onderwerp bij geboren: http://www.zwangerschapspagina.nl/geboren/198798-23-03-2010-onze-tweede-dochter-lisa-geboren.html). De bevalling van Eva vond ik al niet erg zwaar, maar dit sloeg werkelijk alles. Tegen de tijd dat ik ervan overtuigd was dat de bevalling echt begonnen was, was het 9:30 en had ik 5 cm ontsluiting. Toen werd het iets zwaarder maar nog prima te doen! En om 10:55 mocht ik persen, om 11 uur was Lisa er! Geen knip, geen scheur, alleen een paar kleine schaafwondjes die helemaal geen pijn doen. En nu slaap ik zo'n 3 uur per nacht, heel soms overdag nog een uurtje. De borstvoeding is al super op gang, ook helemaal geen kloven ofzo. En ik voel me super! Klein beetje moe soms, maar ik voel me prima en ben supergelukkig met mijn 2 geweldige dochters!
pff is dat wel waar dat verhaal? Ja zoiets moet je strask ook bij je bevalling doen in jezelf keren, maar niemand kan jou vertellen hoe en wat dat ervaar je straks zelf!! En je man wacht maar af die zijn heel erg stil en op het laatst staan ze je aan te moedigen!!! Super hoe ze meeleven!!